Ik moet even van me af schrijven... Een jaar geleden stopte ik met de pil. We wilden heel graag een kindje. Ik wist al van dichtbij dat kinderen krijgen geen vanzelfsprekendheid is, maar een moeizame weg kan zijn. Hoe blij waren we ook dat ik met 5 maanden zwanger bleek! Helaas bleek bij de 1e echo (ik was toen 11 weken zwanger) dat ons kindje niet meer leefde. Verdriet en ongeloof vochten om de eerste plaats. Ik ben een paar dagen later gecuretteerd. Vol goede moed zouden we echter weer verder gaan. Helaas volgden er een twee (voor mij) ellenlange cyclussen van een week of 7, zonder eisprong. Maar daarna leek mijn cyclus weer normaal. En ik had al mijn hoop op deze maand gezet. We zijn een jaar bezig. En ik zou deze maand uitgerekend zijn... Maar helaas mag het blijkbaar niet zo zijn. Vanmorgen een maagdelijk witte test, ondanks dat ik zoveel (naar nu blijkt fop-) klachtjes heb. Ik weet het, er zijn vrouwen die al veel langer bezig zijn, en veel meer miskramen hebben gehad. Maar ik zit er nu echt even doorheen! Ik ben al het vertrouwen kwijt dat het nog goed gaat komen en ben bang dat die ene hele korte zwangerschap onze enige kans was. Sorry voor mijn klaagzang, maar ik moest het even kwijt.
Ik snap dat je er nu even helemaal doorheen zit. Misschien heb je wel te vroeg getest dus kan het nog alle kanten op. Succes meid!
Wat mij betreft hoef jij echt geen sorry te zeggen hoor. Het is meer dan logisch dat het je teveel wordt meis. Een jaar is behoorlijk lang als je iets heel graag wilt en daarnaast is een miskraam ook geen pretje om mee te maken. Een troost is dat je in ieder geval weet dat je wel zwanger kunt raken meis! Ik hoop dat je heel snel een positieve test in handen hebt. Succes!
Iedereen is belangrijk maakt niet uit hoeveel miskramen of hoelang ja al bezig bent!! Wat erg voor jullie... heb dit xelf nooit meegemaakt dus weet niet wat het is maar kan het me wel voorstellen hoe moelijk dit moet zijn. Inderdaad je kunt dus wel zwanger worden.....kom op meid!!
hallo allemaal, ik weet niet of ik hier goed zit maar het volgende ik ben jessica 24 jaar mama van yvi sinds gisteren 3 we proberen al een half jaar opnieuw voor nmr 2 (febr curetagge gehad) vorige maand had ik last van erge lage rugpijn ik heb toen 2 predictore early testen gedaan beide HEEL LICHT positief toch volgde er een mensturatie eerder dan eigenlijk verwacht. nu heb ik vorige week een normale predictore test gedaan en ok deze was weer heel licht positief, ik ben net voor mij menstruatie bij de dokter geweest met de 2 positieve testen die zij dat de test idd positief waren maar ik toch even moest afwachten..omdat ik hem zei dat ik bruin bloed verloor en de dag na mij bezoek dus op eens ongesteld werd. heeft iemand ervaring kan iemand mij wijsheid bieden heel veel liefs jessica
@jessica.. predictor testen staan er om bekend vals positief te geven.. bij een andere zwtest is een licht streepje gewoon posi maar bij predictor moet je toch een best duidelijk streepje hebben als je er op wil vertrouwen dat die ook echt positief is. kijk maar is bij het stukje ovulatie en zwangerschapstesten. daar lees je er heel veel over.
Het kan fijn zijn even je verdriet van je af te schrijven. Ik hoop dat het wat heeft opgelucht. Ik wil je veel sterkte wensen en hoop dat het toch nog een keer gaat lukken. Moed houden he. Groetjes Jolanda
@ Liesben, ik snap heel goed dat je er even helemaal doorheen zit hoor. Dit was ook de maand dat je uitgerekend was en dat blijft in je achterhoofd zitten. Meid ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je snel weer een wondertje in je buik hebt en dat natuurlijk alles goed zal gaan!
