Oeh de warmte indd pfffff.... Ik heb werkelijk de hele dag de ventilator aan staan, die heeft i.i.g. een klein beetje verkoeling. Ik dek mn buik wel af want ben bang dat als mijn buik te koud wordt het kan zorgen voor samentrekkingen en harde buiken. Heb jij daar geen last van Verox als je een koude theedoek op je buik legt?? Mn zoontje weet ook niet zo goed wat ie met zichzelf aan moet door de warmte. Echt zielig... Zodra ik lekker met een nat koud washandje over zn nekje en armpjes en beentjes ga begint ie helemaal dolblij te spartelen haha, gossie... Ben ook blij dat ik niet aan t werk ben nu Verox, tjemig dat zou nu toch een marteling zijn. De zorg voor mn zoontje is dan ook echt het maximale wat ik kan hebben op een dag, afgezien van de warmte nu hoor maar sowieso door deze zwschap al. Naja, komt goed! Xx
Verox en pegece, leuk dat de controles zo goed waren!! Weegschaaltje, hoe oud is je zoontje nu? Ik kan me voorstellen dat het niet makkelijk is met die warmte, voor ons maar ook voor zo'n klein ukkie. Ik ga ook pas op 30 weken een beetje opgelucht zijn denk ik... Nu is het ook echt zo stresserend, ook al is alles voorlopig goed. Ik ben 16 weken nu, dus nog best lang te gaan voor we op een 'veiligere' grens zitten! De eerste mijlpaal wordt inderdaad 24 weken... Sunnysiri, had jij vandaag ook geen controle? Hoe was het? Pfft die warmte is wel lastig inderdaad... hier binnen is het rond de 27° ongeveer... Ik heb deze ochtend moeten braken, ik denk misschien van de warmte? En de rest van de dag een beetje slap - lage bloeddruk denk ik. Ik probeer me af te koelen door m'n armen - benen - gezicht en hals nat te maken, en dan zo te gaan liggen (met eventueel een ventilator op me gericht, als het echt niet meer uit te houden is). Hebben jullie ook zo'n stress bij elk klachtje of kwaaltje? Net alsof ik extreem bewust ben van alles wat ik voel, en dan ben ik er helemaal op gefocust en ben ik meteen ongerust. (bv een trekkerig gevoel of een steekje in m'n buik of zo) Ik denk dat het komt omdat het vorige keer is misgegaan ondanks dat ik weinig klachten had (enkel wat meer afscheiding). Dus nu wil ik echt niks 'missen'. Geen makkelijke zwangerschap dit keer, en ik heb ook zo'n medelijden met m'n man... ik heb het gevoel dat ik niks anders doe dan klagen en bezorgd zijn... en hij zit daarmee opgescheept De gyn had vorige week bij mij een wissertje genomen (= inwendig staaltje, met zo'n lang wattenstaafje) om te zien of ik geen bacteriën of zo had. Nu zei hij me dat er niet echt iets is dat meteen behandeld moet worden, maar dat ik wel elke avond een inwendige spoeling moet doen met Isobetadine Gyneacologie. Heeft iemand van jullie daar ervaring mee? Er staat op de fles dat het een zachte ontsmetting is, te gebruiken voor- en na een operatie of bevalling. Dus het klinkt alsof het niet slecht kan zijn. Ik moet ook sinds het begin van de zwangerschap elke avond Utrogestan (=progesteron) inbrengen, ook iemand van jullie die dat moet doen?
