@Wandena ik sluit me helemaal aan bij Weegschaaltje84 en Soeki. Poets aub niet en houd je zo rustig mogelijk! Ik vind het doodeng dat je een funneling hebt met 7 mm eronder.. Ik ken genoeg verhalen van vrouwen die het door platte bedrust te houden nog hartstikke ver kunnen schoppen in de zwangerschap, maar ik zou zelf echt het risico niet durven nemen om huishoudelijke klussen te doen. Laat het huishouden maar even versloffen, als niemand anders het kan doen. Is natuurlijk niet fijn en niet leuk, maar alles voor het kleine mannetje in je buik denk ik zo. Wordt je aankomend weekend opgenomen als je de longrijpinginjecties krijgt? @Soeki Ik vroeg vorige week aan de gyn. hoe erg het was om harde buiken te hebben. Ze zei dat het op dit termijn normaal is om een paar harde buiken per week te hebben, maar als het te vaak gebeurt moest ik bellen. Afgelopen week heb ik geen 1 keer een harde buik gehad, dus dat was fijn! Merk dat ik meer last heb van harde buiken als mijn darmen prikkelbaar zijn.. Daarom is mij aangeraden om veel te drinken en fruit en vezels te eten. Ik probeer nu mijn darmen zo rustig mogelijk te houden, door ze niet te veel te prikkelen (bijvoorbeeld door uien ofzo te eten) en dat lijkt wel een beetje te helpen. Maar goed ik heb ook hele gevoelige darmen. @Weegschaaltje84 wat fijn dat je naar huis mag! Gewoon thuis lekker verder gaan met heel rustig aan doen! Het is een goed teken idd en ik zou proberen ook gewoon vertrouwen in jezelf te hebben. Wat je al tegen Wandena zegt: je doet er alles aan om te zorgen dat je de kleine zo lang mogelijk bij je houdt. Alles wat niet goed voel, niet doen. Zo probeer ik zelf ook te leven. @Islah Hoe is het meid? Heb je je dochter al in je armen kunnen nemen? Hier gaat alles z'n gangetje. Vandaag exact 23 weken.. Vanaf nu zit de kleine langer in mijn buik dan Mels. Aan de ene kant heel confronterend, maar aan de andere kant ook heel fijn dat deze kleine er nog lekker in zit en dat het op zich allemaal goed gaat (zo ver ik weet natuurlijk.. heb iig geen klachten, maar de volgende meting staat pas volgende week maandag). Ik heb het er deze week wel veel met mijn vriend over gehad, we zijn allebei blij dat we door deze week gekomen zijn. Aankomende week verwacht ik dat het ook nog wel een zware emotionele week zal worden. Een jaar geleden lag ik nu in het ziekenhuis te hopen dat Mels zo lang mogelijk kon blijven zitten. 16 september (volgende week maandag) ging het toen toch nog mis. Ik ben wel blij dat we op die dag een controle hebben staan en voorbij de 24 weken zijn, Maar hoe dan ook wordt ik elke dag toch een beetje terug gezogen in die emotionele rollercoaster van toen. Het is allemaal ontzettend dubbel nu, maar dat zullen jullie vast allemaal herkennen! Merk ook dat ik nu even niet meer naar de foto's van Mels kan kijken bij geboorte (ik zie hem wel voor me hoor als ik mijn ogen dicht doe) maar ik vind het nu te confronterend, omdat deze kleine nu net zo groot is. Ik merk ook dat ik me echt probeer te concentreren op deze kleine. Weten jullie trouwens vanaf welke week je partner de kleine ook kan voelen? Hij heeft Mels nooit kunnen voelen en we verheugen ons er zo op dat hij ook kan voelen wat ik voel Trouwens Mels ligt bij ons in de tuin begraven en heeft een mooi eigen plekje met een vlinder tegel, een vlinderstruik, een winterverblijf voor vlinders (huisje) en een kaars in een windlicht die we 24/7 hebben branden. We vinden het heel fijn dat hij zo dichtbij ons is en dat we maar de tuin in hoeven te lopen om bij hem te zijn (familie doet dat ook vaak en soms hebben we er ineens een plantje bij ) Nu hebben mijn opa en oma een super mooi monumentje laten maken door een kunstenares die vroeger (ruim 30 jaar geleden) ook haar kindje heeft verloren bij 5 maanden. Het is echt heel bijzonder en speciaal voor Mels gemaakt. Het was voor ons echt een verassing, ik wist helemaal niet dat mijn opa en oma daarmee bezig waren. Het is fijn om te merken dat hij op een speciale manier in de harten zit van familieleden. Natuurlijk voel ik me vaak alleen en onbegrepen en soms heb ik wel eens het gevoel dat mijn omgeving Mels alweer vergeten is, maar dit bewijst mij maar weer dat het niet wil zeggen dat dat echt zo is. Mijn omgeving voelt op zijn/haar manier verbondenheid met ons kleintje of denkt er op zijn/haar manier aan. Ben wel heel benieuwd wie 16 september iets van zich laat horen en wie niet. Ik ga mensen er niet aan helpen herinneren iig. We hebben besloten om samen een wensballon voor hem in de lucht te doen, maar verder hebben we nog geen ideeën.. Hoe hebben jullie aandacht besteed aan de geboorte en overlijden van jullie kleintje? Of hoe gaan jullie het doen? Ik ben wel benieuwd..
