Preventieve cerclage DEEL 2

@ bermel ...Ik lees dat jij gbs draagster bent ...doen ze er nu nog niks aan bij jou ...Ik was 16 weken zwanger dat ze er achter kwamen ...het gbs bacterie kan echt schadelijk zijn voor je baarmmoedermond ...
ik was dus 16 weken zwanger en mijn baterie waarde waren toen nog redelijk normaal ...met 17 weken een nieuwe spoedkweek afgenomen en ze waren 3 dubbel verhoogt en met 18 weken had ik om 0,5 cm na volledige ontsluiting ...Ik wil je niet bang maken ...maar ondanks dat ik met 16 weken gelijk een een antibiotica kuur kreeg , zorgde de batercie bij mij wel voor bijna volledige ontsluiting ...ik heb op het randje aan een spoed cerclage gekregen met 18 weken en 1 dag ...wat bijna niet word gedaan in Nederland .

Ik ben zelf uiteindelijk met 32 weken bevallen van onze zoon ...ik lag al weken in het ziekenhuis . Ik kreeg ook een infuus kuur tijdens de bevalling die jij ook gaat kriijgen denk ik ...na het infuus heb ik ook nog 4 weken antibiotica moeten slikken ...

wat er bij mij is gebeurt hoef bij jou niet natuurlijk niet te geb euren , maar het gbs bacterie is best wel een pittig baterie ...

Je bent nu 27 weken ...met hoeveel weken is je cerclage geplaats ...

Ik wens iedereen hier een gezond en gelukkig 2012 en dat jullie allemaal mogen bevallen van een gezond kindtje

 

@ bermel ...voordat ik het vergeet ...Bij mij is der ook onderzoek gedaan . Waarom ik al met 18 weken bijna volledige onsluiting had en na 48 uur kregen wij de uitslag dat het gbs bacterie een hele grote boosdoender was ...het is een stille bacterie die zich heel gemakkelijk ontwikkeld en zonder dat je het door heb

www.ogbs.nl is een site ervan

Heel veel sterkte en laten we hopen dat je minimaal de 36 weken gaat halen ...Ik duim voor je en vast alle andere meiden hier ook

 

Hoi binck
bedankt voor je informtie...mij hebben ze verteld dat t geen kwaad kan..mmm nu maak ik me toch wel beetje zorgen.
We hebben om antibiotica gevraagd maar dat vonden ze niet nodig omdat ze toch weer terug komen....ik heb tot nu toe geen blaasontsteking gehad..nou 1 keer dachten ze dat t wel t geval was maar dus niet..dus als je vaker last hebt van blaasontsetking door gbs dat t dan wel gevaarlijk is zeggen ze..
maar aanstaande woensdag heb ik weer controle dan ga ik maar weer aankaarten..maar ikw eet zeker dat ze niet willen behandelen.

met 12 weken hebben ze een cerclage geplaatst..en toen hadden ze ook een kweekje genomen was helemaal schoon geen infecties geen gbs alles was schoon.
Daarna hebben ze tot vorige week mijn urine 2 keer op kweek gezet maar t was gewoon schoon..vorige week is t geconstateerd dat ik toch gbs heb.

Lastig alleemaal..alsof ik geen genoeg zorgen had..tot nu toe heb ik gelukkig geen ontsluiting..alleen funneling en is nu wat kleiner geworden..daarom doe ik nu helemaal niks meer..slapen op de bank liggen en persoonlijke verzorging..thats it.
heb ook geen hardebuiken of contracties..

Ik hoop dat ik ook minimaal 32 weken haal..

nogmaals bedankt woensdag ga ik maar weer effe vragen.

liefs
mel

 

@ bermel

ik kan snappen hoe je je voelt ...iedereen zegt tegen je ...hopelijk haal je de 36 weken en dat hoop je ook ...maar zelf leefde ik per dag en week

Elke week die je pakt is er 1 ....ze hadden tegen ons gezegt de kleine word rond de 27ste a 28 ste week geboren ...
Echter toen die tijd aanbrak was ik heel erg zenuwachtig ...Uiteindelijk ook door bedrust heb ik toch de 32 weken gehaald ...Mijn plancenta woog maar 135 gram dus onze kleine jongen had er ook niet veel meer aan gehad ...maar jah dat wisten we pas na de bevalling

