Hallo allemaal, even een intiem onderwerp... Ik ben 15,5 week zwanger.. Ik heb nu al 10 weken geen penetratie meer gehad met mijn vriend, sinds ik zwanger ben is alles heel gevoelig, en het voelt niet prettig aan. Zo raar... Mijn hele lichaam reageert anders dan normaal..en ook misschien een beetje angst voor het onbekende wat ik nu voel? Hierdoor is mijn zin ook totaal weg. Terwijl voor de zwangerschap hadden we toch wel 4x in de week penetratie en het was ieders keer geweldig (zijn niet bezig geweest om zwanger te raken, was onverwachts) Mijn vriend heeft respect/begrip voor het feit dat het nu niet prettig voor me aan voelt, en dat ik geen zin heb in penetratie. Hij zegt wat niet goed voelt moet je ook niet doen. We knuffelen en kussen wel nog gewoon, en ik geef hem wel wanneer ik wil genot, daarbij voel ik me wel prettig en het geeft me op een bepaalde manier voldoening dat ik hem wel nog een bepaald genot kan geven... Sorry voor het lange verhaal Herkent iemand dit? Zijn er nog meer dames die hier last van hebben? Hoelang heeft het bij jullie geduurd voor dat de zin enz weer terug kwam?
Ik heb het ook. Het doet gewoon echt pijn en van de week lag ik zelfs te huilen. Mn vrien heeft gelukkig veel geduld, maar ik hik er iedere avond weer tegenaan. Ik ben niet veel verder, dus ik weet niet wanneer het ophoudt. Mag van mij wel snel ophouden.
Hier hetzelfde, in het begin kwam het vooral omdat ik moe was. Nu meer omdat t pijn doet. Gelukkig ook een begripvolLe vriend. Maar ben bang dat t bij mij niet meer over gaat. ..
Hoi Dames, Ook als jullie gewoon handwerk doen? Ik vind het zelf ook niet echt fijn meer als hij in me komt.. (sorry.. ) Maar we hebben nog wel gewoon seks alleen dan anders! En dat is ook erg fijn! Zijn nog genoeg andere dingen die je wel kunt doen zonder penetratie.. Have fun!! En gefeliciteerd!
Hier ook inderdaad. Helaas niet zon begripvolle vriend en krijg dam ook regelmatig te horen we seksen ook nooit meer. Wanneer gaan we weer is doen? dus af en toe doe ik het dan maar voor hem maar lig dan vaak hele nacht wakker van de buikpijn. Gewoon lekker wachten tot het wel goed!
Herkenbaar hoor. In het begin had ik geen zin (ben goed misselijk geweest het eerste trimester). Rond het 2e trimester hebben we het nog wel geregeld gedaan. Nu heb ik zoiets van: kom maar op en nu wil mijn partner niet. Hij vind het toch allemaal maar vreemd om dat met een dikke buik te doen haha. Terwijl hij me wel hartstikke sexy vindt nu. En hij is bang dat ik dan weer last krijg van het een of ander (heb veel last van mijn rug en harde buiken). Dus het beperkt zich hier tot wat hand en spandiensten so to speak.
Hier in het begin door misselijkheid niet. Maar nu niet omdat ik het gevoel heb dat ik "vol" zit! Het past gewoon niet.. manlief zegt.. dat ding sterft af bij jou binnen. Te strak bahhh! De zin is we wel.. maarrr door de pijn hoeft t van mij niet. Ik herken dit overigens niet van mijn eerste zwangerschap!
Seks wat is dat Hier niks noppes nada maar komt na de bevalling wel weer. Meer dan een knuffel en een kus zit er hier niet in.
Hier in het begin ook geen behoefte aan gehad en daarna vanaf week 13 tot week 16 ongeveer wel weer gedaan, maar toen werd mijn buik te dik rn wilde mijn vriend niet meer! We vinden het ook allebei niet erg, heb al wel een paar keer aangegeven dat het echt geen kwaad kan, maar hij vind het maar een raar idee. Je bent dus echt niet de enige! De ene zwangere heeft juist een enorm hoog libido en de ander juist helemaal niet! Zolang je geen zin hebt, doe je gewoon handwerk als dat voor je vriend ook voldoening geeft.
Hier in het begin ook niet zo'n zin, hooguit 1 keer per week. Maar nu, mijn libido is de afgelopen week sterk toegenomen, dus bij juist andersom. Ik merk wel dat een stuk 'droger' ben, maar met wat glijmiddel is dat goed op te lossen.
