Jeeeeeeeeeeeeeeuh,26 weken vandaag!! Super fijn dat we deze mijlpaal gehaald hebben maar wat mij betreft is dit natuurlijk nog lang niet de finish. Vandaag wel een enorme dipdag ondanks de mijlpaal. Meerdere redenen maar onder andere het ziekenhuisbezoekje van aanstaande woensdag. Ik ben zoooo bang dat ik daar moet blijven. Ow en morgen even mijn urine laten checken/ Heb continu het gevoel dat ik moet plassen en denk dan telkens dat het de druk op de cerclage is. Voor mijn gevoel heb ik die namelijk niet maar weet niet hoe het voelt. @mama van Sam. Ik heb mijn hoog vaginale cerclage gekregen met 14.2 wk zwangerschap. Mijn bm hals was toen ook ongeveer 4 cm. Ik zag niet op tegen de cerclage zetten. Ik wist dat het moest gebeuren anders had ik sowieso geen kans om ver in de zwangerschap te komen. Daarnaast had ik een arts waar ik blind op vertrouw en die me een heel goed gevoel gaf. Het is moeilijk om vertrouwen te hebben in het begin in de cerclage maar ik merk dat dat vertrouwen er nu wel is. Ik ben zeker niet bang dat mijn cerclage het niet gaat houden. Wel vind ik het spannend of mijn lijf het zo lang vol gaat houden en niet bijvoorbeeld al eerder gaat reageren. Die afscheiding en je angst voor een infectie begrijp ik heel erg goed. Mijn afscheiding is best veel en wisselt nogal van dag tot dag. Toch vertrouw ik erop dat alles goed is. Kan op infectie is niet hoger als anders volgens mijn beide gyns. @Tomtobias. Super dat ze het zo goed doet op je borstvoeding. Snap wel dat het lang is dat voeden zeg en hoop inderdaad met je mee dat het gaat veranderen. @Daan leuk om te lezen dat Levi zo hard vooruit gaat. Genieten lijkt me dat!! @ Loe: hij is superschattig die kleine man zeg.
hoe gaat het met alle zwangere dames hier..?? Ik zie dat de meeste van jullie al aardig opweg zijn. Hier gaat alles goed! Onze muis is al 3,5 maand!
Hoi meiden, Ik heb nog lang niet genoeg teruggelezen, maar wil graag met jullie meeschrijven als dat mag. In september 2007 ben ik bevallen van onze zoon na een zwangerschap van 24 wkn en 4 dgn. Hij is 5 uur na de bevalling overleden... In november 2008 ben ik na een zwangerschap van 37 wkn (met cerclage vanaf 13 wkn) bevallen van onze dochter, zij doet het geweldig! Nu ben ik 20 wkn en 6 dgn zwanger van ons derde boefje. Met 13 wkn heb ik weer een cerclage gekregen en zit sindsdien thuis. Ik werk als gespecialiseerd verpleegkundige op de verloskundeafdeling in het ziekenhuis (hoe wil je prive en werk gescheiden houden...) dus dat ging hem niet meer worden. Ik had al een aantal keer bij jullie op het forum gelezen, maar zou nu graag mee willen schrijven omdat ik zoveel herkenning lees in jullie berichten. Gisteren weer voor controle bij de gyn geweest en op de echo was te zien dat mijn baarmoedermond nu al wat verkort is... ik heb geen harde buiken alleen erg veel last van mijn darmen dus mijn lijf houd me voor de verandering weer flink voor de gek.
