Dat vroeg ik me de laatste tijd een beetje af.. Er zijn bijvoorbeeld wel wat moeders hier die thuis blijven voor hun kindje. Maar wat als je relatie uitgaat, hoe heb jij dan een zekerheid in gebouwd? Ik studeer nog, maar we zijn eigenlijk wel afhankelijk van het loon van mijn vriend. Maar wat als het op 1 of andere manier niet meer werkt tussen ons, hoe moet ik dat dan doen. Ik kan de huur nog net zelf betalen, maar alle vaste lasten die daarbij komen niet, zeker niet met een kindje. Zijn er vrouwen die daarvoor hun baan aanhouden?Om zelf ook zekerheid te hebben? Sommige mensen vinden het raar dat ik me afvraag, maar aan de andere kant: is het wel zo raar om daar over na te denken.. Tegenwoordig is het niet meer heel gewoon dat partners bij elkaar blijven wat er ook gebeurt zoals vroeger.
hahaha, je bent op dreef vandaag! ik ben niet afhankelijk van mijn man, in die zin, als wij uit elkaar zouden gaan dan heb ik (hopelijk) nog een baan en een WIA-uitkering en recht op hulp in huis, dus het wordt een stuk moeilijker maar het einde vd wereld zou het niet zijn (afgezien van mijn gebroken hart want ik moet er niet aan denken na 10 jaar huwelijk)
Nee natuurlijk is het niet het einde van de wereld. Maar als mijn vriend besluit weg te gaan, dan moet ik rondkomen van studiefinanciering en een bijbaantje. Of ik moet gaan werken, maar ik ben nu zo dicht bij mijn diploma.. En ja, ik ben inderdaad op dreef... moet eigenlijk hele andere dingen aan het doen zijn...haha
ja als je zo dicht bij je diploma bent kan ik me voorstellen dat je die eerst heel graag wilt halen, waar een wil is, is een weg, ik geloof zeker dat het mogelijk is, alleen wordt het wel op een houtje bijten en doorzetten en misschien zijn er wel aanvullingen op je studiefinanciering in zo'n situatie?
Ik werk nog steeds (full time), zelfs als de 2de er is. Ik vind het ook te leuk om te stoppen en zie doordat ik thuis werk mijn kids ook nog eens gewoon opgroeien. Ik wil daarbij volledig onafhankelijk zijn, ook al zijn we al 12 jaar bij elkaar en hebben een geweldig huwelijk. Mij zal het niet gebeuren dat ik zonder geld met 2 kinderen zit. Werd al door mijn 2 grootmoeders gepropageerd!
Ik vind het wel goed dat je daar over nadenkt. Ik werk zelf ook nog gewoon 20 uur. Ja ik vind het fijn om thuis te zijn bij mijn mannetje maar ik vind het ook wel fijn om een keer met mijn collega's andere buurt te hebben. Verder vind ik ook dat ik idd niet afhankelijk moet zijn van mijn vriend. Kijk mocht het fout gaan (waar ik niet vanuit ga na 13 jaar) dan kan ik wel zelf verder leven. Het zal idd niet in hetzelfde huis oid zijn maar goed ik kan wel voor mijzelf en de kids zorgen dan.....denk ik! Maar goed zoals ik al zei ik ga er niet vanuit dat t ooit gebeurd....hoop t niet tenminste.
Nee, dat doet niemand als je in een goede relatie zit. Maar ja, het kan idd dus wel... Me2, mijn moeder heeft ook altijd tegen mij gezegd, zorg dat je financieel onafhankelijk bent van je vent, ten alle tijden. Dat advies heb ik wel een beetje in de wind geslagen door tijdens mijn studie een kindje te krijgen haha
Tsjonge. Ik ben voor veel dingen helemaal onafhankelijk. We hebben een gezamelijk huishouden en maken samen gebruik van 1 rekening. We werken even veel en gaan beide voor de kleine zorgen zometeen. Mocht het stuk gaan dan zou ik me zeker redden. Wel zou ik het heel... eenzaam vinden. Ik wil mijn lief nooit meer kwijt.
