Hallo dames, Na een hele hoop narigheid de afgelopen jaren, ben ik nu op. Ik ben moe moe moe! Ik slaap zo slecht en pieker mij rot. Er is veel gebeurd, met als resultaat dat ik nu in scheiding lig. Mijn hoofd is een grote chaos en m'n lijf doet aan alle kanten pijn. Ik kan weinig hebben en kan om de kleinste dingen volledig uit m'n plaat gaan. Zo niet fijn en zo niet hoe ik wil zijn. Een jaar geleden ben ik een dag minder gaan werken (ziekmelding) in de hoop dat dit wat zou opleveren. Omdat mijn privé situatie alleen maar verslechterde, heb ik geen rust kunnen pakken. Ik ben weer mijn volledige uren gaan werken, terwijl ik mij nog ellendiger voelde dan daarvoor. Ik ben door blijven gaan. Een lach opzetten en doen alsof het goed gaat. Ik vind het heel moeilijk om toe te geven dat het niet gaat. En door mijn voorkomen hebben mensen ook niet zo snel door hoe ellendig ik mij voel. Privé is het drama. Er gebeuren dingen waar ik totaal geen invloed op heb, maar die wel mijn leven compleet overhoop halen. Ik kan er niks mee en dat is zo frustrerend! Laatste tijd toch maar wat meer mensen meer verteld over m'n privé. Nog niet eens alles, maar genoeg om mensen grote ogen en open mond te bezorgen. Mensen die zich afvragen hoe ik nog kan functioneren terwijl ik dit alles meemaak. Geen idee... Ik ben al jaren aan het overleven ipv leven. Ik leef in continue stress. Ik kan niet meer! Ik heb mij ziekgemeld en moet komende week naar de bedrijfsarts. Ik ben zo zenuwachtig. Ik kan zo weinig hebben op dit moment en ben bang dat de bedrijfsarts mij niet serieus zal nemen. Ik heb in het verleden (ging om iets anders dan nu) een horror bedrijfsarts gehad en daar ben ik weer bang voor. Zelfs de arts van het UWV gaf toen aan dat het, gezien mijn voorkomen, nogal moeilijk te geloven is dat ik wat mankeer. Dacht dat ik gek werd. Ik wil deze week naar de huisarts voor een verwijzing voor therapie. Ik weet nog niet welke therapie precies, tips/adviezen zijn welkom. Hebben jullie tips hoe om te gaan met mijn angst voor de bedrijfsarts? Tips hoe ik mijn gesprek moet voorbereiden?
Wat je net opgeschreven precies zo vertellen. Dat je gewoon op bent continue stress hebt Je niet meer weet waar je het moet zoeken en waar je moet beginnen.. Dat je gewoon niet meer kunt! Ben je al wel bij de huisarts geweest?
Ik zou proberen je niet zo druk te maken. Wat ik tot nu heb ervaren met bedrijfsartsen (heb bij uwv gewerkt) is dat ze echt wel openstaan voor wat jij zegt en vaak wel op hand van de medewerker zijn. Helemaal met dit soort klachten, niemand heeft er immers iets aan als je straks nog langer niet kunt werken, omdat je nu te lang doorgaat. Ik zou gewoon zeggen wat je hier nu ook zegt, je kan niet meer. Punt. Want als je eenmaal op dat punt zit en dat zegt, weet men vaak wel dat het menens is.
Neem iemand mee naar het gesprek. Dat mag en dit kan jou geruststellen. En probeer je daar niet groter te houden dan jij je voelt. Dan krijgen ze een vertekend beeld van hoe het werkelijk met je gaat.
Bedankt voor de reacties! Ik ga morgen de huisarts bellen voor een afspraak. Ik ben een tijd geleden geweest en toen werd er al gezegd dat ik gas terug moest nemen. Ik werd doorgestuurd naar de POH, maar die kon niks voor mij doen. Zij gaf praktische adviezen waar ik niks mee kon. Dat groot houden is echt een ding voor mij. Ik vind het zo zwak van mezelf om toe te geven dat het niet gaat. Leerpunt! Ik voel mijzelf echt afglijden en ben zo bang voor een burn-out. Wie gaat er dan voor de kinderen zorgen?
Laat je kwetsbare kant zien en zet niet je masker op. Therapie moeilijk aan te bevelen als we niet weten waar je aan wil werken / situatie waar je in zit. Maar klinkt zwaar en complex, intake ggz doen? Anders 1e lijns instelling. Kunnen ze mee kijken en denken
Het lastige is dat privé zo rot is. Er spelen nog steeds dingen en geen idee wanneer daar ooit een einde aan komt. Ik wil mijzelf vooral versterken, zodat ik weer wat incasseringsvermogen heb. Verder leren omgaan met emoties en durven toegeven aan m'n zwaktepunten.
Wat een nare tijd heb je achter de rug. Snap dat je hier tegenop ziet. Ik heb ook bijna allemaal slechte ervaringen met bedrijfsartsen. De enige fijne arts ging ineens weg (later kwam uit dat mijn werkgever met een andere arts is zee wilde..) Vorig jaar ook een heel traject doorlopen. Was wel beter aangezien er uit al mijn vage maar heftige klachten een diagnose uitrolde, vastgesteld door een academisch ziekenhuis. Dat leek ineens een keerpunt te zijn. Ineens nam hij mij wel serieus en had ik beperkingen. Daarvoor overdreef ik het en zou het tussen mijn oren zitten. Neem iemand mee en vraag of je get gesprek evt mag opnemen. Maak vantevoren een briefje met je klachten en evt geheugensteuntje. Doe je vooral niet beter voor.. fijn als je een huisarts of specialist hebt die je situatie kent en de juiste info kan verstrekken. Ik gaf bij de huisarts en specialist aan dat ik die info eerst wilde lezen.. maar dat doen ze niet allemaal Er zijn veel negatieve verhalen maar ik ken ook positieve verhalen. Wie weet gaat het gesprek gewoon prettig en krijg je tijd en handvaten om tot rust te komen en aan herstel te werken. Zet hem op!! Sterkte voor nu!
