Beste dames, Ik ben nieuw op deze site. Heb veel reacties gelezen. Succes allemaal. Zijn hier ook dames die voor de tweede keer zwanger zijn met een cerclage? Groetjes Ir
Welkom Radirma! Ik ben voor de derde keer zwanger met voor de tweede keer een cerclage. Bij ons eerste kindje ging het mis met 23 weken. Er zijn hier meer meiden die voor de tweede, en sommige zelfs derdere keer een cerclage hebben (gekregen).
Hoi meiden .. ik ben hier heeeeeel lang niet geweest , maar ik kom met een positief verhaal.. na 2 kindjes te hebben verloren in 2010 doordat ik cervix isuffientie heb ( baarmoederhals die niet werkt en te vroeg open gaat) en een extra schot in mn baarmoeder had kreeg ik dit jaar april een cerclage. Ik was ontzettend bang voor de ingreep maar het viel echt mee,,, heb er nooit last van gehad en nooit de cerclage gevoeld. ik heb 5maanden plat in bed moeten liggen en die bedrust samen met de cerclage en wat medicijnen om weeen te remmen & hormoon injecties hebben er voor gezorgd dat wij nu een prachtige zoon thuis hebben !!!!! Riley is geboren dmv een keizersnede met 36+4 weken en woog 3940gram!! als hij kleiner was geweest had ik het echt uit kunnen lopen !! daar ben ik van overtuigd... De artsen van ons lokale ziekenhuis en de arten van het medisch centrum hadden er weinig geloof in dat ik het zou halen ... maar zo zie je maar ....wonderen bestaan nog !! Dus meiden ,, wees niet bang laat die cerclage zetten ( ik heb hem gezien , het is een heeeeel stevig bandje ..die gaat niet zomaar kapot ) en GO FOR IT !!! Ik heb een hele zware 8 maanden achter de rug ,,, met alleen maar stress en angst maar als ik onze zoon naar me zie glimlachen , dan is alles het dubbel en dwars waard geweest !!!!!!!! en zon lief kindje ,,gun ik jullie allemaal!!! ik zeg dus DOEN!!
@ beste Tijm & alle dames die hier een reactie op willen geven. Wij zijn ons eerste kindje verloren tijdens de 20ste zwangerschap week. Mega impact op ons leven. Ik denk er nog elke dag aan. Na het vreselijke verlies was ik al weer na 4 maanden opnieuw zwanger. Heel dubbel gevoel gehad. Ik werd toen vanaf de 7e week bij gestaan door VUmc, spreekuur preventie vroeggeboorte. Ons tweede kindje is gekomen doordat ze bij 22 weken met spoed een cerclage hebben geplaatst. Het was net op het nippertje. 16,5 weken plat gelegen op bed. Met 38,5 week is onze prachtige dochter geboren. Nu bijna twee jaar later durf ik er weer een beetje aan te denken om misschien voor een derde zwangerschap te gaan maar zie nog veel beren op de weg. Maar dan stel ik mezelf de vraag moet ik me laten leiden door het negatieve? Ik vind het zo moeilijk. Ik ben zo bang dat ik weer een kind verlies. Maar als ik kijk naar mijn dochter dan denk ik zo kan het ook. Kortom er gaat van alles door mijn hoofd. Maar de klok tik. Ik ben bijna 36 jaar. Hoe heb jij dat ervaren? Ben heel benieuwd naar verhalen van lotgenoten. @xfromheaven. Super gefeliciteerd!!!! Geniet van jullie wonder. Groetjes Ir.
Xfromheaven heerlijk meis lkkr genieten van jullie zoon jou verhaal geeft dan toch positieve energie!
