Krijg je infecties van je van onderen wassen met zeep? Ik gebruik daarvoor altijd veel water met iedere keer een schoon washandje, nooit anders gedaan. @Gummibeertje, wij hebben een (meestal) loslopend huiskonijn, ik kan er van de bank uren naar kijken.
ik denk dat je alleen infectie krijgt met zeep as je er allergisch voor bent. volgende week drukke week maandag: afspraak om lijst te leggen dinsdag: kine donderdag: gyne vrijdag psycho zaterdag huwelijk denk da de tijd zal omvliegen gr
Zeep kan de plaatselijke bacteriën verstoren en dat kan bij iedereen een schimmelinfectie veroorzaken. Op andere forums lees je soms verhalen van vrouwen die hun muis ook vanbinnen wassen ! Mja, das erom vragen eh. Whaaa, super Berte !!! Ik had vroeger ook een konijn thuis, spijtig bleek ik er na een jaar allergisch aan te zijn en moest ik hem de hele tijd met handschoenen aan strelen. Zo'n schattige en lieve beestjes !!! Alleen al daarvoor eet ik nooit konijn ! Heb ondertussen ontdekt dat het babyvogeltje dat daarnet binnenvloog een koolmeesje is die net vliegles van z'n mama kreeg. Ze zitten in de boom van de buren !
Bon, heb het vogeltje op mijne profielfoto van facebook gezet. Wie het wil zien, stuur maar een pm met je naam of de vraag naar mijn naam Opgepast: geen commentaar over de zwangerschap op m'n pagina natuurlijk !
@jente: heb het in de apotheek gekocht, weet niet of het gewoon in de winkel te koop is maar ik vond dat de prijs nog meeviel. Weet niet meer hoeveel, maar verschoot dak zo weinig moest betalen. Volgens de gyn verstoort lactacyd de zuurtegraad. Zou geen goede zeep ookal is da de bekenste. Ik heb 2 hondjes die ik niet zou kunnen missen! Een grote van 65 kilo en een kleintje van 4 kilo. Echt schattig om ze samen bezig te zien @ gummibeertje: Hoelang ben je van plan je zwangerschap te verzwijgen? Durf je niet? Hoe verstop je dat dan? Stelt niemand zich vragen dat je niet meer buitenkomt? Sorry voor al de vragen, maar ik had het ook liefst gezwegen tot bevalling, maar is practisch niet haalbaar... Op werk moesten ze het weten, familie dus ook en mijn vrienden hadden het vrij snel door omdat ik graag een glaasje wijn drink en nu dus niets meer dronk... Ook is mijn buikje al vrij snel aan het uitzetten. Als die vragen te persoonlijk zijn, geen probleem en mijn excuses! Xxx
Goh Celle, hier zijn al vééél ergere persoonlijke vragen gesteld zenne, totaal geen probleem mee Ik ga het zo lang als mogelijk proberen te verzwijgen. Ik heb er niet veel moeite mee eigenlijk... Met de geboorte van de tweeling* heb ik een maand ziekteverlof gekregen om te recuperen en daarna ben ik even terug proberen te gaan werken. Aangezien m'n belangrijkste taak eruit bestaat zeer enthousiast mensen proberen te motiveren en terug een positieve blik op het leven te doen krijgen, lukte het me niet snel om een knop te vinden om terug de enthousiaste spring-in-'t-veld te spelen. Ben dan in therapie gestapt en ben tot het einde van 't jaar thuis geweest... Ik heb toen niet veel mensen gezien en na nen tijd stopten ook de mailtjes en de smsjes... Tegen de tijd dat het januari was, besloten m'n psy en mijn huisdokter mij nog één maand en half extra te geven om de zesde ivf-poging (laatste terugbetaalde poging in belgie) in alle rust en kalmte te laten doorlopen zonder de stress van het heropstarten van 't werk. En hupsa...niet meer gaan werken aangezien de poging gelukt is ! Mijn huisdokter was hier vrij kordaat in. Hij zei dat het enige wat hij extra voor mij kon betekenen, was rust voorschrijven. Effectieve rust, maar ook rust in 't hoofd door er geen extra stress bij te nemen. Om een lang verhaal samen te vatten: ik ben dus ondertussen al een dik jaar thuis en er komen niet veel mensen op bezoek. Ik krijg ook niet veel vragen. Dus, het is tamelijk makkelijk om alles te verzwijgen. Ik kom nu