hey dames ik heb me voorgenomen het morgen aan me ouders te vertellen. Me ouders zitten totaal niet op dit nieuws te wachten.. Ik, zwanger, voor het huwelijk... a a.... Er zijn vast andere meiden die dit hebben meegemaakt, hoe hebben jullie dit aan je ouders verteld? I need some tips... liefss PS. ik woon nog bij me ouders!!
Sja.... ik denk dat het niet uit maakt hoe je het brengt. Je ouders gaan waarschijnlijk zowieso schrikken. Ik denk dat je het beste het gewoon kunt zeggen zoals het is. Zonder omwegen. Je moet het uiteindelijk toch vertellen. Hoe staat je vriend erin dat je het gaat vertellen? (heb je andere topic gelezen)
Hey! Ik ben al 10 keer naar me moeder toegelopen, kijk haar dan aan, wil mijn mond open doen om het gewoon te zeggen en dan denk ik ineens weer: nee....... Mijn vriend spreek ik morgen en dan gaan we afspraken maken met elkaar hoe en wat.. Via de telefoon kan ik moeilijk met hem praten. Ik twijfel om het door de telefoon aan me moeder te vertellen als ik buiten ben, maar dan zou ik niet meer thuis durven te komen.. tis zo lastig..
Door de telefoon zou ik niet doen. Ik denk wel dat het beter is je moeder aan te kijken. Ik heb net in je topic over diarree & ramadan ook gereageerd omdat je zei dat je nog niet bij een verloskundige bent geweest. Misschien kun je dat beter eerst doen, voordat je het vertelt. Beetje dubbel: aan de ene kant denk ik: hoe eerder je het vertelt. Hoe beter. Je bent nu natuurlijk al een tijdje oneerlijk tegen ze geweest. Aan de andere kant: stel je komt straks bij een verloskundige (na een hoop gedoe met jouw ouders en zijn ouders) en dan blijkt het een leeg vrachtzaken te zijn. Dan heb je je 'voor niks' een hoop ellende op de hals gehaald. Ik wil hier niemand mee kwetsen en het is niet leuk om aan te denken. Maar stel nu dat er wel sprake is van een positieve test, maar de zwangerschap zet niet door. Dat is natuurlijk heel verdrietig. Maar in jouw geval weet ik miet wat je liever wilt: de steun en troost van (o.a.) je moeder. Of zou je dan juist denken: had ik het, achteraf bezien, maar niet verteld?
Ik zou zelf, en dat zou mijn moeder ook willen, en ik bij m'n dochter ook, willen dat m'n kind bij me komt en aangeeft "mam, ik heb een probleem. Ik ben zwanger. Wil je met me mee naar de dokter?" Ga dit niet alleen doen! Echt niet. Je moeder is geen boeman. Hoe dom je ook geweest bent, je familie is anti abortus en je bent zwanger. Dus betrek haar erin, ga naar de dokter. Samen.
Ik zou het heel simpel en duidelijk houden.... Mam, ik moet je wat vertellen... Ik ben zwanger.... Aanvulling: ik lees in je topics hoeveel moeite je er mee hebt om het stil te houden, waarom vertel je het niet gewoon nu? Het moment wordt er niet beter op en dan hoef je het niet allemaal meer alleen te bedenken...
Ik heb het zelf meegemaakt.. En heb t mn ouders gewoon verteld als eerste.. mn vader reageerde meteen blij en mn moeder was eerst geschrokken.. mn vader heeft toen met haar gepraat en uiteindelijk stonden ze beide achter me!
Na je bezoek aan de vk gelijk vertellen. Even met echo vaststellen dat je echt zwanger bent. Denk zelf dat ze zullen schrikken en boos zullen reageren maar het al gauw accepteren en je helpen. Ben zelf Marokkaans maar geen ervaring met situatie waarin jij zit.