Ik heb geen ene keer een blaasontsteking gehad ...nadat ze het gbs vonden ...
Ik lag veel in het ziekenhuis en ik kreeg om de 3 dagen een test en geen ene keer vonden ze het
Ik zou er gewoon op staan dat ze iets eraan doen ...ze hebben wel gelijk dat de kans groot is dat het terug komt ...maar door het nu al te behandelen haal je toch wat bacterie weg ..door niks te doen ontwikkeld het zich alleen maar ,

Ik wou niet dat je je zorgen ging maken , maar dit is wat ze bij mij deden en zeiden ...
Mijn vliezen braken eerder als dat de cerclage was verwijderd ....de vliezen kunnen zich ook door de cerclage heen boren zeg maar ...
Ik heb 2 dagen met gebroken vliezen gelopen ...zodra ze die nacht wisten dat me vliezen waren gebroken kreeg ik gelijk een infuus

Hoezo kreeg jij al met 12 weken een cerclage ...mij is verteld dat wij bij de volgende zwangerschap ook rond de 13 weken een cerclage krijgen ...maar bij ons gaat zwanger worden ook niet van zelf , dus voordat dat gebeurt , ga nu lekker genieten van Binck en voor mij hoef ik geen 2de zwangerschap ....de artsen hebben me het ook afgeraden maar jah we zien het over een paar jaar wel ...ga nu ff slapen ...Binck heeft net heerlijk zijn flesje gedronken ...probeer goed om jezelf te denken en rust is echt belangrijk

 

@binck2011, er is een heel groot verschil tussen een noodcerclage en een preventieve cerclage. Zeker als je net zoals jij al bijna volledige ontsluiting had.

In jouw geval was de vruchtzak al in contact geweest met de buitenwereld, door je ontsluiting, en konden er dus ook bacteriën bij.

Ikzelf heb destijds die uitleg over de noodcerclage gehad, omdat ik die ook zou krijgen. Maar bij mij is de operatie toen helaas mislukt.

Bij een preventieve cerclage, zoals Bermel die heeft, zitten de vliezen nog veilig in de baarmoeder. Natuurlijk is het heel goed als ze die bacterie heel goed in de gaten gaan houden, maar de uitgangssituatie is toch anders.

 

dat klopt helemaal wat je zegt ...tijdens mijn operatie lagen me vliezen er al bijna uit ...en op 0,5 cm na had ik volledige ontsluiting dus het was echt kantje boord ...Na de operatie kreeg ik op volop weeen ...en ontstond er een bloeding .
ze zeiden nog als de weeen niet afnemen zijn we genoodzaak om de cerclage te verwijderen ...

maar ze deden in het ziekenhuis in alkmaar waar ik lag er alles aan om onze kindtje binnen te houden ...als ze niks zouden doen dan zouden de weeen doorzetten en was de operatie voor niks geweest en omdat ons kindtje ook via icsi was verkregen ...besloten ze om me via het infuus weeenremmers te geven ...
Het is niet goed voor het kindtje zeggen ze en soms slaat het ook niet aan ...maar wat hadden wij te verliezen ...de weeen werden als maar erger ...uiteindelijk sloeg het vrij snel aan en de weeen namen af , ik heb toen nog 4 dagen op de verloskamers gelegen en mocht me bed nog geen eens af om naar de wc te gaan ...moets plat liggen en meer mocht ik niet

na die 4 dagen wouden ze me me alleen leggen op de afdeling , maar gelukkig werd ik naar zaal gebracht , ik heb veel mensen zien gaan en komen maar het leide je wel af ...

uiteindelijk heb ik zo de 32 weken weten te halen en hebben wij nu een heerlijk gezond ventje ...hij woog 1845 bij de geboorte en is afgevallen naar 1705 gram . echter weegt die vandaag 3380 en hij is vandaag 11 weken oud ...wat gaat de tijd snel dan he

maar wat erg dat bij jou de operatie niet lukt ...was je telaat voor de operatie of hebben ze het bandtje ernaar moeten verwijderen ...
je zit in die tijd zo in de onzekerheid he ..soms heb ik het er nog moeilijk mee . Omdat ik al die tijd er nooit over heb gesproken ...Dus ik zou iedereen aanraden die dit lees ...praat en praat en nog een praat ...dat is echt belangrijk ...

