Hoi dames! Aan weegschaaltje en verox: veel succes dinsdag! Bij beide een spannend moment!! Wie weet gaat het dan heel snel! Al mijn kinderen lagen in stuit, een keizersnede is geen pretje. Tijdens voel je niets hoor maar nu duurt het herstel langer... Maar uiteindelijk komt alles goed en de kindjes hebben niet afgezien op door geboortekanaal te gaan... @78rls1: waw, zo op alle post reageren. Chapeau! Ik probeer ook zo te volgen maar soms gaat het te snel... Ben je nog niet bevallen ondertussen? Je sprak van menstruatieachtige krampen, dat is meestal het begin!! @ soeki: neen, ze gaat proberen cerclage eruit te halen bij controle binnen 5 weken. Als alles ontzwollen en rustig is... Als je foto of namen wil, liefst via privéberichtje. Heb beetje schrik dat familie/vrienden me zouden herkennen hier terwijl dit toch vooral iets van mezelf is, iets waar we alles kunnen zeggen, snap je? @ sunnysiri: hoe gaat het bij jou? Op nr de 29 weken! @dubbelgeluk: wij hebben al een en ander meegemaakt, het is meestal zo dat je zelf anderen moet troosten, hoe raar dit ook klinkt... Ik heb wel vaak gehad dat ik het niet kon en dat ik dan bits overkwam, soit zo is het dan. Wie me kent moet er maar mee omkunnen... Hier is het megadruk! Kolven, nr ziekenhuis, voor ander zoontje zorgen, boodschappen, kolven, zh,... Raar er stilaan doodmoe van maar hopelijk is einde snel in zicht. Ze eten goed, zijn sinds gisteren beginnen bijkomen dus hoop morgen kinderarts tegen lijf te lopen en te vragen hoe hij het ziet! Vele vele groetjes!! Xxx
Hallo dames! Ik ben zwanger met mijn 4de kind en echt super bang! Ik heb nu geen preventieve cerclage maar wil die zo graag hebben. Met mijn 2 eerste kinderen ging alles prima maar met mijn 3de begon het in week 12 mis te gaan. Ik had bloedverlies maar de dokters zeiden dat alles goed was. Met 21+2 waren mijn vliezen kapot. Ik was nog 4 weken zwanger daarna, met bedrust, maar hij was met 24+6 geboren door te veel bloedverlies. Hij was na 15 uur overleden. De dokters zeggen dat ik geen probleem heb want ik had 2 normale zwangerschappen maar ik geloof het helemaal niet. Nu ben ik 10 weken zwanger en vanaf 12 weken doen ze elke 2 weken een echo om te bepalen of ik een cerclage moet hebben. Ik ben zo bang dat ik nog een kind ga verliezen. Is/was er iemand in hetzelfde situatie als ik? Sorry dat ik heir kom kletsen maar ik heb geen andere groep gevonden. Ik wens jullie een super rustig zwangerschap.
Letloa, proficiat met je zwangerschap! Het is moeilijk om terug vertrouwen te krijgen bij een nieuwe zwangerschap als de vorige niet goed is afgelopen... Ik ken er alles van... Wat me wel geholpen heeft, is het besef dat dit een àndere zwangerschap is. En nu word je heel goed opgevolgd hè meid! Hebben ze bij je vorige zwangerschap een verkorting of opening van je baarmoederhals gezien? Als je dat niet had, lijkt me een cerclage niet perse nuttig. Veel moed hè, en probeer toch te genieten van dit kleintje in je buik! Celle, ben blij dat het goed gaat met jou en de boys! Wandena, we horen zo weinig van je? Hoe gaat het? Sunnysiri, vandaag controle! Hoe is het gegaan?
