hoi ik denk dat je in belgie wel kraamzorg hebt maar op aanvraag. niet zoas in nederland dat ze automatisch komen. eig geen idee van heb me er niet in verdiept ja nog een dikke 9 weken hier ook raar gevoel hoor gr
Hier heb ik ook babyboom gekeken, heel dapper zoals het stel met baarmoederhalsinsufficiëntie hun verhaal voor de camera deed. Ik heb aardig wat zitten huilen hier. Afgelopen winter heb ik het vorige seizoen gezien, en daarin komt ook een echtpaar voor die hun kind verloren waren tgv baarmoederhalsinsufficiëntie. Ook zij hadden IVF nodig om hun kinderwens te vervullen. Dus ik gegoogled om te kijken hoe het inmiddels met ze gaat, is zij na de geboorte van 2 kinderen overleden . Ik wist echt niet wat ik las, het leven kan voor sommige mensen zo oneerlijk zijn.
Zooo, mijn bui van vanmiddag is weer een beetje bijgetrokken. Heb alle roze truitjes, doekjes, broekjes enz gestreken en weer van alles anders gehangen/gezet op de babykamer (moet toch bezig blijven he, haha). Daarna heb ik mijn hart heerlijk gelucht bij mijn vriend en even flink gezeken over iets wat me dwars zit (maar ik hier niet wil bespreken ivm herkenbaarheid) en nu gaat het iets beter. Bedankt voor jullie knuffels en lieve woorden! Aichaatje, hoe is het nu met jou? Dat wist ik helemaal niet joh, dat dat in Belgie zo anders gaat als in NL. Ik ga er gewoon vanuit dat ik ook nog een paar dagen samen met de kleine door moet brengen in het ziekenhuis, al blijft mijn ultieme droom natuurlijk dat ik meteen naar huis mag met een gezond kindje! Tulpje, hoe is het nu met jou? Heb je nog gekeken? Ik vind het zo oneerlijk dat mensen die zoiets mee hebben gemaakt dan ook nog zoveel moeite moeten doen om zwanger te worden. Ik denk dat al haast dat ik niets heb om te 'zeuren', aangezien ik meteen weer zwanger was. Maar vervolgens hoor ik anderen echt zeuren om echt helemaal niets en dan word ik nog bozer, grrrr! Claire, wat super dat Lola al van de monitor af is!!! Tijm, wat jij zegt over die emoties is iets wat de kraamverzorgende die deze week de intake van de kraamzorg tegen me zei. Ze zei dat ik me moest beseffen dat er na de geboorte van het kindje echt wel emoties los kunnen komen die betrekking hebben op het verlies van ons eerste kindje. En dat zij daar ook oog voor hebben. Ik ben erg benieuwd hoe dat zal zijn straks. Ik vroeg het laatst ook en als ik over je antwoord heen heb gelezen, alvast sorry voor het weer vragen. Maar ik ben erg benieuwd wat jij nu allemaal doet en hoe vaak jij nog op de bank/bed ligt/zit. Ik merk aan mezelf dat ik steeds allerlei voornemens heb wat ik 'straks' durf te gaan doen. En dan ben ik zover als ik me van tevoren had bedacht dat te gaan doen en dan durf ik het toch niet. Zo had ik me voorgenomen om morgen weer een keer mee boodschappen te gaan doen met mijn vriend, aangezien ik zo goed als 32 weken ben. Maar nu is het zover en begin ik weer te twijfelen of dat toch niet teveel is... Berte, owww wat verschrikkelijk! Sommige mensen maken alles mee. Dat had ik vandaag ook bij Babyboom dat ik dacht: dadelijk is ons meisje er en is ze gezond, en dan gebeurd er iets met mijn vriend (nav dat stel waarvan de man kanker bleek te hebben). Pfff, moet er maar niet teveel over nadenken, dat is nergens goed voor..
Inderdaad gevraagd, maar vergeten antwoord op te geven... Het verschilt nml. echt per dag en hoe ik me voel, wat ik doe. Gister was zo'n dag dat ik héél véél op de bank heb gezeten en 's middags ff op bed heb gelegen. Koken heeft vriendlief gedaan en meer dan opstaan om drinken in te schenken, broodje te smeren of naar de wc te gaan kom ik niet. Vandaag 'actieve' dag. Lunch gemaakt voor vriendin die langs kwam, met m'n zus (zij reed) prolutoninjectie gehaald en daarna nog even langs de winkel om wat spulletjes te halen. 's Avonds simpele maaltijd gekookt en nu al weer tijdje op de bank. haha en dan voelt vandaag alsof ik behoorlijke afstanden heb afgelegd Ik kan me echt zo verheugen om als we zo meteen ons mannetje bij ons mogen hebben, heerlijk met kinderwagen de stad in te gaan!! Kan me niet lang genoeg wandelen... Omdat bij ons zwanger worden niet in 1,2,3 gaat, zó bang geweest dat ons meisje de eerste en de laatste zou zijn....maakte de frustratie (jaloezie) naar mensen om ons heen die maar kinderen wierpen alsof het niks was (en daar ook vanuit gingen) wel eens heel moeilijk. Ben blij dat een programma als babyboom dit seizoen ook veel aandacht heeft voor het niet vanzelfsprekend zwanger worden/zijn/blijven. (niet jullie hoor ) maar opent in mijn omgeving de ogen van sommigen. Berte, poeh verschrikkelijk zeg! Wat dat betreft probeer elke dag te genieten!! Da's natuurlijk makkelijk gezegd, maar iig de moeite om naar te streven... Linske, hoe is het met jou? Ik zie dat je al 20 weken bent!!!!!! liefs Tijm
