@ birdie: gefeliciteerd met je dochter! Die moedergevoelens komen wel hoor! Het duurde bij mij ook even. Vooral de eerste week was spannend of hij er allemaal wel goed doorheen zou komen en durfde ik me niet aan hem te hechten. En dat terwijl ik beroepsmatig weet dat dat nu juist zo belangrijk is! Na een week heb ik de kinderarts gewoon gevraagd: kan ik nu blij zijn of niet, want ik durf niet? Ze zei:"het wordt misschien geen professor, maar je kunt gewoon blij zijn". Dat vergeet ik nooit meer. Dat was voor mij het teken dat het goed zou komen en dat ik moeder kon zijn! Met het kangaroe-en zul je merken dat je kindje rustiger is/wordt bij je. Dan heb je tenminste het gevoel dat je iets kunt betekenen voor je kind! En ik werd er zelf ook rustig van. @ uk: jouw situatie is wel vergelijkbaar met de mijne. Heb ook zo'n waterecho gehad, maar ze konden niets vinden. En ook ik had verhoogde waarden in mijn bloed die zouden kunnen duiden op een 'voorloper' van een infectie. Volgens de gyn is het mogelijk dat mijn lijf uit voorzorg de bevalling op gang heeft gebracht. Verder ook geen bijzonderheden in de placenta gevonden. Ik ben al zo vaak heen en weer geslingerd als het gaat om mijn gevoelens over het krijgen van een tweede: in het begin wilde/durfde ik ook niet meer, daarna weer wel, en toen Thomas zo veel ziek werd weer niet. En nu? Nu denk ik van wel... @ minke: het genieten was (en is soms nog steeds) moeilijk. Door al mijn zorgen heen geniet ik wel, maar het is toch anders dan als je een kind zou hebben zonder kleine bijzonderheden of 'kwaaltjes'...
birdie, welkom. en gefeliciteerd. De komende weken zijn zwaar maar je zult merken, ze vliegen voorbij omdat je zo geleefd wordt. Ik ging vaak 1 x lang naar het ziekenhuis. soms een werkdag zeg maar. van 9 tot 5 bijvoorbeeld. tijdens het buidelen heerlijk even gaan slapen. Jezelf trakteren op een lekkere lunch, dat soort dingen. Watbetreft moedergevoelens.. ach wat zijn dat.. en wat jipper zei. alleen een moeder kan zichzelf zo uitschakelen voor haar kind.. komt allemaal goed, geef je over aan de situatie. en ook na thuis komt blijft het zwaar.. maar geloof mij. ooit is er een tijd dat je de couveuse periode achter je kan laten. maar geef jezelf die tijd... jipper. ik hou jullie op de hoogte hoor, maar heb geen haast. ben pas net weer aan het werk, en wil eigenlijk wel een jaar indienst zijn voordat ik zwanger word. dus sowieso na de zomer. ik wil dat onderzoek gewoon alvast doen. Straks vinden ze wel een reden voor weer een vroeggeboorte en dan denk ik dat we niet meer voor een 3e gaan. nu hebben we een mooi en gezond gezin en dat is niet vanzelfsprekend.
Bedankt voor al jullie lieve en opbeurende woorden! Kan me nauwelijks voorstellen dat de weken voorbij vliegen, zijn nu 4 dagen geweest in ziekenhuis, vooral 's middags en zit nu al in een dip. Mijn man denkt dat we in het ritme moeten komen. Zal ook wel zo zijn. Vandaag gesproken met maatsch. werker, kwam eigenlijk langs of we de taxikosten vergoed krijgen, ik kan nog niet met openbaar vervoer. Morgen even zorgverzekering bellen. Daarnaast zei ze dat mijn verlof al is ingegaan op de dag na bevalling. Dat viel me ff rauw op m'n dak. Dacht dat deze weken tot aan werkelijke ingangsdatum verlof nog ziekteverlof was. Niet dus. Nogal een leuke kraamtijd, begin van verlof zeg. Had wel p en o nog aan de lijn waar ik werk en die zei maak je geen zorgen of dit nou ziekteverlof of werkelijk verlof is. Maar ik ga morgen ze maar weer bellen. Als onze Anne thuis komt, hebben we dus 4 of 5 weken minder met haar dan normaal gesproken. Hier baal ik stevig van. Jeetje, dus bij sommigen van jullie is nog helemaal niet duidelijk waar de vroeggeboorte door is gekomen. Wat onzeker, zeker als je nog uitbreiding van je gezin wil! Uk, dat is lekker duidelijk, een infectie en eigenlijk ook weer niet. 25% is opzich best veel, maar ook 75% kans dat het niet geberut. Maar snap heel goed dat je twijfelt. Het zal maar net weer gebeuren, al die ellende. VOor jzelf niet en voor het kindje ook niet. Wat bedoel je met als je er klaar voor bent? Ben je pas bevallen? Heb je mbt het kolven wel gesproken met lactatiedeskundige? We hebben morgen afspraak met borstvoedingsdeskundige van de IC daar. In ieder geval zei de verpleging al veel te drinken en je niet al te druk erover maken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik vind het zo frustrerend als het niet lukt. Maar het schijnt met bv op en neer te gaan. Nou ja, hoop morgen wat meer tips te krijgen, zal ze hier ook vermelden.
