Ik zit zo met mijn gevoel in de knoop. Ik wil zo graag kinderen, en dat gevoel is er zo sterk. Maar mijn vriend wil het nog niet en is er nog niet klaar voor. Wat moet ik doen om het mijzelf makkelijker te maken. Kan mij iemand advies geven wat ik kan doen? Ik kan er ook met iemand over praten want daar zijn al conflicten over geweest. Gr scootermuis.
Probeer het te accepteren meis... Doe het ook rustig aan..je hebt nog alle tijd en gun je relatie ook de tijd om er samen naartoe te groeien... Mijn vriend stond er ook altijd negatief tegen over. Tot hij er zelf een paar maanden geleden over begon... Britt
Idd je kan het niet anders dan accepteren. En wat Britt hierboven schrijft.. je moet er samen naartoe groeien. Pas dan is het een hele mooie ervaring!
Mijn mannetje stond er eerst ook nog niet erg positief tegenover....maar toen ben ik met hem erover gaan praten en hebben we de voor- en nadelen tegenover mekaar gezet en heeft hij zich bedacht. Zou zeggen probeer met hem te praten!
Mijn vriend wilde ook niet in het begin en ik heb toen tegen hem gezegd dat ik hem niet ga dwingen maar dat hij ook aan mij moet denken en dat ik wanneer ik30 wordt aan kinderen wil gaan beginnen. Ik weet dat je samen hier na toe moet groeien maar ik vond toen ook dat er ook aan mij gedacht moest worden en niet alleen aan hem. Toen heb ik het een tijdje laten rusten en na een jaar zijn we er weer over begonnen en toen zei hij plotseling ja we gaan beginnen. Praat er niet teveel over want mijn vriend zei op een gegeven moment als je zo door blijft zeuren dan wil ik het dadelijk nog niet eens. Het veel er over hebben kan dus ook averechts werken. Laat het effe rusten misschien helpt dat dat deed het voor mij.
ik zou het ook even met rust laten, hij weet blijkbaar dat dit jou wens is, ik zou wachten tot hij aan jouw wens gewend is en er zelf mee komt, als je door zou vragen ziet hij dit misschien als pushen en drijf je hem weg. geef het desnoods even de tijd en na een tijd kun je het altijd nog opbrengen.succes meid!
Je kunt er het beste mee beginnen als je er allebei klaar voor bent natuurlijk. Je zou eens kunnen afspreken dat je er over een paar maanden nog eens rustig over praat, zodat hij een tijdje kan nadenken. Misschien bedenkt hij zich.
Je kunt er idd pas het beste mee beginnen als je er samen klaar voor bent! Dan is het pas echt het mooist! Mijn vriend wou helemaal niks van kinderen weten,hij wou ze nooit!! Tot ik toch zwanger bleek te zijn...hij is helemaal omgeslagen en is nu al zo verliefd op zn kindje! Vanaf dag 1 zei hij meteen; dit kindje gaan we houden! Geef het de tijd meid,ook voor je vriend. Je hebt nog tijd zat om aan kinderen te beginnen!!! Jou tijd gaat echt nog komen,weet ik zeker! Je vriend wil later wel,alleen nu nog niet
Ik heb bij mijn man op een gegeven moment aangegeven dat ik het heel graag wilde en heb hem gevraagd om er goed over na te denken. Hij beloofde dat te doen maar wilde er niet de hele tijd over praten, hij zou na een poosje er zelf weer over beginnen. Daarna heb ik het laten rusten, mannen vinden dat vrouwen snel zeuren en drammen dus..... Op een gegeven moment ik geloof een half jaar later heb ik voorgesteld om met de pil te stoppen. Dit vond hij goed maar wilde eerst een paar maanden een ander voorbehoeds middel gebruiken om er voor te zorgen dat mijn lijf zonder hormomen kwam, ook wilde hij dat b.v. de reeds geplande vakantie e.d. gewoon door zouden gaan. Veel mannen kunnen moeilijk met veranderingen omgaan. En zie hier, ik ben nu in verwachting en dol gelukkig, mijn man ook!!!! Al moet hij erg aan het idee wennen dat het nu dus menus is. Heb vooral geduld, als je echt graag wilt kun je dat, zet hem vooral niet voor het blok dat werkt bij mannen averechts en ga niet drammen en zeuren zoals zij dat noemen. Wees duidelijk naar hem in wat jij wilt en laat hem daar over nadenken. Begin er pas na een b.v. half jaar weer over. Succes meid, ik leef met je mee want ik weet wat je doormaakt, vorig jaar was ik net zover als jij nu. Miek
beste scootermuis ik heb hetzelfde gehad als jij, ik wilde 2,5 jaar geleden al kinderen maar mijn vriend nog niet ik had er aan zitten denken om stiekum te stoppen met de pil. nu wil hij ook en hebben we onze eerste poging achter de rug. neem van mij aan die 2,5 jaar hebben lang geduurd maar nu is hij er klaar voor en leeft hij mee. hij was toen zo afstandelijk op dat gebied. mijn wachten wordt beloond denk ik altijd maar nu zijn we met zijn 2en blij en beleven we met zijn 2en de spanning dat is echt veel leuker ik meen het dus je geduld wordt echt beloond scootermuis ik heb het achter de rug gelukkig maar weet wel waar ik over praat het duurt bij mannen 9 van de 10 keer wat langer voor ze er klaar voor zijn jamer maar je kunt er niks aan doen ik wens je veel succes liefs jose
