Hoi meiden. Ik ben nieuw hier en ik wil graag even iets kwijt. Ik ben al bijna een jaar bezig met zwanger worden, zonder resultaat. Ik merk dat ik er de laatste tijd veel moeite mee krijg. Zeker omdat ik al jaren moeder wil worden, maar het duurde nog 3 jaar voordat mijn vriend er klaar voor was. Nu zijn wij dus bijna een jaar bezig en ik merk dat ik het er moeilijk mee krijg en dat de spontaniteit een beetje van de seks af gaat. Volgens mij heeft mijn vriend er ook veel moeite mee wat er bij hem voor zorgt dat hij niet zoveel seks wil als dat eigenlijk nodig is om zwanger te worden. Ik vertel bewust niet wanneer mijn vruchtbare dagen zijn, want dat vind hij niet prettig (ivm druk). Het probleem is alleen dat het wel lijkt alsof hij het ruikt want prompt als ik vruchtbaar ben wil hij niet. Ik weet niet zo goed wat ik wil met dit bericht. Ik hoop dat er meiden zijn die hetzelfde ervaren. Ik heb het gevoel er alleen in te staan aangezien iedereen om mij heen per ongeluk of binnen 3 maanden zwanger is. Enig advies wat ik hier krijg is er minder mee bezig zijn, maarja dat zeggen alleen mensen die in een zucht zwanger zijn geworden.
Het is ook zo. Minder mee bezig zijn (zegt iemand die 2 jaar bezig is geweest en medicatie geslikt heeft onder behandeling van de gynaecoloog en een aantal pannen door het huis heeft laten vliegen van frustratie). Ik begrijp je het goed. Je wilt al zo lang. En nu mag en en lukt het niet en wil je bent ook niet echt meewerken. Ik zou het er toch met hem over hebben. Want het is wel handig als hij ook zin heeft (Of wil maken) als jij vruchtbaar bent..
Ja dat mijn vent niet echt meewerkt vind ik nog het moeilijkste. Ik zou haast gaan denken dat hij het niet wil. Maar goed dat is niet zo maar zo voelt het soms. Wat ik eigenlijk nog het ergste vind is dat wij altijd een goed seksleven hadden en nu niet meer. Ik mis dat echt. Het is ook niet zo dat ik op de klok wil dat we seks hebben, maar ik zou over het algemeen gewoon graag weer vaker seks hebben. Goed ik heb dus geprobeerd daarover te praten, maar hij is geen prater en het is er eigenlijk alleen maar erger door geworden. Hij zegt dat het hem helpt om het er niet over te hebben, maar goed het is niet alsof het nu magisch is opgelost. Ach ja....misschien moet ik meer geduld hebben, maar vind het erg lastig. Ik wilde eigenlijk ook in januari naar de huisarts gaan. Maar goed het heeft natuurlijk geen zin om daar heen te gaan als je te weinig seks hebt gehad. En ja als we dat met de huisarts moeten bespreken denk ik dat mijn vriend er helemaal geen zin meer in heeft haha.
Maar als je vriend ook een kindje wil.. dan zal hij ze toch Moeten laten zwemmen, anders gebeurt er niet zo veel.
Goh wat lastig.. Even wat vragen die in mij opkomen. Hoevaak is niet vaak als ik vragen mag? En in dat jaar is het dan wel elke maand rond de eisprong een keer gelukt of niet? Verder ben jij regelmatig en hoe stel je je eisprong vast? Ik denk ook dat de druk bij je vriend een beetje te groot word, maar lastig dat je het er niet over kan praten met hem. En als je de nadruk legt op het verbeteren van je seksleven ipv het zwanger worden? Een leuk setje, misschien een weekendje weg oid om elkaar weer even opnieuw te ontdekken?