Marywoods: Onze situaties lijken inderdaad veel op elkaar! Knap hoor, dat je het weer aan zou durven! Natuurlijk word je nu wel goed in de gaten gehouden Ik denk er voorlopig niet aan, eerst mijn ventje maar eens thuis zien te krijgen Birdie: Wat ik bedoel met als ik er klaar voor ben: Ik ben 8 weken geleden bevallen. Ons mannetje ligt nog steeds op de NICU. En ik moet nog helemaal niet denken aan een volgend kindje hoor. Maar na 6 weken moet je terug komen op de poli en daar vertellen ze waardoor de vroeggeboorte is gekomen en wat ze ervan denken etc. Ik heb regelmatig contact met de lactatiekundige. Ik leg Ferry nu wel weer elke dag aan. 'S morgens drinkt hij wel bij mij, dan krijgt hij er 10-20 cc uit en de rest met het flesje. Het kolven, tja, ik doe alles wat er aan te doen valt om meer te krijgen, maar het werkt niet. En 's nachts kolf ik niet. Dat zeggen ze in het ziekenhuis ook, dat moet je niet doen. Ik ben blij dat ik eindelijk 's nachts weer kan/durf te slapen. (we zijn namelijk een paar keer 's nachts wakker gebeld met de mededeling dat Ferry ziek was geworden, je schrikt je kapot!) Ik moet er alleen aan denken dat ik genoeg drink. Dat wil er nog wel eens bij inschieten Je verlof is inderdaad ingegaan de dag na de bevalling Je hebt vanaf die dag 16 weken verlof, niets meer, niets minder. Daarna kun je, als je je nog niet in staat voelt om te werken, je ziek melden of ouderschapsverlof opnemen. Je zit nu dus niet in je ziekteverlof, maar bevallingsverlof En misschien doet Anne het zo ontzettend goed dat ze eerder mee naar huis komt Als Ferry dat vocht niet in zijn hoofdje had gekregen zou hij met 36 weken naar huis gekomen zijn. Ritme: Ik heb een vast ritme en dat werkt het beste. Ik ga 's morgens om 10:00 uur - 13:00 uur en 's avonds van 19:00 - 21:30 uur.
@ birdie: oneerlijk he, dat je geen extra beavllingsverlof krijgt.... Veel prematuur-mamma's missen hun hele zwangerschapsverlof en hebben dus niet kunnen uitrusten voor de bevalling. Ook na de bevalling kun je niet uitruste, want je zit alleen maar in spanning over je kind en bovendien pendel je de hele dag heen en weer naar het ziekenhuis. Er zijn serieus mensen die durven te zeggn: wel lekker dat je tenminste de nachten door kan slapen, dat scheelt echt ! Nou, ik heb met gebroken nachten beter geslapen dan toen Thomas nog in het ziekenhuis lag! De stress breekt je meer op dan geborekn nachten hoor! Als je je niet klaar voelt na je 16 weken bevallingsverlof, gewoon ziek melden hoor! Ik vond het zonde om door een manco in de regelgeving daar mijn ouderschapsverlof voor in te zetten, dus ik ben ongeveer een maand langer thuis gebleven (in de ziektewet). Achteraf was dat te kort.... @ uk: tuurlijk denk je daar nu nog niet aan! eerst je mannetje maar lekker mee naar huis zien te krijgen! @ kolven: na 5 weken was het bij mij ook letterlijk en figuurlijk helemaal op.... Ik moest op het einde echt 4 of 5 keer kolven voor 1 voeding van 50 cc ofzo, dus het ging echt niet meer... Het voelde wel als een mislukkingom te stoppen, maar aan de andere kant was de kans dat borstvoeding uberhaupt zou lukken bij mij wat kleiner, omdat ik borstverkleining heb gehad. Dus ik was ook wel trots dat het 5 weken gelukt had en dat ik hem in zijn ziekenhuisperiode zo veel mogelijk weerstand heb kunnen geven!
