Hé Angelique, Wat giga vervelend voor je meid. Ik begrijp precies hoe je je voelt. Niets wil meer zoals jij het wilt en... Ik hoop dat jij mensen (of tenminste 1 iemand) hebt die zo om je geven dat ze je willen begrijpen en respect hebben voor jouw situatie en je steuen. Want dat is het belangrijkstem hè. Liefde en steun (zonder vragen en opmerkingen...). Ik heb zelf een zoon van 2j en 8m en mijn jongste is 1j en 3m...ben nog steeds aan het worstelen met medicijnen en rust...als ik er aan toekom Ben zeer benieuwd hoe je gesprek gegaan is. In ieder geval sterkte meid; denk aan je. Liefs, Berber
De kalmerende middelen zijn eraf en ik heb ad en slaapmiddelen voel me nog steeds erg rot heb 6 weken ad geslikt die niks deden ik krijg ook thuishulp om de medicatie goed af te stelen omdat ik een hele zware depressie heb
hey meiden alles beetje redelijk met julliej met mij wel. ben naar psigilogen geweest gister en zij vind tatotaal niet dat ik depri ben. Soms heb ik gewoon een dipje thats all.. dus geen ad voor mij gelukkig is het nodig dan wel maar nu nog niet. Heb allen ander dilema dat ik gevoel heb dat ik zwanger ben. Dus maar dat horen julliej allemaal nog wel. ben voor eerst wezen zwemmen met lorenzo en remco was harteikke leuk. allen nog veel last van vermoeiheid dikke kus
Hallo allemaal, Er zijn heel wat berichten weg, maar toch ben ik wel even nieuwsgierig hoe het met jullie allen is. Met mij gaat het eindelijk best goed! Ik werk weer drie volle dagen per week en heb besloten dat ik in juni de medicijnen wil gaan afbouwen. Ik ben benieuwd wie er ervaring heeft met het afbouwen van ad en wat de ervaringen dan zijn. Ik denk stiekem nog vaak terug aan hoe moeilijk ik het gehad heb, maar gelukkig overheerst het positieve gevoel dat ik het allemaal achter me gelaten heb. Hoe is het met jullie??????? Liefs, twinsmam
hoi hoi hier gaat het naar omstandigheden wel aardig. Ik ga om de 3/4 weken op gesprek bij de huisarts Ik ben nu druk met een verhuizing hier bezig en ga daarna een afspraak maken bij een psycholoog, heb al een verwijzing van de huisarts vandaag mee gekregen. Er is hier veel gebeurd in 1 week tijd, mijn schoonvader is ernstig ziek en mijn vriend is per direct zijn baan kwijt en daarbij zijn we nu dus met een verhuizing bezig... ik stroom op dit moment helemaal vol in mijn hoofd. en dit is nu ook mijn probleem altijd. Zodra er iets in mijn leven gebeurd wat niet 'normaal' is ben ik totaal van slag en kan ik er niet mee omgaan (ja uiteindelijk wel maar dit kost me errug veel moeite). hier ben ik gelukkig al achter, met dank aan mijn huisarst en ga dus nu naar de psycholoog hiervoor. denk dat dit voor mij wel goed is, zodat ik weet wat ik de volgende keer kan voorkomen dat ik weer in zo'n depressie zal raken... @twinsmam, ik heb geen medicatie gebrukt dus ik kan je daar niets over vetellen. fijn dat jw eer bent gaan werken! ik vind daar erg veel rust in..