Welkom mama van drie boefjes. Fijn dat je na een tijdje meelezen hier met ons mee komt schrijven. Fijn ook om te lezen dat je herkenning vindt. Je bent dus al een ervaren cerclage mama!! het is inderdaad erg moeilijk voor je nu om werk en prive gescheiden te houden. Kun je thuis je goed vermaken? Ik zal mezelf heel kort aan je voorstellen. Wil je meer weten, kan dat natuurlijk altijd. Ik ben 35 en voor de derde keer zwanger. De eerste zwangerschap eindigde in een miskraam waarvoor ik een curretage heb gekregen. Dankzij die curretage het syndroom van Asherman opgelopen. Ruim anderhalf jaar later werd ik genezen verklaard en was meteen weer zwanger van *Jurre. Hij is geboren met een zwangerschapsduur van 24 weken dankzij cervixinsuffientie als gevolg van de ingrepen aan mijn baarmoederhals ten gevolge van de Asherman. Ik ben met 21,5 week opgenomen in het ziekenhuis en een noodcerclage gekregen. We zijn in juli weer zwanger geraakt en met 14 weken heb ik bij prof Lotgering in Nijmegen een hoog vaginale cerclage laten plaatsen. Gelukkig was een abdominale cerclage niet nodig. Nu dus ruim 26 weken zwanger van een kleine jongeman. Ik werk sinds de operatie niet meer en probeer zoveel mogelijk te rusten. Ik weet dat dat niet helemaal nodig is maar ik wil zo graag dat dit kleintje het gaat redden dat ik graag een stapje terug doe.
Wat een verhaal bij jou! Wat een spanning zal er bij jullie zitten, maar wel fijn dat je de mijlpaal van de 26 wkn hebt gehaald, da's iets. Wanneer moet je weer op controle? Wat herkenbaar dat jij ook schrijft dat je niet hoeft te rusten maar dat je het wel doet. Ik vermaak me thuis goed, alleen merk ik dat het moeilijk is om rust te houden met zo'n kleine smurf om me heen. Ze is heel lief en vermaakt zich prima, alleen loop je toch makkelijker om even dingen te pakken oid. De vorige zwangerschap ging beter dan deze, ik heb meer last van mijn buik en kan minder doen voordat ik last krijg. Even een praktische vraag, hoe krijg ik die banner onderaan mijn berichten?
Ik heb elke twee weken controle. Ben net afgelopen woensdg geweest en alles was nog onveranderd dus ben er als alles goed gaat voor twee weekjes weer vanaf. Dat het super moeilijk is om te rusten met een kleine smurf om je heen kan ik me heel goed voorstellen. Daarom is dit voor ons ook de laatste zwangerschap. Ik denk namelijk datik dat met een kleine smurf om me heen niet kan namelijk. Ow die banner. Even zoeken. Er staan banners op deze site onder kopje: banner wat bovenin de bovenste balk staan. Je kunt ze ook op een ander site pakken. Wanneer je er eentje gemaakt hebt, krijg je een code. Vaak zijn dit er twee. Je moet de code hebben welke tussen [] staat. Die code copieer je (CTRL C) en dan ga je naar het kopje gebruikersinstellingen wat je vind als je op de beginpagina van het forum zit. Dan ga je naar 'handtekening wijzigen'. In het tekstvak copieer (ctrl V) je dan de code. En dan handtekening voorbeeld om te kijken of hij het doet en misschien wil je er nog wel iets aan toevoegen. K Klaar? Handtekening opslaan. Succes!!
Hoi allemaal, Tomtobias, wat spannend dat ze bij jou eerst hebben afgewacht wat je baarmoederhals zou doen? Was je opgelucht toen de cerclage erom heen zat? Loe, Florida en Daan, wat fijn om te horen dat jullie mannetjes en meisje het nu zo goed doen. Een heerlijke foto Loe! Bramtim, alweer bijna 27 weken! Gefeliciteerd met de 26-weken mijlpaal! Ik lees nu dat je erg angstig was voor je controle, maar ik lees nu ook dat alles goed was. Ontzettend fijn zeg, ben je nu weer even gerustgesteld? Fijn ook om te horen dat het vertrouwen in de cerclage en zwangerschap steeds meer zal groeien, dat hoop ik echt. De vorige keer dat ik schreef was ik erg angstig. Vorige week heeft de gyn nog naar me gekeken omdat ik zo angstig was en mijn bmh was 5 cm, de afscheiding was normaal en de kleine was goed gegroeid. Dus nu kan ik weer tegenaan tot aan de