alleen maar buiten om in de auto te stappen om naar 't ziekenhuis op controle te gaan. Nu is het nog makkelijk te camoufleren met een handtas en een openstaande jas.... De paar mensen die toch op bezoek komen, weten het uiteraard. Ik verzwijg het om verschillende redenen. Ik heb geen goesting in alle clichés die ik dan over mij ga krijgen ('ik voél dat het nu goed komt', 'leuk, nog zo lang vakantie', 'derde keer goeie keer',...), ik krijg nu al de kriebels als er iemand mij overdreven feliciteert, mocht het toch terug foutlopen moet ik niet terug die blikken van medelijden zien, en dan als laatste wil ik ook de commentaar en meningen nog niet aanhoren van wat men denkt over een cerclage. Hoe vaak ik al moeten uitleggen wat het nu juist effectief inhoudt en wat ik nu al moeten aanhoren heb van die paar mensen dat den uitleg al een paar keer gehad hebben ('komt ge nu al terug vaker buiten', 'je moet niet zo streng zijn voor jezelf', 'mag je volgende week al wat meer', 'hebben de dokters écht gezegd dat je de hele tijd best plat moet liggen',...). Shit zeg. Ik antwoord nu gewoon als ze blijven aandringen dat de beste motivatie om koppig te blijven verderdoen hoe ik bezig ben twee dode kinderen op het kerkhof zijn, ik zal er ALLES aan doen om geen derde grafje te hebben. Dan zwijgen ze even en zie je zo hunne frank vallen dat ze mij écht ni meekrijgen om een strandwandeling ofzo te doen. Lang verhaal, ik weet het, maar ge hebt erachter gevraagd Wat voor een honden zijn het ???
gummibeertje ik ben ook al thuis van aug en hoor ook bijna niemand meer hoor. aug kreeg ik de bewoners niet meer in bed ( rusthuis) sept bevallen, 9 w bevallingsverlof , dan al mijn verlof waarin drie dagen gaan werken en terug zwanger zes weken en terug thuis he. heb zelf verlof uitbetaald gekren moest terug gaan werken vanaf 28 nov en sinds 8 dec sta ik op ziekenkas wel je hondjes ni kunnen missen voor mij ja en nee, was ook zo as jij. men ex en ik hadden er samen zeven, maar vandaar hij me in juni zwanger eruit heeft gezet ( was zijn huis) en ik vond geen huurhuis dat mij wou en drie honden, heb ik er twee aan collega's moeten geven en eentje gehouden. en ik dacht ook dit kan ik nooit en collega van me zei ' de dag dat u kind geboren word zegt uw hond minder' wel dat is zo, zie men hondje dak nu nog heb heel graag he daar ni van , maar het gevoel is veranderd. vroeger waren mijn honden mijn kindjes , princesje lagen in de zetel , slipen mee in bed. terwijl mijn hond nu een hond geworden is en niet meer men kindje. snap je ergens wak bedoel???? de twee andere zitten super goed. de jongste die ni stil kan zitten woont op boerderij en mag daar heel de dag vrij rond lopen tussen de beesten en mee de traktor op en mee met de polen gaan fruit plukken en alleen snachts moet ze binnen, dag mag ze binnen maar blijft ze liever buiten en men oudste is zot en ziek van kindjes dus die zit bij twe kleine meisjes die haar overal mee ene nemen gr
Hé meiden, Ten eerste ben ik heeeeeeeeel benieuwd hoe het met Tante Tietie en mamavan3boefjes is. Claire, hoe ver ben jij nu? Want ook voor jou geldt dat babe bijna geboren mag gaan worden Voor alle meiden die zouden willen dat ze over de 30 weken zijn...ik hoop zó dat jullie over een klein tijdje nieuwe meiden met een net gekregen cerclage hoop mogen geven met het behalen van het laatste trimester. Die dromen over miskramen, bloedverlies e.d. zijn heel herkenbaar, maar ook van mijn vorige zwangerschap. De laatste tijd droom ik er niet meer over, maar dan wel weer over weeën en gebroken vliezen... Gummibeertje, ik herken het hoor. Heb ook geen zin in bijv. verjaardagen met mensen die mijn achtergrond niet kennen, maar wel heel blij reageren als ze zien dat ik zwanger ben, alsof het allemaal maar vanzelfsprekend is (niet voor ons dus...zowel het zwanger worden als blijven). Ik ga dat soort mensen/momenten nu helemaal uit de weg. Verder word ik ook moe van mensen die vinden dat ik nu geen zorgen meer mag hebben omdat ik al zo ver ben. Ze snappen niet dat de ervaring dat je leven binnen no time (letterlijk een paar seconde...één afschuwelijke zin) totaal in een nachtmerrie kan veranderen...en zelfs met 32 weken vertrouw ik er niet voor de volle 100% op dat zoiets niet meer zou kunnen gebeuren...dat dacht ik nml ook na de 20 wkn echo bij ons dochtertje. Wederom: eerst zien dan geloven!! Liefs Tijm