Hoi Soeki, Het is niet raar hoor hoe je je voelt meid! Ik denk dat we die extreme bezorgdheid allemaal voelen, althans de dames in deze topic dan. Ieder pijntje en ieder klachtje, hoe miniscuul ook, komt meteen onder een vergrootglas en is meteen reden tot angst en zorgen. Ik ben dan ook regelmatig voor extra controles naar het ziekenhuis geweest inmiddels. Puur omdat ik dan 'iets' voelde en dan bang was dat t mis zou gaan. Ik typ dit in de verleden tijd maar dat is t niet hoor ik hrb er tot op de dag van vandaag erge last van. Sterker nog, as we speak heb ik er last van pfffff..... Gisteravond en vanochtend ietsje vaker harde buiken gehad dan me lief is en ook een beetje een zeurende onderbuik. Heel vroeg in de morgen had ik me voorgenomen om vandaag te bellen of ik langs mag komen (mag altijd langskomen dat hebben we zo afgesproken). Ik heb as vrijdag sowieso controle dus nu twijfel ik weer of ik daar toch niet gewoon braaf op moet wachten. Dilemma dilemma... Soeki mn zoontje is trouwens officieel bijna 10 mnd maar gecorrigeerd is hij bijna 6 mnd oud. Bij hem moet de correctie er ook echt wel af. Oh dat uitstrijkje wat je gehad hebt heb ik ook gehad met 16 wk. Er schijnt namelijk een bacterie te kunnen zitten die ook een veroorzaker zou kunnen zijn van een vroeggeboorte. Zo willen ze alles uitsluiten en elimineren wat maar een extra risico kan betekenen. Ik heb er toen niets voor hoeven nemen. Jij hebt dus een soort van spoeling meegekregen? Is het een beetje makkelijk in gebruuk? Ben er verder niet bekend mee, maar vind het erg fijn voor je dat het onderzocht is en dat je wat gekregen hebt. Anders zou je er maar mee blijven rondlopen! Progesteron moet je iedere avond inbrengen? Breng je die vaginaal in? Zijn het pillen? Ik krijg ook extra progesteron deze zwangerschap, alleen krijg ik het toegediend in de vorm van een injectie 1 keer per week. Pruloton injecties heten ze. Hoop maar dat we heel lang baat mogen hebben bij de progesteron!! Liefs
Ook hier blijft de ongerustheid de kop op steken. Vorige zwangerschap verliep voorspoedig zonder klachten dus het besef dat het elk moment nog fout kan gaan is erg aanwezig. Ik ben erop gebrand ieder mogelijk symptoom te herkennen. Dus bij ieder "kwaaltje" gaat er bij mij een alarmbel rinkelen. Over het algemeen lukt het me aardig om mezelf gerust te stellen en ben ik pas 1x met spoed naar het ziekenhuis gegaan. Verder wacht ik braaf de twee- of drie-wekelijkse controles af. Het uitstrijkje is bij mij ook gedaan rond de 16 weken. Gelukkig werd er niets gevonden en was er geen verdere reden tot controle. Ook ik krijg wekelijks Proluton-/Progesteron-injecties. Worden jullie daar ook zo moe van? Dat medelijden met mijn partner herken ik ook... Ik voel me een verschrikkelijk slechte partner. We mogen geen sex meer hebben, ik zit de hele dag thuis terwijl hij hard moet werken, ik voer weinig uit en ben hem alleen maar tot last... Ik heb een geweldige kerel naast me, die me regelmatig laat merken hoeveel hij nog van me houd en dat hij me nog steeds aantrekkelijk vind. Maar toch wint mijn onzekerheid het vaak van zijn complimenten.