cerclage. Mamavan3boefjes, welkom. Fijn dat je mee komt schrijven, zeker als je zoveel herkenning hebt hier. Ik vind het ook wel fijn dat je hier komt schrijven, want volgens mij hebben wij nog meer gemeen, want ik werk ook als O&G verpleegkundige op de verloskamers. Ik zal kort mijn verhaal vertellen: Vorig jaar februari besloten wij toe te geven aan onze kinderwens en in mei bleek ik zwanger te zijn. Echt super gelukkig en ondanks de normale kwaaltjes een voorspoedige zwangerschap. Op de dag dat ik 20 weken was had ik nog een avonddienst op de vk, gelukkig een erg rustige dienst. Maar ik had het gevoel dat er iets was, had steeds afscheiding en was bang dat mijn vliezen gebroken waren. Uiteindelijk een arts assistent gevraagd om een echo te maken, maar er was voldoende vruchtwater en de kleine lag heerlijk te bewegen. Toen ik 's avonds thuis kwam kreeg ik steeds meer slijmverlies (wat ik herkende van bevallingen, echt dat taaie), maar nog dacht ik dat als ik zou gaan slapen, de volgende ochtend alles goed zou zijn. 's Nachts bij het plassen en klein beetje bloedverlies, nog dacht dat het goed zou komen. 's Ochtends iets meer bloedverlies en toch maar de verloskundige gebeld, die zei dat ik maar lekker rond moest gaan lopen zodat ik kon zien of het dan meer werd (dat heb ik dus niet gedaan!). Zij stuurde me door naar het ziekenhuis (eigen werk) en daar bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben en een uitpuilende vochtblaas. 's Middags nog hetzelfde en de volgende ochtend ook. Ik werd aangemeld voor de ok voor een noodcerclage. Maar eerst wilden ze zeker weten dat ik geen infectie had, en ja hoor verhoogde temp, verhoogde infectiewaardes. Dus geen noodcerclage, misschien de volgende dag na antibiotica. De dag erna bleken mijn infectiewaardes verviervoudigt en werd mijn bevalling ingeleid, 1,5 later beviel ik van ons zoontje Sam, bij 20 weken en 3 dagen. Hierna nog op de ok geweest om mijn placenta te verwijderen en een curettage. Hierna was ik erg bang voor het syndroom van Asherman, omdat ik maar niet menstrueerde. Maar na 11 weken bleek ik alweer zwanger te zijn. Nu ben ik 14 weken zwanger en as vrijdag krijg ik mijn cerclage. Uhm, kort vertellen kan ik blijkbaar niet, haha. Nou ja, als je nog vragen hebt, hoor ik het wel. Een vraagje voor jullie: hoe ziet jullie dagindeling er nu uit? Want ondanks dat rust niet nodig is volgens de gyn, zal ik net als jullie zoveel mogelijk gaan rusten. Maar ben toch benieuwd wat je in de praktijk toch nog doet? Wij hebben ook een bed gehuurd bij de thuiszorg en die krijg as donderdag. En jullie?
Mama van sam: Zo bijzonder om je verhaal nog een keertje te lezen. Raakt me dan toch weer he. Ook omdat het zo herkenbaar is maar ik dus wel een noodcerclage kon krijgen ook al heeft die het niet gehouden en is de bevalling twee weken later alsnog door een infectie op gang gekomen. Fantastisch dat je nu zover bent dat de cerclage eraan gaat komen. Waar ga je die laten zetten? Tijdje terug heb ik mijn dagindeling die ik van plan was geschetst. Wil hem nog wel een keertje neerzetten hoor. Sochtends opstaan samen met man. Smeer zijn boterhammetjes (luxe hij haha hij moet er niet teveel aan wennen), geef de honden eten. Ben dan denk ik een drie kwartier op de been. Dan ga ik op de bank liggen zodat in elk geval mijn onderlijf plat ligt. STa natuurlijk regelmatig op voor een plas, een wasje draaien of wat te eten of drinken maken maar lig voornamelijk op de bank. Rond de middag eet ik wat en poets een half uurtje. Tot nu toe doe ik nog alles in het huishouden. Dan ga ik in de middag weer op de bank liggen. En loop alleen om bijvoorbeeld even de honden te knuffelen, kippen te voeren, brievenbus, eten drinken halen. Maar bank is wel het thuishonk van de middag. Rond 17 uur is manlief weer thuis en kom ik van de bank. Ga ik eten koken en afwassen. Ben dan ook in de weer en de avopnd lig ik op de bank. Soms ga ik