Het bezoek wacht maar even, want ik lees nu jouw bericht van vanochtend, mamavan3boefjes! Oww, wat erg die angst en onzekerheid. Zolang je lichaam meewerkt lukt het wel redelijk om te ontspannen, maar er hoeft maar 1 ding niet te gaan zoals het hoort en alles lijkt meer zo onzeker. Heb je de behoefte om even langs de gyn te gaan? Dat kan toch vast wel? En een heel goed idee om jezelf te trakteren met een kado, dat is fijn om naar uit te kijken. Wanneer heb je weer een controle staan? Ik denk aan je!
mamavan3boefjes, ohw wat erg meis, die onzekerheid!!! Is het bij eenmalig wat bloedverlies gebleven? Anders zou ik even het ziekenhuis bellen, al is het alleen maar voor je eigen geruststelling. Blijft anders zo in je hoofd hangen.... Hier ook wat onzekerheid. Beetje vies praatje hoor , maar sinds een paar dagen ruikt afscheiding wat chemisch, naar ammoniak. Dacht eerst nog dat het licht urine verlies zou kunnen zijn, maar het is meer de afscheiding. Zou het kunnen komen van de prolutoninjecties? Hebben jullie daar vervelende bijwerkingen van gehad? Bah, die kopzorgen ook steeds.... MamavanSam, fijn dat het vertrouwen blijft. Dat zeurende gevoel heb ik ook gehad, soms nog steeds. Kan inderdaad groeiende baarmoeder of dwarsliggende darmen zijn.
@Mamavan3boefjes: Heel herkenbaar! Bloedverlies is altijd een beetje sterven... Maar net als Bramtim ook zegt, naarmate je verder komt, wordt dat steeds minder. Al heb je daar nu nog niet veel aan, zodra je 26 - 28 - 30 weken ver bent, daalt er meer en meer rust over je neer. Je krijgt meer vertrouwen, in je eigen lijf en in de goede afloop... Af en toe mezelf trakteren, omdat ik mezelf zo flink vind , dat doe ik inderdaad ook. Dat moet je gewoon doen! @MamavanSam: Elke week inwendige controle, lijkt me veel van het goeie. Ik heb dus echt een uitzonderlijk korte en slappe cervix en zelfs bij mij wil de gynaecoloog (specialist in hoge-risico-zwangerschappen van een universitair ziekenhuis, dus niet de eerste de beste) slechts om de 4 weken en nu pas recent om de 3 weken inwendig controleren. Lekker lang douchen (zittend natuurlijk ), haren wassen, buikje insmeren, dat is ook mijn manier om mezelf weer op te peppen na de zoveelste dag op bed hier. Daar kikkert een mens zo van op hè! Over het verwijderen van de cerclage: bij mij kwam bevalling op gang en net voor de cerclage doorscheurde, is die zonder verdoving (was geen tijd voor) weggehaald. Dat ging vrij pijnloos. Deze keer zal de cerclage poliklinisch verwijderd worden met een lichte lokale verdoving (zou voldoende moeten zijn, heb er ook geen schrik voor eigenlijk). Waarschijnlijk zal dat bij mij voor de week van 21 maart zijn... (als alles goed blijft gaan) @Tijm: Hier geen proluton, wel utrogestan vaginaal, en ook die afscheiding daarvan stinkt een beetje chemisch. Misschien het effect van de grote dosissen hormonen?
Ha meiden, Bloedverlies is gelukkig bij die ene keer gebleven, toch door het inbrengen van de vaginale capsules... mamavansam, mijn gyn vindt het zelf niet nodig om hem op te meten. De cerclage zit er in, die houd het dicht en op de uitwendige echo kan je goed mijn baarmoederhals zien. Hij onderneemt actie als er funneling of verandering is te zien. Op het moment dat de baarmoederhals iets korter wordt wordt je er naar mijn idee alleen maar onzeker van en meer dan rust kunnen we er niet aan doen. Ik voel me er veilig genoeg bij, is bij Femke ook zo gegaan, toen kreeg ik bij 32 weken funneling en ben ik gelijk opgenomen. Ik moet woensdag weer op controle (kan het zelf aangeven, vandaar dat ik 1x per week ga), mijn gyn is er aanstaande vrijdag niet vandaar woensdag al. Misschien voor jou ook wel een idee om movicolon oid te gaan gebruiken voor je ontlasting. Ik heb er erg veel baat bij! Vreselijk die onzekerheid, op het moment dat je buik anders dan anders doet schiet je gelijk in de stress, heeeeeel herkenbaar. Het verwijderen van mijn cerclage was ook zo pijnlijk omdat de bevalling al in volle gang was. Gebroken vliezen, dus slecht zicht door aflopend vocht/bloed en weeën om de 3 minuten... Ik heb goede hoop dat het deze keer beter gaat. Bramtim, thanks. Die herkenning blijft zo fijn hier!!! Ik schrijf ook op de hyves met een groepje meiden die allemaal hun kindje verloren zijn (we hebben 3,5 jaar geleden met z'n allen op hetzelfde forum gezeten), die meiden snappen wat het is om een kindje te verliezen, maar die snappen absoluut niet de spanning die wij hebben tijdens onze zwangerschap. Daar krijg ik alleen berichtjes van, 'ach meid hou vol je bent al over de helft' 'komt goed meid'. En een van die meiden is de vorige keer prematuur bevallen, nu 30 weken en zit er alleen maar op te azen dat ze niet stil kan zitten en meer dingen wil gaan doen... Daar kan ik me zo aan ergeren! Tijm, ik gebruik ook geen proluton injecties maar uterogestan vaginaal. Zit naar mijn idee niet echt een ander luchtje aan, misschien even aan de gyn vragen om een kweek af te nemen. liefs
