Dames, Ik dwarrel al wat maandjes rond op dit forum en nu toch maar even de beslissing genomen om me in te schrijven voor een misschien "vreemd" vraagje. Mijn partner en ik zijn al een hele tijd bezig met zwanger worden en het wil maar niet lukken. Na onderzoek bleek dat mijn partner te weinig zaadcellen heeft, en we gaan het na lang wachten nu eens met IUI proberen. Intussen wordt het zaad van mijn man nog op regelmatige tijdstippen onderzocht, en moet hij dus een staal inleveren, met respect van een aantal dagen abstinentie. Mijn hele agenda staat vol met kruisjes, streepjes en icoontjes om aan te duiden wanneer we een afspraak hebben en welke dagen we "vrij" zijn om wat te doen. Dat zijn er dus bijna geen. Als we gaan slapen 's avonds, moeten we echt een keuzelijstje overlopen. Kan er iets vandaag? Dan kunnen we ofwel seks hebben, ofwel kan mijn man kan het zelf doen, ofwel doen we niks. Op sommige dagen MOET er iets gebeuren omdat mijn man anders de abstinantieperiode niet kan respecteren. Buiten dat ik dus gewoon op die manier niet opgewonden raak en vaak kies voor "dan maar niks", weet ik dus ook meteen als bonus wanneer en hoe laat mijn partner de hand aan zichzelf heeft geslagen. Dat doet ie dan ook nog eens in mijn bijzijn en met mijn strelingen en kussen erbij, omdat dat vaak nog het enige van intimiteit is wat we hebben. Kortom: geen seksleven meer en geen privacy meer. Zijn er nog andere koppels hier die dit zo ervaren en er zoveel moeite mee hebben? Wie durft hier nog voor uitkomen?
Herkenning, en mijn enig advies is om er toch onderling het beste uit te halen. Mijn partner heeft een keertje een aantal stalen moeten binnenbrengen waardoor we eigenlijk helemaal geen seks meer konden hebben in een maand of anderhalve maand. Ik vind die oplossing die jullie daarvoor hebben prima: laat hem gewoon zijn staal produceren in jouw bijzijn, dan is knuffelen, kussen, aanraken, strelen, etc... allemaal nog mogelijk. Misschien niet exact wat je wil, maar op dat moment wel het meest haalbare. Dat bedoel ik dus met het beste er uit halen. En die privacy... tsja, dat is maar wat je gewend bent joh. Mijn man weet in 99% van de gevallen wanneer ik het ga doen of gedaan heb, en omgekeerd. We doen daar niet gek over, iedereen doet het. Soms ook gewoon in elkaars bijzijn. Of soms kondigt ie het aan dat hij gaat douchen en je weet wel wat gaat doen, en dan is dat een trigger om er bij onder te springen. Zo van die dingen houden je seksleven leuk. Maar goed, gepland seksen is natuurlijk niet leuk. Maar je hebt weinig keuze denk ik.