 

@binck2011, bij mij kregen ze het niet voor elkaar de noodcerclage aan te brengen (toen ik de operatie kreeg), de vliezen zaten in de weg. Ze hebben destijds het voetje van mijn dochtertje* naar binnen moeten proppen. En toen ik terug werd gereden naar mijn kamer, braken mijn vliezen en was het dus einde oefening. De vliezen waren waarschijnlijk verzwakt doordat ze er te veel aangezeten hebben (maar ze konden niet anders).

Ik heb me nog vaak afgevraagd wat er zou gebeurt zijn als ik een paar uur eerder de operatie had gehad. Toen had ik echter ook al uitpuilende vliezen, dus misschien hetzelfde, maar misschien ook niet.

Ik vind het heel fijn voor je dat bij jou de noodcerclage wel gelukt is, bij mij hebben ze er destijds ook alles aan gedaan, maar met gescheurde vliezen en geen vruchtwater meer houdt het op. Tel daarbij nog een flinke infectie op en ons dochtertje* was niet meer te redden.

Ik vind het niet meer dan logisch dat je het nog moeilijk kan hebben van al die maanden onzekerheid. Eerst de lange weg naar het zwanger worden. Vervolgens die angst terwijl de artsen bezig zijn om je kind niet geboren te laten worden. Dan die noodcerclage, dan weken stil moeten liggen. En tenslotte wordt je zoontje prematuur geboren. Wel heel mooi dat hij nu gezond is.

Is hij nu gecorrigeerd 11 weken oud? of is hij gecorrigeerd pas 3 weken oud?

 

hij is 17 okt geboren ..gecorriceerd is hij inderdaad nu 3 weken oud ...

Ik las je verhaal en kreeg en er rolde een traan over me wangen , wat erg voor jullie zeg . Ik ken je helemaal niet maar wat een nare periode hebben jullie ook gehad .

Ze zeggen dat als je de 12 weken voorbij bent er bijna niks meer fout kan gaan he ...maar een kindtje is pas echt levenvatbaar bij 26 weken en dan weet je zelf nog niet als je kindtje het gaat halen .

Hoe kwamen ze er bij jou achter , dat er een noodcerclage moets komen ?

Met 17 weken werd ik opgenomen omdat ze zagen dat me baarmoedermond verkort was . Hij was toen 3.9 maar . Ook dachten ze dat ik weeen had en ik werd opgenomen . Terwijl ik me kiplekker voelde . Ik was er helemaal van in schok . Vooral toen ze zeiden het ziet er niet goed uit ..
Ik heb s avond tot 10 uur onderzoeken gehad en de volgende ochtend bleken de baarmoedermond niet meer verkort te zijn dus ik mocht naar huis ...Wel moets ik 6 dagen later op controle komen .

Die woensdag voelde ik me zenuwachtig . Waarom vraag het maar niet . Ik had om half 4 een afspraak en de tijd bleek zo langszaam te gaan . Eenmaal in het ziekenhuis liet me arts ook nog eens uit ..Rond half 5 waren we aan de beurt ...Alles bleek goed te zijn ...bloeddruk en de uitslagen ...ze zei o we vergeten een echo te maken ...en toen gingen de alarm bellen af ...me baarmoedermond stond open en had op 0,9 cm na volledige onsluiting ...Ik zou gaan bevallen zei ze ...maar me vriend had ooit iets gehoord over een bandtje om je baarmoeder en hij begon erover ...
na 10 min was duidelijk dat ze zouden proberen een noodcerclage te plaatsen . Echter moets dat de volgende dag omdat ze eerst allerlei dingen moetsen uitsluiten en weeen vrij moets zijn ...Maar ik voelde me gewoon kip lekker .
Die avond om 8 uur kreeg ik weeen en ze konden niet voelen naar hoeveel ontsluiting ik had was alle aanrakingen waren prikkelbaar .