Hallo allemaal, Ook ik ben nu 1 jaar ongeveer bezig om zwanger te raken. Vanaf februari dit jaar hou ik mijn cyclus bij en in het begin 2-3 maanden was het onregelmatig omdat ik gestopt was met de pil, en nu sinds 5 maanden werd ik het rond de 20/21ste. Onze seksleven is prima, we doen het juist soms te vaak, bijna dagelijks.. Deze maand had ik een beetje hoop ik was 9 dagen over tijd. Ik zou dus vorige week dinsdag ongesteld moeten worden en ik ben het dus vandaag geworden denk ik dan, heb licht rood bloedverlies. Pfff wat een teleurstelling elke maand. DIt breekt mij zo op mijn partner maakt zich geen zorgen die zegt het komt wel een keer. Maar ik wil het zoo graag en ik zit er heel erg mee elke keer Ik zou afgelopen woensdag nog een onderzoek krijgen met contrastvloeistof maar die is dus niet door gegaan omdat ik nog niet ongesteld was pff nu kan ik nog langer gaan wachten. Hoe gaan jullie hier mee om? ik ga echt kapot van binnen en het lijkt alsof niemand mij begrijpt
Ik snap echt hoe je je voelt. Ik heb er ook echt moeite mee dat het al een aardig tijdje duurt. Heb eigenlijk ook echt geen zin in allerlei onderzoeken, ik val al haast flauw van bloedprikken. Ik hoop ook echt elke maand en dan toch weer niet. En rondom mij zijn allemaal mensen zwanger, op het werk met verlof en/of net bevallen. Echt moeilijk maarja het is gewoon een kwestie van afwachten. Het blijft wel echt zuur.
Het probleem is met name met seks doordeweeks. Vriend is vaak moe van het werk en wil dan niet... in de weekenden hebben we wel seks, maarja misschien zitten we er hierdoor telkens naast. Tja ben niet heel regelmatig, het verschilt weleens een aantal dagen. Temperaturen heb ik 2 maanden gedaan en nu deze maand ovulatie testje. Maarja die is ook niet echt duidelijk want de streep is er wel maar niet donkerder dan controle streep. De rest van de maanden niet bijgehouden, maar merk wel aan afscheiding wanneer het ongeveer is. Ik dacht ik stop met testen en tempen om er minder mee bezig te zijn, want volgens andere helpt dat zo goed. Maar het heeft dus weinig geholpen. Weet nu eigenlijk ook niet meer waar ik goed aan doe.
Paar tips van een "ouwe rot" die hetzelfde heeft meegemaakt met haar kerel: - neem de ovulatietesten van Clear Blue met smiley (de roze, niet de paarse). Dan hoef je niet moeilijk te doen met streepjes. Doe deze testjes consequent en sla geen dag over. Doe ze ook altijd rondom hetzelfde tijdstip op de dag. - Heb geen seks met je man voor je een positieve ovulatie test hebt. Dat zal even pittig zijn, maar het werkt. Waarom? Ten eerste laat je je arme kerel 1 week (of twee weken als je ook tijdens je menstruatie geen seks hebt) metrust. Dat verlaagt voor hem de druk al meteen. Aan de andere kant "verhoogd" het de andere soort "druk" op de ketel zeg maar . Wat weer helpt als je een positieve ovulatietest hebt en hij is moe en het moet even snel. - heel ordinair: porno kijken samen. Helpt gewoon. - de tijd nemen om een beetje op te warmen. Dus niet meteen naar de benedenregio grijpen, maar bijvoorbeeld samen douchen of elkaars rug masseren etc. Even de tijd nemen te knuffelen en daarna pas een beetje afdalen. In ons geval konden we seksen wat we wilden, maar was het toch nooit gelukt helaas, maar het hielp wel om de boel zelfs na langere tijd nog een beetje houdbaar te houden...
Bedankt voor de tips. Vooral de afwijzing is telkens vervelend, maar misschien moet ik hem inderdaad ook eens afhouden voor de eisprong zeg maar. Word wel moeilijk voor mij, want mijn libido ligt wat hoger haha. Als het deze ronde niet lukt heb ik volgende maand als het goed is mijn eisprong rondom de kerstdagen...hopelijk is mijn vent dan een beetje ontspannen met vrije dagen enzo. Als hij dan nog klaagt over moe dan weet ik het niet meer.
