Helemaal eens met Kim11. Fijn dat er nog mensen zijn die het voor TS opnemen ipv alles affikken. Je weet pas wat je doet in een dergelijke situatie als het jezelf overkomt. Dan nog kan je jezelf verbazen dus inderdaad niet te snel oordelen.
Als het jezelf overkomt????? Sorry, maar NEE...mij zal zoiets niet overkomen. Als je serieus bezig bent om met je partner aan kinderen te beginnen wip je niet met een ander het bed in en 2uur later weer met je partner. En dan ben ik ook van mening dat je dan maar op de blaren moet zitten!! TS...dat neemt niet weg dat ik het verschrikkelijk voor je vind dat je in deze onzekerheid zit. Ongeacht dat ik weet dat dit mij nooit zal gebeuren weet ik ook niet wat ik in jou situatie zou dan Ik weet niet wat je vriend/man voor een type is. Mijn man zou me volgens mij ter plekken wat aan doen en als dat het niet is zouden wij wel degelijk uit elkaar gaan. Dus ik kan je geen raad geven maar wel heel veel sterkte wensen en ik hoop voor de baby dat jullie er samen uit gaan komen wat je ook besluit
Voor de mensen die het interesseert even een kleine update: Vandaag 3e echo gehad en alles zag er goed uit.. Hartje klopt goed, handjes bewogen.. hersenen ook al goed in zicht.. En ook in het ziekenhuis schatten ze me nu op 9 weken en 5 dagen.. (vorige week maandag bij VK op 8 weken en 3 dagen) Dan kom je uit op een bevruchting op 25/26 januari. Volgens mij technisch gezien onmogelijk, aangezien mijn ovulatie toch echt ruim een week ervoor was, maar goed.. beter een geplande conceptiedatum later dan wat ik hoopte dan eerder..
Fijn Less! Misschien geeft het jou de nodige rust. Ik kan je verder geen advies geven, behalve goed voor jezelf en je relatie zorgen, zoals jij dat het beste acht. Sterkte met alles!
Fijn dat alles goed gaat met je frummeltje! Kun je er een beetje van genieten ondanks die onzekerheid?
Jawel, het begint te komen. Ik heb ondertussen nog navraag gedaan bij enkele verloskundigen, en ook zij achten de kans zo goed als nihil. "De kans is een stuk groter dat je onder een auto terecht komt", dus die gedachte hou ik maar vast Tuurlijk blijft het ergens knagen, en dat zal ook wel niet weggaan, maar het is nu eenmaal zo. Als dat de prijs is die ik moet betalen voor mijn fout, dan teken ik ervoor.. Bedankt voor de fijne reacties en steun!
Op een begeven moment is het weggeebt. Zal nog wel even duren maar tot die tijd vooral volhouden.. Door je hormonen kun je ook soms het gevoel hebben dat je dingen eruit moet gooien. Maar hou het bij je en zeg er niets over
Wat een rot situatie zeg! Voor jou! Ik hoop dat het kindje van je man is, en dat zal wss ook wel zo zijn, Maar stel.. jou man gaat vreemd, en jij weet van niks, en hoort het bijv jaren later, dan heb jij het gevoel dat hij jou jaren lang voor de gek heeft gehouden, ii vind dat je eerlijk moet zijn, ondanks dat het kind van hem is, een relatie gebaseerd op een leugen vind ik heel erg! Ik snap dat de situatie niet handig is, maar vind het heel erg dat je niet eerlijk bent tegenover je man, en je zelf! Je krijgt straks een kindje em neem aan dat je je kind gaat leren altijd eerlijk te zijn! Eerlijkheid duurt het langste!
Pff wat een rotsituatie zeg.. Maar fijn dat je frummel het zo goed doet.. Toch vind ik dat je eerlijk moet zijn tegen je vriend zodat hij de keus kan maken of hij hiermee kan leven of niet.. En ook voor jezelf.. De hele zwangerschap in spanning zitten, bij de bevalling in spanning.. Pff moet er niet aan denken..