Dit heb ik al vaak gehoord Wij zeggen dan altijd dat we een moord zouden doen om gebroken nachten te hebben doordat Ferry zou huilen. En dat we nu ook niet lekker slapen En ik vind het knap van je hoor! Dat je het nog 5 weken hebt volgehouden! Dat is ook zoiets. Mensen beseffen niet hoeveel werk het is om fulltime te kolven terwijl je kindje in het ziekenhuis ligt. Het vergt heel veel doorzettingsvermogen, kracht en energie om het te doen. En elke antistof die ze meekrijgen, is er 1. Je mag er echt trots op zijn! Haha als ik mezelf zo hoor moet ik wel lachen. Ik was namelijk helemaal geen voorstander van borstvoeding geven. Het leek me allemaal maar niets en je moest er ook nog vitaminen bijgeven etc. Maar ik ben echt helemaal om Ben zooo blij dat ik het toch gedaan heb!
@borstvoeding, idd alles wat je kan geven is meegenomen. Ik voel me af en toe nog steeds rot dat ik haar nu geen bv meer geef. Maar de eerste 4 weken ziekenhuis heeft ze wel moedermelk gehad en dus ook die belangrijke stoffen. Als je kindje te vroeg geboren wordt heb je nu eenmaal andere omstandigheden en die zijn niet ideaal voor borstvoeding. @verlof, dit wist ik niet! Vandaag toch maar even bellen dan. Dat is wel even een domper. Ik ga toch echt niet over 10 weken al weer aan het werk hoor. @slaap, er zijn zoveel mensen die denken dat ze dan aardig zijn he als ze zoiets zeggen. zelfs mijn moeder had daar een handje van. in die tijd kon ik haar af en toe wel wat doen. al die goedbedoelde adviezen, commentaren etc zijn erg vermoeiend! Vanmorgen gaan we naar de kinderarts, Katie heeft misschien een liesbreukje. Hoop van niet, want daar moet ze anders aan geopereerd worden denk ik? Daarna na de gyn, ik hoop dat er meer duidelijkheid is waarom Katie zo vroeg kwam. Gisteren zijn we even gaan wandelen met katie, apart dat zoveel mensen denken dat het normaal is om hun handen in de wagen te stoppen! @birdie, je komt vanzelf in een soort van ritme. dat si ook het fijnst en gaan de dagen het snelst. Geniet wel van elk moment hoor! Probeer dta echt bewust te doen, nu klinkt het nog stom. Maar deze tijd is echt zo voorbij en die krijg je niet meer terug. Maak veel foto's en film als je dat kan. Later is dat erg prettig om terug te kijken. Birdie en uk, succes vandaag weer!
oooh mary, idd die opmerkingen van mensen.. tegen mij werd ook gezegd. rsut nu maar lekker uit, als ze straks thuis zijn heb je het druk.. nu kan je nog lekker slapen.. idd. ik sliep pzo heerlijk, met mijn telefoon dicht tegen mijn oor voor het geval dat het ziekenhuis zou bellen dat mijn kind ernstig ziek is geworden of erger.. hoe dom kunnen mensen zijn.. birdie, maak je nu niet druk om je werk. je kan je gewoon ziek melden. voor je werkgever word dit nog vergoed. vraag het ons destijds nog een keer en je kan genoeg tips krijgen van de meiden.. denk dat bijna alle meiden hier langer thuis zijn gebleven.. nog langer dan 10 weken na thuiskomst omdat we naast een ebvalling ook nog eens een heel klein kind en een ontzettende emotionele klap hebben gehad. wat betreft de bv. iss veel drinken en een heel strak ritme dat werkt echt. ik zette er mijn wekker voor. maar als het niet gaat gaat het niet. heb je wel een goede kolf? uk, hoe is het met ferry vandaag? enna, wees duidelijk als je p&o belt. anders gaan ze dingen roepen dat jij niet ziek bent etc.. zeg gewoon dat JIJ niet instaat bent te werken. doe extra zielig en zeg niet dat je om jouw kindje niet kan werken, maar dat jij ziek bent.. snap je me? meiden, hou vol.. blijft toch altijd moeilijk om jullie verdriet te lezen, hoewel ik nu weet dat het goed komt. maar ik weet wat jullie voelen.. maar maak idd veel foto's en films. hebben wij te weinig gedaan.. nog even een opbeurend bericht. akeesh heeft woensdag op de creche wel 20 stappen gezet.. en ze loopt bij mij al een heel eind aan de hand. we hebben nu de grote autostoelen erin.. meiden wat worden die kids snel groot.. dus het komt allemaal goed.