Hee dames, ik lees ook weer even bij Islah, hoe was de controle? En klopt, ik vind het ook vervelend dat we juist met een probleemzwangerschap altijd zélf dat eind moeten rijden bij onzekerheid/enge dingen... Voordeel van het zkh vind ik daarentegen weer wel dat ze meteen echo's en ctg's kunnen maken, bloed prikken, etc. Een vk die thuis komt kan weinig doen dan luisteren en eventueel alsnog naar het zkh sturen... Wij hebben nooit hoeven 'strijden' om te mogen komen; als we bellen dan zeggen ze meteen 'kom maar langs, dan kijken we even!' Ik word ook niet teruggebeld ofzo, het is meer mededelen dat we langskomen terwijl we bij wijze van al in de auto zitten Gelukkig hebben we die wel en hebben we geen oppas nodig - dat scheelt natuurlijk al veel! Verox, 25 weken! Wat goed! En wat goed dat alles er zo goed uitziet met de baby en je cervix! Dat dat de spanningen niet wegneemt herken ik, de angst blijft...dat was hier ook. Pas nu ik de 36 voorbij ben kan ik écht ademhalen en genieten. Maar ik ben daar dan ook wel een beetje laat mee, maar heb natuurlijk ook een probleemzwangerschap... Medelijden met je partner vind ik onzin. Hoezo is hij zielig en ben jij nu 'niet leuk'? Ik weet zeker dat geen enkele man van ons het ons kwalijk neemt hoe wij ons voelen of hoe beperkt we zijn door de zwangerschap of puur de angsten. En als een man dat wel vervelend zou vinden, vind ik hem een hork die er niks van snapt. Wij hebben er toch ook niet voor gekozen niet onbezorgd zwanger te kunnen zijn? De meesten hier zijn een kindje verloren, het ergste wat je kan gebeuren! Dat is afschuwelijk, alle vertrouwen in je lijf is weg. En om een volgend kindje te kunnen krijgen moet je opnieuw vertrouwen krijgen in dat lijf en dat is vreselijk moeilijk. Daar horen angsten bij, en zorgen, en allerlei dingen die niet meer mogen. Dat is voor JOU rot, en voor je partner natuurlijk ook. Maar mijn vriend vindt het het moeilijkst nog dat hij het niet over kan nemen voor me, dat hij alleen maar heeft kunnen zorgen al die maanden op de bank en verder niks kon. Tuurlijk heb ik me ook wel eens 'een slecht vriendinnetje' gevoeld, maar hij werd daar gewoon boos van. Want de opoffering die ik bv heb moeten doen (15 weken plat - echt plat dus) en alle klachten en pijn en het steeds geconfronteerd worden met harde buiken bv (wat hij niet had, hij had iig nog afleiding in bv werk, huishouden en dingen doen) maken mooi wél dat we straks een kindje hebben. Dat is afzien geweest, ook voor hem, maar wat zijn die paar maanden op een heel leven straks? Pegece, fijn dat alles goed lijkt! En een kleintje dus...tsja, zo lang het ukje groeit is er niks aan de hand. Wel fijn dat ze het zo goed in de gaten houden. Weegschaaltje, zo herkenbaar indd die spanning voor iedere controle. Dat zit er bij mij (na bijna 4 maanden meerdere checks per week) zo ingebakken dat ik ook nu er geen cervixmetingen meer gedaan word zenuwachtig ben voor een controle :') Je cervix is nog mooi lang en alles zit goed dicht lees ik - top! Ik ga duimen dat het zo blijft, maar wees niet te streng voor jezelf in dat je niet zenuwachtig mag zijn ofzo want het is hartstikke logisch dat je dat wel bent. Hadden we maar een luikje om zelf even te kijken hoe het er van binnen voor staat hè! Soeki, die stress is heel herkenbaar en je wordt je ook heel bewust van je lijf. Iedere harde buik vond ik eng en ik was ze steeds aan het timen, ook al probeerde ik dat niet te doen. Wat waterige afscheiding? In mijn hoofd wees dat op gebroken vliezen. Kramp in mijn buik? Dat was vast een wee. Enzovoooort... Zoals ik hierboven al zei: je weet niet wat er van binnen gebeurt, konden we dat maar zien! En je merkt pas op dat het mis is als het écht goed mis is bij die stomme cervixen van ons... Hier overigens geen ervaring met uitstrijkjes of spoelingen. Ik heb wel preventief antibiotica gekregen rond de 24 weken om vroeggeboorte tgv een eventuele bacterie te voorkomen. Hier ook geen progesteron, mijn gyn is daar geen voorstander van.
