Bevallen onder algehele narcose

Hoi hoi,


Geen ervaring mee, maar wat ik wel weet is dat onder algehele narcose alleen wordt gedaan in een nood geval! Je kan er niet voor kiezen om het zo te zeggen.

Van een kennis heb ik begrepen dat je de eerste uur mist vanaf de geboorte, want je moet natuurlijk bijkomen.
De partner mocht vlakbij zijn om met de baby te knuffelen zodra de zusters klaar waren met alles van baby check up.

 

Mijn vriendin vond het zeer traumatisch. Ze ging extreem huilend onder narcose ivm spoed, mist door de narcose de eerste kennismaking én weet door die narcosewaas amper wat er is gebeurt in de eerste 3 dagen. Ze is totaal niet bewust van dat ze uren laten haar kindje voor het eerst zag. Ze heeft geen herinnering aan bv eerste badje. Of wie er op bezoek kwam. Ze weet niet eens dat wij er zijn geweest op dag 3 en dan we haar in slaap hebben weten te krijgen omdat ze zo onrustig was. Ze weet niet eens dat onze pasgeboren baby, haar baby had ontmoet. Zelfs bij het zien van foto's weet ze het nog niet

Ik heb dan wel helse bevallingen gehad maar ik teken er zo weer voor. Liever trauma van wat ik mee maak dan wat ik volledig heb gemist zeg maar... als ik moet kiezen uit 2 kwaden.

 

Ik moet er niet aan denken.. je mist zoveel..

 

Het is echt verschrikkelijk ook voor je hechting met de baby.

Ik werd met 32 weken opgenomen met gebroken vliezen. En kreeg weeënremmers en longrijpers. Hij kreeg het zo zwaar dat ik om 17.00 naar de ok gebracht werd onder narcose gebracht werd want er was geen tijd voor een ruggenprik ' narcose middel doet super veel pijn ik zal dat moment nooit vergeten dat het in mijn infuus gespoten werd'

Volgens de anesthesist doen ze daarom normaal het kapje en ook gemengd met een soort verdoving het inspuiten. Maar er was geen tijd dus in beiden armen werd het er zo in gespoten.

Ik werd wakker op de IC met lege buik zonder baby. Die ik uit eindelijk savonds om 11 uur mocht zien. Daar naar nog best wel heftige dingen oa overplaatsing naar het Sophia. Maar dat is voor jou niet relevant.

Onze tweede kwam dmv een ingeleide bevalling, dit was hels door een weeenstorm en flinke knip omdat het te zwaar werd voor onze zoon. maar zou het zo weer doen. De eerste kennismaking met je kind is goudwaard.

 

Onze oudste is geboren dmv een spoedkeizersnede onder algehele narcose. Dat was een hele heftige ervaring. Tijdens het persen zakte haat hartslag steeds verder weg waardoor er veel paniek was en ze ook geen tijd meer hadden voor een ruggenprik. Wat ik me nog kan herinneren is dat ik een kapje op mn gezicht geduwd kreeg, helemaal in paniek was, en toen ik weer wakker werd op een stille uitslaapkamer zonder iemand om mij heen, daar nog een tijd gelegen ivm bloeddruk en pas toen mijn dochter 3 uur oud was haar voor het eerst gezien, aangekleed en wel. Van de eerste 24uur weet ik heel weinig meer, alleen dat ik mezelf zo naar voelde dat ik echt genoeg had aan mezelf en niet echt bezig was dat ik moeder was geworden. Mijn man is bij de keizersnede geweest, hele heftige ervaring voor hem omdat er zoveel spoed was hij dingen gezien heeft die hij liever niet had gezien, en hij een beetje vergeten werd. Na de geboorte mocht hij buidelen met onze dochter maar doordat het zo lang duurde voordat ik terug kwam en hij ook niet wist waarom dat was, was hij erg ongerust en ook niet kunnen genieten van het buidelen. Ik kijk zo anders terug op deze bevalling als op de andere 2 die ik wel bewust heb meegemaakt. Waarschijnlijk zal je gynaecoloog wel aangeven of je beter onder narcose kunt bevallen of niet, maar als er een mogelijkheid is om voor een andere optie te kiezen zou ik zeggen, zeker doen! Ik hoop het nooit meer mee te maken..

