Hallo lieve meiden, Ik ben weer even nieuwsgierig hoe het bij jullie is? @Jaimy: je moet die ad even de tijd geven, wel een week of vier/vijf en je kunt er in het begin last van hebben (bekende bijwerkingen) maar heb vertrouwen dat ze hun werk gaan doen. @Kari: hoe gaat het met jou, sinds je weer aan de ad bent? Wat vond je ha? Ben jij toendertijd te snel gestopt denk je. Ik weet niet wanneer ik kan gaan stoppen, nu nog even niet iig. @Ivka: hoe is het met jou? Alweer meer aan het werken? Hoe waren je daagjes weg? @alle anderen: laat even horen hoe het gaat! Hier gaat het al een tijdje redelijk goed. Ik heb de afgelopen dagen carnaval gevierd en dat is eigenlijk best goed bevallen. Ik heb geen last meer van angsten of depressieve gevoelens, alleen heb ik nog last van wat vermoeidheid en slecht slapen (ik krijg elke nacht zweetaanvallen, van de ad, denk ik en dan word ik steeds wakker... daarnaast worden mijn meiden ook nog wel eens wakker....). Ik ga na deze week weer beginnen met werken en daar heb ik wel zin in. Vrijdag brengen we onze meiden voor het eerst naar de gastouder. Spannnend! Veel liefs! twinsmam
Bij mij is het bloed gelijk gecontroleerd toen het mis ging bij mij was het niet mn schildklier. Mijn huisarts had gelijk zoiets van eerst een bloedtest om te kijken of het daar van komt. Maar klopt wel hoor! meestal ligt het aan je schildklier....
hallo ik wil ook graag met jullie meepraten, helaas loop ik op dit moment ook tegen een PD aan... mijn verhaal; ik ben op 29 december 2008 bevallen van mijn dochtertje Jill, ik was ingeleid met 42 weken en 1 dag. Had al vrij snel en heftig last van mijn kraamtranen, kon janken en lachen tegelijk. De eerste weken gingen als een roes aan me voorbij. Jill sliep overal en deed het heel erg goed. Tot ze 3/4 weken oud was... overdag slapen werd een drama. Snachts gaat het wel. Ze is best onrustig, snel overprikkeld etc. Ze maakt overdag hazenslaapjes, wordt je dood moe van. Ben ik gaan inbakeren.. ging wel wat beter maar nog steeds hazenslaapjes. Ook met mij ging het minder goed, meer huilen, angstig. 2 x echt ingestort dat ik het niet meer zag zitten allemaal. vorige week dinsdag avond had ik er ook genoeg van, woensdag zaten ik en mijn vriend al bij de dokter. Ik wist het eigenlijk al wel, een PD. Maar aangezien ik er juist wel erg graag uit ga zonder of met Jill ziet hij mogelijkheden om het nog zonder medicatie/hulp er uit te gaan komen. Ik ben nogal een control freak en met een kleintje in je leven gaat dat dus niet meer zoals ik het wil ;-s zal wel raar klinken dit maar ik zie niet echt een roze wolk. Ik geniet wel van mijn kleintje als ik met haar bezig ben maar ik durf niet meer alleen met haar te zijn, ook dit is er zo ingeslopen zeg maar. Vooral de dippen vind ik vreselijk, ik voel me dan echt wegglijden in een put en kan alleen maar janken. gelukkig is mijn moeder of mijn vriend thuis want ik durf gewoon bijna niet alleen te zijn met Jill. ik kan nog uren praten over hoe ik me voel en wat ik voel.. maar zo in het kort mijn verhaal. groetjes