meiden, ff een ego-berichtje hoor... Vandaag, 6 febr, had ik een jaar geleden moeten bevallen.... Ik merk dat ik emotioneler ben dan Thomas' echte verjaardag 10 december... Pffftt. Ook ben ik de laatste tijd zooo ontzettend zorgelijk. Ik weet dat elke baby veel ziek is in het begin en dat het er bij hoort, maar die van mij is zo vaak ziekig/kwakkelig dat ik helemaal niet meer in staat ben om te genieten. Ik ben erg gespannen door de hele week heen en niet te genieten (erg leuk voor mijn vriend). Buiten Thomas om doe ik weinig (al mijn vriendinnen van vroeger wonen nog in de stad of in buitenland en wij zijn verhuisd buiten de stad) en ik kan me er trouwens niet toe zetten. Ik word er soms doodmoe van dat de hele dagplanning om Thomas draait en dat ik nauwelijks momenten voor mezelf heb... Ben wel weer lid geworden van een sportschool, misschien helpt dat. Ik weet dat het zeurderig overkomt en dat je dat weet als je aan kinderen begint, maar het valt me de laatste weken ff erg zwaar.. Mijn vriend maakt zich ook zorgen om me en ik ben bang dat ik meer somber aan t worden ben dan 'gewoon' een dipje... Aan de andere kant denk ik dan: wat zeur ik nu: ik heb een heerlijk vrolijk kind, die zich redelijk goed ontwikkeld, een fantastische vriend een leuk huis een nieuwe auto, wat wil ik nog meer? het lukt me gewoon niet om er van te genieten. Ik weet t ff niet...
elk mens heeft een dipje mary. je bent ook egwoon moe van alles. en nog geen rust gehad sinds... hoe iss het op je werk? enig advies wat ik je kan geven. ga gewoon naar je vriendinnen ook almoet je verder rijden. lekker naar de stad.. het is bijna lente en dan wordt alles vast beter.
Sjongejonge meiden, wat een dipjes allemaal. Ik weet dat het niet altijd meevalt, maar probeer te blijven genieten hoor! Ik word zelf een beetje depri van jullie berichtjes... Dan maar even een dikke knuffel voor jullie allemaal! Hou je taai hoor! En probeer alles positief te blijven inzien, zeker als het naar omstandigheden eigenlijk best goed gaat met je kindje. En het aller-, allerlaatste waar je je zorgen over moet gaan maken is de borstvoeding! Misschien heb ik makkelijk praten, omdat het bij mij vrij makkelijk ging. Maar ook ik heb 3 maanden aan een stuk gekolfd, terwijl ik ook heen en weer moest naar het ziekenhuis en in de eerste maand zelfs zelf nog behoorlijk ziek ben geworden (groot absces achter de wond van de keizersnede... ). Maar je weet waar je het voor doet. En in de winkels en de media wordt borstvoeding zo opgehemeld. Natuurlijk is het heel goed voor je kindje, maar het is niet heilig en je bent zeker geen slechte moeder als het niet lukt! Kom op hoor meiden!
knuffel@mary. Ik snap precies hoe je je voelt. Zit nu ook in een flinke dip. Denk dat het ook wel komt door deze donkere tijd van het jaar (al schijnt hier nu lekker het zonnetje) Heb nu ook een ziek mannetje. Spuugt enorm en heeft verhoging. Heb ORS gehaald en iom de KA ga ik hem nu 6x 100cc geven. Het was niet erg als hij even wat minder krijgt. Als dat niet helpt dan ga ik hem 8 x 80 geven en ORS.