En dan hier...36+1 inmiddels. Geweldig! Ze weegt al meer dan 3kg, onze kleine dikzak Ik mag nu echt weer alles doen en het valt me mee hoe goed dit gaat. Ik kan een half uurtje wandelen, kan gewoon voor mezelf zorgen, kan als ik wil de trap op en af. Wat een vrijheid! Het is heel bizar hoe erg je dingen kunt missen als je eigen drinken pakken of zelf de ramen open zetten of de vaatwasser uitruimen. Het is veel huilen hier omdat ik die dingen vanaf begin april al niet meer mocht. Ongelofelijk hoe lang ik op die bank en dat bed heb gelegen... Enerzijds word ik heel verdrietig van die confrontatie, maar anderzijds zijn het happy tears omdat ik zó graag met mijn zwangere buik dingen wilde doen en trots wilde showen (hoe stom dat ook klinkt) - en nu kán dat gewoon! En waar ik bang was dat mijn lichaam het niet aan zou kunnen doordat het volledig afgetakeld was in de afgelopen maanden en die buik niet gewend is valt dat dus heel erg mee. Heb nog het meeste spierpijn in mijn nek van rechtop zitten en mijn hoofd moeten dragen. Oh, en mijn voeten doen zeer van het lopen enzo Ik vond het maandag doodeng om te gaan doen nadat de gyn zei 'sta op en loop! Geniet! We gaan wel zien wat er gebeurt!' Bang dat ze meteen zou komen. Maar om meteen daar doorheen te gaan heb ik dingen opgepakt en ben ik echt behoorlijk druk geweest en mijn vliezen zijn nog niet gebroken en ik heb geen weeën. Nou lijkt me dat als mijn cervix het indd zou begeven die al gebeurd was nu, dus ik denk dat mijn lijf het nog wel even houdt! Ben nu ook niet bang meer dat ze komt; als ze nu uit zichzelf komt heeft ze bijna betere kansen dan bij een ks met 38 weken omdat ze bij een natuurlijk in gang gezette bevalling hormonen door haar lijfje krijgt die haar klaar maken. Ook minder kans dan op wet lungs bv, iets wat ik ook wel eng vind bij een ks... Psychisch doet het me erg goed om weer écht op pad te mogen, er is ineens een wereld buiten 'zorgen om de kleine' en dat is heerlijk Wel blijven de angsten steeds omhoog komen. Bang dat het ukje niet levend ter wereld komt, bang dat ze ernstig ziek blijkt, bang dat ze gehandicapt blijkt - zulke dingen. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat deze zwangerschap 'goed' gaat aflopen na al die zorgen en spanning... Maar goed, niet te veel aan denken en hup, even naar de winkel. Want dat mag ik nu weer
Wat een heerlijk positief bericht Pinklove! Hoewel ik geen bedrust heb, merk ik dat mijn conditie erg achteruit gaat van het "voorzichtig doen". Ikben dan ook erg bang dat mijn lichaam straks niets meer aankan, maar als ik jou zo hoor dan krijg ik daar weer alle vertrouwen in! Geniet nog even van de laatste loodjes! Een dikke knuf!
Ahhh...dankjewel! Er is echt hoop! Als je ziet waar ik vandaan kom is hoe ik er nu insta al meer dan we hadden kunnen dromen. Fysiek, maar zeker ook psychisch. Mocht je je vervelen, ik heb hier op het forum een topic over 'bedrust' en daar kun je iets lezen over de hel van de afgelopen maanden.
Wat een herkenning haha PinkLove. Ik heb dan wel minder lang moeten rusten dan jij tijdens de vorige zwangerschap (van 24 t/m 35 weken) maar toch voor mijn gevoel waren het 11 ontzettend lange weken. Inderdaad echt een verademing als je 'simpele dingen' ineens weer allemaal kan en mag. Geniet er maar van want ik neem aan dat je na de geplande ks weer een tijdje niet zo mobiel bent. ; ) Ben je trouwens niet bang dat je ergens onderweg gebroken vliezen krijgt? Want dat had ik dus na het verwijderen van de cerclage haha, had het gevoel alsof ze er ieder moment kon uitvallen! Wat je zegt over ziekenhuis/vk-praktijk klopt trouwens wel. Je bekijkt het wat genuanceerder en dat had ik even nodig haha, baal er alleen gewoon van dat dat ziekenhuis zo ver is van hier en we steeds van vervoer van anderen afhankelijk zijn... De controle ging goed en het was toch echt gewoon mijn groeiende baarmoeder volgens de vk, want alles zag er verder goed uit. Maar nu heb ik weer een longontsteking te pakken... : ( Dat waar ik laatst zo ziek van was bleek achteraf een virus o.i.d en dat heeft een longontsteking veroorzaakt. Maar ik heb ook astma dus ben er sneller vatbaar voor. Heb vandaag een kuurtje ervoor gekregen van de HA en moet het erg rustig aan doen (rustiger dan ik al deed haha). Traplopen bv. gaat niet zo goed. Al heb ik nog maar 1 pilletje genomen, wellicht dat het na een paar dagen weer wat beter gaat. Ik vond het ook al raar dat ik ineens weer zo moe was, maar dat kwam dus daardoor. Verox, ik kan me niet herinneren dat ik zo moe werd van die proluton. Maar ik snap niet zo waarom je die krijgt als je toch gewoon een cerclage hebt. Die cerclage zou het werk moeten doen toch, en die proluton haalde hier echt niks uit, met 24 weken had ik nl. alsnog ontsluiting ondanks de wekelijkse prik...
