Goedenavond, Ik ben nu 7 weken zwanger en ik en mijn vriend zijn helemaal in de wolken, we zijn nu bijna 2 jaar samen ik ben 29 hij 32, en hebben allebei een een baan en wonen samen, en staan er financieel goed voor.. Ik heb dit nieuws met mijn moeder en haar vriend gedeelt, en die reageerde heel positief en zijn zo blij om opa en oma te worden.. en helemaal trots en vol blijdschap zijn wij weer na huis gegaan.. Vandaag zijn wij ook naar mijn vader en zijn vrouw gegaan.. en die regeerde zo negatief... ik weet gewoon niet hoe ik hier mee om moet gaan.. er werd zelfs geroepen.. als ik jou was zou ik er maar over na denken om abortus te plegen, dit is de domste beslissing wat je ooit in je leven heb genomen.. jullie relatie is te kort om nu al aan een kind te beginnen. Je word singel moeder hij gaat je alleen laten.. ik ben het er niet mee eens.. je leven gaat er aan, en me vader zei zelfs dat hij de ongelukkigste man van de wereld nu is en er snachts niet kan van slapen, ik was zo intens verdrietig.. en hoe meer ik er over na ga denken hoe bozer ik word.. ik weet gewoon niet goed hoe ik hier mee moet omgaan...
Beetje jammer. Wellicht zit er angst achter? Maar mocht hij dit vol blijven houden zou ik me afvragen hoe goed je band is met je vader offf... beter gezegd; wat voor een band wil je? Mijn inziens kun je beter een beetje emotionele afstand nemen van je vader als ie zo blijft doen. Oja, van harte gefeliciteerd natuurlijk!
het is een zwaar niet nette reactie en krijg sterk het idee dat er inderdaad angst achter zit. Laat het even voor wat het is nu, wellicht trekt het bij. ZO niet, vertel hem dan in ieder geval wat zijn negatieve reactie met je doet. Dan leg je het terug. Blijf vooral genieten!
Ik vind het vooral een bizarre reactie. Als je nou een paar weken samen was na een uit de hand gelopen feestje... Maar zo te horen heb je alles goed voor elkaar. En nog belangrijker, het kindje is heel gewenst! Dus: gefeliciteerd met je zwangerschap! Geef bij je vader aan dat zijn reactie je verdriet doet en dat dit kindje heel gewenst is. En dat hij zijn negatieve gedachten voor zich mag houden. Probeer er van te genieten samen met je vriend! En met je moeder, want die is gelukkig wel heel positief.
Is dit wat hij zelf heeft meegemaakt? Zijn zijn ouders op die manier uit elkaar gegaan, of heeft hij zelf te snel voor zijn gevoel samen met jouw moeder destijds jou gekregen? Volgens mij reageert je vader heel erg op een goedbedoelde verkeerde manier.
Lijkt mij dat er meer achter moet zitten. Idd iets van angst? Misschien moet het nieuws bij jouw vader ook zinken.
Even een late reactie van mijn kant. Heel herkenbaar mijn vader zou zowel op mij als op mijn broer zo reageren. Mijn broer, 5 jaar samen, samenwonend, trouwplannen over 2/3 jaar, verhuisplannen naar koopwoning, beide stabiele banen (lees vast contracten), de hele familie ziet het wel zitten dat die twee in de toekomst een kleine krijgen, mijn bio vader zou altijd er op tegen zijn. Bij mij 4 jaar samen, stabiele banen, geen trouwplannen, geen verhuisplannen, ook hier zal hij er altijd op tegen zijn. Dit wordt veroorzaakt bij hem door eigen verleden. Getrouwd op 19, kindje 1 op 19 bij 28 in scheiding, verliest contact met kids voor jaren lang, met dochter nu nog steeds geen contact. Inmiddels hertrouwt, hieruit 2 stiefkinderen, huwelijk nummer 4, dus eigenlijk nog nooit zelf stabiel geweest in een huwelijk of relatie. Dit projecteert hij op zijn kids en stiefkids. Jouw vader zal wel bijdraaien, zoals vele vaders doen eenmaal de zwangerschap echt merkbaar is en de kleine zijn of haar dagje steeds dichterbij komt. Als hij inderdaad een verleden heeft waarbij hij angsten draagt, heeft het ook tijd nodig. Zou gewoon lekker genieten van jullie wolkje die onderweg is, zorg er in elk geval voor dat zijn angsten geen invloed heeft op jullie 3, je weet zelf wel of je er goed voor staat en dat jullie dit samen aan kunnen! Je zal vanzelf merken dat hij omdraait. Je wilt niet weten hoeveel vaders angsten hebben en hun kids adviseren het weg te laten halen, maar ondertussen eenmaal de spruit in armen hebben, trotse opa zijn die nooit meer zonder kleinkind kan. Sterkte met alles want dit is voor jou ook geen leuke situatie maar nogmaals zorg dat dit geen invloed heeft op jullie en ik hoop dat hij snel mag bijdraaien en de trotse opa zal zijn, die jullie graag willen voor jullie kleine wonder.