thanx meiden! Vandaag lekker ff hard de muziek aan gehad en ff lekker een rondje gewandeld met Thomas in het zonnetje (!), dat doet een mens al goed. Het gaat idd wel schelen als het weer weer wat beter is. @ mj: werk word ik niet veel vrolijker van: werk zelf en doelgroep is erg leuk, maar organisatie en een aantal leidinggevenden helemaal niet. Ben op zoek naar wat anders. Heb 1,5 week geleden een sollicitatiebrief gestuurd, dus ben benieuwd. Misschien heb je gelijk en moet ik gewoon naar de stad gaan met Thomas. Maar is hij vrij lastig met slaapjes bij een ander en eerlijk gezegd zijn de vriendschappen ook niet meer zo hecht als dat ze tijdens de studententijd waren... Knuffel terug @ spotlight! @ jipper: sorry voor niet al te vrolijke berichtjes... maar daar is het forum soms ook een beetje voor toch?
Tuurlijk! Lucht je hart! Zo bedoelde ik het ook niet hoor. Maar ik ben zelf best een pessimistisch mens, kan echt niet altijd de zonnige kant van het leven zien en toch lees ik hier dingen waarvan ik denk: 'Poeh meiden, kop op hoor!'
Hoi meiden, ik kom dan wel ff goed nieuws brengen Ferry heeft geen IC meer nodig dus hij mag naar de kinderafdeling Hij weegt nu 3010 gram! Er is nu nog geen plekje op de afdeling, maar zodra die vrij komt gaat hij een verdieping hoger. Ben erg benieuwd naar hoe het daar gaat. Verder gaan ze hem nu nog maar 1 x per dag puncteren. Hij zal er wel nog even moeten blijven, maar het gaat super goed met hem! We hebben allemaal complimentjes gehad over hoe groot hij al is en wat een lekker ding met bolle wangen *glunder* Heb foto's in mijn album. Marywoods: Rustig aan doen hoor! Schrijf het lekker van je af. En idd, misschien helpt de sportschool wel Veel sterkte hoor! @ iedereen: een knuffel voor wie hem nodig heeft
Uk, super dat Ferry naar andere afdeling mag! Ben blij voor jullie! Woods, kan me je gevoel wel voorstellen hoor, als er zo veel is gebeurd en je baby is dan 'steeds' ziek, snap het wel hoor. Dat is niet zo gek. Je spanningsboog is stuk lager dan normaal. En je mag het hier altijd neerzetten, daar is zeker een forum voor. Met onze Anne gaat het ook goed! We hoorden juist vanmiddag van de verpleegk dat ze waarschijnlijk over een paar dagen al verhuisd naar een ander ziekenhuis. We hopen een ziekenhuis waar we wonen, maar het zou ook kunnen in Nieuwegein, dat is echt niet handig voor ons, we hebben geen auto, dus ik hoop dat er plek is in dat ziekenhuis waar we wonen. Maar hartstikke goed nieuws natuurlijk, daar zijn we ook erg blij mee, dat het zo goed gaat dat ze ook van de IC af mag. Jippie! Ik heb inmiddels met die verpleegk gesproken over de bv. We hebben zelf een enkelzijdige kolf gekocht. Zij zei om de bv op gang te brengen dat we een dubbelzijdige moeten huren of kopen. Mijn man heeft zo'n dubbelzijdjige symphonhy van medela gehuurd bij de thuiszorgwinkel, ook niet duur per week in huur. Ik moet zeggen dat er gelijk al de eerste kolfbeurt een stuk meer er uit kwam dan met die enkelzijdige. Die moet ik in ieder geval de eerste 5 dagen gebruiken, om de drie uur. Dan moet er uiteindelijk tussen de 50-60 cc uitkomen. Nu komt er nog onder de 10 uit. Als het niet lukt in 5 dagen, dan frequentie opvoeren, maar ik weet niet of dat te veel gaat worden, ze zei wel naar draagkracht allemaal. Dan moet je nl. 2 x achter elkaar om de 1,5 uur kolven, dan weer om drie uur, en dan weer 2 x om de 1,5 uur en zo verder. Pffft. Eerst maar kijken of het lukt in die 5 dagen.