Zo, weer een update. 30 weken alweer. Ons meisje blijft wat klein maar volgt netjes haar curve, prima dus. Mijn bloeddruk is nog steeds laag maar afgezien van flauwvalneigingen is dat prima. Mijn buik wordt al best dik, dikker dan de vorige keer en ik ben inmiddels al zo'n 8 kilo aangekomen. Omdat er zoveel pagina's te lezen zijn een korte herhaling van ons verhaal voor wie erom vroeg (welkom trouwens!): Bij de 1e zwangerschap werd mijn baarmoederhals in de gaten gehouden omdat deze al verkort begon vanwege een conisatie een aantal jaren terug. Uiteindelijk heb ik met 24 weken een cerclage gekregen omdat de baarmoederhals 14mm was. Deze is met een ruggeprik geplaatst en met 37 weken onder algehele narcose verwijderd (het betrof een chirodkar-cerclage, die zit hoger dan een mc-donalds want daarvoor was mijn baarmoederhals al te kort geworden en daarom kan dat niet poliklinisch). Beide keren viel het me reuze mee en was ik na 2 dagen weer up-and running. Deze zwangerschap heb ik met 14 weken een preventieve cerclage gehad. Wederom een shirodkar die nu onder algehele narcose is geplaatst en ook weer onder algehele narcose zal moeten worden verwijderd. Het plaatsen viel me tegen, maar dat kwam ook omdat ik 3 dagen later op vakantie ging. Die eerste vakantiedag kon ik nog niet zoveel. Over diverse zaken zijn verschillen van inzicht tussen verschillende ziekenhuizen. Mijn ziekenhuis schrijft geen rust voor als policy (sterker nog: ze adviseren de conditie een beetje op peil te houden maar wel goed naar je lichaam te luisteren) en ik mag en kan dus alles doen zoals elke zwangere. Ik werk dus ook nog full-time. Dat was bij onze 1e zwangerschap ook al zo. Ons 1e kindje is met 39,3 week geboren. Het enige wat ik niet mag is gemeenschap hebben en ook voert dit ziekenhuis na een cerclage geen inwendige echo's meer uit vanwege risico op infecties en omdat het verder toch geen toegevoegde informatie geeft. Mijn man zet wekelijks proluton-spuiten in mijn bil: dat is een hormoon waarvan gedacht wordt dat het misschien de baarmoeder rustig kan houden. Deze behandeling bevindt zich nog in een test-fase en persoonlijk (obv onderzoeksresultaten die ik op internet vind) denk ik niet dat ze veel nut hebben, maar ik doe het maar braaf, al zijn het wel rot-prikken. Nouja, hoop dat het je wat geruststelt en dat het ook voor jou allemaal goed zal gaan!
Radirma, pff...wat een heftig verhaal!!! Gelukkig dat ze bij jullie tweede kindje er op tijd bij waren, maar het zal een heel heftige zwangerschapstijd zijn geweest. Bij mijn tweede zwangerschap (1e dus met cerclage) was ik een soort verlamd van angst. Durfde tot 28 weken echt heel weinig en daarna steeds een beetje meer, maar ik had echt totaal geen vertrouwen in mijn eigen lijf. Was bang dat ik signalen van mijn lijf zou missen waardoor we weer een kindje zouden verliezen. Uiteindelijk is ons mannetje met ruim 39 weken geboren. Deze zwangerschap verloopt toch best wel anders. Door de goede ervaring met de cerclage, maar ook het herkennen van de pijntjes als zwangerschapsgerelateerd, is mijn angst vele malen minder. Daarbij komt ook nog eens dat ik door de kleine amper tijd heb om te veel bij mijn angsten stil te staan. De controles zijn telkens goed (ze meten mijn bmh wel elke twee weken voorzichtig op), waardoor tot nu toe blijkt dat hetgeen ik wel doe (dagelijks toch paar keer tillen van ons zoontje, kleine stukjes lopen, trap lopen etcetc) tot nu toe (nog) geen invloed heeft op de lengte van de bmh. Wel ben ik met 20 weken gestopt met werken. Dit voelt beter, ook doordat ik anders geneigd ben om over mijn (fysieke) grens heen te gaan. En zoals Frederique al schrijft, de meningen over wat wel/niet mag kan enorm verschillen. Ik heb van verschillende gynaecologen verschillende meningen gehoord, en kies daarin een beetje de weg die voor mij het beste voelt. liefs Tijm
Hallo dames, Mijn cerclage is inmiddels ook geplaatst, gistermorgen. Vond de ingreep zelf, onder narcose, erg meevallen. 45 minuten op de operatietafel klimmen tot weer bijgekomen op weg naar de afdeling. Vond het niks eng. Wel achteraf een behoorlijk geïrriteerde baarmoeder en s avonds na ontslag toch weer terug in het ziekenhuis. Mijn bm was toen alle verdovende middeltjes waren uitgewerkt, ' not amused' , erg schrikken vond ik, maar ook dat is afgezakt. Bmhals was 38,6 mm btw, volgensmij is dat best netjes? Nu nog wachten tot ik weer fatsoenlijk naar toilet durf, dat is ( bij mij iig) nog even erg pijnlijk. Gelukkig heb ik begripvolle darmen . Kaytjuh ben je er helemaal uit wat je gaat kiezen straks? Ohja. Shirodar of mcDonalds, wat is t verschil? Ik heb daar heel niks over gehoord maar zag chirodkar op t opnameformulier staat.
