Ik weet niet of dit de juiste plek is voor mijn vraag, maar ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Ik heb een zoontje van 6 weken oud en krijg veel verwarrende adviezen waarvan ik niet weet wat ik er nu mee aan moet. Ons kindje is met 36 wk geboren en heeft een tijdje in het ziekenhuis gelegen ivm met slecht drinken en slecht warm kunnen houden. Hij heeft een sonde gehad en is uiteindelijk met sonde naar huis gekomen. Thuis ging het drinken steeds beter en na anderhalve week (thuis) mocht de sonde eruit. Ons mannetje groeit lekker alleen verder kwakkelen we een beetje. Ik geef borstvoeding en dat gaat in principe goed als je kijkt naar de groei, maar hij drinkt heel onrustig. Ik heb een sterke toeschiet reflex en daardoor kan hij zich flink verslikken. Ook drinkt hij zelf soms erg heftig waardoor je de melk vaak naar binnen hoort klokken. Hij lijkt erg snel last te hebben van krampjes..; gaat zich over strekken en heftig huilen, tijdens en na de voeding. Ook maakt hij tijdens het slapen heftige 'knorrende benauwd klinkende' geluiden. Het klinkt als of hij het flink benauwd heeft maar spoelen met een zoutoplossing helpt niets. We zijn nog met hem naar de huisarts geweest, maar daar maakte hij net geen geluidjes en die kon verder ook niets ontdekken. Omdat we bij de huisarts aangaven dat ons kindje ook flink veel spuugt dacht hij aan reflux en gaf hij als advies om de voeding in te dikken. Ik heb toen van die johannesbroodpitmeel van nutrilon gekocht, maar toen ik op internet las dat het krampjes kon veroorzaken ging ik twijfelen. Daar heeft hij juist al zo'n last van. Nu is gister een fysio voor ons kindje langs geweest, dit ivm een voorkeurshouding. Dit op aanvraag van het cb. Zij vond dat hij duidelijk een te vroeg geboren kindje was en dat al die onrust die hij vertoont; overstrekken, met zijn armpjes maaien, kreunen, knorren, zware ademhaling; komt door dat hij te veel prikkels krijgt. Ik voed op verzoek en hij drinkt nog niet zo regelmatig. Zij hamerde er heel erg op dat ik mijn kindje om de 3 (eigenlijk 4) uur MOET gaan voeden. maar hij drinkt vaak veel eerder al. Soms niet. hij heeft gewoon nog geen duidelijk ritme en drinkt veel kleine beetjes. Maar volgens haar moet ik hem gewoon laten huilen tot de 3 uur om zijn. Ze zei letterlijk: Vaak als ze zo hard huilen dat ze helemaal paars aanlopen vallen ze net in slaap, maar dan zou jij 'm d'r net al uit hebben gehaald. Maar haar advies gaat in tegen mijn moeder gevoel en tegen alles wat ik heb geleerd over borstvoeding. Ons kindje is nog maar 7 weekjes oud, gecorrigeerd dus nog maar 3 weken. Alleen zoals het nu gaat gaat het idd ook niet goed. Ons mannetje slaapt erg weinig doordat hij erg veel onrust heeft dus dat moet idd veranderen. Juist daarom vind ik het zo moeilijk om, ondanks dat ik geen goed gevoel bij het advies heb, het naast mij neer te leggen. Overigens was het niet echt advies.. ze zei "moet moet moet moet echt!!!!!!!" Is er iemand voor wie dit bekend klinkt en die mij missch wat practische tips kan geven? Ik heb gister een inbakerdoek besteld en ga dat nu proberen (ook op advies van de fysio) dus hopelijk scheelt dat al iets. Maar dan heeft hij toch nog steeds het benauwde geluidje het spugen en de krampen?...
persoonlijk zou ik lactatiekundige inschakelen! (lactatiekundige zit vaak in je aanvullend pakket, maar soms zit er een bijbetaling) ze hebben er volgens mij meeste verstand van! En anders kinderarts! gr brenda
Hoi pleak! Dat is inderdaad lastig, zo veel verschillende adviezen. Hoe ik het zie heb je me een aantal dingen te maken die een beetje door elkaar lopen, dat maak het verwarrend. Ten eerste: krampjes. Je geeft aan dat je baby overstrekt en huilerig is. Dat kan door krampjes komen maar veel premature babies hebben dat ook. En het kan ook door reflux of te veel melk komen. Bij BV is het advies (vraag het nog even aan de LK hier op het forum) om te voeden op verzoek, maar als je veel melk hebt kun je blokvoeden. Dat betekent dat je in een periode van 3 uur je baby altijd aan dezelfde borst aanlegt. Hierdoor krijgt hij vettere melk binnen. Ook helpt drinken aan een 'lege' borst tegen krampjes. Ook probeer ik altijd 2 uur tussen de voedingen te laten (en verder voed ik op verzoek) omdat de darmpjes anders de melk van de vorige keer nog niet verwerkt hebben. Pas als dat niet helpt zou ik gaan beginnen met dingen als johannesbroodpitmeel. Dat hielp trouwens wel heel goed bij mijn dochtertje en ze kreeg er geen extra krampjes van. Reflux herken je doordat je baby een tijdje na een voeding nog spuugt en dat een beetje zurig ruikt, of dat hij een beetje aan het bulken is en zuur uit zijn mondje ruikt. Ten tweede: onrust bij je baby. Dat kan door al het voorgaande komen, oververmoeidheid en overprikkeldheid bij je baby, maar ook door een medische oorzaak. Je bent al bij de HA geweest en de fysio en die zien geen lichamelijke orzaak. Dan kan het zo zijn dat het komt door prematuriteit of doordat hij prematuur lijkt, zoals er al verteld is aan je. Hiervoor (en ook voor de oververmoeidheid en overprikkeldheid) geldt vaak het advies van het CB om in te bakeren en te laten huilen. Je kunt hiervoor het boek 'Regelmaat en inbakeren' van Ria Blom lezen. Als je je hier niet lekker bij voelt (en 3 uur laten huilen is echt veel te lang volgens mij, ik doe nooit langer dan 15 minuten) kun je proberen met een draagdoek te lopen. Belangrijk is dat je baby wel goede slaapperiodes maakt en overdag tussen de voedingen zo'n 2 uur slaapt. Zo zluit je oververmoeidheid ook uit als oorzaak. Tot slot kun je proberen een voorspelbare regelmaat in het leven van je baby aan te brengen. Dus alles in een bepaalde volgorde doen (uit bed-1 borst drinken-verschonen-2e borst drinken-spelen op de arm-in bed en slapen) en bezoek en uitstapjes een tijdje te beperken. Hierdoor krijgt je baby minder prikkels en worden ze vaak ook rustiger. Een heel verhaal, maar ik hoop dat je er wat aan hebt!
