Hallo, Ik weet sinds een paar weken dat ik last heb van postpartum thyreoiditis. Mijn schildklier ging eerst veel te snel. Twee weken terug moest ik weer bloedprikken en nu gaat mijn schildklier te langzaam. Ik moet over drie weken weer bloedprikken en terug komen bij de internist. Ik hoop dat het vanzelf over gaat en volgens de internist is dat ook mogelijk. Is er iemand die hier ervaring mee heeft? Ging het vanzelf over of heb je blijvende klachten en hoe is dit opgelost? Ben erg benieuwd naar ervaringen! Ben erg veel ziek geweest in mijn zwangerschap, geen schildklier problemen maar spugen enzo. Was blij dat ik me weer 'normaal' zou voelen na mijn zwangerschap, maar heb nu hierdoor weer allemaal klachten. Voel me al een jaar ziek, zwak en misselijk en zou zo graag weer mezelf willen zijn.. Ik geniet wel erg van mijn lieve ventje hoor, maar vooral met het werk erbij heb ik het af en toe erg zwaar..
Blijkbaar is er niemand op het forum die zich herkent in jouw verhaal meid. Ik ook niet, maar wil je wel veel beterschap wensen. Misschien kun je eens contact opnemen met een lotgenotengroep op internet?
Nee geloof het ook niet, nou ja beter voor die meiden hier dan.. Onwijs bedankt voor je lieve berichtje in ieder geval!
ik kan je niet echt verder helpen. ik heb blijvend een trage schildklier die enorm ontregeld was na de bevalling, dus iedere 3 a 4 wk bloedprikken en steeds weer de thyraxdosering voorzichtig bijstellen. uiteindelijk voelde ik me na een maand of 8 weer redelijk, en toen werd ik weer zwanger maar ik kan me voorstellen dat blijvend trage schildklier wat anders is dan eerst te snel en door de zwangerschap/bevalling opeens te traag. weet je dat er diverse forums zijn over snelle/trage schildklier, en dat daar ook vanalles geschreven word over zwangerschap e.d.? daar zijn vast mensen te vinden die in precies dezelfde situatie zitten als jij!
Sorry voor mijn late reactie In ieder geval gefeliciteerd met je zwangerschap! Hoop dat je te trage schildklier niet voor problemen zorgt en dat jij je goed voelt. Ik heb wel een beetje gekeken op een paar sites. Alleen kan ik niet veel mensen vinden met hetzelfde als ik. Ik had namelijk voor en tijdens mijn zwangerschap nog helemaal niets. Pas na mijn bevalling ging mijn schildklier opeens veel te snel en na een aantal weken dus te langzaam. Heb vorige week weer bloedgeprikt en moet morgen weer naar de internist, dus ben benieuwd. Ik zou dus een ook blijvend trage schildklier eraan over kunnen houden. Ik wacht morgen af en dan kijk ik wel weer verder. In ieder geval nog bedankt voor je reactie
in geval van blijvend trage schildklier, daar is goed mee te leven hoor (blijvend hyper ben ik geen ervaring mee) maar mocht dat het geval zijn, dan raad ik je wel aan een internist te zoeken die echt naar jou luistert en niet enkel naar de bloedwaarden kijkt. ik heb een hele poos een internist gehad die enkel naar de uitslagen keek, en als dat prachtig was dan moest ik me maar goed voelen. maar ik voelde me echt zo zo slecht, wat ook bij trage schildklier kan horen (als je ondergedoseerd bent), is dat je helemaal jezelf niet meer bent geestelijk. ik ging echt vreselijk traag denken, werd besluiteloos, angstig, doodmoe, depressief.... allemaal omdat ik ondergedoseerd was! uiteindelijk heb ik een andere arts gezocht, eentje die luistert naar jouw klachten in combinatie met je bloedwaarden. Toen heb ik een ander soort schildklierhormoon erbij gekregen (thyreoidum, dat is dierlijk schildklierhormoon) en een hogere dosering, en toen voelde ik me in 3 weken tijd echt een heel ander mens. nu blijkt na jaren ervaring dat ik iemand ben die zich alleen maar redelijk tot goed voelt bij een hoge dosering, hoger dan gemiddeld. dan zijn mijn bloedwaarden nog net op het randje van niet-hyper zijn (bedoel ik mee dat ik dan net geen verschijnselen krijg van te veel schildklierhormoon). en op dat randje balanceer ik het hele jaar door, in het najaar stel ik meestal de dosering bij (in de winter slik ik wat meer dan in de zomer). echt heel belangrijk dat je hoe dan ook een arts vind die goed naar jou luistert, of je schildklier nu te traag of te snel is, blijf niet jaren doorsukkelen!
Nou het is helaas niet vanzelf over gegaan en waarschijnlijk dus blijvend een te traag werkende schildklier. Aan de ene kant erg vervelend, aan de andere wel fijn dat je een stukje bevestiging hebt dat er echt wat met je aan de hand is. Ik voel me buiten de lichamelijke klachten geestelijk ook niet goed inderdaad. Ik voel me neerslachtig en moet af en toe zomaar huilen. Ik ben van mijn werk naar huis gestuurd omdat ik niet meer helder kon nadenken en ik duidelijk rust nodig had. Ik heb nu Thyrax voorgeschreven gekregen en hoop dat het niet te lang duurt voordat ik me weer wat beter voel. Mijn internist heeft trouwens niet alleen naar mijn waardes gekeken hoor, maar moet zeggen dat heel veel langs me heen gaat op het moment en ik achteraf nog dingen ben vergeten te vragen. Ga morgen maar weer even bellen. Ik geef nog volledig borstvoeding en weet niet of dit kan met Thyrax. Lees er op internet verschillende verhalen over. Heb jij hier toevallig ervaring mee. Sorry dat ik jou zo lastig val hoor! Had wel al op verschillende sites gekeken, maar soms is er op internet zoveel info dat je even door de bomen het bos niet meer ziet
je valt me niet lastig hoor, ik reageer zelf op je topic ik heb borstvoeding gegeven terwijl ik thyrax gebruikte idd, dat kon prima. heeft alleen bij mij maar 2,5 week geduurd (mijn zoontje was enorm afgevallen en moest over op de fles) als je vragen hebt, stel ze gerust hoor, mag ook met pb als je dat liever hebt. de laatste loodjes zijn aardig zwaar, ben er echt heel erg zat van. dus hoop dat het een dezer dagen zo ver is! (ze verwachten zowieso dat ik wederom te vroeg ga bevallen, maar dit kindje is beter op gewicht dan zijn broer, dus dat is wel een geruststelling) het heeft mij heel erg geholpen dat ik van mijn arts een tijd een dagboekje bij moest houden met hypo/hyperklachten. daardoor weet ik nu behoorlijk goed welke klachten ik krijg als ik teveel of te weinig thyrax slik. hoewel ik daar wel bij moet zeggen, dat als ik echt depri en raar word in mn hoofd, het vaak mijn man is die zegt je moet gaan bloedprikken, je slikt te weinig. het moeilijke aan hypo zijn vind ik dat als ik te weinig slik, ik dusdanig wazig in mn hoofd ben dat het lang duurt voordat ik zelf opmerk dat ik me raar voel. ik weet ook precies wat voor klachten ik krijg bij teveel thyrax, echt handig (in mijn geval het hart in m'n keel voelen bij het traplopen, trillende ogen zodra ik een flinke inspanning lever (mijn ogen trillen dan mee op m'n hartslag), en vooral een aanhoudende soort hoofdpijn die ik normaal gesproken nooit heb).