@Wandena, heel fijn dat je weer een dag verder bent! Maar verder sluit ik me bij de rest aan: dat huishouden is nu niet belangerijk! Jij doet nu nog dingen die ik al sinds het plaatsen van mijn cerclage niet meer doe. Als je het echt niet kunt laten, probeer dan opgenomen te worden in het ziekenhuis. @Weegschaaltje84, fijn dat je weer naar huis mag, naar je zoontje terug. @Soeki, mijn gynaecoloog gaf aan dat je maximaal 5 harde buiken per dag mag hebben met mijn termijn, 5 - 10 is kijken wat er aan de hand is en meer is maatregelen treffen. @Sunnysiri, mooi dat Mels bij jullie in de tuin ligt. Wij gaan op de geboortedag van onze dochter* altijd even naar de begraafplaats (ze is uitgestrooid bij een vlindermonument), daar gaan we ook met Kerst naartoe en nog een paar keer per jaar. Verder wordt haar geboortedag door iedereen in onze omgeving altijd genegeerd, behalve mijn moeder, maar die noemt dan nooit haar naam, wenst ons wel sterkte. Dat is al zo vanaf haar eerste verjaardag. Mijn schoonmoeder ging/gaat af en toe ook kijken op de begraafplaats, maar ook van haar horen we nooit wat op haar geboortedag. Tenslotte vindt mijn vader het onbegrijpelijk dat we er ooit verdrietig om waren, maar dat is dan ook één van de oorzaken dat we geen contact meer hebben met hem en mijn stiefmoeder. Ik bedenk me altijd maar dat voor een kind de ouders het belangrijkste zijn, zeker als ze nog zo klein zijn, dus dat het voor ons vervelend is dat de omgeving geen thuis geeft, maar voor de kleine niet. Verder kijk ik nu ook eventjes niet naar de foto's van onze dochter*, inderdaad te confronterend.
@Berte jeetje wat heftig! Uiteraard zijn de ouders voor de kleine het belangrijkste, maar voor jou en je man is het ook heel belangrijk om steun en begrip te krijgen.. Onbegrijpelijk van je vader.. Vind het heftig om te lezen dat jullie eigenlijk zo weinig steun hebben uit de nabije omgeving.
@ soeki en weegsch en andere dames, dank je!!! Man was heel erg boos op me,, dus lig hele dag plat in bed. Ik ben het viezigheid niet gewend, maar ja het dringt mij niet gauw door.. Man heeft een hele preek gehouden. Ik zal voortaan echt echt liggen .....Het lijkt dat ik een beetje doorgedraaid ben,,, wil alles schoon hebben zoals altyd... Laat alles voortaan staan,, zpdat mijn ukkie lang in mijn buik mag blijven...Ik heb verder niemand die mij kan helpen, schoonouders wonen ver..Zal mijn vrienden vragen om mij te helpen,, ze gevn wel aan maar ik zeg altyd van .. nee joh we doen het well... Maaar dames ik zal jullie allemaal gehoorzamen...beloofd is beloofd.. @ sunnisiri, ik weet niet of ik opgenomen moet worden. Ik hoop van wel,, dan kan ik rustig uitrusten...