De weeen namen af en zo ben ik langszaam aan de nacht door gekomen ..en gelukkig werd ik vrij snel die ochtend geopereerd en net aan op tijd
De Artsen zeiden na de operatie . Je moet echt rekening houden dat het mis kan gaan ...Het was millimeter werk en je vruchtzak kan daardoor gescheurt zijn ...

Ik voelde me goed had geen pijn . Pas om 5 uur mocht ik naar de afdeling en om kwart over 5 kwamen de weeen zo erg opzetten en ik bloede onwijs ...Ik weet alleen nog dat ik plat werd gespoten met morphine en dat ik naar de verloskamers werd gereden en dat ze met spoed de arts oppiepte ...ze zeiden je weeen moeten snel afnemen anders moeten we de cerclage verwijderen . Ik raakte in paniek en ze gaven me daarom nog meer morphine . Uiteindelijk ook weeenremmers en gelukkig nam het af ...

Je gaat zo n onzekere tijd tegemoed en dan was het moment ineens echt daar . Ik lag al in het ziekenhuis en me ctg waren al 2 weken niet meer goed . Ik werd op een nacht wakker en me bed was helemaal nat ...ik schaamde me want ik dacht dat ik in bed had geplats ..toch kwam de nachtdienst kijken en jahoor me vliezen waren gebroken ...het was wel onrustig in me buik maar ik kon gewoon nog slapen enz
Tot op die maandag ochtend ...ik wist niet meer wat ik moets doen .welke houding aan te nemen of wat dan ook

De gyneacoloog kwam en die zei we gaan zo je cerclage verwijderen en we gaan je nu longriijpers geven en de weeen remmen .

Ik vond het allemaal best ...Ik lag toen nog op zaal met een meisje waar ik al 4 weken mee lag ..Ik klapte toen de artsen weg gingen ...ze gingen me vriend bellen ..Ik wist gewoon dat ik zou gaan bevallen van een kindtje die tevroeg word geboren ..

Ik liet het over me heen komen , de weeen namen toe en de longrijpers moetsen sneller worden toegedient . Normaal doen ze 6 zakjes in 48 uur en bij mij moets dat in 24 uur ...Echter kwam er een spoedkeizersnee tussen waardoor ik 1 uur langer moets wachten dat me cerclage werd verwijderd ..

Toen ze de cerclage gingen verwijderen , ging ik van me stokje het deed zoveel pijn . en had ook nog eens die rugweeen
Me gyneacoloog is nog 1 uur bij me blijven zitten om te kijken wat er ging gebeuren .

hij zei , we kunnen het niet meer rekken ben ik bang . en voordat hij die zin af had stonden er kinderartsen om ons heen ...en moets ik gaan persen ...ik heb niks van me bevalling mee gekregen omdat ze me weer hadden plat gespoten . Wel ben ik op de normale manier bevallen . Ik riep tijdens me bevalling wat gebeurt er en ze zeiden je bent aan het bevallen .

Toen hij werd geboren was het even stil in de kamer zei me vriend . Maar gelukkig begon onze zoon te huilen , en dat wouden de artsen zien omdat ik maar 1 zakje longrijpers had gehad .
Wel werd hij gelijk wegggenomen en had hij hulp nodig om te ademen ..Maar elke dag ging het beter met hem en onze zoon weeg nu maar lief 3445 gram ..en we zijn zo gelukkig ..

Het had ook anders kunnen aflopen .

Ik vind het ook knap dat jij je verhaal durf te vertellen . Ben je naar jullie dochter nog zwanger geweest ? of is het nog juist niet zolang geleden gebeurt

 

@binck2011, ik had een standaard 20-weken echo, helemaal geen klachten, helemaal niets. De echo was helemaal goed, ons dochtertje* was helemaal goed gekeurd (zover dat kan), maar toen werd er nog even naar de baarmoederhals gekeken en die stond dus open, was week en ik had al een uitpuilende vruchtblaas. Dus meteen door naar het ziekenhuis en inderdaad eerst afwachten omdat ze niet meteen een noodcerclage plaatsen, maar eerst het een en ander testen.