Het verschil is dat een Shirodkar veel hoger geplaatst wordt, en de blaas ook iets opgeschoven wordt. Deze moet ook weer onder narcose verwijderd worden. Een mc Donalds-cerclage kan met een beetje geluk poliklinisch verwijderd worden. Bij mij werd er noodgedwongen voor gekozen omdat mijn baarmoederhals beide keren al te kort was. Althans zo werd me verteld. Waarom ze daar bij jou voor kiezen met zo'n lange baarmoederhals weet ik eerlijk gezegd niet, ik las ook iets over een niet bewezen vermoeden van lagere kans op ontsteking, misschien heeft het ook te maken met de voorkeur van een arts?
Ik heb beide keren een shirodkarcerclage gekregen. Geloof dat doordat ie hoger wordt geplaatst de kansen op een voldragen kindje iets groter zijn dan bij een mcDonalds (althans, dat lees je uit een van de weinige onderzoeken mbt cerclages op internet Prognoses bij beiden overigens wel goed) Verder hebben ze bij mij de vorige keer de cerclage poliklinisch verwijderd (behalve de eendenbek, was dit verder niet vervelend) en zal dit hopelijk deze keer net zo gaan.
Wat grappig Tijm. De vorige keer probeerden ze bij mij (ook 2x Shirodkar) poliklinisch te verwijderen maar dat lukte niet en moest toen onder narcose, deze keer werd me direct na de plaatsingsoperatie al verteld dat hij zo diep weggestopt zit (wat dat dan ook moge betekenen) dat het onmogelijk poliklinisch zal kunnen worden verwijderd. Misschien wordt er ook soms voor mc-donalds gekozen als de baarmoederhals nog lang is, mede omdat dat type makkelijker te plaatsen en te verwijderen is en de risico's met een lange baarmoederhals lager liggen. En ik las ergens dat er met mc donalds minder gevaar van infectie is. Maar dat is een wild guess. Vandaag is voor het eerst het prikken met proluton mislukt. Mijn man prikte 2x maar het deed zo'n pijn dat hij de naald eruit moest halen en daarna niet meer durfde. Ik wilde daarna niet meer. Morgenochtend maar opnieuw proberen.....
hai meiden de cerclage zit erin.. en is allemaal mee gevallen heb een ruggeprik gehad alleen het gevoel dat je je benen niet kan gebruiken is erg vervelend het warme en tintelende gevoel en alsof er een baksteen op me buik legt bah ... maar helemaal niks gemerkt veder. ik mag een nachtje blijven en als me buik rustig blijft morgen ochtenf naar huis krijg vandaag wel drie tabl om me baarmoeder rustig te houden... ik spreek jullie later meiden
Ha dames, Kaytjuh, fijn dat cerclage goed is gegaan, wel spannend! Ik hoop dat ie maar fijn mag blijven zitten tot de 37 weken. Bij mij is gister het pessarium verwijderd... dus nu is t afwachten wanneer de kleine zich aandient.. ik hoop voorlopig nog even niet! Het voelt wel wat slapper allemaal daaronder, alsof ie er elk moment uit kan vallen, maar dat zal ik me wel inbeelden. Zelf was ik van plan om vanaf nu weer wat actiever te worden, maar ben door alle bedrust mijn conditie helemaal kwijt, en krijg nu bij elk loopje al harde buiken en steken van onder, dus ik moet toch rustig aan doen. Succes allemaal met de zwangerschappen!
Ik heb nog een vraag, misschien dat jullie dat weten. Nu is mijn pessarium eruit, en wat nou als ik weer uitpuilende vliezen krijg? Of is dat altijd als je ontsluiting krijgt? Beetje gekke vraag misschien maar vind dat zo'n naar idee... heeft een van jullie dat gehad na het verwijderen van de cerclage? Toen het bij mij mis ging vorige keer op 20 weken hing op een gegeven moment bijna een derde van de vruchtzak 'naar buiten' , dat kan toch niet goed zijn als dat nu ook zou gebeuren? Ben nog steeds een beetje paniekerig, ondanks dat ik gelukkig al de 36 weken heb gehaald...
hay meiden vraagje hadden jullie ook zo last van slijmerige afscheiding na het bandje? bloeden wordt wel bruinig das goed teken ...