Ik zou wel willen maar durf het nu niet meer.. Hoofdje zit zo diep ingedaald dat we het allebei onprettig vinden. Kan je wel aanraden het toch te blijven doen, is ook goed voor je relatie he Het is voor hem alsof je 9 maanden menstrueert, qua geen seks en chagrijnig en zo, dan mag je wel een beetje je best voor hem doen
Hier helaas voor hem ook een libido dat gedaald is naar nul komma nul... Gek genoeg heb ik dat iedere zwangerschap! Het eerst trimester gewoon echt geen zin, vooral door de vermoeidheid. Als ik dan al mijn bed zie dan wil ik daar in slapen! Maar verder ook echt geen zin. Ik krijg tijdens mijn zwangerschappen een grote afkeer tegen intimiteit. Ik wil niet dat mensen aan me zitten en een knuffel of kus gaat echt maar net :S Mijn man weet dit ondertussen (toch het 4e kindje ) dus die weet niet beter Gelukkig weten we ook allebei dat het na de bevalling gewoon weer terug keert naar normaal Het is echt een tijdelijk iets, compleet gedreven door rare hormonen. Alsof mijn lijf tegen hem zegt: 'Hey, bedankt voor je donatie he?! Meer heb ik niet nodig van je hoor. Ik ga nu even een baby bouwen en we zien je later wel weer!'
Hier ook 0 zin. En ook niet om hem te helpen haha dat rare ding. Vind het heel lullig voor mijn vriend maar sinds ik zwanger ben heb ik hetliefst niets meermet dat slurfje te maken. Goed soms laat ik me toch verleiden en geef ik toe. Maar dan hoop ik dat hij van mij af blijft want alles is gevoelig en de daad zelf doet gewoon zeer. Voor de zwangerschap niets geen klagen... toen baalde ik steeds omdat hij te moe was na het werk....
Precies dit! Behalve dat het bij de eerste zwangerschap juist het tegenovergestelde was . Kon er toen juist geen genoeg van krijgen. De hele 9 maanden lang. En nu vanaf het begin is het helemaal weg, ik kan aanrakingen ook maar moeilijk verdragen. Ben inmiddels op de helft, dus denk dat het zo blijft . Arme mannen van ons .
Hmm herkenbaar....Eerste periode veel te moe en misselijk voor sex, daarna kreeg ik buikpijn van elke opwinding, laat staan een orgasme... Gewoon niet fijn.... Laatste periode wordt het weer beter maar moet zeggen dat ik blij ben dat ik lig momenteel... En bovendien gaat kleine vriend juist dan gymnastieken, dus lig ik lekker te genieten van het leven in mijn buik. Sex? Wat was dat ook alweer?
He wat naar Ik heb hier zelf geen last van dus ik denk dat ik misschien wat tips kan geven. Je vriend zal inderdaad geduld en begrip moeten tonen. Mijn vriend en ik hadden voor de zwangerschap ook veel seks. Nu ligt het echt aan het moment en hoe fit ik mij voel. Het is erg belangrijk dat je je 100% comfortabel voelt voor seks. Alles rondom en in de vagina is gevoelig, dit kan vervelend zijn, maar ook juist voor veel genot zorgen. Concentreer je niet op de penetratie! Concentreer je vooral lekker op elkaar. Ga samen op bed liggen en knuffel en zoen elkaar. Neem echt de tijd om elkaar aan te raken en te voelen. Neem alles stap voor stap. Zo raak jij opgewonden en is het straks makkelijker en minder pijnlijk. Als je opgewonden bent zal alles wat opzetten, open staan en vochtig worden. Penetratie na een orgasme is nog het best. Zorg er in ieder geval voor dat jij opgewonden bent. Nu alles zo gevoelig is daar, is het heerlijk om oraal bevredigd te worden. Het kan ontzettend leuk en spannend zijn voor jou, maar ook voor je vriend, om je schaamstreek opnieuw te ontdekken en te ontdekken wat jij lekker vindt. Probeer gewoon wat dingen uit. Qua seks met dikke buik, tsja. Ik ben zelf net door een enorme groeispurt gegaan dus mijn vriend kan echt niet meer op mij liggen. Wat handig is, als je toch missionaris wilt doen, is een kussen onder je billen te leggen. Als je iets anders wil proberen kun je op je knieen gaan zitten en met je bovenlijf op een kussen leunen/liggen. Zo kan hij je van achteren penetreren. Ook kun je lepeltje lepeltje liggen, is misschien wat intiemer Er staan veel tips op het internet. Gewoon lekker gaan googlen en samen kijken en lachen. Doe er vooral relaxed over en probeer met elkaar te genieten.
Dankjewel voor alle berichten en tips. Fijn dat zoveel mensen zich in mijn verhaal kunnen herkennen, dit geeft me hoop en het gevoel dat het niet raar is, en ik niet de enige ben die hier last van heeft. Ik probeer er nu niet te veel mee bezig te zijn, wie weet komt het vanzelf nog wel in de zwangerschap, en anders na de zwangerschap. Mijn vriend geeft me alle tijd, en gelukkig hebben we wel nog andere manieren om met elkaar intiem te zijn. Nogmaals bedankt voor alle reacties, en ik zou nu zeggen; rustig aan en dat we binnenkort of over een tijdje allemaal weer kunnen genieten van 'heel veel' sex hihi