Hey meiden, Allereerst ik ben hartstikke dankbaar voor mijn kinderen. Mijn 1e van nu 2 kreeg maar 25% overlevingskans en mijn 2e heb ik vanaf 30 wkn binnen moeten houden doormiddel van bedrust. Dus heb er keihard voor moeten knokken. Nu mij dochter net 2 is en mijn zoontje 6 wkn zie ik het soms helemaal niet meer zitten. Waar is die roze wolk en waar is dat genieten nou gebleven? De kraamweek was kut, de hechtingen van mijn knip waren los En de wond was gaan wijken dus echt "genieten" kon ik niet. Niet kwamen de incontinentie klachten er ook bij. Mijn zoontje sliep die week alleen maar en dat aanblik was mega vertederend. Ook was mijn dochter mega lief voor hem! Maar men wat had ik een pijn! Dus genieten ging wat dwangmatig zeg maar. Toen het beter ging met mij ongeveer mijn man weer werken en ging ik het ff alleen regelen, geen probleem! Mijn zoon begon inneens meer en meer te huilen. Kinderarts, manueel therapeut, cb, huisarts alles gehad, gezien en gesproken. Mijn zoon had milde kiss, reflux en blijkbaar enorme moeder honger. Daar zijn we dus nu mee aan de slag. Het leek beter te gaan maar sinds 2 dgn is het huilen/krijsen van m'n zoontje weer enorm toegenomen. Zo erg dat hij schor is geworden! Mijn dochter is me toevallig nu ook enorm aan het uitproberen en doet alles waarvan ze heel goed weet wat niet mag de hele dag door. Ze blijft zuigen tot ik d'r dus tot de orde moet roepen. En dat alles met een krijsende baby op de achtergrond. Mijn dochter was nadat ze was ontslagen uit het ziekenhuis heel zoet, gemakkelijk te troosten en heel alert. Mijn zoontje lijkt nog helemaal geen contact te maken Ik weet ook niet meer wanneer mijn dochter dit begon te doen maar tot nu toe vind ik er geen reet meer aan. We doen dag in dag uit gewoon alles maar het is nu meer gewoon een beetje doorstaan en overleven dan echt genieten. Wanneer komt dat weer? Word hier echt niet blij van. Sorry dat ik zo ondankbaar lijk over te komen maar met een chagrijnige dreumes/peuter en huilbaby is het moeilijk positief te blijven. Kan niet wachten tot we een half jaar verder zijn! Ben benieuwd naar ervaringenvan anderen. En eerlijk ik zit niet te wachten op de zin "alle baby's huilen" Liefs
Ach wat vervelend zeg. Mijn zoontje had ook kiss en reflux. Behandelingen bij osteopaat deden hier wonderen. Zal net zoiets zijn als manueel therapeut. Hij kreeg ook medicijnen voor de reflux. Het klinkt misschien nog lang maar hier ging het na 3 maanden pas beter. Met veel wandelen en draagdoek was het vol te houden. Maar is mijn eerste dus weet niet of dat mogelijk is met tweede erbij.. en wanneer je zelf lichamelijk nog niet ok bent. Heeel veel sterkte. Het komt goed! En het klinkt nu ongeloofwaardig maar die weken zijn zo om. Liefs
Met 3 maanden wordt het vaak beter. Ook hier ging het vanaf toen langzaam beter, maar beide jongens waren een huilbaby... De klachten die hij heeft, is dat in behandeling bij artsen?