hey Letloa, nog heel veel sterkte met het verlies van jullie zoontje. Jullie hebben hem nog maar kort geleden verloren, en je bent nog pril zwanger, dus kan me je angst heel goed voorstellen... Sorry als ik te persoonlijk word, maar hebben jullie obductie laten doen op jullie zoontje? Wat hij helemaal gezond? Is er een reden gevonden waarom hij te vroeg geboren is? 12 weken is erg vroeg voor de eerste symptomen van een vroeggeboorte. Begrijpelijk dat je nu al ontzettend in spanning zit. Ik hoop dat alles goed gaat en de vele controles je straks wat meer rust kunnen geven... De meeste dames hier hebben rond de 12-14 weken een preventieve cerclage gekregen omdat er (vermoedelijk) sprake is van baarmoederinsufficientie. Bij baarmoederinsufficientie is je baarmoeder te zwak om een voldragen kindje te kunnen dragen, en de bevalling vind dan rond de 23 weken onverwachts en snel plaats zonder duidelijk voorafgaande symptomen. Er is ook een groep dames die pas later in de zwangerschap een nood-cerclage krijgt omdat bij controles blijkt dat de baarmoederhals sterk aan het verkorten is, en daardoor vroeggeboorte dreigt. De noodcerclage kan echter alleen geplaatst worden wanneer er nog geen gebroken vliezen zijn of weeenactiviteit plaats vind. Je bent hier van harte welkom, en misschien vind je nog meer lotgenoten in de Vlindertuin daar zitten veel vrouwen die pril zwanger zijn, of nog zwanger proberen te worden met een vergelijkbare voorgeschiedenis. Ik hoop dat je snel wat meer rust en zekerheid vind.
@Soeki: het is altijd moeilijk met gebroken vliezen te bepalen of het baarmoederhals open is, want ná de breken is het altijd een beetje open, maar was het vóór het breken zo? Niemand kan dat zeggen! Daarom voel ik me zo onzeker, want we weten het niet! Maar Ik hoop dat door regelmatige controles hebben we genoeg tijd om een nood-cerclage te doen als het nodig is! @ Verox: nee,geen obductie gedaan. Het is een super heftig en lang verhaal. Ik was op vakantie toen alles gebeurde en moest daar voor 5 weken blijven. Gelukkig was het in mijn eigen land, Brazilie, dus was mijn moeder altijd met mij maar ik was in een openbaar ziekenhuis. Je kan zich voorstellen... ze hebben geen geld, ze doen alleen maar wat het nodig is. Maar... he bleek helemaal gezond te zijn, hij was echt een klein kopie van mijn andere zoon... te vroeg en perfect. Ik zal in het vlindertuin kijken... ALs ik mag vragen... iemand in de MMC veldhoven ziekenhuis, en weet wie het beste verhoogrisico gyno is?
Pfff... Wat een onzekerheid... Het verwijderen van de cerclage viel me ontzettend tegen! Wat een pijn! Vervolgens liet de gynaecoloog me weten dat mijn baarmoeder volledig verweekt was en ik meteen 5cm ontsluiting had. De baarmoedermond viel gewoon open... Hij zei dus dat er duidelijk sprake was van baarmoederinsufficientie en de kans groot was dat de bevalling nu door zou zetten. Ik moest dus in het ziekenhuis blijven, en zou het ziekenhuis waarschijnlijk pas verlaten met kindje in mijn armen. Helaas bleef vervolgens alles redelijk rustig. Zo rustig dat een verloskundige zojuist slechts 3cm ontsluiting constateerde en me eigenlijk weer naar huis wil sturen. Ze zijn nu aan het overleggen of het verantwoord is me naar huis te laten gaan en de bevalling afwachten of misschien juist gaan inleiden...
Inmiddels heb ik me erbij neergelegd dat er voorlopig niets gaat gebeuren. Om 18.00 uur krijgen we nog een controle, maar het ziet ernaar uit dat we daarna gewoon naar huis kunnen. Natuurlijk is het beter als de kleine nog mooi een tijdje veilig in mijn buik blijft zitten en groter en sterker word. En mijn baarmoeder dus blijkbaar wel sterk genoeg is om haar te kunnen (vol)dragen. Maar het was even moeilijk voor ons om erop te vertrouwen dat ze ook daadwerkelijk zou blijven zitten. Dat vertrouwen begint nu geleidelijk aan weer terug te komen, zodat we vanavond met een gerust gevoel naar huis kunnen.
