Ik heb ooit een melding gemaakt bij VT over mijn oude buurjongetje, toen 8/9jaar..iedere dag schold zijn moeder hem uit voor nietsnut,waardeloos kind enz,hij lag bijna iedere avond te huilen in bed en snikte dan hartverscheurend "mama ,ik hou van je" ,zijn moeder reageerde terug met geschreeuw.Mijn melding werd niet serieus genomen omdat ik geen naam wist van mijn buurvrouw. Voor mijn eigen zoon is het wisselend, wel positieve ervaring met de raad van kinderbescherming en de ggz maar minder met mee en de gemeente... Ik zou dit werk niet kunnen doen , ik word van sommige verhalen over verwaarloosde kinderen verdrietig en tegelijkertijd boos op de ouders/hulpverlening...
Jeetje zeg... ook hier valt mijn mond weer van open. Vreselijk zeg. Een advies voor iedereen die dit soort dingen meemaakt... bel de politie en doe daar een melding. Die pakken vaak wel door. Als ze bij een situatie betrokken raken en er zijn kinderen bij betrokken dan maken ze altijd een melding bij VT. En dan moet VT dit ook oppakken.
Ik moet trouwens ook echt zeggen dat er ook lang niet altijd medewerking is van kinderrechters. Soms heb je gewoon feiten die aantonen dat een kind mishandeld of verwaarloosd wordt en dan nog krijg je niks voor elkaar omdat de kinderrechter niks doet. Dat is ook super schrijnend en frustrerend.
Inderdaad erg frustrerend! Maar ook omdat je dan vaak hoort; de gezinsvoogd (of instelling) doet niks terwijl het bewijs op straat ligt. Maar wij zijn in die mate ook afhankelijk van de rechtbank en ja, soms maakt een rechter niet de beslissing die je eigenlijk wil en dan kun je als gezinsvoogd ook weinig meer...
Over het zelfde gezin(ouders uit elkaar) Positief: bij ouders die zelf meewerken wordt er goede gezinsbegeleiding gegeven. Relatie tussen moeder en dochter was echt heel slecht. En door dat jaar begeleiding en aanvullende therapie is dat toch omgedraaid. Helaas is het na een jaar gestopt en had moeder geen stok meer achter de deur waardoor de relatie weer verslechterde. Maar helaas meeste is negatief. Vanaf 4-11 jaar tientallen meldingen geplaatst door, familie, buren, vrienden en school en er wordt alleen maar keer op keer een huisbezoek gepland. Vader is narcistisch en kan dus manipuleren en daar werd keer op keer ingetrapt. En als dat niet zo was is hij zo bedreigend dat ze niet verder durven. Zelfs huisarts durfde geen meldingen meer te maken. Meerdere keren politie betrokken geweest, vader 2 keer aangehouden met te veel alcohol op achter het stuur en kinderen achterin. En nog steeds geen actie. Uiteindelijk doordat een melder 1 persoon gevonden heeft bij jeugdzorg die wel door durfde te pakken. Is eerder dit jaar de dochter uit huis geplaatst bij familie. Moeder stond erachter vader niet. Resultaat is dat in 6 maanden tijd kind weer kan lachen, niet meer angstig uit de ogen kijkt, weer slaapt en in plaats van onvoldoendes op het rapport voornamelijk voldoendes en goedjes heeft. Ze krijgt nu ruimte in haar hoofd om vrienden te maken in plaats van ruzie. Ze is er nog lang niet maar er is een stijgende lijn. Over deze persoon van jeugdzorg niks dan lof dus kind heeft overigens gewoon contact met beide ouders en gaat om het weekend naar vader danwel moeder. Maar kind begint inmiddels ook te begrijpen dat ze pech heeft met vader en beter alles naast haar neer kan leggen dan in discussie te gaan. Ze trekt dit nu omdat ze nog maar 1 keer in de 2 weken bij vader komt.
helaas....politie deed ook niets...er werd alleen geschreeuwd tegen het kind.Er woonde een politieagent bij mij in de portiek,werd niets aan gedaan.In mijn vorige woonplaats woonde 5 volwassenen en 1 kind (onder de 2) in een te kleine woning met een grote hond,iedere avond/nacht vechtpartijen onderling, drugshandel ,alcohol ,harde muziek...ik heb regelmatig de politie gebeld maar voor onze veiligheid kwamen ze niet langs (waren poolse onderburen) ,ook toen ik zei dat er een jong kindje woonde kwamen ze niet langs...Ik ben op het buro geweest omdat ik met de dood bedreigd werd,nogmaals benadrukt dat er een jong kindje woonde, geen actie...
De agenten wilden niet meer komen als ik ze belde omdat ze na een bezoek van de politie bij mij aan de deur kwamen,agenten waren maar met zn 2en ,de onderburen dus met 5 volwassenen die onder invloed van alcohol en drugs waren.De politie is 2x geweest,hebben ook het jonge kind gezien maar na die bezoekjes werd mijn leven nog meer een hel daar ,iedere avond/nacht op mijn slaapkamerraam kloppen,ons opwachten als we thuis kwamen,de hond tegen mijn zoon op laten springen (beest van 45kilo).Om erger te voorkomen kwam de politie dus gewoon maar niet meer,onderbezetting en angst voor Polen onder invloed zal de werkelijke reden geweest zijn.De woningbouw deed er ook niets aan,ik moest maar een dagboekje bij houden van de overlast en als het dossier dik genoeg was gingen ze wel verder kijken...We zijn er nu bijna een jaar weg,mijn zoon heeft er nog last van (ik stiekem ook).
Verschrikkelijk. Maar politie had toch gewoon op basis van hun eigen bevindingen kunnen melden. Daar hadden ze niks van jou voor nodig gehad.