Jeetje lijkt me heftig probeer ook gewoon echt tijd voor elkaar vrij te maken buiten zwanger worden want anders ligt daar alleen maar de focus en het is zo belangrijk om ook verder met ju leven te gaan en in ju relatie te blijven investeren. Ju denkt mis jij hebt makkelijk praat want ju hebt er al 3 maar de wens is even groot als bij de eerste 3
Ik denk dat iedereen die in de medische molen terecht komt, wel een stukje privacy mist. Het is bij ons al lang geleden maar toen mijn man een aantal stalen moest binnenleveren, hield ik het ook bij in mijn agenda wanneer "het" mocht en wanneer niet. Dan kwam mijn man dus gewoon aan mij vragen of ie het bij zichzelf mocht doen of niet op een bepaalde dag en dan keek ik het gewoon zonder blikken of blozen na in mijn agenda. Ach ja, achteraf kun je daar allemaal om lachen, maar op dat moment is het niet zo leuk uiteraard. De hoop/troost is: het gaat voorbij. Ik moet zeggen dat het bij ons net zo gaat als bij @BrechjeDK: er is bij ons weinig polonaise rond het met jezelf doen eigenlijk. Als mijn man zin heeft en ik niet, dan doet ie het gewoon alleen, soms met mij ernaast. Af en toe raak ik dan ook nog wel in de stemming , meestal niet, maar ik doe daar absoluut niet moeilijk over. Omgekeerd net hetzelfde. Geen idee of dat automatisch komt na zoveel jaar huwelijk maar bij ons is daar dus sowieso weinig privacy aan
Dank jullie allemaal voor jullie openheid, het is beslist geen makkelijk onderwerp om zomaar even op tafel te leggen. Momenteel moet mijn man 2x per maand een staal binnenleveren voor kwaliteitsopvolging en daarnaast nog 1x voor IUI. Reken daarbij telkens drie dagen onthouding + mijn menstruatie en het is al snel een hele puzzel. Voeg daar nog eens een erg wisselend libido bij langs mijn kant... Wij zijn zelf niet zo open naar elkaar toe wat betreft het zelf doen, tot voor een paar maanden wisten we van elkaar zelfs niet dat we dat deden, maar het hele fertiliteitsproject heeft dat dus helemaal naar voren geschoven en het zo'n beetje verplicht onder de aandacht gebracht. Ik probeer het positief te bekijken en ik moet zeggen dat ik het wel prima vind zo, dat ik toch zelf ook mijn steentje kan bijdragen als hij "aan het werk" gaat zeg maar. Beter zo dan stiekem, nu hebben we er beiden nog wat aan, ook al is het dan maar alleen wat knuffelen en kussen op dat moment. Maar het blijft gewoon kl*te.
de privacy gaat eraan in zo’n traject idd wat vanaf, maar je kunt het ook als iets positiefs zien. In dit opzicht is het juist mooi en fijn dat je geheel open bent op dit vlak. Mijn man en ik waren in het begin ook niet open over dit soort dingen, maar doordat we door het traject hier wel toe werden gedwongen werden we in een bepaalde manier wel hechter. maar goed dat is nu het een tijdje terug is makkelijk gezegd natuurlijk, toen we erin zaten was het wel erg wennen. En zoals ze hierboven ook zeggen het is gelukkig niet voor altijd. hopelijk is het snel raak voor jullie
Hoi lanka, ik vind het ook nog wel eens lastig hoor. De hand aan onszelf slaan was voor ons ook altijd wel een privé dingetje, niet dat er geheimzinnig over gedaan werd maar gewoon lekker je eigen ding. En als je als man dan potjes moet inleveren, ja, ik herken je gevoel wel. Tot nu toe heeft hij niet zoveel potjes moeten inleveren als jouw man, voor ons is het nog te doen om elkaar even ruimte te geven. Ik ga dan even weg met mijn dochter ofzo, hij gaat naar boven en doet zijn ding. En als het kan dan help ik ook wel eens een handje haha, maar dat gaat niet altijd met een kleuter erbij.. Het blijft een beetje klinisch allemaal en niet leuk. Ik vind het vrijen op de klok op commando omdat het moet van de verpleegkundige, ook niet leuk. Het helpt mij wel op die momenten om me er ook echt op voor te bereiden. Ik weet dat het moet, maar ga dan van tevoren wel even lekker douchen en zo, mooi lingerie setje aan, of ik koop eens wat nieuws, lekkere massageolie of speeltjes.. heb ook vaker wisselend libido maar dan moet je even zin maken af en toe.. hoe langer je niks doet, hoe minder het libido word (aldus een psycholoog die ik ooit sprak). En als het echt een verplicht nummertje is en je hebt echt geen zin: zeesterren en je man je gang laten gaan in een quickie is ook soms niet verkeerd haha
Mijn partner had het lastig om zelf een staal te produceren dus ik hielp 'm altijd. Daar heb ik zelf ook een aantal grenzen moeten voor opzij zetten en zelfs wat "bijleren" over hoe alles werkte. Mijn man is sowieso al niet erg open dus ook hij moest wat meer gaan praten over wat hij nodig had. We hadden toen ook een kalender: DAN produceren, DAN onthouding... dan hou je dus echt 0% privacy over om zelf eens aan de slag te gaan. Maar je weet dat het voor een goede zaak is