Probeer wat te relaxen verox, vanaf nu ben je 'gewoon' zwanger zoals alle andere zwangeren. Wat rondwandelen helpt om meer ontsluiting te krijgen. Go with the flow Of je kleine meisje straks, morgen, of volgende week wil komen, weet niemand. Dat is bij een gewone zwangerschap net hetzelfde. You can do it! Wel spijtig dat het verwijderen zo'n pijn deed! Knuffel
Wandena, ik heb je een privéberichtje gestuurd (ik begin echt wat ongerust te worden... hopelijk alles ok met jou...)
@Letloa Allereerst gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! En gecondoleerd met het verlies van je zoontje. Is het mogelijk dat je later ineens baarmoederinsufficiëntie krijgt? Wist niet dat dat ineens kan. Je verhaal lijkt erg op mijn verhaal. Ik kreeg op 21,3 weken spontaan gebroken vliezen (zonder aanwijzingen) Op 23 weken is mijn zoontje in mijn buik overleden aan een infectie waarschijnlijk ontstaan door de gebroken vliezen. Ik moest toen direct bevallen. Als ze je geen cerclage willen geven, is misschien een pessarium ring ook een optie voor jou? Veel succes in ieder geval met deze zwangerschap en hopelijk kunnnen ze je geruststellen en je van hulpmiddelen ter voorkoming van vroeggeboorte voorzien! @Verox jeetje wat ontzettend spannend zeg! Had eigenlijk niet verwacht dat je meteen 5 cm ontsluiting zou hebben.. Wat heerlijk dat je dan toch al die tijd die cerclage hebt gehad die er dan toch voor gezorgd heeft dat je zover bent gekomen. Nu wel erg spannend zeg.. Afwachten maar! Vind je het eng om naar huis te gaan? Wel heel erg vervelend om te horen dat de cerclage verwijderen zo pijnlijk was.. Kan me ook eerlijk gezegd niet voorstellen dat het pijnloos zou zijn, je baarmoedermond is toch een heel gevoelig ding. @Weegschaaltje84 hoe ging jouw controle? @Wandena hoe is het met jou? Ben je inmiddels thuis? @78RLs1 Al bevallen? Alles goed? @Celle Jeetje ja wat zullen jullie het ineens druk hebben zeg! Hoe is het om je 2 mannetjes in het zkh achter te moeten laten? Lijkt me best heftig! Enig idee wanneer ze mee naar huis mogen? Hier alles prima, gister einde van de dag controle gehad, bmm is iets korter, maar nog steeds 38 mm, dus prima! Je zag nu wel een kleine funneling zitten, maar volgens de gyn gaat het hartstikke goed en hoef ik me geen zorgen te maken (werd ook niet groter na hoesten). Ook zij heeft nog even gekeken of ze de bloeding kon verklaren, maar kon niks vinden. De kleine lag heerlijk met opgetrokken knietje te chillen,, zo lief! Ook m'n bloeddruk was weer op m'n oude niveau (die vond ik vorige keer voor mijn doen hoog, was toen 80/120 dus op zich prima, maar nu weer 60/120). Vanmorgen heb ik mezelf lekker getrakteerd op een zwangerschapsmassage, even lekker ontspannen! En vanmiddag heb ik met mijn vriend behang, gordijn en lamp gekocht voor de babykamer! We gaan zaterdag beginnen en ben erg benieuwd hoe het wordt! @andere dames hoe is het met jullie?
