prachtige foto's

Dit dus. Met alle respect en hoop dat ik niemand hiermee kwets hoor.
Maar vind die verkleurde lippen/nagels altijd heel eng om te zien.
Maar zou ook niet weten hoe snel dat gebeurd dus als dat echt de enige foto's zijn wat gemaakt kunnen worden dan dacht ik er wellicht weer anders over.
Maar wel in mijn hoofd houdend dat het erg schokkend kan zijn voor anderen.

 

Plastisch verhaal;
Op de eerste dag zag ze er perfect uit. Maar L is doodgeboren en dan horen bloedrode lippen erbij. Verder was ze wel bleek.
Na 4 dagen begon ze blauwig te zien. Dat zijn ook de foto's waar ik zelf niet graag naar kijk.
Ter informatie.

 

Nee. Absoluut niet.
Maar ik ben ook iemand die haar verdriet niet met de hele wereld hoeft te delen. Natuurlijk zou ik ook mooie foto's laten maken en koesteren, en degenen die ze zouden willen zien, zou dat mogen bij mij thuis.

Maar ik ben misschien wel een vreemde, want ik wil ook niet, dat als ik kom te overlijden, de kist opengesteld wordt.
Het idee alleen al dat ik daar dood in een kist lig en mensen staan naar je te kijken...ik wil dat niet, ik wil dat iedereen mij herinnert zoals ik was.
Het is natuurlijk ieder zijn eigen keuze maar ik hoef mijn overleden kind niet zo openbaar tentoon te stellen.

 

Nee Zou het niet op fb plaatsen..

 

Geen idee. Ik denk het uiteindelijk van wel.
Het is toch je kind, je trots, je alles en het waardevolste wat er bestaat. Waarom mogen anderen het dan niet zien?
Wel zou ik de "mooiste" foto's voor anderen op facebook zetten. Niet de foto's die voor anderen misschien een beetje eng zijn.
Voor jezelf vind je ze allemaal even speciaal en even mooi maar voor anderen zou ik daar wel op letten.

 

Ik zeg nu Nee, maar ik heb geen idee hoe ik zou reageren als het me daadwerkelijk zou overkomen. Ik zou natuurlijk zelf wel foto's willen hebben en die ook aan familie en vrienden willen laten zien, mits zij dit willen, maar op FB vind ik zoiets net te prive, maar nogmaals wie weet zeg ik iets anders als dit mij zou overkomen.

 

Prachtige foto's!
Ik weet het niet.....
Mezelf kennende zou ik veel of eigenlijk te veel rekening houden met andere en het niet plaatsen.....terwijl ik dat denk ik wel zou willen.
Net als bij mijn dochter zou ik zo trots als een Pauw zijn(naast het verdriet) en haar/hem graag willen showen.

Ik zou het totaal niet erg vinden als iemand die ik ken het op Facebook zou plaatsen, in tegen deel zou het juist prachtig vinden!

 

Ik plaats zelf uberhaupt geen foto's van ons gezin online, maar ervan uitgaande dat ik dit wel zou doen, zou ik ook deze foto's plaatsen. Het zijn geen enge foto's of e.d. en ik kan me zo goed voorstellen dat je als moeder ook erkenning wilt hebben voor je kindje dat er niet meer is. Als je van je andere kinderen wel foto's hebt geplaatst, waarom dan van dit kindje niet? Zolang het maar mooie, discrete foto's zijn, vind ik hier niets mis mee. Ik vind in deze context de gevoelens van de ouders ook heel erg veel belangrijker dan de gevoelens van vrieden die de foto's zien. De ouders hebben het al zwaar genoeg en moeten dus gewoon doen, wat goed voelt voor hen!

 

Ik zou het denk ik wel graag willen, maar uit angst voor vervelende reacties misschien toch niet doen. En verder ligt het eraan na hoeveel weken, dus daar heb ik op gestemd.

 

Ik zou zulk soort foto's in mijn huis zetten. De nensen die daar komen zijn mijn naaste familie en vrienden . Zij mogen mijn kindje zien. Vage kennissen die ik eigenlijk alleen maar spreek op social media gun ik niet dat ze een kijkje mogen nemen in mijn priveleven.
Mijn schoonzus heeft het ook zo gedaan. Bij haar thuis staan en hangen prachtige foto's van hun levenloos geboren zoontje (39 wkn zwangerschap) Als familie hebben wij ook een prachtige foto gekregen.

 

nee, ik zou zoiets niet willen delen met vage bekenden
maar alleen met familie en goede vrienden ik zou het dus niet openbaar op fb zetten.

 

Ik denk dat je daar niet echt over kunt oordelen als je het zelf niet hebt meegemaakt. Zolang het geen schokkende foto's zijn zie ik het probleem niet. Ik denk wel dat het uiteindelijk kan helpen bij het rouwproces.

 

Ik zou het niet weten en ik durf er eigenlijk ook niet te lang bij stil te staan.
Ik hoop er nooit achter te hoeven komen.

 

Nee, maar ik plaats helemaal geen foto's op internet. Als ik dat wel zou doen, dan zou ik wel deze foto's plaatsen.

 

Ja. Mijn lieve nichtje is overleden in de 30e week van de zwangerschap en heel de familie en vrienden zijn afscheid komen nemen van haar. Niemand die het niet durfde of wilde. Facebook is misschien anders,daar heb ik ook mensen op die ik niet goed ken.

 

Ik heb niets gestemd, want ik zou werkelijk niet weten wat ik zou doen.... Ik moet wel zeggen dat ik de eerste foto van dit artikel Pakkend afscheid van een doodgeboren baby - HLN.be mega emotioneel vind! Die foto had ik ZEKER laten maken!

 

Ik heb gelukkig niet zelf meegemaakt, maar wel mijn schoonzus (zus van mijn man) en zwager. Daardoor heb je wel ervaring met zoiets en weet ik dat ik het net zoals zij zou doen.

 

Mijn zoontje is met 40,3 weken doodgeboren en was helemaal perfect. Ze hebben super mooie foto's genomen waar ik heel erg blij mee ben. De foto's zijn 3 uur nadat hij was geboren genomen, dus nog geen verkleuring ofzo. Ik was zoals iedere moeder natuurlijk super trots op hem. Wilde hem aan iedereen laten zien die bij mij thuis is geweest, maar dat waren echt vrienden en familieleden. Er was ook niemand die dat niet wilde/durfde. Al heeft hij er nooit meer zo gaaf en "levend" uitgezien als op de foto's van make a memory.
Op Facebook heb ik eigenlijk nooit foto's geplaatst. Gewoon nooit zo de behoefte aan gehad denk ik. Wel heb ik ooit hier eens een foto geplaatst. Onze kindjes mogen ook gezien worden!

 

Ik hoop er nooit achter te hoeven komen of ik het wel of niet zou doen.

Maar....deze foto's zijn echt prachtig en raken mij echt diep in m'n hart.