Inderdaad Tijm, ik weet nu al dat ik ook elke keer m'n 'grens' ga verleggen. Nu hoop ik dat ik al wat opgeluchter ga ademen als ik over dé grens van N&L ga, maar als je er effectief bent, zal het bang aftellen zijn tot 28 weken enzo... Jente: na de geboorte van N&L had ik totaal geen interesse in mijn poezen... Heel erg. Vrienden en familie kwamen mij dan troosten met 'chance dat hier nog poezen rondlopen als je hier thuis alleen zit' en het enige wat ik kon denken was dat ik ze met een vingerknip direct zou omruilen. Dat heeft lang geduurd voor ik terug kon genieten van m'n beestjes. Nu....ben ik terug hélemaal verliefd. Het zijn zo'n schatjes. Raar om te bedenken dat ik ooit zo diep zat dat m'n liefde voor hun eigenlijk er niet meer toe deed. ps zo meteen seizoen vier van Gooische Vrouwen aanvallen. Ah zo'n spannend einde van seizoen drie, ik kan al niet wachten tot mijn vriendin hier is !
Gummibeertje, Echt ontzettend herkenbaar die domme opmerkingen. Ik krijg ook regelmatig te horen: ´Phoe 6 maanden liggen, was niks voor mij ben ik veel te actief voor. (Alsof ik hier uit luiheid lig) Zeg dan: Nee maar nog een dood kindje baren is ook niks voor mij. Daar schrikken ze meestal van en dan zijn ze stil. Of het bekende: ´ze houden je toch nu goed in de gaten. Ben op dit moment zo boos op iedereen kan wel janken. Het is bijna een maand geleden dat de cerclage is geplaatst en heb nog geen hond gezien. Mijn "vriendinnen" wonen allemaal vrij dichtbij maar heb nog geen hond gezien. Ze weten dat ik geen contact met m´n familie heb. Behalve m´n ouders dan maar dat is een verhaal apart. En ze weten dat m´n man 7 dagen per week werkt en nu pas om kwart voor 12 s´nachts thuiskomt. En ze weten dat ik hier zit met 2 kleine kinderen waarvan 1 zwaar autistisch. Dan nog krijg ik zo´n lullig sms je van als je wat nodig hebt laat maar wat weten. Als ze echt willen helpen zouden ze gewoon komen. Ik zeg echt niet dat ze elke dag uren hier moeten komen, ze hebben ook hun eigen gezin dat is logisch. Maar hoeveel werk is het om even te komen stofzuigen als je toch in de buurt bent? Of vragen of ik iets nodig heb als je in de winkel bent. Wil echt niet zielig doen, ik weet ik zelf voor dit kindje gekozen. En ik denk dat daar de truc ook zit. Ik denk dat heel veel mensen denken: ja, daar heb je toch zelf voor gekozen. En dat klopt ook maar mag ik dan niet het grote gezin, waar ik altijd van heb gedroomd omdat mijn baarmoedermond 2 cm te kort is??? Moet ik het dan maar laten? Het zijn maar een paar maanden en dan krijgen we er iets moois voor terug maar een beetje hulp zou een wereld van verschil maken nu.
leila ook hier zie ik geen vrienden hoor alleen mijn beste vriend soms , as ik vrag om is te komen, zo gaat hij wel park met me mee halen en volgend week zaterdag met me mee naar huwelijk. normal zie ik hem ene keer per maand as hij tijd heeft, maar vraag dan zelf of hij tijd heeft om iets met me te gaan eten. voor de rest heb ik geluk ik woon thuis dus ouders hier, neefke da hier veel zit buite schooluren, wat betekent dat men schoonzus hem afzet en broer komt halen of andersom, mijn meter die paar huizen verder woont die komt tot hier of ik ga paar uurtjes daar zetel hangen. amaai maar dan twee kleine kindjes moet niet simpel zijn, hoe doe je d???