savonds nog even 20 minuutjes wandelen met de honden. Oh ja en tussendoor douche ik natuurlijk ook nog even haha. Ik kan dus nog best wat doen hoor en ik kom ook zeker nog wel buiten. Soms gaan we nog even babyshoppen of boodschappen doen. Maar dan plan ik voor de rest van de dag weinig activiteiten en poets die dag bijvoorbeeld niet. Babyshoppen is dan gericht en in 1 winkel. Gisteren zijn we uit eten geweest omdat mijn moeder jarig was. Dan doe ik de rest van de dag niets tot ;s avonds. Paar uurtjes in het restaurant gezeten en daarna nog even bij haar thuis een kopje koffie drinken. Dan zit ik zo'n 5 uur rechtop en dat gaat ook zonder problemen. al met al kan ik dus best wat doen. Heb ook zelden een harde buik tot nu toe. wel merk ik dat ik steeds minder last krijg van de cerclage. komt denk ik ook dat ik nu ongeveer alles wel een keer gevoeld heb nu en er op vertrouw dat mijn hoogvaginale cerclage blijft zitten. Vraag maar als je meer wilt weten. ik weet hoe fijn het is om hele kleine dingetjes te horen die je wat meer zekerheid kunnen geven. PBen mag ook altijd hoor.
hallo allemaal, mamavansam hoe vond je het om op je werk opgenomen te worden? Krijg je de cerclage ook in je eigen zkh? Ik vond de ingreep opzich erg meevallen beide keren alleen die angst en spanning vond ik erg. Krijg je spinaal? Ik ben bij onze zoon Sven ook opgenomen op mijn eigen afdeling. Het was op een zondag, prachtig weer, lekker in huis aan het rommelen, maar wel de hele dag last van mijn darmen (flink geobstipeerd), tot ik ineens veel helderrood bloed verloor. Ik heb gelijk de afdeling gebeld, daar aangekomen bleek ik een verstreken portio en 6 cm ontsluiting te hebben... te laat voor een noodcerclage. ik kreeg strikte bedrust, weeënremmers, alles. De volgende dag overgeplaatst naar de academie en daar op dinsdag bevallen... Bij onze dochter Femke kreeg ik met 13 wkn en 4 dgn een cerclage en heb daarna tot 20 wkn een beetje doorgerommeld, ging 2x per week naar de afd voor wat administratief werk. Van 20-30 wkn heb ik thuis gezeten, durfde weinig te doen. Van 32-34 wkn heb ik nog twee weken opgenomen gelegen aan de weeënremming en uiteindelijk met precies 37 wkn bevallen. De cerclage zou er 's middags om half 5 uitgehaald worden, maar om 5 uur 's ochtends braken mijn vliezen. Nu heb ik weer met iets meer dan 13 wkn mijn cerclage gekregen, alleen heb ik nu veel makkelijker last van mijn buik. Mijn darmen stoppen accuut met werken zodra ik een positieve zwangerschapstest heb dus dat voelt ook niet echt lekker. Ik heb weinig kunnen doen de afgelopen weken, maar kon nog wel wat in huis rommelen, beetje opruimen enzo. Afgelopen vrijdag die echo bij de gyn en nu durf ik echt niks meer. Ik zit de hele dag op de bank en loop alleen naar het toilet en in als het echt moet, zittend douchen enzo. Komende week voor iedere dag oppas voor Femke geregeld en morgen even de buurvrouw bellen om te komen schoonmaken. Ik heb er altijd erg veel moeite mee om hulp te vragen, maar nu moet het voor de komende weken. We hopen heeeeeel erg dat dit kleine gupje tot minstens 30 weken wil blijven zitten en het liefst nog langer natuurlijk. Mijn gyn kan ook niet duidelijk aangeven wat wel en niet mag, mobiliseren tot je klachten krijgt... maar dan ben je voor mijn gevoel al te ver gegaan, erg lastig en erg frustrerend vind ik. Dan maar het zekere voor het onzekere en bijna niks doen. Het is een heel verhaal geworden, maar wel lekker om het weer even van me af te schrijven. liefs
dankjulliewel voor jullie verhalen trouwens en dat ik mee mag schrijven. Het is zo fijn om te schrijven met meiden die in hetzelfde schuitje zitten en niet de goedbedoelde adviezen zoals uit mijn omgeving krijg, 'ach het komt wel goed' 'het is de vorige keer toch ook goed gegaan' 'oh joh je bent al over de helft' erg lief bedoeld, maar ik heb er niks aan want niemand kan mij de 'garantie' geven dat het inderdaad goed komt.