3 jaar geleden was dat een heel groot gemis, nu 'weet ik het' en verwacht ik ook niet anders meer. Ik ben blij voor je dat jij in ieder geval wel veel steun uit je omgeving krijgt. Heel lief dat je grootouders zo'n speciaal cadeau voor Mels hebben laten maken. Fijn ook dat je op 16 september gewoon het graf van Mels kan bezoeken, omdat hij bij jullie in de tuin ligt.
Lieve dames, even een vrolijk berichtje op de vroege morgen namens Islah waarmee ik niet wil wachten om het hier te plaatsen: Islah is vannacht om 00.00 uur bevallen van haar prachtige dochter!! Veel liefs
Oooo, wat leuk!!! Islah van harte met jullie dochter !! Hoe gaat het nu met jullie? Geniet van haar !!!
@Islah van harte gefeliciteerd met jullie dochter! Hopelijk ging de bevalling voorspoedig! Nu lekker genieten van de kleine meid! Gaat alles goed met haar? Veel geluk met z'n viertjes!
Hoi dames, het is stil vandaag.. Ik ben vandaag voor GTT onderzoek geweest. het viel best mee, alleen die gore drank bah zoett... Ik voel me verder goed, lig al hele dag in bed. Hoe gaat het met jullie dames?
Hoi ladies, Wat fijn Wandena om te horen dat je je goed voelt. En super dat je gewoon lekker in je bedje ligt. Proberen vol te houden meissie, zet m op! Vies he, die glucosedrank?? Ik vond m ook al zo verschrikkelijk, kreeg m echt met heeeeeel veel moeite weggeslikt Heb je de uitslag inmiddels ook al? Ik had de uitslag toen enkele uren later al. Nou, hoop eat t goed was! Ik ben vandaag ontslagen uit het ziekenhuis. Het is al die tijd rustig en stabiel gebleven. Cervixmeting vandaag voordat ik weg mocht nog gedaan en die kwam uit tussen 2,8 en 3,5 cm varierend! Zonder funneling overigens en ook bij expres hard hoesten ontstond deze niet. Ze gaven aan dat het best kan dat de funneling weer optreedt op het moment dat ik een harde buik heb o.i.d. want het blijft een momentopname, en dan zou t kunnen zijn dat de cervix met ontstane funneling erbij toch weer wat korter uitvalt. En t kan ook gewoon zo zijn dat de funneling gewoon weer netjes dicht is gaan zitten. Maar de conclusie was dus dat het i.i.g. niet slechter is geworden, enkel stabiel gebleven dan wel zelfs beter geworden Positief dus! Ben dus lekker weer thuis en hoop dat ik er hier rustig en zonder paniek nog wat weekjes bij mag optellen! Liefs
@Wandena, ik hoop dat de uitslag goed zal zijn. @Weegschaaltje84, fijn dat je weer thuis bent! Hier kabbelt de tijd voorbij, vandaag veel geslapen, dus deze dag hebben we dan ook weer gehad. (Wat zou ik graag de tijd vooruit duwen naar 2014, dan is deze uk uit de gevarenzone.)
Over de uitslag zei ze dat ik aan de gyn/verlosk moet vragen. Dus ben benieuwd, as donderdag weer een afspraak. @ weegsch, fijn dat het stabiel is gebleven en nu lekker thuis uitrusten. @ berte, ik heb dat gevoel ook.. Ik zei vandaag nog tegen mijn man.. kan ik niet een maand voorbij toveren!!! we moeten hoop houden meer kunnen we niet doen !!!