Hoi dames, ik heb heel lang niks van me laten horen. Heb het hier zo druk met alle controles... mijn bloedsuiker is aan de hoge kant dus moet 5x per dag prikken.. Ik blijf hier tot 32 weken. Gister een echo gehad en babyboy heeft een gewicht van ongeveer 1100 gram. Gelukkig zijn ze hier sinds een week met activiteiten bezig. Heb aan yoga gedaan, gipsbuik laten maken en een fotoshoot.. Alles gratis voor de vrouwen die hier heel lang liggen...Ik voel me verder goed. Ze hebben sinds 2 wken niet meer naar mijn cerclage gevoeld omdat de kans voor prikkeling groot was.. Ook ben ik af en toe een streskip,, omdat thuis nog niks gedaan is.. Van de week heeft mijn man babykamer besteld en die komt pas over 6-8 weken...pfff.. Een oom zal het monteren en mijn tante heeft beloofd de kleding te wassen.. Ik kan van hier niks doen..Heb nu meer vertrouwen dat ik nu richting 30 weken nader. @ Verox,, hoor je niet vaak dat het verwijderen van de cerclage pijnlijk is.. maar die van jouw is al voorbij. Volhouden en straks heb jij je mooie ukkie in je armen. @ all, sunnysiry, soeki, we gaan de goede kant op!!!! @ weegsch en 78Rls1,, zijn jullie al bevallen? Dames ik ben god dankbaar dat ik zover ben gekomen.. Ik maak hier van alles mee.. heel veel vrouwen dat weken zonder vruchtwater ( vliezen gebroken) gelukkig wordt er elke dag vruchtwater gemaakt... Vroege geboortes,,, babies met weken groeiachterstand... Alles kan!!! Dus volhouden dames... Kusjes , Wandena
Oh Wandena ik ben blij te horen dat alles nog goed is bij jou!! Voel jij je cerclage soms ook zitten? Als ik naar toilet ga, dan voel ik zo'n beetje druk vanbinnen... Moet jij trouwens heel de dag plat liggen? Buiten toilet en douche? Leuk dat je daar zo'n fijne activiteiten hebt! Een shoot, gipsbuik,... lijkt me heerlijk allemaal! We moeten er ook een beetje van genieten he! Verox, ik vind het spannend voor jou! Ik drooooom van op zo'n termijn te geraken, hopelijk is het voor ons allemaal weggelegd om 37 weken te halen! Weegschaaltje, ben jij al bevallen? Mijn man en ik hebben de doopsuiker al ontworpen (enkele voorbeeldjes gemaakt), binnenkort gaan we de volledige hoop in elkaar knutselen. We zijn nu ook begonnen aan het geboortekaartje, onze buurvrouw is grafisch ontwerpster en gaat een vd dagen een ontwerpje klaar hebben voor ons. Spannend allemaal... De kleine man in mijn buik beweegt er lustig op los, soms voel ik hem dwars (zowel helemaal links als helemaal rechts) tegelijk bewegen, dan besef ik hoe groot hij al is! Alhoewel hij best nog mag verdubbelen in gewicht, wat mij betreft!! Sunnysiri, leuk dat de controle goed was! Jij hebt nog de langste baarmoederhals van ons allemaal Hoewel weegt je ukkie nu ongeveer? Of hebben ze dat niet berekend?
@Wandena wat fijn dat alles goed met je gaat! En wat goed dat ze in het Sophia leuke activiteiten organiseren! Heb je toch een beetje afleiding! Ja je zal wel verschrikkelijke verhalen horen en meemaken daar, maar voorlopig zit jij al op ruim 28 weken! Echt geweldig!! Fijn ook dat je lekker in het zkh mag blijven! En niet te druk maken over de thuissituatie, een wiegje is zo geleend en ook kleertjes komen vast wel goed! Maar ik merk dat het nesteldrang bij je begint? @Soeki geen idee hoe zwaar de kleine is! 29 oktober krijg ik een groeiecho, ben erg benieuwd! Ik voel de kleine deze dagen minder dan de dagen ervoor.. Waarschijnlijk omdat ik zelf drukker ben geweest de afgelopen dagen.. Baby ligt nog wel in een stuit.. Ik heb vrij veel last van m'n rug (midden) en ook in m'n buik, onder m'n linkerborst.. Geen idee hoe het komt.. Hoe verder ik kom hoe minder ik de cerclage lijk te voelen eigenlijk.. Wat goed dat jullie met de geboortesuiker en geboortekaartjes bezig zijn! Wij nu met de kamer bezig, ook super leuk! Daarna willen we ook aan de geboortekaartjes gaan beginnen.. De 30 weken mijlpaal begint in het zicht te raken he! Al willen we natuurlijk het liefst de 37 weken gaan halen!