ik ben thuis en zal ook voorlopig thuis blijven.ondanks dat ik niet werk ben ik niet financieel afhankelijk van mijn vriend.dat is iets wat er bij mij is in geslopen en er ook niet uit gaat ik wil van niemand afhankelijk zijn
Ik heb het voordat ik mijn partner leerde kennen ook altijd alleen gered, maar toen had ik nog geen kinderen. Ik heb jaren lang meer dan full time gewerkt. Nu ik een partner heb wil ik daar tijd en aandacht aan besteden. Ook heb ik gemerkt dat ik beter in mijn vel zit als ik minder werk. Sinds een aantal jaar werk ik alleen nog maar partime (4 dagen). Alhoewel ik dan wel weer een opleiding er naast heb gedaan 2 jaar geleden. Momenteel werk ik niet. Na mijn bevallingsverlof wil ik weer gaan werken. Hetzij in loondienst hetzij voor mezelf. Wederom partime. Mocht ik ooit alleen komen te staan dan zal er vast het e.e.a moeten veranderen om mezelf financieël te kunnen redden, maar onoverkomelijk lijkt me dat niet. Edit: ik vroeg me nog af: wanneer ben je afhankelijk dan? Je zult je altijd aan omstandigheden moeten aanpassen, maar ik zie de onmogelijkheden niet...
Mijn man en ik hebben een eigen bedrijf waar ik het meeste in doe en daarnaast werk ik nog ergens anders voor 16 uur. Daar zou ik altijd fulltime kunnen gaan werken mocht het nodig zijn en anders heb je zo een andere baan als je het echt wilt. Ik zou niet volledig afhankelijk willen zijn ook al zijn we gelukkig getrouwd. Dat voelt niet goed.
Ik snap wat je bedoelt... Maar mocht je alleen komen te staan weet ik zeker dat je het dan ook gewoon red... Alles zal dan anders worden maar hoeveel vrouwen zijn er niet die het alleen redden... Toevallig droomde ik er vannacht over ik hoog zwanger was en me vriend ineens bij me weg ging... verschrikkelijk ik raakte helemaal in paniek en hoe nu en dit en dat.... maar gelukkig werd ik toen wakker pffff
Je red je wel hoor! Ik ben zwanger van mn 2e en me ex en ik zijn sinds augustus uit elkaar en hij doet niets aan mee betalen enzo.. hij houd teveel van zn eigen geld. Maar ik red mezelf.. heb alles al klaar staan en t is eenzaam maar je krijgt er ook wel weer wat voor terug!
Ik vind het een hele rechtvaardige vraag (alweer!). Want toevallig las ik vandaag in een artikel dat veel vrouwen daar helemaal niet bij stilstaan! En, god verhoede, je partner kan ook overlijden of invalide raken. Het gaat dus niet alleen maar om verbroken relaties. Iedere vrouw moet er tenminste over nadenken hoe ze het zou rooien zonder man, al zijn dat niet de leukste onderwerpen om over na te denken...
Nou, jij hebt er dus over nagedacht! Maar hoeveel is dat, in vergelijking met de huidige situatie, enz. enz.
Ik heb niet nagedacht over mocht t uitgaan ( op scheiding uitlopen) Ik heb al een scheiding achter de rug.. zonder kids( gelukkig) Ik had toen zelf werk ( 20 uurper week als verzorgende thuiszorg) Geen vetpot en heb voor mn inboedel flink moeten lenen.. Maar heb verder geen cent van hem gehad.. Wel mocht ik t autootje meenemen, omdat ik dit ook voor mn werk nodig had ( heb)
Ik bedoel met afhankelijk, dat het inkomen nu voornamelijk bij je vriend/man weg komt. En als hij besluit weg te gaan, dat je dan wel even een probleem hebt aangezien sommige vrouwen geen werk hebben. Zo bedoel ik dat.
Tja, als je het zo stelt ben ik afhankelijk van mijn partner. Van ons totale inkomen verdient hij het grootste deel. MAAR: zonder mijn deel erbij zouden we niet kunnen leven zoals we nu leven. Het huis kunnen we dan bijvoorbeeld net niet betalen. Dus ben ik dan afhankelijk van hem of hij van mij?