Aaaaaaaaaaah, net een heel lang bericht getypt (lang alla mamavansam lang) en nu druk op de verkeerde knop, weg bericht!!!!!!! Ik ga weer opnieuw beginnen!
Hoi meiden, Hoe is het met jullie allemaal? Bereid jullie maar vast voor op weer een lang bericht van mij! Mamavan3boefjes, lijkt me inderdaad heel raar dat je ineens cerclage-loos bent en nog steeds zwanger bent. Hoe is het nu? Succes met afwachten, of ben je al aan het puffen? Tantetietie, hoe is het met jou? Leila, dikke knuffel! Jeetje, wat moeilijk dat er nog niemand langs is geweest, echt ongelofelijk! Zeker met kleine kindjes. Heb echt respect voor je! En natuurlijk hoef je niet gestraft te worden vanwege iets waar je niets aan kunt doen (je baarmoederhals dus), maar hulp is toch wel erg prettig. Als ik soms net niet de hulp krijg die ik toch echt wel nodig heb, stap ik toch maar over mijn trots heen en vraag ik er direct om. Niet de fijnste manier, maar soms echt nodig. Jente, wat fijn dat je volgende week zo'n drukke week hebt. Die zal vast en zeker omvliegen en dan ben je al 31 weken! Tijm, ja 30 weken! Heel raar gevoel, maar ook wel heel fijn om te kunnen zeggen! Maar toch stel ik meteen mijn grens weer bij en ben nu weer aan het aftellen tot de 32 weken, zodat ik in mijn eigen ziekenhuis mag bevallen. En jij al 32 weken, wauw! En jij zal nu aan het aftellen zijn tot de 34 weken. Toch raar he, dat je steeds je grenzen bij gaat stellen. Kon je je eerst niet voorstellen ooit de 30 weken te halen, ben je nu nog bang dat er iets gebeurd en wil je nog meer bereiken. Maar ook heel logisch, want we willen allemaal het beste voor onze kindjes! Gummibeertje, veel plezier met Gooische Vrouwen, echt een heerlijke serie. Zoals je weet ben ik net klaar met alle seizoenen (voor de 2e keer gekeken) en ik kan niet wachten op de film. Heb ook echt het gevoel dat heel NL al is geweest, behalve wij! Ik ben nu trouwens met de serie 24 bezig en dat is ook echt een hele goede en spannende serie. Ik kan me goed voorstellen dat je je zwangerschap zo lang mogelijk verborgen wilt houden, als dat lukt. Je zal anders zeker die opmerkingen gaan krijgen. Ik moet zeggen dat ik er nog maar weinig last van heb gehad en als er opmerkingen kwamen probeerde ik die mijn ene oor in te laten gaan en de andere uit, maar nu ik meer in de buitenwereld kom, begin ik er steeds meer last van te krijgen en merk ook dat mijn lontje een stuk korter is geworden. Ik zal niet meer alles langs me heen laten gaan en heb mijn antwoorden al klaar! Celle, heel logisch hoor, die gezonde jaloezie! Die heb jij naar jouw voorgangers en ik bijv weer naar mijn voorgangers. We willen gewoon zolang mogelijk zwanger zijn en dat begrijpt iedereen (hier tenminste wel!). Ik hoop van harte dat ik jou en de andere dames over een aantal weken ook kan feliciteren met 30 weken (en verder natuurlijk!). Hondje, ook wij hebben een hondje, een franse bulldog en ik ben zo blij met haar. Ze is echt mijn knuffeldiertje en als ik moet huilen komt ze meteen bij me zitten en wil ze alleen maar geaaid worden. Of als mijn vriend en ik wat harder praten denkt ze meteen dat we ruzie hebben en komt ze tegen mij aanzitten om mij bij te staan ofzo, haha. Koken, ik voel me echt schandalig als ik jullie lees, maar ik heb sinds mijn cerclage niet 1 keer meer gekookt. Dit wordt altijd gedaan, ik durf het gewoon niet. Heb nu 1 keer zittend de groenten gesneden, terwijl mijn vriend de kip aan het snijden was. Nu ik de 30 weken voorbij ben, vliegen de 'goede' adviezen me opeens om de oren en dan met name van mijn collega's. Zij zijn er