Ik zit in een situatie die veel overeenkomsten kent met die van jou, zit alleen een stuk verder in het proces. Het komt goed. Je trekt op tijd aan de bel, heel goed. Stapje voor stapje. Ik stuur je morgenochtend even een pb. ps hier een hele fijne bedrijfsarts die mij juist heeft terug gefloten.
Dank je! Maar jij hebt dus ook het nodige moeten doorstaan, balen zeg! Hoe gaat het nu met je gezondheid?
Ik was zo bang voor de verzekeringsarts, al die verhalen maakten het niet beter. Maar ik was eerlijk, realistisch en in die zin niet echt emotioneel en ik had míjn vader mee en erbij.Hij luisterde, onderzocht mij en kwam op dezelfde diagnose uit. Hele fijne man die goed luisterde. Hij zei ik merk dat je zooooooo ongelooflijk graag wil maar gewoon niet kan. Gewéldige arbeidsdeskundige die hetzelfde zei en ik heb mijn vertrouwen weer terug. Had ook keurig een brief van mijn fysio die de stand van zaken uitlegde, dat ik ook kon laten zien dat ik wel echt werkte aan mijn vooruitgang Ik heb 1 vreselijke bedrijfsarts gehad en wat het punt is dat je op zo'n moment je zo kwetsbaar opstelt en dan wordt er niet geluisterd en wordt het probleem te klein gemaakt. Heb mij daar zo lang rot over gevoeld. Je legt je ziel bloot en voor je gevoel stampt hij er nog op ook Psycholoog heeft geholpen om de stress voor een volgend gesprek beter te handelen maakt en mij weerbaarder gemaakt. Ik durfde de keer erop te zeggen dat ik het gesprek niet fijn vond verlopen. Ik nam weer stukje regie terug.
Hier iemand die aan het eind van een burn out zit. Meid, je kan echt wel functioneren in ee burn out. Je kan dan wel voor de kinderen zorgen, tenzij je doorgaat met wat je deed en niet meer er voor je kinderen kam zorgen. Ik zit nu 3,5 mnd thuis en de ba geeft aan dat ik echt wel in een bo zit. Bekangrijk bij het gepsrek met ba, blijf bij de feiten, geef aan hoe je je lichamelijk en geesteljjk voelt. Niet focussen op het waarom je je zo voelt, maar wat je voelt. Dus: Moe Prikkelbaar Slecht tegen herrie kunnen Geen energie hebben Veegeetachtig Etc Natuurlijk ook vermelden wat de reden is dat je je zo voelt maar je lichamelijke en geesteljjke toestand moeten duidelijk worden. Ik had ook slaappillen en loop bij de fysio. Dit ook aangegeven. Sterkte, het zal niet makkelijk worden
Wat is je plan? Ben je bij de huisarts geweest? Toen ik overspannen was ben ik aar de huisarts gegaan na mijn ziekmelding en via hem heb ik een doorverwijzing gekregen voor de psycholoog. Ik heb op papier gezet voor de bedrijfsarts waar ik overal last van had. Ik was ook zenuwachtig en bang dat ik niet meer uit mijn woorden kon komen. Dat was ook zo want ik zat alleen maar te huilen. Gelukkig had ik dus alles opgeschreven EN kon ik vertellen dat ik een verwijzing had voor de psycholoog. Ik hoefde toen pas na 6 weken terug te komen. Mijn tips zijn dus: zorg dat je zelf al een plan hebt wat je wil gaan doen. Zo voorkom je dat de bedrijfsarts je doorstuurt naar een psycholoog van zijn keuze. Alleen uitrusten gaat je waarschijnlijk niet helpen. Dan krijg je 2 weken en moet je dan weer aan de slag. En zet alle klachten op papier. Dus bv ik slaap slecht, kom moeilijk in slaap of juist niet maar ik word na een paar uur slaap wakker en kom dan niet meer in slaap. Ik pieker over veel dingen. Kan me niet concentreren enz. Nou ja waar jij dan last van hebt.
@GroeneBomen Fijn dat er bij jou serieus werd omgegaan met jouw klachten. Hoe is het nu met je? Eerlijk zijn hierover vind ik dus lastig. Ik doe liever alsof het goed gaat en ik het allemaal wel red. Iets om vandaag en morgen op te oefenen denk ik..
@goblins Dank je! Ik moet mij inderdaad meer gaan focussen op wat ik voel en niet waardoor het komt. Mag ik vragen hoelang jij met klachten hebt rondgelopen voordat je hulp zocht?
@luca75 Ik ga morgen naar de huisarts om de situatie weer te bespreken en een verwijzing te krijgen. Ik ben zelf al aan het rondkijken welke therapie geschikt zou kunnen zijn voor mij. Alles op papier zetten klinkt goed. Dan weet ik zeker dat ik niks vergeet of dichtklap. Heb jij toen alleen de feiten op papier gezet of heb je er een soort van verhaaltje van gemaakt?