O ja, ik heb maandag dus ook een groeiecho gehad en de baby wordt op zo'n 1600 gram geschat, groeit dus zoals het hoort en er is ook genoeg vruchtwater. Over 4 weken krijg ik weer zo'n groeiecho.
Hey Islah, fijn dat de controle en groeiecho goed waren! Wel rot dat je nu een longontsteking hebt. Dat lijkt me geen pretje. Maar goed dat je zo goed onder controle staat, en wat extra rust kan geen kwaad. Ik begrijp wel dat ik Proluton krijg ondanks de cerclage hoor. Niet iedereen krijgt de cerclage om dezelfde reden. Wanneer je ontsluiting/verkorting van de cervix krijgt zonder contracties dan is er duidelijk sprake van baarmoederinsufficientie en zal de Proluton niet helpen. De cerclage is dan inderdaad je enige hoop. Bij mij is het nog onduidelijk wat de oorzaak van de ontsluiting of verkorting van de cervix was, mogelijk heeft een vroegtijdige activiteit van de baarmoeder (vrijwel pijnloze) contracties veroorzaakt waardoor de verkorting/ontsluiting is begonnen. In dat geval kan het gebruik van Proluton/Progesteron de vroegtijdige activiteit en daarmee de vroeggeboorte voorkomen. Wellicht is dan de cerclage juist overbodig. Om alle risico's te voorkomen voor mij dus zowel Proluton als een Cerclage.
Ja tuurlijk, was ook even vergeten dat jij het nog 'maar' 1x hebt meegemaakt, en je dus ook niet zeker weet of je wel cervixinsufficiëntie hebt. Bij mij was dat het na 2x (bijna) fout te zijn gegaan natuurlijk wel duidelijk.
Islah, ik ben ook nog wel een beetje bang dat mijn vliezen ineens breken hoor! Maar nu dat na 3 dagen nog niet is gebeurd wordt dat ook minder En als het gebeurt is ze heel welkom! Ik vind 36 al per-fect!! Ik heb trouwens geen cerclage gekregen omdat bij mij de verkorting werd opgemerkt na verliezen slijmprop en heel veel harde buiken al veel te vroeg, die ook bij volledige rust aanhielden. Oftewel: cervix reageerde op de contracties en daar was met mijn termijn nog niks aan te doen (remmen doen ze pas vanaf 24 weken). Vreselijk spannende weken dus gehad toen, omdat we niks konden doen buiten afwachten. Een cerclage had overigens geen zin - zou juist gevaarlijk zijn - omdat de harde buiken de cerclage zouden kunnen doen scheuren. Ik heb enkel een ring gekregen om de verkeerde positie van mijn cervix te corrigeren, waardoor de harde buiken gelukkig wat verminderden. En in de weken daarna was het afwachten in hoeverre mijn cervix verder zou reageren op de harde buiken. Bij mij werd gewerkt met 'cruciale lengtes' waar ik niet onder mocht komen; als dat wel zou gebeuren zouden ze overigens niets kunnen doen dan longrijping, weeënremmers en opname... In een geval als bij mij geven sommige artsen indd progesteron/proluton om de baarmoeder rustig te houden, maar mijn gyn adviseerde ons steeds weer om dat niet te doen maar de situatie af te wachten... Uiteindelijk dus niet gehad, en bij mij hebben de ring en de bedrust waarschijnlijk voor dit resultaat gezorgd. Maar dat is ook niet met zekerheid te zeggen; voor hetzelfde geld was het stabiel gebleven als ik alles was blijven doen. Niet te zeggen achteraf.