Hallo allemaal, als het mag, meng ik mij even in dit forum. Vanaf vorig jaar weet ik dat ik cervixinsufficientie heb en sindsdien lees ik regelmatig met jullie mee. Afschuwelijk om te lezen dat velen een kindje hebben moeten verliezen, maar fijn dat over het algemeen iedereen een positieve ervaring heeft met de cerclages. Er zijn dan ook al veel gezonde kindjes geboren en dat biedt hoop! Op een eveneens verschrikkelijke manier ben ik er door de vroeggeboorte van ons dochtertje (23 weken) achter gekomen dat ik een verzwakte baarmoederhals heb. Momenteel ben ik 16 weken zwanger en heb ik sinds 13 weken een shirodkar cerclage gekregen. Ik herken wat meerdere van jullie schrijven, dat het zó ontzettend spannend is...ik word geregeld heel onzeker van mijn lijf. Dan voel ik weer de cerclage, dan heb ik last een een onrustige buik. Continu ben ik enorm gefocused op wat ik voel. Gelukkig mag ik deze week voor het eerst naar de gyn om te kijken of de cerclage z'n werk doet. Ik merk ook dat de gynaecologen heel erg verdeeld zijn in wat je wel of niet mag met een cerclage. De mijne zei dat seks uit den boze is en ik me moest gedragen als een oud vrouwtje...maar ja, nog steeds blijft het een beetje vaag allemaal. Viavia heb ik een bevriende gyn gesproken die mij vertelde tot 18 weken halve dagen te werken en daarna te stoppen. Verder niets tillen dat zwaarder is dan een pak suiker, dus geen wasmanden tillen of zware boodschappen. Verder ook niet stofzuigen, maar wel korte stukjes wandelen of fietsen. Autorijden mag, maar ook geen lange stukken. Belangrijkste tip vond ik wel dat je steeds bedenkt of je jezelf achteraf in de spiegel kunt aankijken (omdat je nooit weet hoe een zwangerschap zal lopen) en je alles hebt gedaan wat in je macht lag. Hopelijk biedt dit voor sommige van jullie wat meer duidelijkheid. Ik wil jullie iig allemaal heel veel sterkte wensen, want onbezorgd zwanger zijn zit er helaas niet in...dus dan maar het beste er van maken liefs Tijm
Hoi Tijm, Welkom, voor jou ook verschrikkelijk wat er met je dochtertje is gebeurd. Wat is het dan toch een gemene aandoening om bijna altijd een kind te moeten verliezen en er op die manier achter te komen dat je cervixinsufficientie hebt! Er heeft een proefschrift op internet gestaan (weet niet of die er nog steeds op staat) waar in stond dat het pas wetenschappelijk bewezen is als je twee kinderen hebt verloren... Gelukkig wordt er na één kindje altijd goede controle gedaan en bij de meeste meiden gelijk een cerclage ingebracht. Wij hebben er in Rotterdam hele discussies over gehad met de artsen, zij vonden dat ik te vroeg bevallen was door een placentaloslating... Gelukkig was het voor mijn eigen gyn gelijk duidelijk, als we in Rotterdam onder controle waren blijven lopen hadden we Femke ook niet gehad. Hier weer een dagje verder, mijn zus heeft Femke opgehaald en manlief is niet thuis. Ik zit met mijn laptop en afstandbediening op de bank mijn tijd uit. We krijgen van alle kanten hulp aangeboden dat is zo lief en dat doet ons zo goed! liefs
@Bramtim, ik kom eventjes inbreken om je te feliciteren met je 27 weken! Ik kan me voorstellen dat je erg blij bent in wat veiliger vaarwater te zitten. Ik hoop dat jullie ukkie nog heel lang blijft zitten, veel sterkte!