Hey meiden! Dankje voor jullie snelle reacties! Doet me goed! Ben zelfs vergeten te vertellen dat ik tijdens mijn 2e zwangerschap ook galstenen heb gekregen. Die aanvallen men! En dan mag je niks nemen tegen de pijn he! Gelukkig staat er een afspraak bij de chirurg op de planning en gaat die galblaas er waarschijnlijk in november uit! Yes! Weg met dat ding! Mijn zoon is inderdaad onder behandeling bij een arts, een arts die ik 100% vertrouw. Door haar leeft mijn dochter nog echt hoor! Ik wil heeeeel graag naar een bekende osteopaat bij ons in de buurt. Maar die heeft een wachtlijst en telkens als er een plekje vrij is kunnen we er met geen mogelijkheid heen! Zoooo frustrerend Wandelen werkt inderdaad geweldig maar shit dit weer werkt ook echt niet mee! En ik heb z'n prachtige duo wagen en een prima ergonomisch verantwoorde draagzak. Maar met z'n schorre baby in de zeik regen lopen is ook niet echt een succes. Mijn zoon krijgt trouwens ranitidine (alcoholvrije zantac) en nutrilon ar. Daar heeft hij ook wel last van hoor wat betreft stoelgang maar gaat gelukkig al wat beter. Ik geef hem regelmatig buik massages en voetjes massages maar het blijft een chagrijnig; ) Ik hoop inderdaad dat ik hem met 3 mnd ongeveer wat meer aan het lachen kan maken. Het enige wat nu werkt is met muziek op slowdancen met hem en meezingen. . Maarja dan word m'n dochter pissig en gaat dan lopen jengelen dat ze ook wil dansen... aaaaaa! En als ik dan even met haar ga dansen wil ze weer wat anders zuuucht! Het lucht in iedergeval op om even te ventileren hier
Ranitidine hielp hier niet voldoende. Dus hou in je achterhoofd dat er ook andere opties zijn. Vervelend zeg, dat er zo veel tegen zit!
Welke opties dan?? Vertel vertel Ik denk dat het bij mijn zoon toch wel redelijk lijkt aan te slaan gezien hij geen zuur meer spuugt en kwijlt. Voor de medicijnen rook hij ook erg zuur uit z'n mondje en rook je het aan de kraagjes van z'n shirtjes enz. Heel stiekem vind ik het! Want het droogt bijna onzichtbaar op! Niet zoals een spuugje met melk erdoorheen. Z'n aankleedkussen ligt schuin trouwens en z'n bedje ook trouwens. Lekker rolletje onder z'n billen zodat hij niet teveel naar beneden schuift. Slapen gaat steeds beter hoor maar het blijft z'n chagrijnige baby... Mijn dochter was al heel snel een lachebekkie! Hoop dat m'n zoon ook beetje snel wat vrolijker word
Ah meis wat vervelend! Sterkte met deze periode en het komt echt goed! Vind het knap hoe je je zo staande houd. Wij hadden ook een huilbaby in het begin, niet willen slapen alleen bij mijn vriend of mij. Vriend op ene gegeven moment weer werken zat ik alleen met haar. Ik zat elke uur de klok af te kijken en met vijf uur op klok kwam er een zucht jeeh vriend bijna thuis (erg he!) schaamde me er diep voor! Met 6 weken op advies gaan inbakeren en dat werkte. Gelukkig want ik liep letterlijk op mijn laatste energie en dan heb ik er niet eens een 2 jarige dreumes bij! Nu gaat het goed ze slaapt, ze lacht ze brabbelt en af en toe een huil moment soms komt dan het gevoel weer naar boven oh nee gaan we weer! Maar gelukkig niet zo erg. En nu.... Mis ik soms de momenten dat ze bij ons lag op mijn borst heerlijk.. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen nee je bent echt de enigste niet en schamen echt niet doen!
Ik heb de eerste drie maanden ook weinig genoten. Mijn zoontje had niets, maar ik vond het zelf gewoon heel erg wennen. Ook zaten wat dingen tegen en ging alles anders dan dat ik me had voorgesteld. Bij ons ook met drie maanden een omslag.
Hier een dochter van 3,5 en een baby van nu 14 weken. Nu is onze zoon juist de makkelijke baby vergeleken met onze dochter, die zette met regelmaat de boel op stelten. Zoon vindt bijna alles wel prima. Maar zelfs met makkelijke baby vond ik de eerste weken pittig. Ik ging het leuk vinden en toen moest ik weer gaan werken, dat was met 12 weken. Wat mij betreft gaat zwangerschapsverlof pas in na 12 weken 😂
Geen ervaring met kiss/reflux maar ik snap wel hoe je je voelt. Het is gewoon helemaal niet leuk zo en super zwaar en je weet wel dat het ooit allemaal over gaat maar daar heb je nu geen reet aan. Het is nu overleven en verstand op 0 en proberen van de kleine dingetjes te genieten. Volgens mij doe je het al super, en via deze weg krijg je misschien nog wat tips wbt de kiss/reflux. Het komt goed, de tijd gaat snel om en over een tijdje kijk je hier op terug en ben je blij dat het achter de rug is.