hoi, hier niks actiefs pas wakker van iets na elf en dan nog omdat mama me komen wakker maken is , ebn gisteren heeft papa me beneden moeten wakker maken . dinsdag morgend vertrekke ze naar turkije, en ga vooral men neefke zo missen he. die is nu drie keer na het school tot s avonds hier geweest en ja dan ben je bezig he ( plakboeken) as ik eraan denk dak hem nu dan week ni zal zien kan ik al wenen erg he gr
Tijm, Met mij alles in orde hoor, mijn gewone leventje gaat hier door, ik doe alles nog zoals voor ik zwanger werd. Ben woensdag gecontroleerd geweest en mijn bmh was iets meer dan 3 cm dus volgens de gyn is dat goed, ik moet niks rusten voor de moment. Ik blijf de verhalen hier volgen hoor maar om mee te schrijven lukt me dat niet aan het tempo dat jullie hier doen Mijn duimen blijven alvast draaien voor jullie allemaal Liefs Linske
@ mamavan3boefjes en beppie: dikke proficiat! Geniet er maar van wat jullie ongetwijfeld al lang doen In België moet je inderdaad 3a4 dagen in ziekenhuis blijven na bevallig. Kind en gezin komt wel eens langs of jij moet naar hun maar dat is niet spectaculair veel... Ik ben bevallen om 7u07 en om 12u 's middags lag ik terug in de zetel. Na dat mijn zoontje overleden was, kon ik daar gewoon niet blijven en niemand protesteerde toen ik weg wou, hoefde zelfs niets te tekenen dat ik vertrok op eigen risico. Met een baby zou dit niet gelukt zijn denk ik... @mamavansam: ik snap je dubbele gevoelens volledig(zoals als de meeste hier) ben net terug van op reis, 3 dagen geleden lag ik op strand en zag ik mama's in de weer met hun pagaders. Heb het ook enorm moeilijk gehad. Ik had daar ook moet zitten met mijn zoontje en niet als zwangere die niet te veel mag doen of direct harde buiken heeft. Ik voel me soms zo onnozel e, ik vond vrouwen die niets durfden doen tijdens zwangerschap zo belachelijk. Zwangerschap is toch geen ziekte? Dacht ik toen... Nu sta ik aan andere kant en amai heb ik bewondering voor de vrouwen die dit zolang volhouden. Wij zijn toch het sterkste geslacht ze Xxx celle
Celle, ik riep vorige zwangerschap ook steeds "ben zwanger, niet gehandicapt!" En nu ervaar ik het dus net andersom. Hoe ver ben je nu zwanger? Fijn dat je op vakantie bent geweest! Linske, goed om te horen dat je nog alles kan/durft en je bmh nog lang genoeg blijft! Jente, sterkte met het missen van je neefje en ouders van de week.
hoi celle hier bevallen savonds en de dag erna naar huis gegaan wou ook niet blijven, maar moest wel nacht blijven om alles te regelen, vandaar maatschappelijk assistente enzo naar huis waren , en kindje moest aangegeven worden, begrafenisondernemer gebeld,....... maar met kindje zullen we 4 d moeten blijven maar die blijf ik met plezier gr
@tijm: 13 weken en 2 dagen. Gelukkig nog maar zo pril, hadden anders reis moeten afzeggen. Maar nu dus nog eens met volle teugen genoten. @jente: gesprek met maatschappelijk assistent was ook verplicht maar ben ze blijven opjagen tot ze er was uiteindelijk kon die me ook niets vertellen wat ik wou weten. Het enige wat ik wou weten was wanneer ik opnieuw mocht werken en dat wist ze niet want die vraag had ze nog nooit gehad. De meeste willen thuisblijven zei ze, maar zo ben ik niet. Ik moest toen echt met iets bezig zijn of was volledig zot gedraaid....
hoi celle begrafenisondernemer is ook thuis geweest , maar in ziekenhuis hebbe ze die gebeld enzo en ik ben 9 weken thuisgebleven het verplichte bevallingsverlof en ook eerste zes weken mag je niet heffe ( werk in rusthuis ) gr
Hoe herkenbaar Celle en Tijm! Ik mezelf ook altijd voorgehouden dat zwangerschap geen ziekte is en ben daarom alles blijven doen wat ik daarvoor ook deed. Hard werken, dingen tillen, ik maakte er geen probleem van. Dat zal ik de volgende keer in ieder geval nooit meer doen. Ze hebben gezegd dat ik geen bedrust hoef te gaan houden wanneer mijn buik rustig blijft. Maar ik heb mijn vriend al gewaarschuwd dat ik straks niks durf te doen, kan hij zich hier alvast voorbereiden Linske, wat fijn dat om te horen dat het goed gaat en dat je alles nog doet! Heb je de 20 weken echo al gehad?? Ik heb gisteren naar babyboom gekeken. Alleen naar het verhaal van het stel met cervixinsufficientie en vond ze zo sterk! Knap hoor, om zo kort na de geboorte van hun dochtertje hun verhaal te delen op de televisie! De rest heb ik niet gezien, ga momenteel alle verhalen uit de weg waar slecht nieuws in voorkomt. Een soort van struisvogeltechniek om te voorkomen dat ik bad-karma over mee heen roep denk ik.
Het is niet van een forum, als je dat bedoelt met post. Heb je al geprobeerd om op de website te kijken? Anders weet ik ook niet hoe je het terug kan kijken.