Hej dames! Ik ben gister bij de vk geweest en er werd me voorgelegd of ik een screening wil laten doen bij mijn baby voor down syndroom. Je krijgt dan alleen een kans bepaling.. 1:200 is dat je kans hebt van 1 op 200 baby's dat je kind down syndroom heeft. En hoe hoger het getal hoe beter natuurlijk. Ik wil dit onderzoek graag laten doen omdat de oom van mijn vriend is geboren, en later gestorven aan het down syndroom. De vk stelde me gerust dat dat een 4e generatie was van mijn baby en dat ik me dus geen zorgen hoef te maken. Het onderzoek is 127,33 en je moet het zelf vergoeden.. Heeft iemand al zown onderzoek laten doen? wat zijn jullie meningen over het onderzoek? Zou je het willen weten? Laat je het weghalen?
nou wij hebben het niet laten doen omdat het een kansberekening is en blijft en dat het voor ons geen toegevoegde waarde had als we nu al zouden weten of het kindje wel of geen down syndroom zou hebben. Het kindje is sowieso welkom.
Ik heb de combinatietest laten doen. We hadden geen enkele reden ervoor eigenlijk. Afwijkingen komen niet in de families voor maar toch wilde mn ventje dit voor de geruststelling. Ik vond het ook niet erg. Heb van de echo genoten die ze doen voor de nekplooimeting deden. De uitslag was goed. Als mijn man het niet voorstelde had ik het zelf niet gedaan omdat het uiteindelijk maar een kansberekening is en het zegt niets over de realiteit. En je bent 130eur kwijt maar goed. Als het je kan geruststellen (en dat was voor ons ook zo) dan is dat allemaal bijzaak. In Belgie kost dit onderzoek veel minder. Een consult bij de Gyn (50eur) en bloedonderzoek (20eur).
Ik heb het achterwege gelaten, puur omdat ze je enkel een kansindicatie kunnen verstrekken en niet met zekerheid kunnen zeggen of je werkelijk een kindje met het Downsyndroom krijgt of niet. Daarbij is een kindje in welke vorm dan ook hartstikke welkom, en kan zelfs een kerngezond kindje tijdens de bevalling nog spasme of een andere lichamelijke en/of verstandelijke handicap oplopen. Overigens hebben ze bij mijn 12 weken echo alsnog een nekplooimeting uitgevoerd, zonder dat ik hier voor heb moeten betalen. Ik kreeg dan welliswaar geen kansindicatie maar wel te horen dat het er uitstekend en kerngezond eruit zag en dat ik me geen zorgen hoefde te maken.
Wij hebben het ook niet laten doen omdat het idd en kansberekening is. En als je 1:200 als kans krijgt is het al verhoogd, maar heb je nog steeds 199 kans op een gezond kindje.
ik heb dat ook gedaan die onderzoek en ja ik betaal het dan wel als het zo is heb er nog nix over gehoord de rekening dan maar mocht het kindje syndroom van down hebben nee zou ik het niet weg laten halen. zou het alleen doen als het kindje niet levensvatbaar zou zijn. de screening ja ze doen bloedprikken met 9 week en 6 dagen en dan rond week 13 de neplooi echo zo is het hier gegaan en je krijg direct de uitslag van de kansberekening
Precies, het is een kansberekening dus in mijn ogen nutteloos voor onze situatie. Een down-kindje had ik niet weg laten halen, al spreek je niet over een abortus in die situaties he. Een niet levensvatbaar kindje, die zou ik een verdere lijdensweg besparen. Maar dat kan ik ' makkelijk' zeggen, want het is ons echt overkomen. Maar dta betekent niet dat ze niet ' welkom' was, zoals ik in een ander berichtje las. Elk kind is welkom hier, maar een kindje dat niet kan leven die kan niet welkom geheten worden...
Ik heb vlak voor ik mijn beslissing moest nemen een verhaal van iemand gehoord waarbij de kansberekening heel veel onnodige stress en verdriet heeft veroorzaakt. Ik heb toen goed nagedacht en voor mijzelf besloten dat ik niets kan met een kansberekening en dat ik nooit een vruchtwaterpunctie zou doen vanwege het risico. Ik zou dus niets aan de uitslag hebben. Daarom hebben wij bewust besloten om het niet te laten doen.
wij hadden ook besloten om het niet tedoen,het is een schatting en je moet het zelf betalen,mijn vriend had zoiets vroeger hadden ze dat ook niet dus nu hoeft het ook niet. Bij mijn dochterer had ik het ook nietgehad (7jaar) geleden dus ook bij dit kindje doen we het niet.
Het is iets dat je voor jezelf moet beslissing. En dit zijn de twee vragen waar alleen jullie voor jezelf op kunnen antwoorden. Een moeilijke beslissing!
Ik vind het gewoon moeilijk omdat de oom van mijn partner een zwaardere vorm van down had. En ik kan me dus ook heel goed voorstellen dat mijn vriend bang is dat het kindje down heeft omdat hij het heeft meegemaakt binnen zijn eige familie
Mijn vriend heeft een neefje met Down, ik heb een nichtje dat is overleden aan een waterhoofd en ons eigen kind is overleden aan een open schedeltje. Toch doen wij geen combitest, geen haar op mijn hoofd die eraan denkt. Ik hoef geen valse zekerheid of onzekerheid. Maar ik snap het wel hoor, maar ik denk dat de meeste mensen zich niet echt realiseren wat het inhoudt.