Ik zal zo, apart, nog even alle 'leefregels' voor reflux opschrijven. Misschien zit er nog iets tussen wat je niet weet en mogelijk wel helpt . Ik "moest" sowieso de leefregels opvolgen, want anders hielp de medicatie niet voldoende. Echter ik kreeg eerst ranitidine voorgeschreven, nou ja ik.. onze jongste zoon. Elke keer drama. Dan hielp het weer een aantal dagen voldoende en dan weer niet. Ophogen en dan hielp het weer voldoende voor een aantal dagen. Onze oudste had flinke reflux en toen zei de ka die we toen hadden "ik ga je iets geven waarvan ik weet dat het werkt en niet iets wat misschien werkt". Wij kregen toen gelijk nexium en dit hielp super. Dus na een tijd was ik het zat en vroeg ik aan de ka van onze jongste naar nexium. Haar mening was duidelijk anders, want ik kreeg als antwoord dat nexium echt niet beter zou werken. Gelukkig ben ik maar een klein beetje eigenwijs en wou het toch graag proberen. Ook bij hem werkte het perfect. Nooit ophogen en geen onrust, pijn of huilende baby meer. Soms is een koemelkeiwitallergie (kea) de oorzaak achter reflux. Dus reflux is dan een symptoom van kea. Niet dat ik dit uit je verhaal lees of vermoed. Mocht het spugen nog blijven, om het voor jezelf makkelijker te maken; Ik zette 's ochtends een emmer biotex klaar en deed daar de vuile was in. Savonds in 1x spoelen of direct in de machine.
Leefregels; - zorg voor rust en regelmaat (niet per definitie op de klok, maar een vast ritme zoals: verschonen-fles-boeren-knuffelen-'spelen'-naar bed, of waar je kindje slaapt, bij eerste vermoeidheids signalen-slapen-verschonen etc). - zorg voor niet te veel prikkels. - geef je kindje vaker kleine porties per dag. - maak de flesvoeding op de juiste manier klaar, koud water opwarmen, poeder erbij en roeren. (Warm kraanwater wordt voor elk kindje afgeraden, schudden zorgt voor extra lucht en extra lucht zorgt voor druk op de maag waardoor er meer voeding in de slokdarm komt). - zorg dat de voeding minimaal 20 minuten duurt, een fles die hier vaak goed bij helpt is de dr browns fles. (De smalle variant heeft zelfs een prematuur speen geschikt voor te snelle drinkers, ondanks de naam ook voor kindjes die 'optijd' geboren zijn). - hou je kindje zo rechtop mogelijk, waarbij de fles zo horizontaal mogelijk is zonder (!) dat er lucht in de speen komt. - zorg dat je kindje goed boert. - houd je kindje na elke voeding een half uur rechtop. - zorg dat alles waar je kindje in ligt schuin staat. - til bij het verschonen niet de beentjes te hoog op, maar draai je kindje. - niet (onnodig) laten huilen. Huilen zorgt voor extra lucht in de maag waardoor je de reflux verergert en ook krampen kan veroorzaken. Laten huilen zorgt vaan voor meer huilen. - een ergonomische draagzak/doek kan wonderen verrichten. - sommige kindjes slapen liever op hun buik.
Misschien een hele domme tip, maar wil hij ook slapen in de draagzak gewoon in huis? Dan heb jij even je handen vrij voor de oudste, even samen een boekje lezen, spelletje doen etc. Of gewoon even rust voor jezelf.
