'Dag mevrouw Oh gus, wat leuk Is dat de kleine meid? Wat een verschrikkelijk lekker ding Ik heb echt niets te klagen Een engel is het eerlijk waar en ze lacht hele dagen Dag mevrouw Tot ziens maar weer Dag kleine meid Tot een volgende keer De glimlach Wordt als ijs Een masker van geluk Ik snap het nie Dus zeg het niet Het masker mag niet stuk' Dit stond in mijn boek van mamakits. Vond het wel 'toepasselijk', wilde het even delen.
Idd toepasselijk, wat is er verder gezegd/verteld tijdens die bijeeenkomst. Ik ben wel benieuwd hoe zij met deze depressies omgaan. Groetjes, twinsmam
Er is nog vrij weinig nog gezegd... iedereen heeft zijn verhaal kunnen doen. Het zijn 10 bijeenkomsten in totaal.
Hallo allemaal, Ik was eigenlijk wel benieuwd hoe het Doris is vergaan op haar eerste werkdag gisteren. Ik ben ook weer voor het eerst naar mijn werk geweest en dat was behoorlijk intensief. Ik ben alleen maar gaan koffie drinken en wat kletsen, maar toch.. Ik heb gelukkig hele lieve collega's en achteraf ben ik blij dat ik de stap gezet heb. Volgende week ga ik weer. Verder is mijn meisje de laatste dagen niet echt lekker. Weinig drinken, veel slapen en spugen. Op zo'n moment merk ik heel goed dat ik nog wel een weg te gaan heb. Ik word er vreselijk zenuwachtig en onzeker van. Ik slaap dan weer slecht en ben erg gespannen. Maar gelukkig lijkt het erop dat het nu langzaam iets beter gaat met haar. Liefs, Ivka
Hallo allemaal, Hier lijkt het allemaal wat beter te gaan. Ik heb inmiddels een paar goede dagen achter de rug en begin steeds meer het gevoel te krijgen, dat het toch wel de goede kant op gaat. Ik vind het eng om dat hardop te zeggen, omdat ik bang ben dat het weer omslaat. Ik hoop dat de medicijnen voor wat meer evenwicht zorgen. Ivka, heb jij jouw medicijnen nu wel of niet laten verhogen? Ik heb nu een verhoogde dosering en na de eerste bijwerkingen, krijg ik nu steeds meer het gevoel dat ze beginnen te werken. Ik hoop dat het zo blijft. Groetjes, twinsmam
Hoi Twinsmam, Fijn om te lezen dat het beter met je gaat. Ik heb mijn medicijnen nog niet laten verhogen. De reden hiervoor is dat ik bang ben dat mijn gevoel teveel afgevlakt raakt en ik niet meer weet wanneer het goed of niet goed gaat. Met een wat lagere dosering kan ik beter merken wat mijn gevoel doet. Mocht het echter gebeuren dat ik me weer te vaak niet goed voel, kan ik alsnog de dosering laten verhogen, maar nu wil ik het graag zelf een beetje in de hand houden. Liefs, Ivka
ik ben inmiddels 2keer naar mn werk geweest. tis me mee en tegen gevallen. mn collega`s zijn allemaal erg lief, maar mn leidinggevende is een heel ander verhaal. ik was nog geen 5min binnen en ze vroeg al wat ik ging doen (met andere woorden: ga aan je werk). ik heb geprobeert om met dr te praten maar ze snapte het niet. het enige wat ze zei was dat hoe langer ik thuis blijf hoe moeilijker het wordt om weer te gaan werken. ik ben dinsdag dus ook ver bij haar uit de buurt gebleven. dinsdag avond lag ik op tijd op bed met een mega hoofdpijn. woensdag weer 2uurtjes op mn werk geweest en dat ging iets beter. (leidinggevende was er niet) kheb een gesprek met de assistent gehad en die heeft tenminste begrip voor mn situatie. morgen moet ik weer 2uurtjes werken en ik zie er nog steeds erg tegen op. vanaf 22dec zou ik weer 5uur per dag moeten werken maar dat zie ik nog niet zitten. ik ga volgende week de arbo bellen om te vragen of ik niet wat rustiger mag opbouwen. verder gaat het heel langzaam wat beter. op dit moment heb ik wel een kleine terugslag, maar ik denk dat het door de spanningen van het werken komt. liefs doris
Probeer maar goed voor jezelf op te komen, Doris, het is belangrijk om alles in kleine stapjes op te bouwen, dat merk ik ook. Ik ga volgende week vrijdag met mijn collega's eten voor kerst en vind dat ook wel spannend. Elke nieuwe stap is spannend en kost veel energie, maar is wel weer een stap vooruit. Hoe is het met alle andere mama's die hier meelezen? Groetjes, twinsmam
