Ondertussen ruim 18 weken onderweg en nog steeds iedere dag last van misselijkheid, sinds kort ook veel maagzuur, kortom voel me meestal zo ellendig. Iedere dag maar weer afwachten hoe het vandaag zal gaan verlopen, want dat is niet te voorspellen. 's Avonds is het zo vaak janken geblazen, omdat ik het allemaal zo zwaar vind. Ik heb nergens zin in, moet me overal voor overeind hijssen. Daarom lukt het me ook niet om te werken met dit gevoel. Soms gaat het wel als ik eenmaal ergens mee bezig ben, wat huishoudelijke klusjes. Maar na een half uurtje ofzo moet ik toch weer gaan liggen. Dan word ik weer misselijk. Met ons kindje gaat het allemaal hardstikke goed tot nu toe en ik voel m al iedere dag, dat is erg fijn. Ik wil niet ontevreden zijn, want hoevelen zijn al niet jaren bezig om zwanger te worden.. Zij zouden graag met mij willen ruilen. Ik probeer me aan dat soort dingen vast te houden. Dan lees ik die verhalen en probeer me gelukkig te prijzen. Want ik weet dat het ooit wel weggaat en dat het dan allemaal waard is. Maar ondertussen zit ik er iedere dag mee. Mijn leven staat vrijwel stil en iedere dag is weer een gevecht.. Hoe slaan jullie je hier doorheen en zorg je ervoor dat je positief blijft ook al voel je je kl*$e?
Heb je al Emesefene geprobeerd? kan je via de huisarts krijgen in tablet of zetpil vorm. Heeft bij mij erg goed tegen de misselijkheid geholpen waardoor je weer normaal kunt eten en ook meer energie krijgt.
Hoi, heel herkenbaar: had het ook heel sterk (en nog af en toe). Mensen konden af en toe vreemd kijken als ik wat onverschillig of koeltjes reageerde als zij heel blij deden dat ik zwanger was. Was ik ook, (ben ik nog steeds ), maar ik had lang niet altijd de energie om blij te doen... Ik bleef maar tegen mezelf roepen dat hoe beroerder je bent, hoe kleiner de kans dat er iets misgaat in je zwangerschap/met de baby, Verder vooral afleiding zoeken en jezelf rust gunnen. En aftellen, Tegen jezelf roepen: ooit gaat dit over, op z'n laatst als die kleine eruit komt.... Je doet het voor een goed doel, moet je jezelf maar voorhouden, gewoon elke keer weer tegen jezelf roepen... O, en wat mij erg hielp: we hebben, ondanks dat we eerder zeiden dat we dat niet gingen doen, toch gekeken wat het was: meisje of jongetje. Het is een meid, dus vanaf toen ben ik af en toe wat meidenkleertjes gaan kopen, andere spulletjes enzo. Gewoon lekker spreiden, dan heb je elke keer weer iets om blij mee te zijn,
Hai meis, Vreselijk he! Heb me ook 22 weken lang ellendig gevoeld....ben 16 maanden bezig geweest om zwanger te raken en voelde me soms zo schuldig over dat ik altijd liep te klagen en te doen. Op me werk keken ze me ook aan of ik gek was. Nooit was ik positief over mijn zwangerschap...niemand vroeg meer hoe t ging want ik zeurde alleen maar... Ook al was/ben ik onwijs blij dat ik zwanger was/ben Maar nu..........sinds 7 weken meid ik voel me heeeeeeeeeeelemaal geweldig! Ik straal...mensen vragen wat er in hemelsnaam aan de hand is met me. Ondanks het maagzuur voel ik me zo onwijs gelukkig...en ik voel me zooo goed. Ga heerlijk smiddags een uurtje slapen...werk nu halve dagen ivm teveel vocht vasthouden. Ik ben helemaal uitgerust...van de ergste kwaaltjes af en ben gewoon nog nooit zo gelukkig geweest. Hou dus nog even vol...jou tijd komt ook! En geloof me dan zijn die eerste 22 weken zo vergeten
ERg he, ik heb me ook 20 weken super naar gevoeld, ook een maandje in de ziektewet gegaan. Veel sterkte, hopelijk duurt het nu niet lang meer.
