Ik zit al een poosje te dubben: doe ik het nou goed of niet? Mijn zoontje van 9 maanden houdt het niet zo lang vol in de kinderstoel. Als hij een halve boterham op heeft, dan wordt hij het zat en begint te draaien, het brood weg te slaan en uiteindelijk begint hij te huilen. Omdat hij dan helemaal niets meer eet, haal ik hem uit de kinderstoel. Op schoot wil hij ook niet eten, maar zodra ik hem laat staan (in de box of aan de salontafel), dan is hij weer de vrolijkheid zelve en eet met een allerliefste lach de rest van zijn brood op. Ik weet niet waar ik goed aan doe. Aan de ene kant wil ik dat hij goed eet, aan de andere kant wil ik hem niet steeds zijn zin geven, hij moet ook leren dat we gewoon aan de tafel eten. Wat vinden jullie? Hem een poos in de kinderstoel laten zitten huilen (zonder dat hij eet, maar dat hij hopelijk leert om aan tafel te zitten) of hem staand aan de salontafel of in de box laten eten? En hebben jullie dit ook (gehad) met jullie baby? Pfft, opvoeden is af en toe best moeilijk!
ik zelf zou hem geen eten meer geven als hij ermee is gaan gooien. Dan maar uit de stoel en dan is hij ook echt klaar. Als hij echt honger heeft, leert hij wel dat hij dat niet meer moet doen hoor. (wel even volhouden natuurlijk) Ik zou in ieder geval niet staand in de box een boterham geven. Ik ben zelf ook nogal van; eten doen we aan tafel. Hier krijgt hij hoogstens een keer een soepstengel gewoon los, maar bij andere dingen gaat hij in de stoel
Hm, ik vind het lastig eigenlijk. Ik ben ook voor het "eten doen we aan tafel"-idee en zo gaat het bij ons ook. Maar jouw zoontje is pas 9 maanden. Ik kon mijn kinderen dingen als eten doen we alleen aan tafel in de kinderstoel echt nog niet duidelijk maken met 9 maanden. Dus zoals ik al zei, ik vind het lastig om hierin advies te geven
Of mijn zoontje eet in zijn stoel (schommelstoel of kinderstoel) en anders niet. Drinken vind ik geen probleem, zijn tuitbeker staat op tafel en als hij wilt drinken, dan kan hij die pakken, maar eten in een stoel. Dit zelfde heb (en doe) ik met mijn dochter ook. Die weet nu niet beter (maar probeert er nog wel eens onderuit te komen).
Bij mij zou hij dan klaar zijn met eten. Nu omdat hij nog klein is dan volgende flesje misschien een schepje meer (ipv 200 dan 235 geven). Maar ook hier geen brood meer op een andere plek dan in de stoel. Box is om te spelen en niet om te eten/slapen hierzo. Hier begint het gespook met eten ook en gaat het steeds langzamer. Korstjes worden minder goed gegeten en laat hij op de grond vallen. Ik maak er geen strijd van en laat hem lekker eten en wat hij niet meer wil dat eet hij dan niet meer. De ene dag eet hij toch beter dan de andere dag. Hoe meer ik zou pushen hoe slechter het eten waarschijnlijk zal worden.
Is hij het zat omdat hij niet meer wil zitten of omdat het te zwaar wordt? Ons zoontje kan nl nog niet heel stabiel zitten en op den duur word het te zwaar in de tripp trapp en gaat hij huilen. Ik zet hem dan in de kinderwagen en geef em daar verder eten. Nou vind ik maar net wat je eigen principes zijn. Er is geen goed of fout. Als jij er geen probleem mee hebt dat hij in de box of aan de salontafel eet is het toch prima. Bij mijn dochter had (en heb) ik ook heel erg het principe eten gebeurt aan tafel. Bij mijn zoontje sta ik hier toch anders in omdat het bij hem vooral heel belangrijk is dat hij eet en het zal mij werkelijk een worst zijn waar hij dat doet. Doe dus waar je je zelf goed bij voelt!