allemaal van overtuigd dat alles nu goed is, want een cerclage heeft bij 30 weken zijn nut bewezen, dus nu kan ik steeds meer dingen gaan doen! Heb maandag controle gehad (zal zo vertellen hoe dat was) en daarna weer koffie gedronken op de verloskamers en dan ga ik er gewoon met een k#t gevoel weg, omdat ik volgens iedereen snel moet beginnen met conditie opbouwen enz. Gister was een collega van mij hier om mij wat basisoefeningen van zwangerschapsyoga te geven (had hier zelf om gevraagd, was heel fijn), maar alweer die goed bedoelde adviezen. Heb daarna echt een potje zitten janken en mijn hart gelucht bij mijn vriend. Iedereen heeft het maar over die conditie, maar ik denk maar aan 1 ding: en dat is mijn kindje zolang mogelijk bij me te houden om haar de best mogelijke start te geven. Waarom zou ik nu ineens allerlei oefeningen en wandelingen gaan doen, met het risico dat ze alsnog te vroeg geboren wordt. Als ik dit zeg, is dit onzin, want er is nu geen risico meer op te vroeg bevallen!!! Pfff, ik blijf gewoon rustig aan doen, wat iedereen ook zegt, het is mijn dochter en ik zorg voor haar! Dan mijn controle van gister. De groeiecho was prima, ze ligt 5-7 dagen voor op groei, maar dat vind ik helemaal niet erg. Mocht ze dan eerder komen, heeft ze in gewicht ook wat meer bij te zetten. Ook heeft de echoscopiste nog even met de 3D echo gekeken, maar ik ben heel blij dat we die mooie 3D al hadden gehad, anders dacht ik nu echt dat ik een gedrochtje in mijn buik zou hebben, haha. Ze lag er niet goed voor en de beelden waren echt niet mooi. Ook lag de navelstreng voor haar gezicht en leek het alsof ze een enorme snor had . Toen door naar de gyn en hij stond al te glunderen en ik moest het meteen hardop zeggen van hem: 30 weken!! Hij was ook zo blij, haha. Nu ziet hij echt geen enkele reden dat ik de 37 weken niet ga halen, zegt hij. Hij wil 27 juni mijn cerclage eraf halen (gewoon op de poli), dan ben ik precies 36 weken. Zo raar, dat we nu gewoon een datum weten. Maar volgens hem mag ik dan meteen naar huis en gaat er echt niets gebeuren. De cerclage heeft nu zijn nut bewezen en die heb ik straks niet meer nodig. Hij staat ook open voor inleiden gelukkig. Hij snapt dat het op een gegeven genoeg is en gaat dat dan samen met mij regelen. Ik denk nu zelf aan ergens rond de 38 weken en dat vond hij prima. Mijn bloeddruk was weer iets lager, dus hoef nog geen medicatie, maar ik moet toch wekelijks blijven komen om het goed in de gaten te houden. Hoe denken jullie trouwens over inleiden? Denken jullie daar ook aan, of willen jullie als het zo is gewoon doorlopen tot over de uitgerekende datum?
Vreselijk die goed bedoelde adviezen! Ik word daar ook niet vrolijk van! Gefeliciteerd met je mijlpaal.. Ik kreeg gisteren een mailtje met als eerst zin 23 weken wat gaat de tijd snel he... wilde wel gelijk op delete drukken!
hoi amaai lang bericht inleiden daar is mijn gyne niet voor maar ik zou nu wel niet serieus over tijd willen gaan, maar dat bezie ik dan weer wel he wow leuk he 30 weken en goed dat controle ok is, die echo krijg ik niet open gedaan ik kook elke dag en experimenteer al is met eten nu, men bmh blijft stabiel. maar je moet doen waar je je goed bijvoelt gr
Aah, jij herkent dus ook, Aichaatje. Grrr, zo'n mail ook zo irritant. Jente, deze week is mijn bmh niet bekeken en ik vond dat op dat moment ook prima. Maar nu ik deze week toch al wat meer doe (vaker weg met de rolstoel en in huis meer lopen) wil ik toch dat ie as maandag wel kijkt. Als alles dan goed is krijg ik ook meer vertrouwen dat ik meer kan doen.