Dames, wederom weer een snel snel tussendoor berichtje. Heb niet alles teruggelezen nog, zag sowieso diagonaal wel update van Verox SUPER spannend meid!!! Hou ons op de hoogte, veel succes meis! Ikzelf de draaipoging vanochtend gehad: helaas mislukt. Het is het ergste wat er is, het was in 1 woord verschrikkelijk! Baby zat met kontje al helemaal ingedaald in het bekken en ze kregen hem daar met geen mogelijkheid uit. Met 2 gynaecologen hebben ze op volle kracht staan duwen en drukken, au au au als ik eraan terugdenk. Het voelt nog steeds alsof ik compleet in elkaar geslagen ben, mn hele buikgebied voelt beurs en blauw. 1 ding is zeker: als ik baarmoederhalsinsufficientie had had met al dat gewroet zeker de boel open gegaan en had ik weeen gekregen erna. Maar niets is minder waar: baarmoeder is in totale rust.. Donderdag heb ik afspraak op de poli met de gyn en dan gaan we bespreken en afspreken wat we nu gaan doen. Waarschijnlijk gaan we voor een geplande keizersnede. Ik wilde jullie heel graag hier even van op hoogte brengen. Hou het voor nu even hierbij, ga onder de wol en meteen knock out denk ik. Ik beloof dat ik morgen even goed alles terug ga lezen en uitgebreider zal reageren. xx
Ooooow Weegschaaltje!!! Ik heb je bericht vol medeleven gelezen! Wat heb jij ook een zware dag gehad! Wat moet het verschrikkelijk balen zijn dat het verder niets teweeg heeft gebracht, en hoe herkenbaar bizar dat je baarmoeder ineens zo sterk blijkt! Hier is alles nog steeds rustig. Al zit ik met mijn hoofd nog helemaal bij gisteren. Het verwijderen viel zo verschrikkelijk tegen! Inderdaad je hoort zelden dat het pijn doet, maar ik heb geschreeuwt alsof de bevalling al begonnen was. De gynaecoloog kon de eendenbek er moeilijk in krijgen omdat alles "zo vol was daar binnen" en duwde dus met flink veel geweld door. Hij leek niet erg verbaasd dat het me zoveel pijn deed en heeft flink zitten draaien en wroeten om de cerclage te verwijderen. Hij verwacht overigens dat er nog een stukje cerclage is blijven zitten, hij kon het niet meer terugvinden. Maar daar maak ik me geen zorgen over. Het is echter zo raar gegaan allemaal! Na het verwijderen vertelde de gynaecoloog dat de baarmoeder volledig verweekt was. Hij zei dat de cerclage er zo uitviel, alsof het al wat gescheurd was, dat de baarmoeder meteen 5cm open viel, dat hij er met gemak 7cm van kon maken als hij nog even verder voelde, dat het overduidelijk baarmoederinsufficientie was, en de bevallig nu zeker door zou zetten. De cerclage had zijn noodzaak bewezen en we moesten ons erop voorbereiden dat het nu heel snel kon gaan. Het ziekenhuis verlaten was ondenkbaar. De baby zou vrijwel zeker geboren worden. Mijn partner moest met spoed onze ziekenhuis tas gaan halen. Ik kreeg alvast een infuus, en we werden gerustgesteld dat ons dochtertje nu veilig geboren zou gaan worden. Hoewel we daar natuurlijk flink van schrokken hebben we ons er ook al snel bij neergelegd. Ik bleef rustig en had de uren daarna weinig klachten. De ctg toonde harde buiken en ik voelde enkele "pijnlijke hard buiken" die dan wellicht weeën konden zijn. Volgens de verpleging duidde dat toch op bevallings-activiteit en ze bleven de verwachting voeden dat ons meisje de komende nacht of dag geboren zou worden. Hoe raar dat er na een paar uur een verloskundige kwam die ons adviseerde de bevalling thuis verder af te wachten, ze ging even overleggen of dat met onze voorgeschiedenis verantwoord was, of dat we wellicht ingeleid zouden worden. Ze vroeg wat onze voorkeur had. We waren volledig overdonderd... Naar huis gaan? Hoe kon dag nu als ik volgens de gynaecoloog zo duidelijk al op het punt van bevallen stond? Inleiden???? Daar hadden we eigenlijk nog niet serieus over nagedacht.. Ook vertelde deze verloskundige meteen dat inleiden niet haar voorkeur had omdat ons baby'tje daarmee toch de nodige risico's liep. 37 weken was toch