Je moet wel erg snel weer veel uren maken Doris. Ik zou dat denk ik niet kunnen. Ik begin in januari met 2 uur per dag, 2 weken lang en daarna overleg ik met mijn baas of het naar 3 of 4 uur kan. Kan dat niet, blijft het nog bij 2 uur. Wat Twinsmam ook al zei, let goed op jezelf. Anderen kunnen wel zeggen dat je dit of dat moet doen, maar die kunnen niet in jouw hoofd kijken. Dat kan jij alleen. Wel jammer dat je zo'n onbegripvolle leidinggevende hebt. Dat maakt het niet makkelijker om het rustig aan te kunnen doen. Hier gaat het wel ok. Zolang er geen rare dingen gebeuren, ben ik rustig en voel ik me redelijk ontspannen, maar ik sta nog niet heel sterk in mijn schoenen. Maar goed, stap voor stap..we komen er wel. Liefs, Ivka
tis idd moeilijk als er dingen anders gaan dan anders. ik had gisteren weer een uitbarsting. de hele wereld was verkeerd en ik voelde me totaal onbegrepen. het komt denk ik doordat ik zaterdag weer heb gewerkt en ik gelijk (door mn leidinggevende) bij een nieuw meisje bij de kassa werd gedumpt. of ik haar kon helpen, en na die vraag liep ze weg, mij achterlatend met een hulpeloos meisje. ik kan dan niet weglopen omdat ik dat vervelend vind naar dat nieuwe meisje toe. was wel heftig omdat ik me zelf nog niet goed kan concentreren. alyssa is nu zwaar verkouden en heeft waarschijnlijk astma en dat geeft voor mij ook weer extra spanningen. na overleg met mn ha mag ik mn medicijnen weer iets verhogen als ik dat wil om ff door deze periode heen te komen. het gaat langzaam, maar toch ga ik wel een beetje vooruit. sterkte allemaal. liefs doris
Ik geloof dat wij ons allemaal een beetje hetzelfde voelen, langzaamaan gaat het wat beter, maar wij willen het veel sneller..... tenminste dat lees ik ook een beetje uit jullie verhalen. Als er een ding beter gaat, wil ik ook gelijk dat dat andere ding ook beter gaat. Ik heb vorige week best een aantal stapjes gezet, maar ik wil dan ook gelijk weer alles kunnen en dat gaat niet. Inderdaad Ivka, met kleine stapjes komen we er ook! Hou vol!
Hallo allemaal, Ben wel benieuwd hoe het met gaat met jullie? Zelf ben ik een aantal dagen ziek geweest, flink verkouden en grieperig. Niks ernstigs, maar dan word ik weer geconfronteerd met hoe kwetsbaar je bent met een kleine. Ondanks dat mijn vriend dan zoveel mogelijk voor haar zorgt, moet ik er toch uit als hij aan het werk is. Bleef ik voorheen gewoon een paar dagen onder de wol uitzieken, nu kan dat niet. Ik moet zeggen dat ik, los van het ziek zijn, me hier weer erg vervelend over heb gevoeld. Schuldig, omdat ik liever in bed bleef liggen en angstig door haar afhankelijkheid en mijn eigen kwetsbaarheid. Weer iets dat overwonnen moet worden.. Liefs, Ivka
Hier gaat het op zich wel, alleen zijn de slaapproblemen plots weer erger. Ik kan echt uren wakker liggen en niet in slaap komen en dat vind ik heel moeilijk, want dan heb ik overdag weinig energie. De angsten van het begin zijn wel weg, ik heb ook meer zin om dingen te doen, alleen doordat ik weinig energie heb, kan ik nog maar weinig. Ik ben bij het kerstetentje van mijn collega's geweest en dat was wel leuk moet ik zeggen. weer een stap gezet. En met de rest? groetjes
Hoe zijn jullie de kerstdagen doorgekomen? Mijn familie is langsgekomen en daarna voelde ik me niet echt lekker. De reden is dat ik mijn familie mis. Zowel mijn vader, moeder en zus wonen allemaal 1,5 tot 2 uur rijden bij me ons vandaan, waardoor ik ze niet echt vaak zie. Ik zou ze graag meer zien, omdat het me helpt als ik ze met mijn dochter bezig zie. Ze vinden haar allemaal zo lief en zijn zo enthousiast met haar. Dan kan ik ook weer wat makkelijker plezier hebben aan mijn meisje. Voorheen had ik er nooit zoveel last van dat ik ze niet zo vaak zag, maar nu wel. Ik blijf me verbazen hoe anders ik nu ben. Soms ken ik mezelf helemaal niet terug.. Twinsmam, hoe gaat het met je nachtrust? Kan je alweer beter slapen?