Hoi Dames, Ik ben 16 wekn en 4 dagen zwager. Heb 2 miskramen en ben nu weer zwanger. In week 8 kreeg een cerclage ( shirodkar). Bijna elkeweek een meting. Afgelopen vrijdag zagen z dat er een funneling tot aan de cerclage is ontstaan. De gyn zei dat de cerclage stevig zit. Wie heeft er ervaring mee? Ben zo bang dat die kapot gaat en de vliezen breken gaan of uitpuilen..Lig nu plat in bed...
gisteren ben ik tante geworden van een lief neefje, hij is ruim 4 weken te vroeg geboren. mijn zusje kreeg gisteren een ctg omdat ze weinig vruchtwater had en van de week ging de hartslag van de kleine omlaag, en dat gebeurde gisteren weer en op een gegeven moment vonden ze de het hartje niet zo snel meer en hebben ze een spoedkeizersnede gedaan. alles gaat wel goed met de kleine en mijn zus.
Hoi dames even een ego berichtje van mij, ik heb echt even jullie steun en inzicht en ervaring nodig. Vandaag best een zorgwekkende controle gehad. Mijn baarmoederhals was nog maar heel krap 2,7 cm. Er is meerdere malen gemeten, bij sommige was ie zelfs nog korter, zo'n 2,3 cm. Oh ik ben toch zo bang!! Gyn zei dat ik vast geschrokken was... Ja NOGAL natuurlijk! Zij zelf deed er toch nog ietsje laconiek over, zo van het is nog boven de 2,5 cm en er is sowieso niet veel wat we kunnen doen met deze termijn. Enkel rust nemen. Ze vond het nog niet zodanig zorgwekkend dat ik opgenomen moest worden. Heb wel maandag alweer een controle. Er was een hele minimale mini funneling te zien van 0,5 cm Deze nachtmerrie gaat zich toch niet weer herhalen he??? Pffff... Dames weten jullie hoe het gaat met noodcerclages? Ze heeft het hier namelijk niet over gehad en ik dacht hier pas op de terugweg aan. Zou er een reden zijn dat dit niet als optie genoemd is? Heb namelijk wel harde buiken af en toe en een zeurende onderbuik de hele dag door. Zou dit een reden zijn om geen noodcerclage te willen zetten? Ik weet het echt niet. Mijn God wat hoop ik toch dat de controle maandag een beter beeld laat zien (((
Hey meiden! Ik ben nog niet helemaal bijgelezen, dat ga ik nu even doen Maar wat is een funneling? Wat gebeurt er dan? En ik vraag me ineens af of ik eigenlijk ook geen proluton zou moeten krijgen, omdat de oorzaak bij mij ook onduidelijk is.. Al geven ze de blindedarmontsteking ook deels de schuld.. Ik heb er in het zkh niemand over gehoord.. Al heb ik bij Mels ook eigenlijk geen last van harde buiken gehad.. Misschien moet ik er toch even navraag over gaan doen.. Alle beetjes kunnen helpen! Hier gaat alles verder z'n gangetje.. Ik ben gister met vriendinnen naar het strand geweest! Dat was echt even een heerlijk uitje! Ik heb gelukkig lieve vriendinnen die mijn tassen droegen en me als een prinses verzorgde Ik was eerst heel onzeker, maar het ging allemaal super goed en heb echt een heel relaxt dagje gehad. verder heb ik dinsdag een echo gehad van de kleine Alles zag er perfect uit en hij/zij liet alleen het geslacht nog niet zien, dus we worden wat dat betreft nog even in spanning gehouden! Over 2 weken een echo en een bmm meting.. Week 18 schijnt veel te zeggen over een bmm ?! Ik weet alleen nu nog niet of ik het vol ga houden qua zenuwen tot 6 augustus.. Maar mijn gyn zei dat ze altijd inwendig de bmm meten en dat ze daar niet te vaak wilde komen. Ook zei ze dat ik op de cercalge moet vertrouwen als mijn baarmoeder aan de cerclage gaat hangen, maar dat vind ik dus nogal een eng idee.. Anyway so far so good, morgen op 17 weken.. Nog 6 weken en dan zitten we op de gevreesde 23 weken..
