Hoihoi, Om te beginnen: een fijne kerst aan iedereen! Ik heb er lang over nagedacht, maar ik waag het er maar op om mijn vraag/bedenkingen hier te posten (en dit is meteen dan ook mijn eerste bericht hier). Wie weet levert het wel wat tips en ideeën op... Ik zet de vraag ook bewust in "de lounge", want het onderwerp gaat breder dan zwanger worden alleen denk ik (of dat zou toch kunnen). In de zomer van dit jaar ben ik gestopt met mijn pil. We zijn nu een paar maanden verder en ik ben nog niet zwanger. Daar maak ik me nog niet teveel zorgen over - ik heb gelezen dat dit heel normaal kan zijn. Wat me wel al een paar slapeloze nachten heeft opgeleverd, is hoe mijn man lijkt te reageren op het zwanger willen worden. Ik moet heel even uit de biecht klappen hiervoor maar het kan niet anders. Hij wil heel graag een kindje - daar ben ik zeker van, maar tijdens de sex loopt het - omwille van stress of onzekerheid vermoed ik - vaak fout. Vroeger gebeurde het ook al wel eens, maar nu valt het echt op hoe vaak hij zijn erectie verlies als hij in mij zit. Of erger, gewoon letterlijk een kwartier door blijft gaan en niet tot een hoogtepunt kan komen en uiteindelijk (gefrustreerd) door vermoeidheid moet stoppen. Het is gewoon niet leuk meer zo. Ik heb me tot nu toe altijd heel voorzichtig opgesteld en hem proberen te troosten en gezegd dat het de volgende dag wel zal lukken, maar het valt me steeds moeilijker dat te blijven doen. Mijn man is erg gesloten en praat niet zo graag over intieme of emotionele dingen, dus ik ben bang dat als ik afkom met "we moeten eens praten over je erectiestoornissen" dat hij dan dichtklapt en het probleem alleen maar erger wordt. En om nu meteen een seksuoloog al in te schakelen, daar sta ik zelf ook niet helemaal open voor. Ik heb al vaak gelezen en gehoord dat dit een vaak voorkomend probleem is, en dat de oplossing vaak is om zo nonchalant mogelijk sex te hebben, zonder druk rond timing etc en dus niet te vertellen wanneer je vruchtbaar bent en gewoon ook seks blijven hebben buiten je vruchtbare week. Het probleem is dat ik dat nooit heb gedaan. Ik heb ook een onvoorspelbare cyclus en hij kan dus ook echt niet weten wanneer het voor "echt" is of wanneer we gewoon oefenen. Wie heeft dit ook meegemaakt en wil wat ervaringen en tips kwijt (desnoods via PM)?
Hmm wat lastig! Wij zaten in de medische molen en moesten dus op bepaalde momenten... Dat was heel vervelend en ik herken het dus wel. Toch proberen het zo leuk mogelijk te houden, wijntje, kaarsjes, massage vooraf. Misch hem al een beetje richting hoogtepunt helpen dat hij 't alleen nog' af' hoeft te maken om 't maar plat te zeggen En misch gewoon eens vragen hoe hij het vindt, om seks te hebben met een doel ipv voor de lol en wat hen zou helpen? Iig nirt verwijten want hoe frusterend 't ook is voor ons, mannen kunnen een iets aan doen! Hopelijk mag je snel zwanger zijn!
Proberen niet te verwijtend te zijn is een goeie tip, maar niet makkelijk (ik heb er vroeger ook al wel eens dingen uitgeflapt waarvan ik achteraf dacht: dat helpt de boel vast niet vooruit). Ik ben dan ook een stuk impulsiever dan mijn man Niet teveel seks hebben vind ik zelf een goeie tip: hoe langer je wacht, hoe meer "druk" de mannen binnenin voelen en hoe makkelijker het orgasme komt. Dat is tenminste mijn ervaring.
Proberen (makkelijk gezegd) gewoon te zien waar t schip strandt. Wij wilden pertinent geen medische malle molen en ook ovulatietesten deden we niet aan, omdat het geen "ding" moest worden. Mja na 2.5 jaar en toch de nodige frustratie verder, gaven we t maar gewoon op. Binnen t jaar zwanger. Kostte bijna 3.5 jaar bij elkaar en ik was toen 7 jaar van de pil af. Ga je mikken is de lol er vanaf (roept man vanaf de bank). Kennelijk is dit voor hem ook stressvol. Zou t woord baby en allerhanden hints die kant uit (of gesprekken over ovulaties etc) gewoon niet gebruiken en m overvallen in de douche, meesleuren naar boven ofzo. Be just the semi-nympf and go seduce the man's brain out. Don't even give him time to think straight Je hebt nu nog de tijd en de ruimte, zodra er een gup in t huis is die de kamer deur uit kan moet je ineens creatiever worden om "je ding" te kunnen doen.
Mijn vriend heeft ook wel eens last van prestatie angst gehad, vooral als hij wist dat we moesten. Het was wel iets minder dan wat jij omschrijft, want het lukte uiteindelijk altijd wel. Zijn eigen oplossing was; eerst zelf porno kijken. In het begin vond ik het een tikkie raar, maar hiermee kwam hij zelf in de “seks” modus waardoor het echt veel beter lukt. Dus ik heb het losgelaten. Ghehe. Daarnaast lukt het beter als ik bovenop ga, dan kan hij zichzelf makkelijker overgeven.