Hallo Twinsmam (en anderen), Bij mij is nooit geprikt voor de schildklier, ik zou het eens aan de h.a. kunnen vragen de volgende keer. Ik werk inmiddels 3 halve dagen en dat gaat redelijk goed. Ik vind het leuk om weer iets te doen dat ik voorheen ook deed, weer wat van mijn oude leven terugvinden, zeg maar. Ik heb met de bedrijfsarts afgesproken dat ik voorlopig ook halve dagen blijf werken, totdat ik deze uren weer echt als vanouds kan werken, zonder klachten, dan pas uren uitbreiden. Ik heb nog veel last ervan dat ik me moeilijk kan concentreren, snel mijn aandacht verlies en toch nog snel moe ben. Afgelopen zaterdag ben ik op kraamvisite geweest bij een vriendin, waarvan haar zoontje een maand oud is. Toen ik het baby'tje zag ging er een heel vervelend gevoel door me heen. Alle angstige en nare gevoelens die ik had toen Robin zo klein was, kwamen weer terug. Het zakte gelukkig ook weer weg, maar ik schrok er wel van. Ik had niet gedacht dat de aanblik van zo'n klein baby'tje me zo zou raken. Twinsmam: dat nachtzweten ken ik. Ik word ook regelmatig drijfnat wakker midden in de nacht. Ik denk ook dat het door de hormonen of ad komt. Wat goed dat je weer begint met werken. Ik ben erg benieuwd hoe het je gaat bevallen. Waarschijnlijk ben je doodop de eerste dagen, dat had ik ook, al was ik maar 2 uurtjes geweest. Laat je even weten hoe het gegaan is? En hoe het met de meiden is gegaan bij de gastouder? Mijn daagjes weg moeten nog komen. Ik heb eind maart een heel weekend voor mezelf gepland en kijk er erg naar uit. Ceylon: ik had ook erg veel last van stemmingswisselingen en dipjes vlak voor en tijdens mijn menstruatie. Ik ben weer de pil gaan slikken in de hoop dat het zo minder wordt. Dat kan ik er niet ook nog bij hebben, iedere maand die schommelingen. Hormonen..bah..wie heeft die dingen uitgevonden? Liefs, Ivka
Hallo Twinsmam, Met mij gaat het weer goed hoor! Ik was gisteren bij mijn huisarts en zij vond dat ik toch te snel gestopt was. Dacht ik al...... Nu dus weer 1 pilletje per dag, voor minimaal een half jaar. Ik vind het wel best, zolang ik die angsten maar niet terugkrijg en die slapeloze nachten. Ik slaap nu weer als een roos, zonder slaappillen. Wel een beetje nachtzweten inderdaad. Spannend a.s. vrijdag voor je! Wel goed dat je er weer zin in hebt om te werken. Toch weer even een ander ritme oppakken. Succes! Liefs Kari
Hallo Mootjen, Ik kan me zo goed inbeelden hoe je je voelt! En je raakt er niet over uitgepraat inderdaad. Wel fijn voor je dat je er vrijwel direct achterkwam en er niet nog eens maanden (zo niet jaren) mee door blijft lopen! Heb je iemand met wie je kunt praten, bijvoorbeeld een psycholoog? Veel liefs en heel veel sterkte! Kari
@kari, ik ga volgende week weer op gesprek bij de huisarts. ik heb nog geen medicijnen en bezoek ook nog geen psycholoog of zo. We kijken volgende week weer verder. Zo zal ik nu om de paar weken zowiezo ff langs de huisarts gaan. En als ik het niet zo genoeg vind of hij vind het tijd worden gaan we verder kijken... ik ga nu vaker leuke dingen doen en hopelijk helpt dat me er overheen. Ik kan met een vriendin hier goed over praten, zij heeft ook een depressie gehad (alleen niet nav een geboorte) maar ze weet precies hoe ik me voel met die dipjes. sinds ik weet dat ik dit heb spreek ik het ook rustig uit aan iedereen, zal ook wel een manier zijn voor mezelf (?) Hoelang heb jij het al? en wat voor hulp heb jij gekregen? Mijn meisje gaat morgen voor het eerst proefdraaien op de kinderopvang, ik zie er heel erg tegenop. Hoe lief de meiden daar ook zijn... maar dit is normaal natuurlijk. Jill zal er zelf geen last van hebben denk ik.