het twinsmam, fijn om te horen dat goed met je gaat, ik ben tijd hier niet geweest best druk met alles psigies gaat goed met me, allen lichaamelijk helaas nog niet, loop bij ziekenhuis in en uit, wordt daar soms behoorlijk gek van blijf maar aan moderen. hoop als die 9 maanden er op zit wel vol kan gaan genieten van alles en alles een beetje klaar is dan. kleine is imiddels als weer 6 maanden en gaat onwijs hart. dikke kus voor iedereen
Hai allemaal! Ik ben van de ad af; had een lage dosis en op een gegeven moment hadden wij (mijn man en ik ) het idee dat de bijwerkingen wel erg de overhand kregen. Denk dat de PPD afzakte en toen de bijwerkingen hun werk gingen doen...zelfde effect! Dus de ad's hielpen dus niet echt meer...juist het tegenovergestelde; zij zorgden voor vermoeidheid, onrust, slecht slapen, nerveusiteit enz., enz..... Gaat af en toe weer slecht, maar heb wel het idee dat het veeeeel beter gaat nu zonder medicijnen. Gebruik nog wel nachtrust homeopathische pillen. Dat helpt goed en ja...die man van mij ook natuurlijk! Ik heb echt geboft met zo'n vent hoor. Mijn mannetjes (zoons van 15m en 2j9m) zijn ook schatten en zij slapen nu weer goed, dus dat scheelt ook giga. Lees graag weer van jullie! Groetjes!
Hoi allemaal, Ik ben nog niet bezig met afbouwen van de medicatie. Ik heb er wel een gesprek over gehad met de huisarts, maar gezien de hectische periode van de afgelopen weken (3 ziekenhuisopnames en uiteindelijk operatie om de galblaas te verwijderen) leek het haar en mij beter om nog even te wachten met afbouwen totdat ik dit verwerkt heb en ook fysiek weer op krachten ben. Ik werk nu 2 tot 3 uur per dag, maar dat heeft meer te maken met mijn fysieke beperkingen. Ik denk dat als ik helemaal hersteld ben van de operatie, ik ook weer minimaal 3 halve dagen aan het werk ga. Twinsmam, ik vind het echt super om te lezen hoe goed het met je gaat. Wat een vooruitgang hebben we toch gemaakt! Ik denk ook nog regelmatig terug aan die zware beginperiode, maar ook bij mij overheerst nu een positief gevoel. Ook mede te danken aan mijn geweldige vriend en super lieve dochter, die lekker slaapt, goed eet en altijd vrolijk is. Groetjes, Ivka
haj meiden, ik moet aan de AD heb al keer eerder paroxsitne gehad maar reageerde ik heeel vel op. dus moet een ander die iets lichter is maar wel goed kan helpen dus niet te veel bijwerkingen. heeft iemand tips of advies
haj meiden heb vandaag ad van de ha gehad. hij heet fluvoxaminemaleaat 50mg dus ben benieuwd heb net de eerste ingenomen
hallo dames zo ik herken jullie verhalen zo goed ik heb zelf 2 zoontje van 3 en 6 en een baby die nog geboren moet worden bij alledrie had ik een prenatale derpessie en bij mijn 2 zoontjes ook een postnatale depressie.Ik hoop dat het nu bij mijn dochter wel goed gaat als ze is geboren ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik in mei beval want ik heb ook last van winter depressies en ik heb borderline.Dat laaste het ik heel goed onder controle alleen als ik zwanger ben veranderd er natuurlijk zo veel op het gebied kwa hormonen dat zwanger zijn niet voor mij weg is gelegd het is echt een hel voor mij.Ik hou heel veel van kinderen daarom heb ik er voor gekozen deze toch te nemen en ze is ook gelijk de laatste want anders kun je me bij de volgende opsluiten.Als ik niet zwanger ben heb ik geen tot bijna geen last van depressies en angstaanvallen alleen in de winter ben ik wel somber enzo.Van mijn borderline is ook bijna niks te merken dat was meer in mijn tiener jaren heel heftig een met veel structuur en medicatie en dicipline gaat dat heel goed tja alleen zoals ik al zei in mij zwangerschappen komt het 600x heftiger er uit ik word achterdochtig angstig heb het gevoel dat ik mezelf verlies in een zwart gat.Mijn partner is ook heel nuchter een bergeep het een hele lange tijd niet zo goed en had zoiets van tja gewoon vrolijke dingen doen en er niet aan denken,door hem veel telaten lezen over deze dingen is hij wel 360 graden om gedraait dus gelukkig krijg ik nu alle steun.Ik moet zeggen dat het sinds week 25 heel veel beter gaat en ik geen paniekaanvallen en geen angst meer gelukkig.hoop dat het zodoor blijft gaan ik wens jullie alle kracht toe en heel veel zon dikke knuffel en kusjes