Hey! Dankje voor jullie reacties! Mijn dochter heeft echt een rot tijd gehad in het ziekenhuis. Heeft zichzelf van een gewicht van 860 gr terug gevochten en is geopereerd aan d'r ductus. De buisjes en sondes hebben haar neus en bovenlip beschadigt en daar heeft ze mega veel pijn aan gehad. Ze kwam thuis met een hele apotheek maar was z'n lieve baby! Zo bijzonder! Dus ja we zijn wel echt verpest met haar om eerlijk te zijn Mijn zoon is ook een scheetje hoor absoluut... als hij slaapt! Heel cliché maar echt het is waar hihihi Ik hoop dat mijn zoon ook na 3 maanden wat gezelliger word! Voordat ik bevallen was zei ik nog tegen een vriendin oh lijkt me zo leuk weer met een baby te keutelen. Badje, flesje enz enz nou.. klinkt heel lullig maar valt vies tegen! Heb net maar ff afgereageerd op de Oostblok huurders uit de straat. Waren wederom weer takje herrie aan het maken en was het goed zat wederom.. Volgens mij begrepen ze me nu wat beter hihi Heb vandaag echt z'n kop *dont f**k with me!* grrr Echt meiden dank voor jullie reacties! Ik vond het juist een moment van zwakte om hierzo z'n zeur stuk neer te pletteren. .
Wat je schrijft is echt geen zeurstuk. Ik vond de overgang van 1 naar 2 kindjes onwijs heftig. Je hebt gewoon veel minder tijd om op adem te komen. Ook had ik steeds het gevoel dat ik de oudste te weinig aandacht gaf, omdat ik alleen maar met de baby bezig was. Hier werd het na een maand of 4 beter. Het slapen in eigen bedje ging beter en we vonden allemaal onze draai.
@Averlhach, Thanks! Kende helaas alle leefregels al ja. Dat nexium heb ik wel eens van gehoord maar geen ervaring mee. Ga ik bij onze kinderarts voorleggen! Het spugen valt echt enorm mee hoor! Het is dat sneaky zuur wat hij er wel eens uit werkt! Meestal als hij bijv in z'n bed heeft gelegen en hij heeft gepoept. Heb hem en keer geobserveerd tijdens het "moeilijk" doen en zag dat zuur eruit spuiten toen hij even kracht zette om te poepen! Zo ben ik er dus achter gekomen. Ik denk ook niet dat het kma is hoor maar ook dat vraag ik (nog) wel een keer na Helaas kan ik hem niet altijd troosten en soms lijkt het ook wel dat niks werkt! Ik doe m'n best hoor absoluut maar soms heb ik echt geen trucjes meer. @within ja heb dat een paar keer gedaan binnen maar merkte dat hij dan helemaaaal niet meer in z'n bedje wilde slapen.. Verstoorde heel z'n RRR blijkbaar. Dus draag hem regelmatig gewoon in m'n armen binnen maar probeer hem ook zoveel mogelijk "los te laten". Heb een prachtig wippertje die heerlijk kan schommelen (Nuna leaf). Maar dat vind hij eventjes fijn en dan moet er weer wat anders gebeuren hihi
Grappig, ik vond van 0 naar 1 kind veel heftiger. Natuurlijk vond ik het lastig en vermoeiend, 2 kinderen. Keuzes maken tussen jongste en oudste. Veel minder rust. Maar van altijd doen wat je wilt en wanneer je wit, minder plannen, geen rekening houden met, niet weten hoe het is om zo moe te zijn etc etc. Oef nee.. dat was voor mij juist heftiger
@ Jollie precies dat dus! Denk dat m'n dochter me daarom zo aan het testen is. En ik ben streng maar de hele dag door de boze heks uithangen vind ik echt zooo niet leuk! Ik ben een leuke mama met veel knuffels. .. alleen nu ff niet... mega frustrerend! Slapen in z'n eigen bedje gaat aardig alleen duurt het lang voordat hij z'n draai heeft gevonden. Zee geluidje aan, speentje paar keer moeten geven (paar honderd keer ). Ben blij me jullie steun thanks! 💋
Heb je dit al eens geprobeerd; http://www.huilenbaby.nl/images/baby%20op%20onderarm.jpg Dit en draagdoek hielp bij ons goed. Hoewel bij de oudste hielp tijdens de echte pijnmomenten niets. Pas met dieetvoeding, refluxmedicatie en osteopaat was het over.