@ Bramtim, 26 weken al. Op naar de 27,28,... Dat moet denk toch een heerlijk gevoel geven dat je zover bent geraakt hé. Daar kan ik alleen maar van dromen. Ik kan me niet voorstellen hoe het is op zover te geraken maar ik weet dat dat me ooit ook gegund is hoor! @ mamavan3boefjes, welkom op deze site. Je zult hier veel steun vinden omdat we allemaal in het zelfde schuitje zitten. Zo kunnen we ervaringen met elkaar delen zonder dat er iemand van opkijkt wat je zegt wat in de omgeving wel gebeurt. 21 weken ben je nu al proficiat meid. Ik zal eerst in het kort mijn verhaal vertellen: Ik ben mama van 2 engeltjes Marie en Anna. Marie is geboren na 22w6d. Ik heb het niet voelen aankomen dat het mis ging. Ik heb zo'n 2 dagen met weeën rond gelopen voor aleer ik wist dat er iets mis was want ik dacht dat het gewoon buikpijn was want dat heb ik heel mijn zwangerschap er veel last van gehad. Toen ik in het ziekenhuis aankwam bleek ik al 10 cm ontsluiting te hebben. Ze hebben we nog weeënremmers gegeven maar het haalde niets meer uit en 's nachts is ons eerste dochter gestorven. Bij mijn 2de zwangerschap heb ik een cerclage gekregen na 15 weken en een paar dagen. Ik heb van het begin van mijn zwangerschap niet meer gewerkt. Het grootste deel van de tijd bracht ik mijn dagen door in de zetel. Maar na 24w is ons jongste toch geboren. Mijn cerclage heeft het begeven op 23w6d. Nooit gedacht dat zo iets kon gebeuren want ze zeggen na het zetten van een cerclage gecombineerd met rust loopt het meestal goed af. Bij mij niet dus! Bij mijn volgende zwangerschap krijg ik een hoog vaginale cerclage en mag ik echt niets meer doen. Alleen maar uit bed komen voor te plassen en te wassen en word ik ook voor een lange tijd opgenomen in het ziekenhuis. Heb je bij je 2de zwangerschap ook een hoge vaginale cerclage gekregen? En hoe voelt dat aan? Ik vind het raar dat je niet zo hard moet rusten en ik ben altijd blij om te lezen dat er moeders zijn die aan de 37 weken zijn geraakt want dat is iets dat ik me echt niet kan voorstellen maar dat geeft me zeker ook hoop. Krijg je nu meditaties? @ Tijm, Jij ook welkom op deze site en proficiat met de geboorte van je dochtertje. Ja, zoals ik ook hier op deze site lees zijn de gynaecologen verdeelt over wat je mag en niet mag met een cerclage. Bij mijn 2de zwangerschap heeft mijn gyn alleen maar gezegd, veel rusten en dat was het dan ook en dat heb ik ook gedaan en toch is het nog misgegaan. Elke zwangerschap is ook anders hé en een zwakke baarmoederhals komt ook niet zo zoveel voor dus misschien daarom dat ze het niet weten. Ik ben nu in behandeling bij een professor in België (Leuven) en bij haar voel ik me wel gerust. Als ik nog eens zwanger zou zijn zou ik meer durven zeggen want bij mijn 2 zwangerschappen had ik er veel last van harde buiken (wist ik achteraf wat dat was) en ik heb dat wel eens tegen mijn gyn gezegd maar hij zij dat dat normaal was maar nu weet ik dat dat een onderdeel is van een zwakke baarmoederhals te hebben en nu krijg ik bij mijn volgende zwangerschap medicatie en zo. Hoe verloopt je zwangerschap voor de rest?
