Hoi dames.Als jullie de mogelijkheid krijgen om een weekje op vakantie te gaan met bijvoorbeeld je moeder of een vriendin,zonder man en kids, zouden jullie dit dan doen? Hebben jullie hier ervaringen mee?
Ja hoor! Ik ben in oktober een week in mijn eentje weg geweest. Het is heel anders dan de vakantie met z'n vieren, maar ik vond het heerlijk.
Zou iK persoonlijk nooit doen zou wel met me man,willen zonder kids,hahaha. Me man is wel is alleen gegaan voor maximaal weekje mr dan,familie bezoek dus,geen,echte vakantie.
Ohhh, heerlijk! Ik hoef er geen twee keer over na te denken . Ik ben vorig jaar geweest, met een vriendin 6 dagen naar Turkije. We hebben onszelf een heerlijk luxe hotel gegund en hebben zes dagen met onze benen omhoog gelegen op een strandbedje. Echt omdraaien was soms nog te zwaar. Fijne bijkomstigheid dat ze ons drinken en fruit op ons strandbed kwamen brengen . We gaan dit jaar hopelijk weer, i loved it!! Ben daarna, natuurlijk, nog twee weken met mijn gezin op vakantie geweest. Naar een camping in Frankrijk. Was ook heerlijk hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het stond toch vooral in het teken van ons zoontje en de vele activiteiten die we deden, terwijl ons weekje weg naar Turkije echt even in het teken stond van MIJ.
JA hoor! Ik heb mijn kinderen nu ook om de week ivm co ouderschap. Dus ik zou in de week dat ik ze niet heb gerust op vakantie gaan met mn moeder of vriendin.
Een vriendin van me doet het regelmatig.. ik zelf moet er niet aan denken. Vind het veel te gezellig met mijn man en dochter
Wanneer welke datum en waar ga ik heen ik stem VOOR. Ja hoor zou ik zeker willen doen haha weekje even geen( mama) heerlijk lijkt mij dat. Oudste is oud genoeg en jongste is ook al bijna 5 dat zou prima gaan. Zou ze wel stierlijk gaan missen maar ik stem VOOR>
Nee ik zou het niks vinden zonder m'n gezin. En ook best wel ego om plezier te maken terwijl m'n man z'n dagelijkse 'saaie' routine leven gewoon doorgaat, nee dan zou ik mezelf ook niet meer aan kunnen kijken in de spiegel.
Tuurlijk. Wij gingen wel vaker apart met vrienden op city trip (vooral omdat zij veel vaker wilde gaan als ik. Mooi toch dat ze dan met vrienden kon en ik gewoon thuis mijn ding kon doen), maar toen waren er nog geen kinderen. Nu ben ik alleen met mijn zoon en tel af: nog twee weken voor ik samen met een vriendin een weekje kinderloos in de Kaapverdische zon lig.
Zeker, zou ik zo doen! Zelf (nog) geen ervaring mee, maar ik ben vroeger geregeld met een vriendin een weekje weg geweest, die toen al wel kinderen had. Uiteraard miste ze die wel, maar thuis was alles goed geregeld en genoten de kinderen bij papa en opa en oma, was een groot feest voor ze. En mama kwam lekker een weekje tot rust.
Is dat niet een beetje veel drama? Hij gunt je dat pleziertje toch wel mag ik hopen. En als het 'saaie routine leven' hem/jullie zó zwaar valt lijkt mij dat sowieso niet echt gezond. In antwoord op je vraag TS: JA!!! Ik ga met enige regelmaat (2-3 x per jaar) met mijn beste vriendin of man op vakantie, héérlijk! Kinderen blijven goed verzorgd en helemaal happy achter en gaan even vaak wèl mee.
Zo af en toe egoïstisch zijn is heel gezond. Ik denk niet dat ik het een week zou kunnen, maar een weekend heb ik wel vaker gedaan. Mijn man gaat ook nog wel eens alleen weg. Dan weet je als het goed is, ook weer waarom samen leuker is.
oh my god... serieus! Vind je dat ego?? Mijn man gaat zeker 1x per jaar een lang weekend met vrienden weg. En hij zou dit mij zeker ook gunnen. Gewoon lekker doen TS, en als het je niet bevalt, tsja, dan weet je dat ook gelijk!
no way! ik zou dat niet willen en ook niet echt kunnen genieten zonder hun vakantie is voor mij met mijn eigen gezin een dagje weg met een vriendin vind ik echt de max
Ja ik zou gaan. En ja ik zou me vent en jongens missen maar die zouden het prima vinden met papa alleen.
Ik vraag me dan oprecht wat af he.. De geen die heel hard nee roepen Wat als jij en je partner uit elkaar gaan en je co ouderschap gaat doen? Dan heb je je kinderen ook een hele week niet. En dus een week de tijd voor jezelf om te doen en te laten wat je kunt terwijl de ander bezig is met dagelijkse routine.