Hoi Sistabigbones, Ik wil alleen even zeggen dat ik het onwijs knap van je vindt dat je toch door hebt gezet en voor 3 kindjes bent gegaan, ondanks je slechte ervaringen. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken aan een 2e. Veel te bang dat het weer gebeurt, al hoeft dat helemaal niet. Ik wens je alsvast heel veel sterkte dalijk na de geboorte van je derde. Ik neem wel aan dat je extra begeleiding krijgt, gezien je verleden? Groetjes, Ivka
wat fijn om te lezen dat het allemaal de goede kant op gaat met de meeste. ik ben zelf alweer een maand van de medicijnen en het gaat goed. heb nu een peesontsteking in mn pols en heb nu diclofenac en een bijwerking is dat je wat angstig kan worden en dat heb ik helaas we iets. vooral als ik op bed lig duurt het lang voordat ik rustig genoeg ben om te gaan slapen. gelukkig is het niet zo erg dat ik er weer tig keer uit moet om naar de wc te gaan en dan maar weer te gaan lezen. nog anderhalve week en dan moet het over zijn (anders krijg ik er een spuit in), maar als ik deze week nog angstiger wordt snachts stop ik eerder en dan zetten ze die spuit maar. ik ben nu wel weer bang voor een terugval, maar overdag gaat het goed, kheb alleen een korter lontje door de kortere nachten. stertke iedereen. geloof in jezelf! liefs doris
Haai iedereen, Mooi dat het met sommige weer veel beter gaat, dorisn en twinsmam. En Ivka, sterkte met de operatie. Hier gaat het ook wel beter maar met pieken en dalen. Ben weer begonnen met werken. Ik ben leraar. Dus ik zit nu bij lessen erbij. Of volg een opfris cursus. Maar ik vind het zo zwaar. Voel me echt onrustig worden in mijn hoofd. En slaap ook weer slechter. Nou ben ik voor deze week alweer klaar. Maar toch volgende week moet ik weer. Het zijn werkelijk maar een paar uurtjes. Maar ik vind het bijvoorbeeld ook moeilijk om vroeg op te staan. En voel me ook onzeker. Wat nou als ik slecht heb geslapen kan ik er dan nog wel tegen aan of wordt ik dan angstig. Verder heb ik op dagen dat ik niet lekker in m'n vel zit het gevoel alsof mijn zoontje ook niet naar me wil kijken en lachen als of hij mij niet leuk vind. En dat vind ik zo moeilijk. Maar ik kan soms als ik niet lekker in m'n vel zit niet zo leuk gdgdgd, aaah grapjes maken als anderen en dan voel ik me zooo schuldig en rot. En dan ben ik bang dat mensen mij een slechte moeder vinden en dat vind ik erg, want ik doe wat ik kan en doe lief voor mijn zoontje. Herkennen jullie dit? Ook geeft mijn man mijn zoontje snachts vaak de fles ipv. ik. Zeker als ik naar werk ga. En hier voel ik me zo schuldig over. Voel ik me weer waardeloos als moeder. Vraag me af of ik het ooit zou kunnen. Er altijd snachts zijn voor mijn kind. Zou zo graag bij een tweede wel borstvoeding geven. Maar ja dan moet je altijd zelf wakker worden. Herkennen jullie dit? Wat een geworstel is het soms he? Veel liefs en sterkte voor wie het nodig hebben, groetjes Elba
hee meiden, ik heb net een beetje bijgelezen wat jullie allemaal schrijven, ik zit al 2 jaar bij de september mama's 2007. Ik ben vorige week ook gediagnosteerd met een post natale depressie. volgens de psychologe had ik ook zeer waarschijnlijk een pre-natale depressie. Ik herken veel bij jullie. wilde ook geen kleertjes kopen, niets voorbereiden, had er geen zin meer in,wilde het kind eruit... Alleen ik ben heel erg apathisch, heel erg dof. alles kan me gestolen worden, het boeit me niet meer. Ik ga door op mijn tandvlees, voor mijn kinderen en mijn huishouden.hebben jullie ook dit gevoel? Ik denk ook vaak aan de dood als uitweg, dit vind ik erg beangstigend. Ik heb nu gelukkig hulp van een psychologe, de huisarts had mij doorgestuurd wegens een burn-out. Ik moet donderdag op gesprek bij een psychiater om medicatie te krijgen als ondersteuning....ik heb al wat namen van medicatie voorbij zien komen...zou graag jullie ervaringen wilen weten en wat het doet, hoe het voelt....ik werk nog steeds 32 uur per week en ik wil niet dat dit mijn werk beinvloed, want op dit moment is mijn werk het enige wat mij op de been houdt...een escape...graag hoor ik jullie ervaringen., ik lees ondertussen nog gewoon door, kijken wat ik vind...fijn te weten dat je niet de enige bent, inderdaad een taboe...
