Hi dames, ik heb aanleg voor spataders en deze al meerdere keren weg laten halen op mijn benen. Nu ben ik 32 weken zwanger van ons tweede kindje en het is echt niet normaal erg geworden. Kronkelige aders op m’n dijbenen en ook allemaal van die paarse kleine gesprongen aders over m’n hele benen. Het ziet er niet uit! Is allemaal tijdens deze zwangerschap ontstaan, want had er juist wat aan laten doen voor ik zwanger werd. Ook heb ik nu vaginale spataders (voelt echt als een dikke prop in je onderbroek, zo dik zijn mijn schaamlippen inmiddels ), dit heb ik tijdens mijn eerste zwangerschap niet gehad. En mijn billen zitten ook vol met dikke aders! Ik draag al sinds ik 20 weken zwanger ben steunkousen. Ben zo benieuwd of iemand dit ook heeft gehad en hoe dit tijdens de bevalling is gegaan. Ik wil sowieso niet op de baarkruk, want dit geeft veel te veel druk. Het liefst zou ik denk ik in bad willen bevallen, maarja dan moet ik mijn steunkousen uit? Of ik moet ze überhaupt niet aan doen tijdens de bevalling, maar ook dat geeft al zoveel druk. Kan amper lopen zonder steunkousen. Verder overigens heeeel blij en dankbaar dat wij een tweede kindje mogen krijgen hoor haha! ❤️ Maar ben dus opzoek naar ervaringsverhalen.
Hier een ervaringsdeskundige. Bij mijn tweede zwangerschap ben ik ook steunkousen gaan dragen. En ik droeg daarbij ook nog een steunbroek. Die had een stevige elastieken band onder mijn buik door naar mijn rug. Die gaf steun aan mijn buik, maar gaf ook wat extra tegendruk aan de onderkant waardoor het minder pijnlijk was aan de onderkant. Tijdens de bevalling kun je idd geen steunkousen aan hebben. Mijn ervaring is wel dat als je kindje indaalt de druk op de schaamlippen minder werd. En ik wil.je het dringende advies geven om met de vk of gyn (degene die de bevalling leidt) af te spreken om alleen in uiterste noodzaak een knip te zetten. Dus pas echt als dat voor je kindje medisch noodzakelijk is. Ik heb zelf bij de bevalling van ons tweede kind een knip gehad. Dat gebeurd op het moment dat het hoofdje staat en dan zijn de spataders niet opgezwollen en dus niet zichtbaar. De knip is bij mij toen in een spatader gezet, per ongeluk. Dat gaf echt een flink bloedbad. Doordat door de spataders de huid zo was uitgerekt kreeg de vk het niet gehecht. Zij heeft toen de knip wel dicht kunnen zetten met klemmen, zodat het bloedverlies wel stopte. Ik ben toen met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Met de klemmen erop. In het ziekenhuis gehecht en zelfs een bloedtransfusie gehad. Bij mijn volgende bevallingen heeft de vk en de gyn het alle keren laten scheuren, dat ging wel goed. Want dan scheur je meestal gewoon langs de aders ipv er middendoor. Ik heb dus bij de volgende bevallingen geen bloedbad meer gehad. De spataders trokken na de bevalling heel snel weer weg. Een klein beetje bleef wel achter. Ik droeg vaak dd eerste weken na de bevalling nog mijn steunkousen. Dat was ook het advies van de man die ze aangemeten had. Op mijn benen zie je nu nog wel een klein beetje spataders, maar op mijn billen en schaamlippen zijn ze echt helemaal weg. Wil je niet bang maken met mijn verhaal