@Pinklove wat een heerlijke positieve berichten! Dat doet me goed! Fijn dat de kleine zo goed blijft zitten en al zo op gewicht wordt geschat! Je hebt het hele traject niet voor niks doorstaan, helemaal super! Welkom @Wandena! Wat heb jij je cerclage vroeg gekregen zeg en wat een schok moet die controle geweest zijn! Ik weet nog niet wat een funneling is, maar begrijp dat dat iets is wat je niet wilt hebben.. De boel rust nu echt op de cerclage? Weet je hoe hoog je cerclage zit? Merk(te) je er wat van dat het nu op de cerclage rust? Heb je boedverlies? Heb je nu verplicht bedrust? Sorry voor alle vragen! Heel veel sterkte! Mijn gyn heeft mij ook vertelt dat de boel prima kan rusten op de cerclage en dat je daar vertrouwen in moet hebben, maar hoe langer dat duurt hoe beter wat mij betreft.. Nogmaals veel sterkte en laat via het forum af en toe horen hoe het gaat! Gefeliciteerd tante @Pegece! @Weegschaaltje84 sterkte meid! Echt even heel rustig aan doen en dan hopelijk maandag weer een betere meting. Ik heb verder geen ervaring met een noodcerclage.. Mij lijkt dat dat een optie kan zijn zolang je bmm nog dicht zit? Of misschien net als Pinklove een ring? @Islah het zit je niet mee meid, nu weer een longontsteking.. Heel veel beterschap! Hopelijk knap je snel op en merkt de kleine er allemaal niks van! Fijn dat de kleine wel goed gaat! @Soeki ik heb idd ook een vaginaal uitstrijkje gehad tijdens de bmm controle, ik hoorde dinsdag dat deze schoon is en dat ik dus verder niks hoef te doen. Lukt het een beetje met die spoelingen? En de angsten heb ik precies hetzelfde. Over 7 weken zitten we op 24 weken, onze eerste mijlpaal! Daarna 28 weken, 30 weken etc.. Hopelijk komen we daar en kunnen we achteraf zeggen dat het meeviel Ik vroeg mijn gyn of ze een percentage kon geven van de zwangerschappen met preventieve cerclage en hoeveel daarvan positief zijn afgelopen en ze zei dat de afgelopen jaren ze alleen maar 'gelukt' waren. Ik ga proberen me daar maar een beetje aan vast te houden, al ben ik bang dat ik de uitzondering op de regel zal zijn
Hoi Sunnysiri , Ik heb hem idd heel vroeg gekregn , omdat ik spontaan zonder enig pijn op 10 weken en 15 wekn een miskr kreeg. Daarom hebben ze besloten om vroeg in week 8 een cerclage te plaatsen. De rede is dat ik een zwakke baarmoedermond heb. Ze hebben de cerclage niet hoog kunnen plaatsen 15 mm. Afgelopen donderdag zagen ze dat er een funneling is ontstaan,de vliezen 0.5 mm tot aan de cerclage. Ik heb geen bloedverlies. Ik denk dat nu alles op de cerclage hangt. Het voelt heel raar. De ene gyn zegt dat ik volledig bedrust moet houden en de ander weer van niet. Ik doe wat mijn gevoel zegt.... Bedrust....Ik wil niet dat dit keer weer mis gaat. We zijn al 11 jaren mee bezig. Eindelijk ben ik zover. Woensdag heb ik weer een echo, ben benieuwd. Dames heel veel sterkte , we moeten en blijven positief zijn...ook al is het zo moeilijk