ik heb de kerstdagen als best heftig ervaren. ik moest dinsdag en woensdag nog werken en ik moest 4uur per dag. op zich gaat het met werken wel redelijk. eerste kerstdag zijn we naar mijn ouders geweest en dat was supergezellig. mn vader heeft lekker met alyssa gespeeld en mn moeder heeft lekker met dr kunnen tutten. die nacht heb ik weer erg slecht geslapen. ik denk dat het komt door alle indrukken en prikkels die ik kreeg die dag. (mn broer is erg aanwezig) tweede kerstdag zijn we naar mn schoonouders geweest en daar was ik het op een gegeven moment wel zat. op zich ging het best goed totdat alyssa het ook zat begon te worden. ik deed toen best kort tegen iedereen en daar voelde ik me later dan weer schuldig over. die nacht heb ik wel redelijk geslapen, maar ik moest de volgende middag wel weer werken. ik ben benieuwd hoe het met oud en nieuw zal gaan. liefs doris
Ook hier hebben de kerstdagen wel indruk gemaakt. Met familie gevierd, maar het blijkt dan weer dan het toch wel veel energie kost, terwijl wij eigenlijk weinig gedaan hebben. De nachten wisselen hier, soms slaap ik redelijk, maar er blijven ook nachten waarin ik heel weinig slaap. Ik word elke nacht sowieso heel vaak wakker, terwijl ik vroeger altijd de hele nacht doorsliep. Ik hoop zo dat dat weer terug komt. Verder vind ik het zo moeilijk dat na een aantal goede dagen, er toch iedere keer weer van die moeilijke momenten/dagen komen. Steeds denk ik dat ik de stijgende lijn te pakken heb en dan zak ik weer terug. Ik ben zo benieuwd hoe wij er over een half jaar aan toe zijn..... Ik vind het fijn om jullie ervaringen te lezen, dus blijf vooral schrijven!
hoi meiden, sinds de bevalling slaap ook ik slecht, wat vicieuze cirkel naar beneden glijdend lijkt. toch geniet ik erg van mijn mannetje, met hem gaat alles goed. ik herken veel van jouw, tiwinmam. ik krijg sinds kort slaappillen (zolperidamide tartaat). mijn ha denkt nu aan een pnd. ik voel me toch niet heel somber, maar kan wel (vnl. in de ochtend) zomaar in huilen bartsen, terwijl er niets aan de hand is. ik snap mezelf niet meer. ik moest voorheen altijd minimaal 8 uur slapen, anders was ik moe. nu ben ik blij als ik 5 uur kan slapen. ik hoop dat ik ook een plaatsjekan krijgen bij mamakits. jullie verhalen geven ieg steun, dat ik niet de enige ben! lieve groet
Hoi Flower, Wat rot dat jij ook zo'n moeite met slapen hebt. En helpen de slaappillen van de dokter? Ik merk dat ik er in mijn hoofd ook veel te veel mee bezig ben dat ik goed moet slapen en dan lukt het natuurlijk juist niet. Dus proberen los te laten en maar nemen zoals het komt, hoe moeilijk het ook is. Wat heb je nu met de huisarts afgesproken? Liefs
hoi twinmam welke medicijnen neem jij momenteel? ik krijg nu slaappillen, zolperidamide ofzoiets. dinsdag moet/mag ik naar de ggz.... kijken of ik de stempel pndn opgeplakt krijg. vannnacht weer slecht geslapen, ondanks dat ik een pil genomen heb. lig maar te woelen, wordt steeds banger dat ik niet kan slapen, vermoeidend hoor. hoe is het met jouw? slaat de medicatie aan? krijg je hulp uit je omgeving? toch geniet ik erg van mijn mannetje, daar ligt het niet aan. sterkte maar weer, liefs
Hoi Flower, Hier gaat het op dit moment redelijk, ook het slapen gaat redelijk. Ik heb ook een tijdje slaapmedicatie gehad, maar daar ben ik nu mee gestopt en ik slik nu alleen nog anti depressiva en daardoor voel ik me al een stuk positiever en energieker, maar ik ben er nog niet. Laat je even weten wat er dinsdag gezegd is? Veel sterkte! twinsmam