@Kaatje. Ja, heb emesafene en primperan zetpillen gehad toen ik echt kotsmisselijk was. Emesafene hielp niet en primperan zorgde er wel voor dat ik niet meer hoefde te k*tsen en dat ik weer wat kon eten. Maar zo erg is het gelukkig niet meer. Eten gaat best aardig. Heb de pillen dus niet meer nodig. Dus eigenlijk mag ik echt niet meer zeuren.. Maar de ellendigheid... Ben blij om te horen dat het bij sommigen toch nog weggaat, later dan de befaamde 12 tot 16 weken. Heb daar zo naartoe geleefd. Als het dan steeds niet uitkomt, heb je op een gegeven moment echt geen vertrouwen meer. Durf eigenlijk niet meer te hopen dat het misschien met 20 weken weg is, of met 22 of 24... Dan ga ik er maar vanuit dat het nog 22 weken volhouden is, aaahhh! We willen ook heel graag weten wat het geslacht is! Nog 2,5 week wachten! En we gaan in het weekend ook wel even een babywinkel binnen. Dat is wel heel leuk. Maar na 1 winkel heb ik het toch weer gehad. Kan niet echt zo genieten van het shoppen als ik 'normaal' altijd deed. Dank je wel voor jullie herkenning! Toch fijn om te lezen dat je echt niet de enige bent. Ben nu gelukkig ook wel blij met de zwangerschap. In het begin was ik dat vaak echt niet. Zo erg! Ik hoop inderdaad ook echt dat er een tijd komt dat ik ook helemaal gelukkig kan zijn en gloeiend van trots rondlopen met mijn mooie buikje... Maar die misselijkheid, die kan ik maar niet accepteren!
Ik ken het gevoel dat je hebt. Eigenlijk moet je heel blij zijn, maar je kan het gewoon niet opbrengen om dat uit te stralen. Je bent wel gelukkig met de zwangerschap, maar niet op de manier zoals die nu gaat. Probeer inderdaad eens die medicijnen tegen de misselijkheid. Ikzelf ben t/m de 18 weken hele dagen misselijk geweest en ik slikte de tabacum D12 druppeltjes. Het haalde niet helemaal de misselijkheid weg, maar wel de scherpe randjes zeg maar. Ik had op den duur ook zoiets van, als de baby levensvatbaar geweest zou zijn, nou laat het dan maar geboren worden, dan ben ik in ieder geval van die misselijkheid af. Maar na 18 weken ben ik niet meer hele dagen misselijk en geniet nu wel van de zwangerschap. Jou tijd komt ook hoor meid. Sterkte he. Groetjes Tamara.
Hey meis, ik herken je verhaal heel goed! ik ben ook al die tijd ziek en misselijk geweest, spugen doe ik nog steeds elke ochtend ( het went.. ) maar verder ga ik me wel iedere dag een stukje beter voelen... Wel last van maagzuur maar gelukkig niet meer tot spugens toe.... Dus ik heb de hoop dat ik me nog kip lekker ga voelen en kan gaan genieten van die befaamde roze wolk! Moet toegeven dat ik het zwanger zijn tot aan weer 23 ongeveel niet leuk vond, ga het nu steeds een beetje leuker vinden..! Hoe blij ik ook ben dat ik zwanger ben, het zwanger zijn opzich kan mij gestolen worden haha..! Maar wat ik zeg, ga het elke dag een beetje leuker vinden! Succes! xx
Ha, ja, dat zeg ik ook steeds: vrouwen die zwanger zijn leuk vinden zijn gestoord ofzo, En ik heb besloten dat ik de volgende maar ouderwets per ooievaar laat bezorgen... offeh... was dat nou toch een sprookje?