Het stomme is, ik was niet verbaasd. Vanaf 16-weken zwangerschap maakte ik me al druk dat ik te vroeg zou gaan bevallen, bij een extra controle met 11 weken heb ik nog gevraagd of de verloskundige mijn baarmoederhals wilde checken, maar dat weigerde ze. Ik kan me nog herinneren dat mijn vriend ergens tussen die 16 en 20 weken gezegd heeft dat hij wist dat ons kind helemaal gezond was en dat ik toen gezegd heb dat ik dat wist, maar dat ik gewoon erg bang was dat de zwangerschap niet goed zou aflopen.

Dit alles was in de zomer van 2010, kort daarna ben ik weer zwanger geraakt en heb ik een preventieve cerclage gekregen. Dat is ook heel spannend, maar biedt veel meer garanties dan een noodcerclage. 14 september dit jaar hebben wij een gezond, voldragen zoontje gekregen. Onze zoontjes, die van jullie en die van ons, schelen qua geboortedatum dus maar een maand (en gecorrigeerd 3 maanden).

Ik heb me nog heel lang afgevraagd wat er gebeurt zou zijn als ik wel die extra echo had gehad waar ik om gevraagd had, maar sinds de geboorte van onze zoon weet ik dat het zeer waarschijnlijk niet uitgemaakt had. Nog geen dag voordat de bevalling van onze zoon inzette had ik een controle in het ziekenhuis (39 weken) en was er volgens de gynaecoloog nog geen teken van een naderende bevalling te bespeuren. Als dit ook voor de bevalling van mijn dochtertje* gold, dan had die echo weken van te voren ook helemaal niets uitgemaakt.

Ik vind het heel heftig om jouw verhaal te lezen, ik heb me echt wel gerealiseerd dat er ook een hele zware tijd aangebroken zou zijn als de noodcerclage bij mij gelukt was. Zoveel mijlpalen die je nog hebt moeten nemen voordat je je zoon mee naar huis mocht nemen.

De statistieken liegen er dan ook niet om, 5% van de vrouwen haalt de noodcerclage (in ons geval dus, als ze de vroegtijdige bevalling herkennen, ik bedoel niet bij een verstrijkende baarmoederhals), daarvan redt 50% van de baby's het en is voorbij de 30 weken al heel mooi.

De meeste schrijfsters in dit topic hebben een kindje of zelfs kindjes verloren door baarmoederhals insufficiëntie, dat maakt die aandoening ook zo gemeen, de kindjes waren allemaal gezond.

Maar ik heb inmiddels veel verhalen gelezen van vrouwen die een kindje verloren zijn en die 12 weken grens is dus helemaal geen zekerheid. Maar de meeste mensen steken liever hun kop in het zand, schuiven het voor het gemaak onder een 'miskraam'. Volgens het Radboud, waar ik mijn preventieve cerclage gekregen heb, ligt het percentage vrouwen die een levende baby mee naar huis mag nemen na de 12 weken zwangerschap tussen de 97 en 98 procent. 1/200 gaat mis in het tweede trimester, 1/100 in het derde trimester en dan zijn er nog de kindjes die kort na de geboorte overlijden. Ik vermoed dat jij vast ook hele heftige dingen gezien hebt op de Nicu.

 

Berte en Binck wat heftig wat jullie hebben meegemaakt...maar nu zijn jullie gelukkige moeders van jullie wondertjes.
Geniet van hun..