hoi annaenmarie, Wat een vreselijk verhaal van jullie twee meiden!!! Dan heb je zoveel hoop dat het de tweede keer wel goed gaat en dan verlies je opnieuw je kind, vreselijk! Ik heb mijn tweede zwangerschap een gewone shirodcar cerclage gekregen. Heb rustig aan gedaan, maar niet echt plat gelegen. Vanaf week 16 tot week 36 heb ik uterogestan (hormonen) gebruikt en movicolon voor mijn darmen, doordat ik veel last heb van obstipatie is het soms moeilijk te onderscheiden of ik nu mijn darmen of mijn baarmoeder voel. Ik heb toen vanaf 17 wkn ook erg veel last van harde buiken gehad. Van week 32-34 heb ik opgenomen gelegen in het ziekenhuis aan de weeënremmers en daarna thuis echt niks meer gedaan waardoor we gelukkig de 37 wkn hebben mogen halen. Nu heb ik weer vanaf 16 wkn de uterogestan en de movicolon (nu 2x daags) en ik kreeg vandaag een mail van mijn gyn dat ik ook mag beginnen met adalat (weeënremming) omdat mijn baarmoeder gevoelig is. Gelukkig heb ik dit keer heel weinig last van harde buiken, maar wel verandering op de echo dat is het veraderlijke van die cervixinsufficientie. Ik denk dat de gynaecologen er daarom ook niks duidelijks over kunnen zeggen, omdat het bij iedereen anders loopt. Heb je een gebroken been, dan is het bijna standaard zoveel weken gips, zoveel weken onbelast mobiliseren etc., dat is bij bijna iedereen hetzelfde. Maar dat werkt bij ons niet... liefs
Mamavan3boefjes, gelukkig hebben jullie niet naar het R'dams ziekenhuis geluisterd! Annaenmarie, wat vreselijk dat je twee dochterjes hebt moeten verliezen, ondanks een cerclage bij de tweede. Hopelijk gaat een volgende zwangerschap helemaal goed met een hoog vaginale cerclage. Ons dochtertje heeft het overigens met 23 weken niet gered, kon ook niet met deze termijn....ze heeft nog wel een klein uurtje geleefd. Ze hebben overigens toen wel aan mij gevraagd of ik harde buiken had, maar wist ik veel. Nu merk ik regelmatig dat als ik (een tijdje) sta mijn buik strakker aanvoelt. Weet alleen niet zo goed of het een harde buik is of gewoon de spieren die zich aantrekken. Zodra ik lig heb ik namelijk nergens meer last van. Vanaf deze week krijg ik gelukkig wel wekelijks prolutoninjecties. Ik lees hier trouwens regelmatig dat de baarmoederhals korter wordt, maar hoe kan dat eigenlijk met een cerclage? liefs, Tijm
Dat de baarmoedermond korter wordt met cerclage komt omdat de cerclage maar een touwtje is wat de boel bij elkaar houd. Alles wat erboven zit kan door druk, harde buiken, weeën toch korter worden en wat open gaan staan. Dat is het verstrijken van je baarmoedermond wat je normaal hebt als je moet bevallen. De cerclage is er voor om te voorkomen dat je ontsluiting krijgt. Maar het liefst hebben ze dat je baarmoedermond zo lang mogelijk blijft zodat er zo min mogelijk druk op de cerclage komt te staan.