nog erg vroeg, iedere dag extra was meegenomen, longetjes, niertjes en hersentjes waren eigenlijk nog niet volledig ontwikkeld, eigenlijk was 37 weken toch nog een beetje prematuur... Ook dat verbaasde ons... Nadat we ons door iedereen hadden laten verzekeren dat ons meisje helemaal klaar was om veilig ter wereld te komen, werd dat door deze verloskundige ineens afgeraden. De gedachte om nu naar huis te gaan was heel erg beangstigend. Want als we de gynaecoloog moesten geloven dan kon ons kindje onverwachts zonder symptomen ineens in korte tijd heel snel geboren worden. En hoewel we vlakbij het ziekenhuis wonen was ik erg bang om dan te laat weer terug te zijn. Ze deed een inwendig onderzoek om te kijken of ik de ontsluiting al verder gevorderd was. En tot onze verbazing constateerde ze hoogstens 3cm ontsluiting! De baarmoederhals voelde volgens haar nog gewoon stevig aan. Ze beschouwde dit als een gewone zwangerschap, waarbij ik met slechts 3cm ontsluiting gewoon nog een tijd rond kon lopen en mogelijk de 40weken kon halen. Er werd door de verloskundige met een gynaecoloog overlegt, en wij bleven in uiterste verwarring wachten. De gynaecoloog die de cerclage had verwijderd was al niet meer bereikbaar. Ze uitte nogmaals haar verbazing om de constateringen van deze gynaecoloog. Want ze kon er echt niet meer als 3cm van maken, en de baarmoederhals voelde gewoon stevig als een elastiekje... Ze had daar ook geen verklaring voor. Uiteindelijk stelde ze voor om tot de avond te blijven. Dan konden we nog een controle doen en dan alsnog besluiten wat we zouden doen. Langzaam aan ben ik weer wat gaan lopen en begonnen we te geloven dat de gynaecoloog het dan misschien toch bij het verkeerde eind had. Ik voelde me goed, en natuurlijk is het beter als ons meisje nog een tijdje veilig in mijn buik blijft zitten en mijn baarmoederhals blijkbaar toch sterk genoeg is om ons kindje te dragen. Maar het koste ons flink wat tijd om deze omschakeling te maken en dit te durven geloven. Tegen de avond begon ons vertrouwen weer terug te komen, en durfden we wel naar huis. Bij de controle van de verloskundige was er niets veranderd. Nog steeds slechts 3cm ontsluiting, en de gynaecoloog was nog steeds niet bereikbaar voor overleg of commentaar. Bij iedere verandering moeten we met spoed terug naar het ziekenhuis. Denk aan weeën, bloedverlies, gebroken vliezen, minder beweging van de baby, koorts of pijn. Mijn partner durft me morgen nog niet alleen te laten, en we hebben ons erop voorbereid dat er vannacht misschien toch nog iets gebeurd. Maar tot dusverre is alles nog steeds rustig. Het voelt zo raar dat de situatie in een paar uur tijd zo kan veranderen! Heel onwerkelijk. Het ene moment zit je halverwege de bevalling en het andere moment zit je weer gewoon thuis!
Jeetje Verox wat een verhaal! Bij mij deed het ook ontzettend veel pijn toen de cerclage verwijderd werd. Zat bijna tegen het plafond van de pijn. Maar wat een tegenstrijdige adviezen van de gyn en de verloskundige? En met 37 weken worden kinderen toch 'gewoon' als a terme beschouwt of niet? In ieder geval heel veel succes met de aankomende bevalling!
Nou idd wat een verhaal Verox! Wat een tegenstrijdigheid ook.. Kan me voorstellen dat je nu even helemaal niet meer weet waar je nou aan toe bent.. Is de cerclage niet verwijderd door je eigen gyn? Hoe ben je de nacht doorgekomen? En ik weet ook niet anders dan dat 37 weken gewoon a terme is hoor. Tuurlijk is het voor de kleine altijd goed om tot 40 weken in je buik te blijven zitten. Maar je zit nu echt op een veilig termijn om te bevallen. Ik ben heel benieuwd hoe het nu verder gaat! Succes iig! @Weegschaaltje84 pfff wat heftig zeg! Zoveel pijn doorstaan en dan lukt het nog niet.. Had je het achteraf gezien weer geprobeerd? En hoe voel je je nu? Ben benieuwd wat ze donderdag zeggen.. Sterkte en hopelijk voelt je buik snel weer pijnloos aan!