Jeetje wat een situatie en wat een stress heb je er volgens mij. Dit is het derde topic wat ik van je lees en het wordt er niet makkelijker op. Ik heb geen ervaring met de cultuur, wel zou ik het om eerlijk te zijn gewoon zeggen tegen je moeder. Als ze tegen abortus zijn al helemaal. Er is geen goed of slecht moment om het te vertellen, het zal altijd moeilijk blijven. Toch denk ik dat je het wel tegen iemand moet vertellen, hier kun je niet heel lang meer mee rond blijven lopen. Je zou ook eerst langs een vk kunnen gaan, wel is het zo dat de meeste echo's (eerste zwangerschap sowieso) vaak plaatsvinden rond de 10 weken. Ik weet niet hoe lang je zwanger denkt te zijn, maar ik zou persoonlijk niet nog 5 a 6 weken met dit 'geheim' rond blijven lopen. Heel veel sterkte toegewenst en dat je maar zsm mag genieten van je kleintje in je buik.
Dat maakt in heel veel gevallen wel een groot verschil uit ja. Bij moslims wordt seks voor het huwelijk vaak als grote schande gezien. En in enkele gevallen kan dit zelfs tot eerwraak leiden. To, mijn advies is naar de huisarts gaan en vragen om opeenvolgende bloedtesten. Indien je hcg goed oploopt om een vroege echo bij de verloskundige vragen. Loopt het hcg niet goed op en zou het om een niet doorgaande zwangerschap gaan dan kan je overwegen om het stil te houden. Hoe schat jij je ouders en familie in? Hoe denken ze over seks voor het huwelijk?
Met 6 weken en 3 dagen kunnen ze al zien of er een hartje klopt, dus een vroege echo is ook een optie. De verloskundige gewoon je situatie uitleggen.
Ik heb het juist andersom meegemaakt, was nog jong (19 en bijna 20) en ik zou trouwen wat mijn moeder eigenlijk niet wilde. Omdat ik praktiserend moslima ben wil(de) ik niet een buitenechtelijke relatie. Dat was ook heel moeilijk, en zoals al gezegd, een perfect moment bestaat niet (wat ik eerst ook wel dacht). Toen heb ik heel veel over me heen gekregen maar na een tijdje ging het wel. Maargoed nu heb ik het dus wel over nuchtere Nederlandse ouders he...
Je haalt nu cultuur en religie wel een beetje door elkaar. Islamitisch gezien is seks voor het huwelijk een zonde, cultureel gezien een schande. En eerwraak is niks Islamitisch maar zie je in bepaalde culturen voorkomen, zoals de Turks/Koerdische (ik ken zelf ook een vrouw die door haar ex is vermoord). O en in het geloof is het qua zonde voor iedereen even erg, maar cultureel gezien vinden ze het voor een meisje erger dan voor een jongen. Overigens weet ik niet of ze echt zo anti abortus zijn hoor, want ik hoorde wel eens verhalen zoals die van TS en dat de ouders van het meisje dan liever abortus wilden dan dat de Marokkaanse gemeenschap over hun zou gaan roddelen, tsja.
Ik Zou toch eerst eens kijken of het een goede zwangerschap is. Hoe ver ben je nu volgens jou een eigen berekening?? Tijdje terug was hier een jonge meid die onverwacht zwanger was en met 6 weken waren er al familieruzies over wie de kinderwagen ging kopen en waar ze gingen wonen. Hier op zp werd steeds gezegd doe rustig aan maar dat had geen enkel effect. Een week later met de eerste echo bleek het mis.
Hoe streng is je moeder? Ik ben zelf geen marrokaanse, maar ben wel bekend met de cultuur. Een vriendin van mij heeft jouw situatie meegemaakt en uiteindelijk heeft ze het aan haar moeder verteld toen het eigenlijk allang zichtbaar was. Haar moeder was vooral verdrietig dat ze het zo lang had verzwegen en reageerde heel lief. Haar vader reageerde wel zoals ze had verwacht, maar die draaide vrij snel bij. Haar moeder maakte het ook niks uit wat de gemeenschap ervan vond. De tips om eerst naar de vk te gaan zijn heel goed. Als je een goede band met je moeder hebt en zij niet zo streng is, dan zou je idd ook kunnen vertellen en dan vragen of ze meegaat. En het daarna samen aan je vader vertellen.