Binck wat Berte ook aangeeft klopt wel ons uitgangssituatie is inderdaad iets anders..mijn cerclage is preventief gezet..en daar ben ik erg blij om..als dat niet t geval was was ik mijn kindje weer verloren...en dan voor de derde keer..
Nadat ik mijn eerste kindje had verloren met 16 weken hadden ze gezegd dat t door de GBS bacterie kwam..toen wisten ze niks anders te zeggen..t was echt kort door de bocht..en wij maar accepteren wij wisten niks anders t was ons eerste kindje..we dachten ja t zal wel..en daarna was ik dus weer gelijk zwanger dat ging mis met 18 weken..en toen had ik helemaal geen GBS..pas later nadat de vliezen waren gebroken hebben ze iets van gbs ontdekt..want voor dat de vliezen braken en erna hadden ze mijn urine op kweek gezet..en ik heb 5 dagen lang rond gelopen zonder vruchtwater en toen is de bevalling op gang gekomen en dus ook gbs geconstateerd..dus t is dus een kip ei verhaal..
Vandaag had ik weer controle heb duidelijk gemaakt dat ik me zorgen maak om die stomme gbs maar mijn gyn vertelde dus dat t echt geen kwaad kan nu maar voor de bevalling moeten ze ruim van te voren behandelen..en daar ga ik maar van uit.
hopelijk komt t goed..ik ben al bijna 28 weken zwanger...dus als ik nu vohtverlies/bloedverlies heb of de weeen gaan beginnen dan gaan ze geljik actie ondernemen..nu moet ik dus extra alert zijn.
Over 2 weekjes heb ik weer controle ze gaan geen inwendig meer kijken..heb over 2 weken een groeiecho en glucose test..ben benieuwd.dan zijn we bijna 30 weken soo dan ben ik echt blij als ik dus 30 weken ben

Nou dames ik wesn jullie heel veel succes en plezier met jullie wondertjes..Binck je hebt echt geluk gehad met je noodcerlage zoals jij ook zegt t kon ook anders gaan.

liefs
Mel

 

hello,
hier ben ik weer eventjes..
hier nog alles goed , controle bij gyn gehad bmh was nog steeds goed, iets meer dan 3 dus das goed, ukkietje is wel al langzaam aan het indalen..over 2wkjs weer op controle en ga dan vragen wanneer de cerclage eruit mag vermits mijn gyn eind januari 2w op verlof gaat en heb toch liever da hij dat nog doet stel dat ik vroeger beval dan is hij er ni.. :s maja

 

Een update... Bij de controle van gisteren zag alles er goed uit, geen funneling deze keer. De lengte van de bmm was 23 mm, wat prima is voor mij!
Van de week de verjaardag van onze grote zoon gevierd, pfff, vier jaar alweer! Gaat veel te snel eigenlijk, en nu ik zwanger ben komen de tranen veel sneller, dus wel een paar keer vochtige ogen gehad... Volgende week gaat hij naar de basisschool, vind het heel jammer dat ik hem niet zelf kan brengen, maar (zeg dit heel vaak tegen mezelf) het is gewoon niet anders.

Mama G, als ik teveel heb gedaan krijg ik idd harde buiken en dat zware gevoel onder in mijn buik. Ook voel ik dan de hechting en dat kan wel pijnlijk zijn. Dit krijg ik ook als ik te lang rechtop zit, dus hang ik voornamelijk op de bank... Huishoudelijk werk zit er voor mij ook niet meer in, het is even aanpoten voor mijn vriend!

Maar ben nu 26 weken, over twee weken weer controle. Eindelijk weer bij mijn "eigen" gynaecoloog, dat is even geleden...

Yokeke, ben heel benieuwd wat jouw gyn zegt. Ik hoop over twee weken ook iets meer te weten over wat er zal gaan gebeuren. Hmm, eerst de komende weken maar weer eens door zien te komen!

Mel, je bent me net voor, dus ik houd je goed in de gaten, hahaha. Lukt het je ook om een beetje vooruit te plannen? Ik merk dat ik nu een beetje aan het "einde" begin te denken. Wanneer de hechting eruit, stuitligging, keizersnee of niet. Weet jij al wat meer?

Binck en Berte, wat een verhalen. Moeilijk om te lezen eigenlijk. Alle herinneringen komen terug aan de moeilijke tijd na het verlies en de spanningen van de eventuele vroeggeboorte na het plaatsen van de noodcerclage. Geniet van de wondertjes die jullie hebben, al zullen jullie dat ongetwijfeld doen!

Nou, tot zover even!
Ajuus,
Tineke

 

Tineke gefeliciteerd met de verjaardag van je zoontje.nog vele jaren samen.En ik ben blij te horen dat je controle goed was..en zeker goed dat er geen funneling meer is.
Lekker veel rusten dan gaat je zeker ver komen..ik geloof heilig in dat alleen rusten al goed is ..natuurlijk is t ook belangrijk dat we een cerclage hebben en injecties krijgen.
Ik doe ook niet veel zoals jij beschrijft hang ik ook op de bank..en slapen doe ik ook veel.