Hoi meiden, Op mijn ziekbed (ben zoooo ziek vandaag, na alle pijn en perikelen van gisteren nu ook een zware griep erboven op gekregen bah bah bah) even de topic teruggelezen. @ letloa: gecondoleerd met het verlies van je zoontje vorig jaar Maar ook van harte gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! Ik snap je angst en onzekerheid enorm. Het is in principe begrijpelijk dat je voor deze zwschap niet een preventieve cerclage krijgt (2 eerder gezonde voldragen kinderen en geen bewijs van bmh insufficientie bij de laatste zwschap). Voor jou geldt eigenlijk hetzelfde als voor mij, ik heb bij deze zwschap ook geen preventieve cerclage gekregen. Enkel dus het hormoon progesteron (eerst met wekelijkse injecties en later dagelijks tabletjes) en de uitgebreide controles heel vaak. Als je bmh maar de minste verandering vertoont wordt dat dus meteen opgemerkt en kunnen ze daar op inspelen. Op je vraag of er iemand bij het mmc in veldhoven loopt: ja ikke! Het is mijn vaste ziekenhuis, mijn zoontje is er vorig jaar ook geboren in september. Veldhoven heeft een groot team van gynaecologen en een aantal daarvan zijn tevens perinatologen (gespecialiseerd in risico zwangerschappen). Dit zijn dr Porath, dr Oei, dr Runnard- van Heimel, dr De Wit, dr Banga en dr Mulders. Ik ken de genoemde artsen allemaal inmiddels en ik heb geen enkele voorkeur, allemaal even goed en even betrokken! Veel succes meid! @ Sunnysiri: joepie, een bmh van 3,8 cm wauwie! Volgens mij heeft niemand van ons jou dat tot nu toe nagedaan met jouw termijn! Goed zeg, lekker houden zo en lekker genieten! @ Verox: wat een verhaal inderdaad! Kan me zo enorm voorstellen dat je gewoonweg niet weet wat je overkomt! Vooral als je rare tegenstrijdigheden te horen krijgt! Heel stom dat die eerste gyn jou zo aan het schrikken heeft gemaakt en vervolgens onbereikbaar was grrrrr... De verloskundige van daarna is vervolgens een beetje raar bezig door tegen je te zeggen dat 37 weken eigenlijk niet rijp genoeg is. Sjemig, vanaf 37 wk is je kindje gewoon a terme hoor! Je mag zelfs thuis bevallen vanaf 37 wk, dus ik vind dat echt een beetje een vreemde opmerking. Maak je alsjeblieft geen zorgen, je prinsesje mag echt wel gewoon geboren worden nu, dus wacht het rustig af tot wanneer het gaat doorzetten. Heeeeeeeel veel succes met de aller laatste loodjes! Hou ons op de hoogte, we denken aan je! @ Wandena: wat goed om weer wat van je te lezen zeg! En vooral natuurlijk het nieuws dat je nog hartstikke zwanger bent! Dag voor dag kom je in een steeds veiliger termijn echt super. Het lijkt me voor jou ook heel goed voor je gemoedsrust dat je in t ziekenhuis mag/moet blijven tot je 32 weken bent. Je voelt je toch een stuk veiliger in het ziekenhuis. Heel leuk dat er zoveel leuke activiteiten worden georganiseerd voor vrouwen die er lang liggen. Zo ervaar je toch nog een beetje de leukere dingen van het zwanger zijn. Nou volhouden meissie, je doet het hartstikke goed! @ Soeki: jij ook lekker bezig! Leuk om te lezen dat je lekker gaat knutselen voor je doopsuiker en je geboortekaartjes. Dat zijn toch de leuke dingen om te doen he! Geniet daar maar lekker van meid. En uiteraard van het getrappel van je kleine hummel! @ hier: zoooo ziekjes Ik denk dat mn weerstand door gisteren zo laag was en dat ik daardoor zo verzwakt was dat de griep zn kans heeft gezien om aan te vallen. En het is echt de griep helaas, geen verkoudheidje ofzo. Koorts, rillingen, keelontsteking, oren die suizen, zwaar hoofd en helemaal verstopt, mn hele lichaam die overal pijn doet. Kennen