Deze hielp bij ons heel goed, natuurlijk wel op voorwaarde dat meneer niet de hand aan zichzelf gaat slaan intussen, anders is het alsnog gedoemd om te mislukken.
Ja dat is ook lastig...of zeggen jullie tegen je vent dat dat niet mag. Ja ik vind dat nogal lastig hoor. Want mijn vent houd er dus helemaal niet van als ik dingen opdring of verbied ofzo. Hoe meer ik dat doe hoe meer weerstand van zijn kant. Blijft toch lastig. Moet maar hopen dat ik binnenkort mijn eisprong op een gunstig moment is. Kan eigenlijk vanaf januari bij de huisarts terecht. Zouden jullie dat doen of in dit geval toch nog even afwachten? Wil toch liever gewoon spontaan zwanger worden zonder medisch circus. Maar goed wie weet is er ook wel iets aan de hand waardoor we niet zwanger worden. In de maanden dat het probleem rond seks er niet was ben ik namelijk ook niet zwanger geworden.
Een keer een afspraak maken bij de huisarts kan natuurlijk geen kwaad, misschien lucht het juist ook wel op als bij jullie beiden geen gekke dingen gevonden worden. Hier hielp het mijn man juist wel als ie wist dat ie moest, haalde voor hem het moeten de rest van de tijd eraf en hij kon zich er dan ook makkelijker overheen zetten dat ie geen zin was of moe was. Bovendien was ik met mn onregelmatige cyclus zo’n neuroot dat ik dan gewoon om de dag wilde en aangezien mijn libido wat hoger is dan dat van hem werd dat door de jaren heen ook wel een dingetje. Uiteindelijk bleek er bij ons wel een duidelijk probleem en vonden we het achteraf jammer dat we zo lang gewacht hebben met stap naar huisarts te maken. Voor mijn man hielp het gek genoeg wel dat we wisten dat het spontaan nooit zou lukken, toen moest het niet meer maar mocht het weer. Probeer het anders ook eens bewust gezellig te maken na je ovulatie en vertel hem dan ook gewoon dat die geweest is, zodat hij misschien minder druk ervaart en meer plezier in beleefd (want je hebt zin in hem en niet in zn zaad plat gezegd). Succes en plezier
Ja misschien toch maar wel naar de huisarts en dan niet melden dat het de laatste maanden wat moeizaam gaat. Dan weten we in ieder geval of alles goed is. Maar toch zie er echt mega tegenop. Ja het gezellig maken probeer ik al dagen. Maar goed hij reageerd nergens op. Mijn vent is nogal een droogkloot en niet echt gevoelig voor uitdagen of sexy kleden. Ik heb het echt geprobeerd en dit is wat hij er gisteren over te zeggen had: ik gedraag mij al dagen vreemd. Ja sukkel ik probeer je in de mood te krijgen. Vervolgens dus gesprek gehad over dat ik nogal baal dat we weinig seks hebben maar hij ziet het probleem niet. Volgens hem komt het vanzelf. Nou niet veel van gemerkt, of hij wacht op een ojevaar die een baby komt brengen. Pfff mannen.....
Ja ik zou er toch nog eens over praten. Want hij denkt dat juist niet praten helpt. Maar dat hebben jullie al geprobeerd en dat werkt voor jou in ieder geval helemaal niet. En jij behoort ook tot jullie tweeen. Daarbij denk ik dat het voor hem misschien toch niet zo’n goed idee is om niets te weten. Dus misschien wat minder seks ervoor, en dan bij een positieve ovulatie test even 1 of 2 keer. Minder romantisch, maar dat is het toch al niet meer. En vertel vooral ook je eigen gevoel. Afwijzing is heel naar, weet ik uit ervaring uit een vorige relatie. Ook omdat wij vrouwen alleen praten over onze man als hij veel vaker wil dan wij. De verhalen van vrouwen die vaker willen dan hun man hoor je nooit. Heel veel succes!