wat zijn jullie klachten eigenlijk? ik heb vooral de angst om alleen te zijn, en ik heb over de dag heen aardig wat dippen. Voel me dan zo enorm alleen (ook al zit de hele woonkamer vol..) veel huilen, het idee hebben mezelf niet onder controle te hebben
Mootjen, goed dat je met je vriendin kunt praten ! Op zich ook wel goed dat je huisarts het nog even aan wil kijken. Fijn dat hij zich zorgen om je maakt en je regelmatig terug wilt zien. Ik heb het 2 maanden na mijn bevalling gekregen. Ik had een trauma opgelopen door mijn bevalling. Ik heb er alleen nog 2 maanden mee doorgelopen, ik dacht dat het wel weer over zou gaan. Mijn klachten waren: *Slapeloze nachten *Unheimisch gevoel de hele dag *Onzeker, overal wat achter zoeken *Snel boos, snel verdrietig *Spanning in mijn lichaam, lag 's nachts zo stijf als een plank in mijn bed met mijn kaken op elkaar geklemd. *Geen eetlust, hierdoor gewichtsverlies *De hele dag door op je tenen lopen en maar volhouden Uiteindelijk heb ik dan toch anti-depressiva gekregen en heb ik 2 EMDR behandelingen gehad. (behandeling voor mensen met wat voor trauma dan ook) Dit heeft mij zeer geholpen. In september heb ik zelf de ad afgebouwd (na 5 maanden geslikt te hebben) maar ik blijf er sinds mijn bevalling gewoon een soort van "vatbaar" voor. Dus ben ik maar weer begonnen 2 weken geleden omdat ik die symptomen weer kreeg. En nu is het weer helemaal weg, dus ik leg me er maar bij neer dat ik het heb. Nu een jaar dus. Kari
@mootjen ik herken mezelf in jouw verhaal. Ik heb er ook moeite mee om alleen te zijn omdat ik bang ben dat ik mezelf niet onder controle heb. In het begin is er ook steeds iemand bij me geweest voor mijn eigen gemoedsrust. Nu gaat het stukken beter. Ik heb alleen als ik menstrueer dus weer een enorme dip. Ik dwing mezelf om toch alleen te zijn en zoek afleiding. Zet de tv aan zodat ik niet de hele tijd in de stilte zit want daar ga ik van piekeren. Ik ga de dokter morgen bellen om te vragen of mijn bloed even helemaal gecheckt kan worden. En of de pil voor mij zou kunnen helpen. Want het ging zo goed maar nu voel ik me ook weer even zwaar K.U.T. Sorry.....Niet zo netjes misschien maar wordt het zo langzamerhand kotsbeu! Die pieken en dalen blijven maar. IK WIL ER VAN AF! Dat wens ik ook voor jullie allemaal, dat het over gaat, en snel een beetje! Een hele dikke knuffel voor jullie allemaal!
Sterkte meiden .... Weet zo goed wat jullie voelen en dat is ronduit kl*ten Ben nu sinds eind vorig jaar weer helemaal happy en kan nu na 3 jaar eindelijk genieten van mn meisje. Voel zo'n enorme liefde voor haar die ik nooit heb gevoeld bij haar. Heb 2 jaar aan de antidepresivia gezeten en toen heb ik het afgebouwd omdat ik het alleen wou doen. Ben begin november gestopt met de pil omdat we een kindje wilden en sinds die tijd gaat het heel goed godzijdank. Heb zelf veel klachten gehad: Slecht slapen Angstig Bang om alleen met Yeline te zijn Totaal geen gevoel hebben bij Yeline had het gevoel dat ze niet van mij was ik at totaal niet meer en viel kilo's af stemmingswisselingen op het ergste liep ik 24 uur per dag met zelfmoord in mn hoofd omdat ik geen uitweg meer zag. godzijdank nooit gedaan! bang om Yeline wat aan te doen. nou ik vergeet een hele boel maar het heftigste was bij mij dat ik 24 uur per dag alleen maar een zwart gat zag. Met veel hulp en medicijnen ben ik er boven op gekomen. Met Yeline heb ik weer een band op moeten bouwen en heb een jaarlang bij het ggz gelopen voor een dagbehandeling samen met haar om het contact te verbeteren. En dat heeft enorm geholpen, nu maar hopen dat het na de bevalling van mn 2e kindje niet terug komt, want daar ben ik heel bang voor.
haj meiden ik ben dood ziek van die AD gadverdamme sta te trillen en ben allen maar banger. ik had ook nog steeds die urnine weg infectie had toen een kuur van 7 dagen gehad en nog nie weg. en nog steeds koorts al 4 weken. weer een nieuwe kuur gehad en daar heb ik verschrikelijke bijwerkingen van bleehhh. ga dus vandaag weer HA bestellen voor andere want ik kan niks meer gewoon. moest vanmorgen naar de woning bouw fietsen en gaat gewoon nie en ben weer terug gefiets soms denk echt nie dat allemaal nog goed gaat komen. voel me gewoon te eng van die AD.