Ik durf nu ook vooruit te denken..dat is pas deze week begonnen hoor..Maar niet over hechtigingen, stuitligging of keizersnee..dat laat ik allemaal op me afkomen...ik zie wel..
Vooruit denken doe ik nu meer met leuke dingen zoals babykamer inrichten kinderwagen kopen kleerjtes kopen
ik heb ook wat kleertjes en spulletjes voor de kleine besteld en die zijn al binnen..zooo leuk allemaal.
we gaan binnenkort ook een babykamer bestellen en een kinderwagen..tot nu toe had ik helemaal niks gedaan en gekocht niet eens een rompertje ofzo..dat had ik bij mijn 2 engeltjes ook niet gedaan..misschien was t een voorgevoel.maar nu moet t wel want baby boy kan elk moment komen..hoop natuurlijk dat hij langer blijft.
Elke dag elke week krijgen we meer hoop en ik weet zeker dat jij dat ook hebt..
Je bent al lekker ver...hou me maar lekker in de gaten

En veel succes met je hardebuiken..daar heb ik gelukkig geen last van..maar als ik iets te lang sta of loop voel ik pijn in me onderbuik en daarom lig ik gelijk..na een ziekenhuis bezoek heb ik meestal pijn..ach ja ik ben al heel blij dat ik zover ben gekomen.

Nou meid doe lekker rustig aan en geniet van t weekend

liefs
Mel

 

Mijn beste wensen voor iedereen ! Ik denk niet dat ik moet toelichten wat ik iedereen wens eh ?

Met N&L* is er ook GBS gevonden. Net voor m'n 24 weken grens vond ik bloed in de broek en hups natuurlijk direct naar het ziekenhuis. Daar constateerden ze uitpuilende vliezen en opening. De noodcerclage heb ik niet gekregen omdat ik dus GBS bleek te hebben en ze die eerst onder controle wouden krijgen. Ondanks flinke dosis AB bleek ik de dag daarna véél meer bacterieen te hebben en bleek dat de opening zich ook vrij snel verzette. Net te jong voor de wet om te mogen helpen, de 24 weken grens zonder longrijpers is onbetwistbaar. Achteraf was het giswerk. Had ik nu baarmoederinsufficiente, opening hierdoor gekregen waardoor daarna de gbsbacterie weelderig kon tieren ? Of omgekeerd, eerst de GBSbacterie gekregen en daarna opening. De zwangerschap van mijn zoontje, nu net drie maand, heeft uitgewezen wat iedereen al vermoedde: zwakke baarmoederhals en een bacterie die de kans greep bij contact met de buitenwereld. Zolang dit contact er niet is, hoeft er geen probleem te zijn. Niet teveel zorgen maken dus, al besef ik dat dat moelijk is. Ik maakte me elke dag wel zorgen uitgezonderd de dag van een goeie controle. Ik heb ook een maand in het ziekenhuis gelegen, daar was ik wel meer op mijn gemak. Ben die mensen nog altijd heel erg dankbaar.

Ook hier een Belgje. Sebiet (=straks) moet ik niet meer gaan vertalen hihihi. Welkom en proficiat met zwangerschap nummer drie. Die commentaar mag je inderdaad zeker verwachten, ik denk dat als je het zelf niet meegemaakt hebt, het moeilijk in te leven is. Ik heb bijvoorbeeld een lange medische weg achter de rug om zwanger te raken, dan is het ook al taboe om kwaaltjes te bespreken 'omdat dit toch is wat je wou'. Lang leve dit forum, hier voelde ik mij altijd zeer erg begrepen.

xxx

Gummibeertje

 

hoi allemaal.

Ik zal in het kort mijn verhaal hier doen.

