Een paar huizen verderop woont een beetje een apart stel. Beiden zwakbegaafd en ze hebben dan ook een zwakbegaafd kind gekregen. De kleine (ik noem hem Keesje) is nu 5,5 jaar en kan nog geen zinnen formuleren, maar roept losse woorden wanneer hij wil communiceren. Het stel (ik noem ze even Wim en Miep) werd onder toezicht gesteld van jeugdzorg. De politie kwam wekelijks bij Wim en Miep aan de deur omdat Wim bijvoorbeeld afgewerkte olie door de straatput gooide, de stoep gebruikte om brommers op te knappen, dronken in de voortuin ruzie maakte met Miep, ruzie maakte met zijn buren, zijn eigen voordeur intrapte omdat hij zijn sleutels niet kon vinden... ga zo maar door. Jeugdzorg besloot dat óf Miep en Keesje uit huis moesten óf Wim, maar het gezinnetje moest hoe dan ook opgebroken worden om opgroeiende Keesje te behoeden voor het dronken wangedrag van zijn vader en de ruzies tussen vader en moeder. Pijnlijk, maar wel goed voor het kind denk ik dan. Het was een tijdje rustig, maar... Toen kwamen Miep en Keesje stiekem weer terug bij Wim wonen. Ik dacht bij mezelf: "Daar ga ik mezelf niet tegen aan bemoeien. Ik meld niks, het is niet mijn zaak." Maar het begon weer van voor af aan. Ruzie op straat, dronken geschreeuw midden in de nacht. En Keesje loopt er dan een beetje omheen te drentelen. Sinds kort mag Keesje ook in zijn eentje buitenspelen. De arme drommel loopt moederziel alleen over straat. Als ik de auto voor de deur parkeer trekt hij de deur open en schreeuw "OPEN!!" en knalt de deur dan tegen de auto naast mij aan... oei. Hij is ook al een paar keer langs mij/mijn man naar binnen geglipt ons huis in en scheurt dan door het huis. Trekt keukenkastjes open, klimt op de bank, slaat met deuren. En wij er maar achteraan rennen en hem weer naar buiten proberen te werken. Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Het is een vernielzuchtig mannetje, maar dat neem ik hem niet kwalijk. Ik word ook niet boos op hem, hij weet niet beter. Ik probeer wel duidelijk te zijn en zeg: "Keesje, lieverd, je moet naar je eigen huis. Je mag niet zomaar een vreemd huis in lopen." -maar volgens mij begrijpt hij me niet eens. Ik wil niet met zijn ouders praten. Dat is gewoon geen optie. Ik heb andere, wel dappere, buren een poging zien wagen tot communicatie en dat is zonder uitzondering uitgelopen op ruzie. Ik hou er helemaal niet van om me met andere mensen te bemoeien als ze er niet om vragen, maar dit kan toch niet zo doorgaan? Wat vinden jullie? Zouden jullie iets doen en zo ja: wat dan?
Ja sorry maar ik zou toch echt een melding maken. Dat arme kind... Als jij t niet doet, wie dan wel??
Als je weet waar ze begeleid worden daar contact mee opnemen of anders inderdaad 'gewoon' met jeugdzorg en aangeven dat je je zorgen maakt.
Ik zou ook jeugdzorg inlichten. Het zou niet alleen beter voor het gezin (en voornamelijk voor het kind) zijn, maar ook voor de rust van de rest van de buurt, als ik dat zo lees. Als er meer buren zijn die het gezin erop aanspreken, dan neem ik aan dat zij er ook hinder van hebben.
Ik zou ook de instanties inlichten dat Keesje en Miep er weer bij zijn gaan wonen. Het komt het kindje anders niet ten goede. Wat twee volwassenen doen met hun leven; prima - maar je gaat niet willens en wetens een kind verpesten, vind ik. Daar moet gewoon voor gewaakt worden.
Maak gewoon een melding! Dat je hier een bericht erover plaatst wil toch al genoeg zeggen. Kom op voor Keesje en meld het!
In gesprek gaan met de wijkagent, dat werkt vaak beter dan het AMK. (Mijn oudste 12jr was gezellig met haar vader mee naar het water met zijn vrienden om 2 uur 'snachts. Politie erbij en de politie heeft melding gemaakt bij gezinsvoogd. Ex mag nu dus mijn kinderen niet meer bij hem thuis hebben. Hij mag ze alleen nog zien onder toezicht van BJZ) Dit was een dag later al geregeld.
Jullie lijken nogal unaniem te vinden dat ik melding moet doen. Ik zal het advies ter harte nemen. Ik heb opgezocht wat het AMK is. Het lijkt me handig om daar maar naartoe te bellen.
Nou als ik jouw stukje zo lees..... Had je zelf ook al het idee opgevat dat het niet echt goed gaat met dat ventje (en zn moeder) en zocht je vooral bevestiging
Nou, dat weerhield mij er dus van om direct actie te ondernemen. Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat Wim straks helemaal geen contact meer mag met de kleine ofzo. Of misschien zijn ze wel hard aan het werk om de boel te verbeteren maar verloopt het gezinsleven nog steeds niet helemaal vlekkeloos. Ik weet ook niet wat zich allemaal achter gesloten deuren afspeelt en zou het erg vinden om overhaaste conclusies te trekken. Kijk, Keesje gedraagt zich knap lastig, maar ja... misschien hoort dat ook wel bij een zwakbegaafd kindje? Wijkagent is dus misschien zo'n gek idee nog niet. Ik bel gewoon even het AMK voor advies. Professioneel advies kan nooit kwaad.
@aylen: als de ouders ook zwakbegaafd zijn is het al heel moeilijk om een kind goed op te voeden... Laat staan als je dan ook nog een zwakbegaafd kindje hebt want niet de makkelijkste is. Dan redden ze het gewoon niet zonder hulp.
Zeker melden! Dat is gewoon vreselijk zielig voor dat kind. Kan beter in een pleeggezin of iets dergelijks geplaatst worden als moeder zich niks van de regels aantrekt.
Als ze hard aan het werk zijn dan weten ze dat en doen ze niets met jou zorg. Het is logisch dat hun omgeving zich zorgen maken en dan kan de wijkagent of jeugdzorg die zorg wegnemen.