Welke ad heb je? Toen ik Seroxat had voelde ik me ook zo, had het gevoel de hele dag stoned te zijn en van de wereld, mn hele doen en laten werd erdoor belemerd. Durfde geen auto meer te rijden want ben 1x in de berm terecht gekomen door die medicijnen omdat ik totaal geen concentratie meer had. Ik voelde me echt ziek eronder en kon gewoon niks. Het trillen komt me ook erg bekend voor. Heb na een paar maanden seroxat te hebben gebruikt Citalopram gekregen en toen ging het beter en voelde ik me beter als toen met de Seroxat. Anders ff na je huisarts en overleggen dat je je zo voelt door de medicijnen, klopt dat je lichaam moet wennen maar de bijwerkingen zijn na een paar weekjes echt verdwenen en dan beginnen de medicijnen te werken. sterkte meid
ik heb Paroxetine is volgens mij ook siroxsat, maar hoelang heb jij ze geslikt en gaan die bijwerkingen echt ook weg ben zo beroerd neem vanaf de 6e in. BLEH
Ja Paroxetine is ook Seroxat Ik heb seroxat 5 maanden geslikt en bij mij gingen de bijwerkingen niet weg, ze waren voor mij te zwaar. Was daar zo zat van dat ik me zo slecht voelde dat ik na de huisarts ben gegaan, die zei ook van de bijwerkingen hadden al minder of weg moeten zijn. Vandaar dat ik andere medicijnen heb gekregen. De eerste weken zijn zwaar hoor dus rustig aan doen, wacht nog ff een paar weekjes af maar als je nog steeds zoveel bijwerkingen hebt ga na de huisarts hoor. Want door die pnd voel je je al ziek genoeg en als je na weken ook nog steeds bijwerkingen hebt van de medicijnen dan schiet het ook niet op. Sterkte
pffhhh ben u al in staat er mee te stoppen maja dat schiet denk ook niks op. bleh bedankt voor jereactiej krijg nog wel even aan. wil het gewoon nie zo kut voelen
Hallo Jaimy en Remco, Ik heb ook Citalopram geslikt, maar ik voelde me ook veel vervelender de eerste 5/6 weken! Ik zat zo stoned als een garnaal in de auto, op weg naar mijn werk. Ik ben 2 weken geleden nu opnieuw begonnen met Citalopram en nu heb ik helemaal niks geen bijwerking. IK zou idd even naar je huisarts gaan. Het is wel echt bekend dat je je echt nog meer kl... voelt de eerst weken. Even doorzetten, het wordt echt beter! Liefs en succes, Kari
Haj meis bedankt...ik moet gewoon nog ff doorzette, de dokter zegt dat wel minder word na paar weken.
Jaimy, Het is echt normaal dat je je in eerste instantie slechter voelt, had ik ook, maar het wordt echt beter. Die bijwerkingen geven iig aan dat de medicijnen iets doen in je lichaam. Volhouden! Sterkte! Ik vraag me af of als je gaat stoppen (afbouwen) of je dan ook weer last hebt van die verschrikkelijke bijwerkingen? Ik durf nl nog niet te gaan stoppen, ik ben ook pas een maand of 4 beszig, maar ik vraag het me af. Groetjes, twinsmam
haj meiden nou vanacht helenacht wakker gelegen en raakte helemaal in paniek alles dee pijn dat we naar avonddokter zijn gegaan om 4 uur vanacht. maar bleek dus blijkaar door die pillen te komen jongens ben zo ziek niet normaal ddddooooodddd ziek is tog nie normaal beetje bijwerkingen oke maar dit neej?