vanmorgen om 10 uur ...precies een jaar geleden werd ik met spoed opgenomen in het zhuis met gebroken vliezen.. het was die dag ook net zoeen mooi weer als vandaag. nu een jaar later loop ik om 10 uur met mijn meisje buiten in haar wandelwagen.... Moet even slikken... tranen schieten in mijn ogen.. Maar ze is er gezond en wel en weer besef ik dat het leven o zo mooi is! is er ook iemand die al weer een jaar verder is....de tijd van het zhuis spookt echt elke dag door mijn hoofd!
hier nogmaar een half jaar verder, maar er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik er niet aan denk, maar wordt erniet meer verdrietig van. voel alleen een dankbaarheid
Hier ook een half jaar. Ik heb nog heel veel vragen en boosheid. ( ik snap nl niet hoe ze het zo ver hebben laten komen. Ik gaf het al vanaf week 20 aan maar werd nooit geloofd. Mannetje zegt dat ik gewoon moet denken dat we zo veel geluk gehad hebben en niet al die vragen aan mezelf moet stellen. Zit te denken om toch een keer naar die gyn te gaan) Verder als ik naar haar kijk voel ik alleen maar geluk.
Hier nog maar 4,5 maand verder, dus nog wat 'verser'. Het lukt me nu wel beter om te accepteren, maar het zal nog wel een tijdje iedere dag bij me blijven. Ik maak me misschien ook iets meer zorgen dan gemiddels bij zijn baby-'kwaaltjes' zoals dat spugen en obstipatie, terwijl sommige op tijd geboren baby's daar ook last van hebben. Een paar dingen waar ik nu nog niet zo goed tegen kan. 1 ervan is het geluid van de controles bij saturatiedalingen...
Hier zoals je weet al een stuk verder! Maar had gisteren ook zo'n moment... Nova zou gisteren precies een jaar geleden eigenlijk geboren moeten worden. Dus eigenlijk zou ze gisteren 1 jaar zijn geworden! Ook een erg emotionele dan dag. Maar ook ik kijk dan naar mijn meissie en krijg dan een heel gelukkig gevoel van binnen.... Ze heeft er hard voor moeten vechten maar is nu toch echt dat meisje wat eerst maar 37 cm was en nu al 74 en die elke dag zo vrolijk is..... We mogen met z'n allen erg blij zijn dat we van die vechtertjes van kindjes hebben! Kan het soms nog niet echt vatten maar hou me toch echt wel op de been.. Vandaag heeft ze een MRI-scan gehad, jeetje wat was ik zenuwachtig en niet normaal. heb d enacht erg slecht geslapen. Was echt een gedoe hoor, hopelijk hoeven jullie kindjes dat niet mee te maken want het is toch echt een hele impact op het kindje maar ook op de ouders. Maar goed ook daar zijn we weer doorheen gekomen............
ieniemiene, wat was de uitslag? en mary woods, ik had dat ook op het begin, maar nu niet meer, vooral met eten maakte ik me zorgen, wou dat ze elke druppel dronken. soms vergis ik mij nu zelfs in de leeftijd. voor mijn gevoel zijn ze al zo groot, maar ze zijn natuurlijk pas 3 mnd gecorrigeerd. maar ja wel 2x zolang als toen ze geboren waren.
@mj24: Dat weten we nog niet.... De uitslag is 14 mei bij de kinder neuroloog. Maar morgen hebben we weer een afspraak bij de neonatoloog en de ontwikkelingspsycholoog in Vedlhoven en nu hadden we een cd-rom gevraagd van de MRI-scan en die geven we morgen aan de neonatoloog om ook eens te checken. Was wel een gedoe hoor maar goed ben blij dat we het achter de rug hebben. Nu alleen duimen dat alles waarvoor ze de MRI hebben gemaakt ook niets zoveel met zich mee brengt. .... Hou jullie op de hoogte.
@ iniemienie: hoe ging het? bedacht me trouwens net dat vorig jaar april we voor het eerst voor 'het echie' gingen proberen zwanger te worden! En in mei was ik bij de tweede ronde al zwanger! Gek idee, dat je een jaar verder zo'n ander leven hebt, maar dat je je ook niet meer kunt voorstellen dat het ooit anders was!
de tijd vliegt werkelijk voorbij.. als je midden in de hele situatie zit lijkt de tijd voorbij te kruipen en uitzichtloos.. hier nu 7 maanden verder Vandaag precies een jaar geleden hadden we de 1e echo en zagen we voor het eerst nieuw leven en nu ligt ie hier prinsheerlijk te slapen..
Ik wil niet eens aan vorig jaar denken. Toen zeiden ze dat ze niet in de baarmoeder zat en half uur voor de operatie ( lag al helemaal klaar) kwam er toch is iemand checken of het wel allemaal zo was. Hebben jullie ook dat er telkens stukken omhoog komen die je eigenlijk niet meer wist?
Ja dat denk ik dan ook. Maar heb het wel moeilijk met alles ben beetje opstandig er over. Zkr nu alles boven komt...
ja dat begrijp ik. vind eigenlijk ook dat er best vaak fouten worden gemaakt. maar ja artsen zijn ook mensen en geen goden. je mag best boos zijn moon.