Zijn zin geven. Een kind op zijn plek laten zitten is op die leeftijd gewoon moeilijk. Daar zijn ze gewoon snel zat van. Dat komt vanzelf wel. Ik zou er pas een probleem van maken op het moment dat je hem kan vertellen (en dat hij het begrijpt...) dat hij in zijn stoel moet zitten om te eten. Maar 9 maand, laat hem lekker.
Mijn zoon is ook 9 maanden. Gelukkig hebben wij dit probleem niet maar ik denk dat ik hem toch al zou aanleren om enkel te eten aan tafel. Desnoods bij papa/mama op schoot maar wel aan een gedekte tafel, met het hele gezin. Als je het nu niet doet, wanneer moet je er dan mee beginnen om iets aan te leren? Onze zoon heeft trouwens ook een periode gehad dat hij nauwelijks wilde eten. Heeft een paar weken geduurd en nu eet hij weer gewoon. Misschien is dit bij jouw zoon ook een fase?
Bedankt voor jullie reacties. De meningen zijn verdeeld en dat is precies waar ik ook mee worstel. Je hebt gelijk, Adriana85, als je het nu niet doet, wanneer begin je er dan mee. Maar aan de andere kant denk ik net als Amethist dat mijn zoontje met zijn 9 maanden er nog niet veel van snapt. En omdat hij later wel verder eet, heeft hij blijkbaar nog niet genoeg gegeten in de kinderstoel. Hij kan al wel goed zitten, dus ik denk dat het niet te zwaar voor hem is. Maar de tip om hem op schoot aan de tafel verder te laten eten, ga ik zeker uitproberen. Bedankt!
Wij hebben momenteel ook de fase 'niet willen eten na een paar happen'. Onze dochter at altijd heel goed, ze at alles op en lustte ook echt alles wat we haar gaven. De vorige keer op het CB zei de arts al dat dat binnenkort wel eens anders zou kunnen worden en dat is dus ook zo. Dat de arts dat al aangaf, is voor mij reden om te geloven dat het een fase is die erbij hoort en dus ook wel weer overgaat. Ik geef mijn dochter speelgoed tijdens het eten, dan eet ze een stuk beter. En als het dan alsnog geweigerd wordt of uit de mond wordt gehaald, stop ik ermee. Het moet geen strijd worden. Maar ik wil wel graag dat ze goed eet, dus afleiden met speelgoed doe ik wel als dat helpt.
Ik denk dat hij misschien nog wat klein is. Ja je moet er wat discipline inkrijgen maar denk dat als je vanaf zijn 1 jaar wat strenger wordt (dus uit stoel als hij niet wil eten) je nog op tijd bent hoor. Hier is zoontje 18 maand en jawel in een vreselijk lastige fase geweest laatste maanden. Niet willen eten, alles weigeren, hij heeft toen nog felle diarree gehad en tandjes die doorkwamen en aangezien ik zelf nog altijd behoorlijk ziek ben door tweede zwangerschap, ben ik minder strikt geweest als ik anders zou zijn. Denk dat dit juist de redding was Nu eet hij vaak wel goed, maar wil dus alles zelf. Nu lukt dit redelijk goed, hij morst zelden maar eet wel traag. Toen hij nog in de leerfase was, was dit een ramp, supergefrustreerd was hij dat het niet zelf lukte, kwaad, gooien, brullen, weigeren als wij het hem wilden geven. Oplossing die ik had was hem zijn frustratie even laten uitbrullen en geduldig even wachten, paar keer lepeltje voorhouden en na een minuut of 5 begon hij te eten als wij het hem gaven. En voor de rest hem veel zelf laten proberen, ook al was het er meer naast dan erin Maar met sommige maaltijden ging dit moeilijk, wegens eten dat constant van lepel viel en toen gaven wij het hem. Of als hij echt weigert en in een grote woedebui verkeert, haal ik hem eruit en maak ik duidelijk als hij zo doet, hij niet flink is. Na een paar minuten spelen, komt hij dan zelf vragen en eet hij flink. Nu ja, we proberen ook maar iets hoor! Ik zit inderdaad ook met het gevoel, ik wil niet te veel toegeven! Maar het is een soort gulden middenweg vinden en aanvoelen wat je kindje frustreert. Bij ons was het aan 16 maand de plank van zijn eetstoel die hem stoorde en waardoor hij eerst niet meer wilde eten. Was echt beginnen uitzoeken wat het nu was! Frustrerend voor allemaal! Dus zelf wat aanvoelen wat et net is dat zoontje stoort. Erg streng zijn nu, vind ik wat vroeg. Hier zijn we in alles vrij consequent geweest en vrij strikt eigenlijk. En we krijgen nu complimenten van mensen die voor hem zorgen dat hij zo goed luistert en doet wat je vraagt. Dus het heeft wel geholpen. We moedigen hem ook vaak aan, positieve aandacht en niet te veel doorhameren over negatieve zaken. Misschien dat je hem kan prijzen als hij even in de stoel heeft gezeten? Is uiteraard ook al heel flink!