Dat is helemaal niet zo gek dat dit goed aangeslagen heeft. Het brengt je energiebalans (geestelijk én lichamelijk) weer in balans en dat heeft effect op je hormonen maar ook op je geestelijke toestand. Ik geef zelf reiki en zie dit effect vaak op mensen. Verder heb ook de tip: bach rescue spray. Dit werkt erg goed en ook op langere termijn. Ik ben zelf depressief geweest en heb dit toen ook gebruikt. Ik ben er erg van opgeknapt. Anti depressiva begin ik niet meer aan, ik vind het troep. Andere mensen hebben er misschien wel baat bij, maar voor mij hielp het totaal niet. Sterkte allemaal!
hee hoi. Ik heb donderdag Zoloft voorgeschreven gekregen. het is heftig spul! Ik voel me duizelig en dof worden, dit gata na een week of 3 over en dan ga je je beter voelen schijnt het? wie heeft hier ervaring mee?? ik vind het een vreselijk gevoel...ben erg benieuwd naar ervaringen...ik vind het ook troep, maar ja...zo ik nu ben kan ik ook niet verder...tips welcome!!
hallo, ik vroeg mij af hoe het is met de oudgedienden van dit topic-onderwerp? twinsmam-ivka....ect.... ik hoop dat jullie allen weer bergopwaarts gaan? het laatste berichtje van mij is ook lange tijd terug... met mij gaat het naar omstandigheden eigenlijk heel goed. het slapen is niet meer zoals voor de bevalling, maar ik slaap ieg best goed zonder slaappillen. misschien een tip voor anderen: ik ben sinds 4 weken nu begonnen met een hormoonbehandeling (duphaston), via eileen engels. (even googlen) ik ben van huisarts veranderd, omdat mijn vorige arts wel antidepressiva wilde voorschrijven, maar niet dit hormoon wilde proberen. en dat terwijl de ggz geen antidepressiva, maar alleen slaapmedicatie wilde voorschrijven. ik merk duidelijk een verbetering in mijn slapen (vaster en dieper) en in mijn humeur (positiever). ik slik steeds nog maar af en toe slaappillen, daar ben ik erg blij om. wel slaap ik nog steeds met oordoppen (op maat gemaakt). ik ben via mamakits (ggz haarlem) bij eileen engels beland. eileen engels heeft het boek kraamtranen geschreven, over pnd, maar ook over premenstrueel syndroom en premenstrueel distress (wat ik waarschijnlijk heb). het boek is heel herkbenbaar voor mij geweest. zijzelf heeft ook een pnd doorgemaakt en weet van hoe en wat. hoewel ikzelf er nog niet bovenop ben, merk ik wel een duidelijke sprong vooruit, dat voelt heel erg hoopgevend en positief. deze hormonen zijn ieg niet verslavend, en hebben nauwelijks bijwerkingen in tegenstelling tot antidepressiva en slaapmedicatie. misschien het proberen waard.....???? sterkte voor iedereen, het is soms een lange weg, maar het komt weer goed! lieve groet,