jullie dat gevoel dat zelfs je haren pijn doen tot in de wortels? Om maar niet te spreken van de pijnlijke bekkeninstabiliteit, mn rug en mn beurse blauwe buik door de draaipoging van gisteren. Blehhhhh kom vast over als een zeur hoor nu maar voel me heel rot en dat moest er even uit. Ik weet even niet meer wie het vroeg maar op de vraag of ik de draaipoging nog eens zou over doen zeg ik nu volmondig nee! Althans, als je baby al is ingedaald tenminste... Zolang de baby namelijk niet al te diep is ingedaald lukt het draaien veel makkelijker en hoeft het ook helemaal niet zo pijnlijk te zijn (hoogstens wat naar en gevoelig). Maar als de baby al te diep in het bekken zit zou ik het echt niet meer aanraden. Alles zit dan gewoon muurvast en het gewroet en geduw en gedruk en gekneed is dan gewoon een HEL En ik had het er dolgraag voor over gehad als het tenminste gelukt was, maar dit was gewoon lijden voor niks helaas. Ik ga morgen aangeven bij de gyn dat ik wil gaan voor een geplande keizersnede. Ik hoop dat zij dat voor mij op dit moment ook de beste oplossing vinden. Zit echt niet te wachten op een stuitbevalling en om eerlijk te zijn ben ik er ook een beetje klaar mee. Een keizersnede is natuurlijk ook niet ideaal qua lange herstelperiode voor mij naderhand, maar dat weegt voor mij nu even niet meer op tegen de weerstand die ik heb bij het moeten bevallen van een kindje in stuit met alle risicos van dien. Morgen weten we dus meer! Ik laat het jullie uiteraard weten.. Liefs
Arme Weegschaaltje... Hoe voel je je nu? Ik kan me zo voorstellen hoeveel pijn die draaipoging moet hebben gedaan. Logisch dat je voor een keizersnede gaat! En dan nu ook nog griep... Word er goed voor je gezorgd? Alle meiden heel erg bedankt voor jullie lieve reacties. Ik lees alles, heb alleen niet de energie en concentratie om op iedereen persoonlijk te reageren. Het is bizar dat mijn baarmoederhals zich in korte tijd blijkbaar toch helemaal hersteld heeft. Van 5-7cm ontsluiting en volledige verweking om 10.00 uur sochtends naar maximaal 3cm ontsluiting en de elasticiteit van een elastiekje om 13.00 uur. Dat klinkt dan weer totaal niet als baarmoederinsufficientie! Ik ben dus met 3cm ontsluiting naar huis gegaan. Inmiddels ga ik ervan uit dat we de 40 weken gewoon gaan halen, want er is niets wat erop wijst dat er nog vorderingen zijn. Ik heb veel harde buiken, en gisteren ben ik een slijmprop verloren, maar ik heb nergens last van. Geen verder bloedverlies weeën of pijn gehad. Natuurlijk houden we nog steeds overal rekening mee en ben ik heel alert. Als ik snachts wakker word ben ik verbaasd dat ik geen pijn heb, als ik uit mijn bed stap ben ik verbaasd dat mijn vliezen niet breken, als ik naar het toilet ga verbaas ik me erover dat er geen bloedverlies is, en dat herhaalt zich de hele dag en nacht door. Toch ben ik nog steeds redelijk ontspannen, en wachten we gewoon af.
Auw weegschaaltje, echt niet leuk dat je helemaal beurs en blauw bent, en zonder resultaat... Ik zou zelf ook liever een keizersnede vermijden, maar als het toch zo moet gebeuren, moet je bedenken dat er ook voordelen aan zijn: je kleine pruts heeft er minder last van (een stuitbevalling gaat veel moeizamer en daar ziet het kindje ook van af) en ok, je moet langer herstellen, maar een stuitbevalling is ook geen pretje om mee te maken en om van te herstellen denk ik... Verox, baarmoederhalzen, het zijn toch rare dingen he. Er valt inderdaad amper een lijn in te trekken. Nog even en jullie hebben beide jullie kleintjes in je armen! Spannend! Ik duim mee!