Dit vind ik dus niet. Ik zie absoluut geen enkel voordeel waarom je het zou moeten opbiechten. Het gooit alleen maar je glazen in, en verkleint je kansen op een gelukkig gezinsleven samen. Je kindje heeft geen voordeel bij het opbiechten!
Dat "gelukkige" gezinsleven kan alsnog (jaren later) stukgaan als de vreemdganger teveel last van schuldgevoelens krijgt en het grote geheim niet meer voor zich kan houden of steken laat vallen zodat de partner argwaan krijgt. (En die kans is zeer groot.) Stel partner trekt het niet en gooit de vreemdganger met kind het huis uit. Het kindje dat dan waarschijnlijk al lang geboren is, weet al bewust wie zijn/haar vader is. Papa en mama vinden elkaar ineens niet meer lief of hebben zelfs hevige ruzie .Papa en mama gaan uit elkaar en kindje moet met mama ineens verhuizen. Lijkt mij allemaal traumatischer voor het kind dan wanneer het kindje nooit zijn/haar echte vader bewust heeft meegemaakt en met alleen mama is opgegroeid in een huis waar ze gewoon kunnen blijven wonen. Dus wat dat betreft kan TS maar beter gewoon gelijk eerlijk zijn en mocht haar vriend het niet trekken en de relatie verbreken dan heeft ze nog even de tijd om iets voor zichzelf te regelen voor het kindje er is en alle ellende meekrijgt.
Hoewel ik TS haar gedrag ontzettend afkeur!! wil ik wel ff kwijt dat KV ovulatietestjes zwaar onbetrouwbaar zijn, dus wat dat betreft zou de conceptiedatum idd anders kunnen zijn. Nu zou ik een flauwe grap kunnen maken over wat dan de gelijkenis is tussen die testjes en TS... Maar ik hoop dat dat je ook wat gerust steld. Meiden die al wat langer meedraaien in het zwanger proberen te worden gebruiken die testjes niet voor niets niet!
Heb het topic een beetje gevolgd en buiten het feit dat ik denk dat het kan: vreemd gaan in een vlaag van verstandsverbijstering (al vind ik de timing verbazingwekkend als je actief bezig bent met een kindje samen met je partner, maar goed). Wat me eigenlijk het meest verbaast is het aantal vrouwen dat er voor kiest (en adviseeert) niet eerlijk te zijn tegenover je partner! De waarheid achterhaalt je wel, met of zonder donker kindje.! Ik zou zelf nooit kunnen leven in een relatie waar bedrog in het midden staat. Veel wijsheid gewenst. Voor het kindje hoop ik dat alles goed komt.
tja net hoe je het bekijkt! hoe groot schat je de kans in dat de vreemdganger zo'n geheim voor de rest van zijn/haar leven kan verzwijgen en daarmee een gelukkig leven kan leiden? Dan moet je wel heel gewetensloos zijn. Wat als-en is niet iets slechts, gewoon kijken naar wat de eventuele gevolgen zouden kunnen zijn. TS kan er nu niks meer aan doen, helaas! maar ze had voor ze aan die vreemdgaan actie begon ook even kunnen "wat als-en", had misschien een hoop leed bespaart. Ik weet het, het klinkt heel verwijtend.Het lijkt mij om de schade nog te beperken gewoon eerlijk te zijn het beste, hoe langer je in een leugen blijft leven het er alleen maar erger mee maakt, voor alle partijen
Wat ik me afvraag is hoe je, je partner nog recht in de ogen kan kijken. Ik zou dat dus niet kunnen met zo'n leugen door te kunnen gaan met mijn relatie als of er niks gebeurd is. Het spreekwoord zegt het al al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt hem wel (Betekenis: liegen keert zich tegen je, altijd! - met een leugen schiet iemand niets op omdat de waarheid altijd vroeg of laat naar buiten komt) En dat klopt vroeg of laat komt het uit