Ik ben idd ook van mening dat je er samen klaar voor moet zijn. Maar je kunt hem er natuurlijk altijd op attenderen als er bijv. een man/jongen van zijn leeftijd met een baby of kindje langsloopt! Misschien dat hij er dan ook aan gaat denken! Mijn man was in het begin ook nog een beetje huiverig, maar we wonen nu in een nieuwbouw wijk, waar om de haverklap baby's geboren worden.... En nu is ie niet meer te houden hahahaha heel veel sterkte meid! liefs Setje
Bij mij was het precies zo. Toen we net een relatie hadden heb ik eht er wel over gehad. Ik was er zelf ook nog niet klaar voor maar wilde wel weten of er in de toekomst wel kinderen kwamen. Hier werd een beetje bang en vaag over gepraat. Twee jaar later ben ik er heel rustig over begonnen. Elke keer wel iets. Hij kreeg het er spaans benauwd van. Ik heb m te kennen gegeven dat ik er nu wel klaar voor was, en de keuze bij hem neer legde. En drie maanden later waren we dronken en vol en toen zei hij ineens. Zullen we een kindje maken (hahah). Dus ik helemaal blij .... en vroeg hem ofie dat de volgende dag ook nog wist want ik vond het geen leuk grapje. Hij bevestigde dat. En idd. de volgende dag vroeg ik m of ie nog wist wat ie gezegd had ... en idd. ij was zich er van bewust. maar de drank maakt het zeggen wat makkelijker hahah!!! Ik heb de pil strip afgemaakt voor het geval hij zich nog zou bedenken .. want je moet ze een beetje de tijd geven vind ik dan is de druk minder . nou na twee weken ben ik gestopt met de pil . en daarna zouden we ontpillen. Nou dat heeft 1 dag geduurd. (veilig vrijen dan hahah) en binnen drie maanden was het raak. Dus ik heb het heel geleidelijk aan gedaan want mannen vinden het eng en bindend. Ieder voor zich maar ik vind dat ik het goed heb gedaan. En het resultaat is ook nog positief hahaha succes meid. en je moet echt niet phussen. Wat ook helpt is heel verliefd naar kinderwagens kijken hahah dat zei die van mij ook nog. Als ik zag hoe je keek zag ik hoe graag je het wilde hahah.
Toen we net getrouwd waren wou ik eigenlijk nog een tijdje wachten..een jaartje op zijn minst...maar ik heb een strip geslikt en toen was ik het zat..vergat het steeds..en was bang dat ik dan als ik kinderen wou het niet zou lukken...3 maanden nadat we getrouwd zijn was ik zwanger Mijn man is gek op kinderen..dus het is nooit een issue geweest..ik was er eerder een beetje bangig voor..hij is echt super met kinderen hehe..als ie een baby ziet dan moet ie er naar toe
die mannen toch....... hier ook zo'n verhaal hoor Ik heb altijd gezegd jong moeder te willen worden... daarop ga f me vriend altijd een antwoord dat ie eerst wilde gnieten.... enz enz... totdat ik het tegen deel bewees dat je met kids veel kan doen. je zal je moeten aanpassen maar nit de hele wereld vergaat! ik ben heel makkelijk met kids en opeens wist ie mij te vertellen dat ie jong wilde zijn. nog veel met de kids wilde doen. opeens wilde ie liever vandaag dan morgen. ik heb voorgesteld met de pil te stoppen en het de eerste maand veilig te doen... alleen tja dat veilig doen hebben we over geslagen.. zo zie je maar hoe het kan gaan. hij kan gewoon omslaag hoor.... je mag altijd om een reden vragen maar prober niet te pushen. je moet er beide klar voor zijn al heb ik zelf het idee dat je dat noiot voor de volle 100% kan zijn! maar je moet het wel beide voor de volle 100% willen.... doe een beetje rustig aan met je vriend maar wees wel duidelijk... dat is het enige wat ik je mee kan geven! suc6
Het lijkt mijn verhaal wel Ik wilde al heel vroeg kinderen. Toen ik 20 was klusten mijn ex en ik wat aan, maar zwanger.. ho maar. Dit heeft ruim 2 jaar geduurd. Nadat wij uit elkaar waren gegaan (niet door dit) heb ik een tijdje geen relatie gehad maar ik zag wél overal zwangere vrouwen lopen, ja het kriebelde echt bij me. Op mijn 24e leerde ik mijn huidige vriend kennen. Na anderhalf jaar wilde ik toch eigenlijk wel een kleintje met hem. Hij wilde dit nog absoluut niet wat heb ik daar verdriet om gehad! Na weer een jaar werd (leek wel) iedereen in onze omgeving en vriendengroep zwanger en mijn vriend was er nog steeds niet aan toe. Wat een geduld moest ik hebben zeg..Inmiddels hadden we een huis gekocht dus wat mij betreft.... Maar nee, eerst wilde mn vriend alles klaar in en om huis. Nou toen was voor mij ook eigenlijk een beetje de maat vol en vroeg ik of hij écht wel kinderen wilde. Ja dat gelukkig toch wel. Ook ik vond en vind het errug belangrijk dat ook je vriend er achter staat hoor! Ik moest nog ff geduld hebben het kwam wel goed. En ja!! Toen we er EINDELIJK voor gingen was het in 1x raak ook. Dus, je moet gewoon geduld hebben. Je wilt toch niet dat je kind niet gewenst is door zijn/haar vader? Succes ermee