Ik zou het laatste wat juul aangeeft proberen. En ik ben pertinent tegen laten huilen, dus begrijp echt je gevoel. Mijn zoontje had hetzelfde en wat wij deden om zo min prikkels te geven is: - alles in vaste volgorde doen: - inbakeren en dan in de wagenbak leggen (klein en beperkt) de wagenbak stond op ons bed tegen een grote kussen (erg dchuin ivm reflux): - ik draaide de bak zo dat ie tegen een witte muur keek (geen prikkels); - zelf leren of jer kindje huilt van honger, pijn of slaap; - erbij blijven totdat ie slaapt of in de draagdoek doen (maar dan zelf even in rustige donkere kamer zitten) - zo min mogelijk bezoek en uitstapjes En daarnaast: is het geen idee dat je zelf alle koemelkproducten even elimineert uit je voeding en een weekje kijkt wat er gebeurt?
Hoi, Ik heb een prematuuurtje van nu 4,5 week oud (nog niet gecorrigeerd, want hij was pas volgende week uitgerekend) en de verschillende adviezen herken ik absoluut. Er is geen peil op te trekken! Het enige advies dat ik je kan geven is, dat jij de moeder bent en jij jouw kind het best kent. Het is doodeng om dat standpunt in te nemen; ik stoei er zelf ook dagelijks mee. Je wilt het zo graag goed doen voor die kleine, maar als je instinct aangeeft dat voeden op verzoek het beste is voor jouw kind, dan zou ik dat aanhouden. Het overstrekken en dergelijke herken ik. In ons geval dacht ik dat hij ook overprikkeld was en dat we teveel van hem vragen. We hebben zoveel mogelijk prikkels buiten de deur gehouden, maar hij bleef onrustig. Ik dacht ook aan krampjes, vond het wel vroeg, maar probeerde toch Sab Simplex en toen poepte hij niet meer. Dus daar meteen mee gestop en na 2 dagen kwam zijn ontlasting weer op gang, maar wat heb ik in een rats gezeten! Nu achteraf bleek het te zijn dat de voeding naar boven kwam en dat hij daar tegen aan het vechten was. 15 Minuten rechtophouden, proberen tussentijds te stoppen met voeden (wat moeilijk is omdat hij binnen 5 minuten de fles leegdronk (ik geef afgekolfde melk omdat hij nog niet voldoende zuigkracht had)). In ieder geval niets hielp en ondertussen maakte mijn borsten overproductie, met als gevolg een te grote toeschietreflex voor de kleine, waardoor hij bij het proberen met aanleggen ook weer te veel en te snel melk voor zijn figuurlijke kiezen kreeg. Om het lange verhaal kort te maken, bij ons hielp Johannespitmeel wel degelijk. Hij doet nu netjes 15/20 minuten over een fles, door de dikte blijft het eten in zijn maag en het overstrekken is vele malen minder tot nihil geworden. Het jammere is nu wel dat ik niet meer durf borstvoeding 'live' te geven. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar dan schiet zijn eten weer als vanouds terug naar boven. Voeden zou ik op verzoek blijven doen en idd een lactatiedeskundige inhuren. Ik kan mij iets voorstellen bij de 2 uur versus 3 uur voeden, echter laat daar een specialist als een lactatiedeskundige uitspraken over doen! Voor mij ligt de grens wel bij huilen. Ik laat hem zo min mogelijk huilen. het enige wat die kleintjes willen is eten, liefde, lichamelijk contact; je kan ze nu niet verwennen. Die van mij komt gelukkig zelf om de 3 uur (soms 2,5 uur). Graag zou ik willen dat hij langere slaapperiodes heeft, maar ik ben als de dood dat ik met meer voeding zijn maagnhoud te snel vergroot en dat hij de rest van zijn leven met een hongergevoel gaat doorbrengen (gevolg kan zijn te dik worden etc.). Uiteindelijk hoop ik dat hij wel aan de borst gaat en dat hij de hoeveelheid zelf reguleert; lijkt mij het beste! Tot nu toe houd ik maar de minimale en maximale curve aan van wat hij mag hebben voor zijn gewicht en blijf ik braaf kolven.
Lactatiekundige inschakelen! En voor je een consult boekt vragen of ze ervaring met preemies heeft, of een collega kent die bekend is met de problematiek. Meer rust in huis kan nooit kwaad, maar de adviezen van die therapeut zijn bv- ondermijnend. So wie so dat MOET...een professioneel iemand zegt zoiets niet, die zegt 'je kunt beter...' en last je dan de keuze. Bel ook met een vrijwilliger van VBN en LLL, die kunnen je in contact brengen met ervaringsdeskundigen.