 

Ik heb er geen ervaring mee, maar ben er wel dichtbij geweest. Uiteindelijk toch net aan gelukt vaginaal te bevallen dmv vacuüm.

wist toen al wel dat als het een keizersnede zou worden, dat het dan een algehele narcose zou worden. Omdat ik bloedverdunners gebruikte in een dusdanige dosis dat het niet samenging met een ruggenprik. Ik wist ook dat mijn man daar dan niet bij mocht zijn. In het bevalplan had ik opgenomen dat hij dan zoveel mogelijk huid op huid contact zsm met de baby zou hebben.

Ik wist het dus van tevoren en had daar vrede mee. Ik gebruikte de bloedverdunners om risico voor mij te beperken en ruggenprik heeft dan ene te groot risico.
Ik denk dat het een groot verschil maakt of je het van tevoren weet of niet. Dan kun je, je er op voorbereiden en dan gaat het allemaal ook rustig voorbereid enzo.

Ik zou het vooral in het ziekenhuis allemaal bespreken. Kan me heel goed voorstellen dat je na 3 heftige bevallingen voor deze optie gaat. Wat naar dat de bevallingen niet minder heftig zijn geworden bij de 2e en 3e.

 

Nou ik zou dit never nooit overwegen als er geen andere keuze was. Mijn vriendin heeft dit echt als traumatisch ervaren. Je mist echt het eerste deel. Als je geen andere optie hebt, dan is het zo maar bewust er voor kiezen kan volgens mij geeneens.

 

Ik denk dat dit echt een vraag is die je aan de artsen moet voorleggen omdat het geen standaard bevalling of keizersnede is. Misschien is er meer mogelijk dan je nu denkt.

Een kennis heeft een spoed keizersnede onder volledige narcose gehad om dat een ruggenprik geen optie was door rugoperatie.
Voor de 2e zwangerschap heeft ze alle opties laten uitzoeken. Na een MRI bleek dat een ruggenprik op een andere manier dan standaard wel mogelijk was.

 

Ik ben niet bevallen onder narcose, maar moest direct na de bevalling met spoed naar de ok voor operatie onder narcose. Ik heb mijn dochter daardoor niet gezien, pas uren later toen de operatie achter de rug was en ik van de recovery mocht. Het was niet leuk natuurlijk, maar het heeft de hechting echt niet in de weg gestaan en ik heb na de narcose ook geen last gehad van bv geheugenverlies. Ik kreeg het middel ook per infuus toegediend, niks van gevoeld. Voor mij was de narcose ed niet traumatisch, de reden waarvoor wel. Maar ik was eigenlijk meteen heel blij dat we het allebei goed hebben overleefd, dus dankbaar dat dit zo kon, want anders hadden mijn kinderen geen moeder meer.

Natuurlijk is een keizersnede onder narcose niet de eerste keuze, maar als het niet anders kan, tja, dan moet je wel. Ik denk dat het in dat geval ook scheelt als je je daarop kan instellen, bij een spoedkeizersnede is de context vooraf al heftig natuurlijk, dat maakt het ook anders.

 

Klopt en als je al eerder kinderen hebt gekregen is het denk ik ook anders. Dit was haar eerste kind. Ik heb zelf het gouden uur ook gemist en mijn kind slechts in flits gezien maar heb dat niet als heel vervelend ervaren omdat je al eerder bent bevallen en weet dat t wel goed komt met hechting etc

 

Bij de eerste ondanks dat we wisten dat hij stilgeboren zou worden zou er ook een kans zijn dat we na de ok moesten en dag ik onder volledige narcose moest. Omdat hij in een stuit lag, gelukkig hoefde dat niet en werd hij gelijk op mijn buik gelegd wat een prachtig moment!

Bij de tweede werd het een geplande keizersnee en duurde het eventjes voordat hij bij me kon liggen doordat ik zo beroerd was. Vond ik al enorm jammer.
Als ik kon kiezen absoluut een gewone bevalling je beleeft het veel meer dan een keizersnee en daar was ik dan nog gewoon bij.