Bramtim, wat fijn om te lezen dat je inderdaad toch nog wel wat kunt doen. Heb nu echt het gevoel dat ik straks helemaal niets kan/mag/durf. Het zal ook wel te maken hebben met vertrouwen krijgen in je lichaam en in de cerclage. Mijn cerclage wordt in Tilburg geplaatst, daar waar ik werk. Mamavan3boefjes, ik vond het achteraf heel fijn om op mijn eigen werk opgenomen te zijn. Qua afstand was het makkelijker geweest om naar een ander ziekenhuis te gaan, maar het voelde meer vertrouwd om naar 'mijn' ziekenhuis te gaan. Ik had toch een streepje voor en er werd supergoed voor mij en mijn vriend gezorgd. Ik zag vaak de artsen (meerdere keren per dag) die ook allemaal de medische taal vertaalde voor mijn vriend. Nu is het natuurlijk wel raar, dat ik regelmatig op de kamer waar ik zelf bevallen ben, ook bevallingen begeleid, maar gelukkig kan ik dat goed loslaten. Voel me op de een of andere manier rustig op die kamer. De cerclage wordt inderdaad ook in mijn eigen ziekenhuis geplaatst, en mijn gyn is dus een van de personen met wie ik normaal gesproken samenwerk. Dat voelt erg goed. Wat ik ook prettig vind is dat ik degene die bij mijn bevalling was nog veel zie en ook al een aantal keer met haar mijn bevalling besproken heb. Dat is voor zowel haar als voor mij fijn. Dat is natuurlijk ook uitzonderlijk, normaal krijg je een nagesprek en dat was het. Wat jij schrijft herken ik wel. Het gevoel dat als je doorgaat tot je klachten krijgt, dat je dan te laat bent. Heel soms bekruipt mij het gevoel dat ik te laat aan de bel heb getrokken bij Sam. Ik ben van mezelf vrij nuchter en daardoor heb ik misschien niet aan mijn cervix gedacht toen de avond voordat ik opgenomen werd (toen ik nog aan het werk was) een assistent een echo maakte. Soms denk ik wel eens wat er gebeurd was als ik dat wel had gevraagd. Misschien was mijn cervix dan 'alleen maar' verstreken geweest en hadden ze nog wel een cerclage kunnen plaatsen en had Sam nu nog kunnen leven. Ik weet dat ik mezelf niet gek moet maken met deze gedachten, en dat doe ik ook niet. Maar dat wil ik niet nog eens meemaken. Gister had ik plotseling wat oud bruin bloedverlies. Ondanks mijn vermoeden dat het kwam doordat ik ontlasting had gehad, dus door het persen, heb ik toch meteen gebeld. Ik wil niet weer te laat zijn. Goed van je dat je hulp hebt gevraagd voor de opvang van je dochter en voor het huishouden. Dat zal je rust geven en die rust heb jij nu gewoon nodig! Welkom Tijm, wat vreselijk dat ook jij je dochter hebt verloren. Wat een kl#te aandoening is het toch, he! Ik hoop dat je hier mee blijft schrijven, wij schelen niet zo heel veel en hopelijk kunnen wij elkaar allemaal door de moeilijke periodes heen schrijven. Fijn dat jij ook die Proluton krijgt, ik ben blij dat ik die ook krijg. Alles op alles zetten! Hier nog 3 nachtjes slapen tot ik mijn cerclage krijg en ik wilde dat ik nu in slaap kon vallen en vrijdag wakker kon worden. Jeetje, wat ben ik gespannen en angtig zeg! Vooral omdat ik sinds gister bloedverlies heb, wat ik deze zwangerschap nog niet gehad heb. Daar was ik heel blij om, want met Sam had ik dat wel. Nu ben ik dus weer mega onzeker. Gelukkig was gister alles goed toen ik meteen naar het ziekenhuis was gegaan, mijn baarmoedermond was gewoon erg goed doorbloed. Maar je wilt gewoon geen bloed zien. Nou, succes allemaal verder!
Ha meiden, Hier weer een dagje verder... Mamavansam, het is zo herkenbaar wat je schrijft over het opgenomen zijn op je eigen afd. Ik ben bij Sven heel blij dat we wel naar Rotterdam zijn gegaan zodat we ons nooit schuldig hoeven te voelen dat we hem geen kans hebben gegeven. Daar hebben ze alles in huis om hem te helpen alleen liet hij zelf zien dat hij het niet kon. Heerlijk vertrouwd om je eigen collega's om je heen te hebben en je eigen vertrouwde artsen. Ik heb bij Sven en bij Femke in het begin ook een tijd steeds bloedverlies gehad, en waar het vandaan kwam??? En deze zwangerschap niks en lig ik nu al weer plat op de bank... geen touw aan vast te knopen zo'n vrouwenlichaam. Morgen weer naar de gynaecoloog, hoop zo dat de echo onveranderd is. Ik heb geen harde buiken, alleen voelt hij regelmatig gespannen, maar dat voelt als mijn darmen... die kleine is actief genoeg dat blijft toch een heerlijk gevoel. Sterkte meis met de komende 2 dagen, idd slapen en pas wakker worden als alles achter de rug is. Krijg je spinaal? liefs