@weegschaaltje: fijn dat je weer thuis bent! Probeer je daar maar rustig te houden zoals in zh! @ Berte en wandena: ik weet nog dat ik droomde om voorbij de 30 weken te zijn maar nu droom ik evenhard (en lijkt het even ver weg) om de 34 weken te halen. Ik wil altijd maar meer en meer! Het leek een droom om 30 weken te halen maar nu ben ik daar niet zo tevreden mee. Snappen jullie me? natuurlijk zeggen jullie nu dat ik makkelijk spreken heb omdat ik zo ver ben maar geloof me, jullie raken er ook en dan zullen jullie ook meer willen... @ all: sinds gisteren weer aan de weeënremmers... Vandaag toch al 31 weken. Hopelijk nog 3 te gaan!! (En het dan nog wat thuis uithouden...) xxx
Dat herken ik heel goed Celle... Ik zit vandaag op mijn droomtermijn van 32 weken! Toch moet ik er nog niet aan denken dat ons kleintje nu al geboren word. Ik streef nu toch naar minstens 34 weken... Het word spannend. Ik heb vannacht slecht geslapen. Gisteren was mijn "Proluton-dag" dan ben ik altijd moe en lusteloos. Maar gisteren voelde mijn buik lange tijd enorm hard en gespannen aan. Terwijl onze uk echt extreem actief is. Ook vannacht had ik daar last van. Uit voorzorg blijf ik vandaag een dagje in bed. Ik denk dat die gespannen buik geen kwaad kan, het zal wel logisch zijn bij deze termijn, het kindje krijgt immers steeds minder ruimte. Maar ik weet gewoon niet wat normaal is bij een zwangerschap. Aanstaande vrijdag weer controle bij de gynaecoloog. Gewoon afwachten dus. Ik ben de afgelopen tijd veel bezig geweest met het babykamertje. Ik doe praktisch alles zelf, het gaat langzaam en kost me veel energie, maar ik ben er trots op dat ik dit zelf nog kan doen. Ik weet dat een hoop dames hier die luxe niet hebben, en het blijft spannend hoe lang ik het zelf nog volhoud. Af en toe slaan de zenuwen toe. Hoe lang heb ik nog? Moet ik de babykleertjes niet alvast gaan wassen? Het bedje opmaken? Een tas klaarzetten? Ik had me voorgenomen om dat met 34 weken te doen. Maar is dat niet te laat?
@verox: heb ik ook over getwijfeld. Was ik kleertjes nu, vraag ik er dan niet om dat ze geboren worden, daag ik lot niet uit... Maar heb ze uiteindelijk rond 28 weken gewassen en stapeltjes klaargelegd wat mijn man moet meenemen als het zover is... Voor de rest, in begin slapen ze toch op onze kamer in wiegjes van babywagen. En ik ga er eigenlijk beetje van uit dat ze langer in zh blijven dan ik (=couveuse) kan ik ook nog vanalles regelen. Is ook voordeel dat ik dit allemaal al meegemaakt heb, het hoeft niet perfect perfect klaar te staan. Lukt allemaal wel xx
Hoi dames, dank jullie wel! Het is heel fijn om weer in mn eigen bedje te liggen, met mn eigen ritme en zonder dat je zo 'geleefd' wordt. Ik heb het hier thuis zo weten te regelen dat ik eigenlijk een soort ziekenhuisopname heb nagebootst. Hopelijk kan ik t zo nog lang volhouden, ik ga ervoor i.i.g! @ Wandena, Berte en Celle: i feel you all!!! Dat van de tijd vooruit willen spoelen is zooooo herkenbaar. En wat Celle ook zegt inderdaad: je wilt steeds meer! Ik had in het begin van de zwangerschap letterlijk ervoor getekend om de 30 wk te halen!! Nu zit ik op ruim 31 weken en vind ik het echt nog geen optie om te bevallen. Want feit is en blijft dat het dan toch nog een extreem prematuurtje zal zijn (onder de 32 wk) wat toch in eerste instantie naar de Nicu moet en een aantal weken in t ziekenhuis zal moeten liggen. Ik hoop nu net als Celle vurig de 34 wk te halen. Maar ik weet nu ook al zeker, stel dat dat lukt, dan gaat de wens weer opspelen om de zwangerschap verdorie gewoon eens uit te kunnen dragen. Dat je normaal kunt bevallen, binnen een normale termijn onder normale omstandigheden en dat je net als 'normaal' je kindje meteen mee naar huis mag nemen..... Droom droom droom Ladies, laten we gewoon bij deze afspreken: dit gaat ons allen gewoon LUKKEN oke!!! Het moet! Liefs