Ik heb vanaf begin van mijn zwangerschap nu 19 weken al last van buik en rug pijn. heb dit ook van begin duidelijk gemaakt bij de verloskundige en huisarts maar er werd niks mee gedaan ik had dagen dat ik niet kon lopen zo erg dat m man m naar de toilet moest helpen ook dit heel duidelijk aangegeven en huisarts zei dat ik bekkeninstabiliteit heb zonder enig onder zoek ik was toen 3 maanden zwanger.

na veel gezeur bij de verloskundige over mijn pijn heeft ze mij twee weken geleden ik was toen 17 weken doorgestuurd naar de gynaecoloog na een inwendige echo bleek mijn baarmoederhals 3 cm te zijn waarvan nog maar 2,3cm dicht ik had geen flauw idee wat dit inhield dit is namelijk mijn eerste zwangerschap ik heb er ook geen uitleg over gehad helemaal niks enige wat ze zei is geen zware dingen tillen meer ook niet en stuurde mij naar huil.

thuis aangekomen heb ik het opgezocht op internet en zag ik hoe ernstig het is. helemaal overstuur hebben we ziekenhuis gebeld en konden we volgende dag terecht. daar hebben ze op nieuw gemeten en BMH was 2,3 daarna gesprek gehad ze heeft ons uitgelegd wat het precies inhield en ik moest rust nemen en over week terug komen. zo gezegd zo gedaan na week weer terug en mijn BMH was weer verkleint nu heel erg was nog minder dan 1CM. mijn wereld storte zowat in wist gewoon niet meer wat ik moest denken of zeggen. ik had gelukkig over bandje gelezen en heb het zelf voorgesteld aan de gyno ben meteen opgenomen en de volgende dag is het bandje gezet. heb nog een dagje in ziekenhuis gelegen en mocht gisteren na huis.

gyno zei dat ze er wel vertrouwen in had operatie was goed gegaan.

heb nu geen harde buik meer en voel de baby ook heel goed bewegen> heb nog wel pijn soort van druk bij m baarmoeder en pijn in m buik. ik hoop zo dat ik de 28 weken haal ik vindt het heel eng vooral omdat de kleine al echt een mensje is en ik m voel bewegen.

heb volledige bedrust sta alleen op voor toilet meer ook niet ik wil geen risico's meer nemen.

 

@naadtje , Mocht je al na 1 dag naar huis ? wat snel zeg ...Ik heb 4 weken met een noodcerclage in het ziekenhuis plat gelegen en daarna ook thuis bedrust gehad ..Ik heb met 18 weken de cerclage gehad met 22 weken mocht ik naar huis en met 24 weken tot aan 32 weken weer in het ziekenhuis gelegen ...en toen is onze zoon geboren ...hoelang ben je nu zwanger .

@ jannet lees je nog mee ...heb je verhaal gelezen en ben benieuwt hoe het nu met je gaat ....sterkte meid en voor alle andere natuurlijk ook

 

Hoi Naadtje als als eerst gefeliciteerd met je zwangerschap..en wat goed dat je je gevoel hebt geluisterd goed gedaan meid.
Nu moet je zeker rustig aan doen vooral de eerste twee weken zijn erg belangrijk. je moet veel water drinken minimaal 2 liter per dag om geen blaasontsteking te krijgen..ik heb in het begin ook heel veel cranberrysap gedronken..schijnt ook goed te zijn voor infecties in je blaas...Drukkend gevoel onderin heb je wel paar dagen last..ook vloeien kan paar dagen duren maak je niet druk..maar bij twijfel altijd aan de bel trekken.
Heel veel succes en ik hoop dat jij minimaal net zo ver komt als mij nu...mijn volgende mijlpaal is 30 weken

Liefs
mel

 

@blinck2011

ik ben nu 19 w en 1 d zwanger. ze wilde mij de zelfde dag na huis sturen zodra de ruggenprik was uitgewerkt maar dat wilde ik niet mocht nog tot volgende dag blijven ik had was liever nog gebleven maar vonden ze niet nodig. ik ben echt heel erg onzeker en bang durf niks meer en toilet bezoek is drama. ik weet ook niet waar ik op moet letten qau gevoel in m buik enzo ik heb ook niks van medicijnen meegekregen terwijl ik veel leest dat er ook bij veel vrouwen weeënremmer wordt toegediend.

mag ik vragen wanneer je de operatie hebt gehad en waarom je van w 24 tot 32 opgenomen bent.