och meis... helemaal niet te streng zijn voor jezelf hoor!! het is ook niet niets wat je allemaal doormaakt als he zwanger wilt worden, een miskraam hebt gehad en maar moet wachten....en wachten... het is volgens mij al gezegd.. maar meis, jouw tijd komt echt! Je kunt zwanger raken...probeer te blijven vertrouwen in je lijf en... gewoon lekker van je afschrijven hier hoor!!! Dat lucht op, veel liefs
HEy meis, is heel erg om te horen! maar net wat de meeste zeggen, is het einde niet hoor! je word heus wel zwanger, en weet dat het moellijk is, maar even tijd gunnen,en niet te veel op focussen..is moelijk,makkelijk gezegd ,ik weet het.maar probeer het. als je denkt ,het komt op een dag wel goed, dan ben je opeens zwanger! dan denk je ,huu dat kan niet! dat is ook veel beter voor je zelf! wil je even goede moed inpraten,en snap best dat het moelijk is. maar hoop dat je er iets aan hebt! liefss
Liesben, snap heel goed dat je er nu even helemaal doorheen zit, tis ook niet niets meid... hoop dat je te vroeg getest hebt en ben je toch zwanger.. Heel veel sterkte!! HUG
Het is heel logisch dat je je nu down voelt, maar het komt het goed meid! Heb nog even geduld en jouw tijd komt vast ook heel snel. Hou de moed erin he? Grt Vanilia
Hoe herkenbaar jou verhaal Liesben. Ik had hem zelf kunnen schrijven. Ik snap heel goed je gevoel en een sorry is dus echt overbodig. Zelf was ik nu ook uitgerekend geweest maar helaas ook voor ons een miskraam. Heel veel sterkte en hopelijk heb je gewoon te vroeg getest.
Ik vind niet dat je sorry hoeft te zeggen. Een jaar is lang... weet ik helaas uit ervaring en ik snap heel goed hoe je je voelt. De angst en het verdriet kunnen je opbreken. Ik heb dan wel geen miskraam achter de rug, dat lijkt me heel erg. Ik hoop dat het snel raak is en dat deze keer wel alles goed mag gaan. Dikke knuffel!
Liesben, ben je al met je klachten naar de HA gegaan voor een doorverwijzing naar een gyn? Geef de moed niet op meid.. wellicht zijn er andere mogelijkheden om zwanger te raken.. Hele dikke knuffel.
Liesben, het is heel normaal dat je het even niet meer ziet zitten en dat verdriet mag je ook best voelen. Ik snap dat je bang bent dat het niet gaat lukken (ben ik ook wel eens) maar ik denk niet dat je daar reden toe hebt hoor meis. Je bent al een keer zwanger geweest en hoe pijnlijk het ook is dat het fout gegaan is het feit dat het een hele tijd wel goed gegaan is, is toch ook wel een teken dat het zowel bij jou als bij je partner wel goed zit. Het gaat goed komen hoor meid.
@ All: bedankt voor alle lieve woorden. Dat ik eventueel te vroeg getest zou hebben wil er bij mij niet in. Ik zit nu op (minstens) 15 dagen dpo, dus als er al wat ingenesteld zou zijn dat had ik in ieder geval een heel licht streepje moeten zien. En niets is minder waar. Ook vanmorgen was de test witter dan wit, dus ik heb eigenlijk geen hoop meer. Wat betreft de huisarts, ik ga het dit jaar nog maar afwachten. Ik denk (en hoop) dat mijn lijf gewoon tijd nodig heeft na de curettage, want blijkbaar is het nog steeds wat van slag en daardoor is mijn cyclus nog steeds vrij lang. Iets waar ik niet op voorbereid was trouwens, en wat niemand mij ook verteld heeft...maar dat terzijde. Ik heb ook mijn leeftijd niet echt mee (ik ben 38 ). Dus ik wil mijn lijf nog een paar maanden de kans geven het zelf te gaan doen. Zo niet, dan ga ik toch eens met de huisarts babbelen. Ik geef de moed niet op, maar zag het zeker gisteren even heel donker in. En nu zou ik graag zien dat ik ongesteld word, dan kan ik definitief verder. Zo lang ik niet ongesteld ben, blijf ik toch altijd een heel klein stemmetje in mijn hoofd houden die zegt: misschien toch.....ondanks de menstruatiekrampen die ik momenteel heb.
Veel sterkte Liesbeth! Ik vind het aan de ene kant heel goed dat je dit jaar nog afwacht. Maar gezien je leeftijd lijkt het me niet zo'n gek idee om toch vast het een en ander in werking te zetten. De mmm kan een heel lang proces zijn. Ik bedoel het niet verkeerd hoor en als jij je er beter bij voelt om te wachten, moet je dat zeker doen. Maar vanaf de 35 raden ze aan om na een half jaar proberen de huisarts te bezoeken.
@ Saskia: Die 3 maanden maken dan ook niet meer uit. En we weten niet of we wel echt de mmm in willen gaan, mede gezien mijn leeftijd. Maar we willen er vooral nog niet teveel bij stilstaan, en de natuur voorlopig nog zijn gang laten gaan.