Hier een dochter van 10 maanden. Ze is het ook vaak snel beu in de kinderstoel. Lijkt het gewoon niet zo prettig vinden om daar in te zitten. Dus ze zit ook nog vaak in de wipper. Of op de bank of op schoot met eten. Probeer er niet te veel een issue van te maken. Ze eet niet zo veel dus ben blij met alles wat er naar binnen gaat.
Zag dat iemand speelgoed gaf als afleiding.... Geen idee wie... Kleine man hier is ook errrrrrrug van t zelf doen (ook al gelezen), maar tja, is nog zo klein dat hij dat natuurlijk niet echt kan... Alleen om hem hierbij tegemoet te komen krijgt hij een eigen vork/lepel (peuterbestek) en daar prikken we tussendoor t eea aan en verder zorgen wij dat t nodige binnen krijgt... Kleine man is zo druk met `zelf` doen (en daar meeeeeega trots op te zijn) dat hij niet doorheeft dat wij hem bijvoeren... En wij zijn blij dat hij toch genoeg binnen krijgt... Wat hier ook n wereld van verschil heeft gemaakt is n (grote) spiegel tegenover hem boven de eettafel (zonder opzet, maar werkt geweldig)... Volgens mij vindt hij t wel gezellig om naar zichzelf te kijken...
Dat van die spiegel heb ik nog gehoord, helpt inderdaad wel. Ze zijn dan afgeleid en kijken graag naar zichzelf Of inderdaad wat speelbestek geven of zo maar is hij misschien wel nog erg klein voor.
Mijn zoontje zit nu ook in de fase dat hij meer zelf wil doen, vind ik opzich prima maar hij "hakt" met zijn lepel in zijn eten en krijgt zo niks binnen dus voer ik hem onder tussen en dan gaat het goed. Dat met bv brood eten het op de grond gooien gebeurt hier ook, heb een hond en die vind het geweldig! Ik heb tim ook alleen maar in zijn stoel eten gegeven en doe dat nog. Zodra hij gaat gooien pak ik het af en voer ik hem en als hij echt niet wil is het klaar. Je kunt die kleintjes echt wel leren dat het ontbijt, lunch en avond eten in de stoel gebeurt en nergens anders. Wanneer je dat een aantal keer doet, dus als hij gaat gooien uit de stoel halen en wanneer je merkt dat hij toch wel wat wil eten weer terug zetten. Het is wel heel belangrijk dat je steeds uitlegt dat het eten in de stoel/aan tafel gebeurt en niet in de box. Kinderen begrijpen veel meer dan mensen denken!! Maar het belangrijkste is niet onze mening maar die van jezelf, als jij er geen probleem mee hebt dat je zoontje in de box ofzo eet is het geen probleem! Ik liet mijn zoontje toen hij nog kleiner was ook weleens een dutje doen in de box, we doen zelf ook weleens een dutje op de bank dus daar zag ik het probleem niet van!
Liam krijgt onder zijn broodje een bijtring om mee te spelen. Zelfde geld voor het fruit. Tijdens het avondeten krijgt hij ook nog een eigen lepeltje. Daarop krijgt hij geen eten maar zo grijpt hij niet constant met zijn handjes naar de lepel waar het eten op ligt. Hier is zl ook errug van het zelluf doen. Het lepeltje geven we al vanaf 6 maanden en daar kan hij prima mee omgaan (ik blijf er uiteraard wel bij).