Mamavan3boefjes: gelukkig dat het eenmalig bloedverlies was. Even opgelucht ademhalen. Kan de instelling van je gyn wel waarderen. Ik wist zelf niet dat je uitwendig dus ook de bmhals kunt zien of althans kunt zien of er funneling is. Hoe groot is eigenlijk de kans op funneling? Ik weet dat ik bij funneling opgenomen wordt maar mij als leek lijkt funneling geen kwaad te kunnen. Ik bedoel die cerclage scheurt echt niet door hoor en ik weet dat er onder die cerclage sowieso nog 2,5 cm bmhals zit waar verder geen druk op zit. Heb het even niet teruggezocht maar met hoeveel weken ben je vorige keer bevallen? Je had met 32 weken funneling toch. Bij mij is vorige keer ook de cerclage verwijderd tijdens de bevalling. Was niet prettig maar echt pijnlijk was het niet. Maar goed .. hij was ook al gedeeltelijk losgescheurd en was een noodcerclage die er pas 2 weken in zat. Nu gaat hij er bij 36,5 week uit gewoon tijdens het spreekuur. Ja ik ben ervan overtuigd dat hij pijn zal doen maar ik heb zon hekel aan de ruggenprik dus ik bijt liever even op mijn tanden. Misschien wel een beetje te stoer gezegd haha maar ik wil er niet voor terugkomen en een nieuwe afspraak moeten maken. Is toch weer ruim 1,5 uur heen en 1,5 uur terug. Ik heb hier ook Movicolon in huis liggen. Merk ook dat als ik wat minder vaak naar de wc moet voor ontlasting mijn buik toch wat ongemakkelijker voelt. Neem het niet elke dag maar alleen indien nodig en andere dingetjes zoals koffie even niet helpen. Ik schrijf ook nog met een aantal meiden die hun kindje verloren zijn maar toch merk ik daar wel wat herkenning. Veel meer als in mijn omgeving eigenlijk. Tja en erger je aub niet aan domme mensen die niet beseffen wat voor kostbaars ze in hun buik hebben zitten. Veranderen kan je ze toch niet. Ik merk dat hier wat jankeriger ben. Tranen zitten achter mijn ogen de hele dag .. weet wel hoe het komt .donderdag zou mijn allerliefste schatje een jaar geworden zijn.
bramtim, wat een rotdagen deze week. Snap dat de tranen hoog zitten! Wij hebben inmiddels al 3 'verjaardagen' van Sven gehad, maar september blijft voor mij een rotmaand, ieder jaar weer. Ik ben heel blij met mijn gyn. Hij is gelukkig heel nuchter en kan mij goed met beide benen op de grond houden. Als je uitwendig een echo maakt kun je mooi zien dat aan de onderkant de vliezen mooi rond lopen en daaronder kun je een grijze streep zien lopen wat de bmh is, dwars daardoorheen zie je een wit streepje wat de cerclage is. Bij funneling zie je dat de vliezen niet mooi rond lopen, maar iets uit lijken te zakken. Naar mijn idee is het op een uitwendige echo duidelijk te zien en het scheelt een hoop geprikkel op de bmh door inwendige echo's. Funneling is op zich niet zo heel erg, maar het is wel een teken dat er wat aan het veranderen is in je buik, als er geen actie op wordt ondernomen kan de druk te groot worden waardoor de bmh wel kan gaan verstrijken en er teveel druk op de cerclage komt te staan. Ik ben bij Femke met precies 37 wkn bevallen. 's middags om half 5 zou de cerclage verwijderd worden, maar om 5 uur 's ochtends braken mijn vliezen en knalden de weeën er gelijk overheen. Ik neem de movicolon standaard 2x per dag in, anders doen mijn darmen gelijk niks meer... Sterkte deze week meis, hebben jullie nog plannen voor donderdag? liefs
Bramtim, heel veel sterkte!!! Het zijn zulke moeilijke dagen...Jurre* is het mooiste, maar ook het verdrietigste wat jullie ooit is overkomen. Zoals ik al eerder aan je schreef zal ik donderdag een kaarsje voor hem opsteken. Mamavan3boefjes, gelukkig dat het maar bij eenmalig bloedverlies is gebleven. En fijn dat je je hier begrepen voelt. Ik heb in mijn omgeving veel mensen waarmee ik over ons dochtertje kan en mag praten, maar dat neemt niet weg dat ze niet altijd begrijpen hoeveel spanning deze zwangerschap geeft. Tja, en dan zijn er ook nog de mensen die op een roze wolk kunnen blijven zitten gedurende de zwangerschap, totaal onwetend (en gelukkig maar) wat er allemaal wel niet mis kan gaan. haha, zou toch willen dat ik dat had Over onzekerheid gesproken. Toch maar even gebeld naar ziekenhuis. En chemisch luchtje kan inderdaad komen van prolutoninjecties. Dus ben weer ff gerust gesteld.
Cerclageverwijdering was bij mij niet pijnlijk hoor. Alleen een beetje vervelend... Ik had naderhand wel pijn onderin m'n buik, maar dat komt omdat er gewoon veel was 'gerommeld' daar.
Bij mij helaas wel, maar dat kwam ook omdat ik op dat moment bezig was weeen op te vangen en omdat de cerclage vastgegroeid was waardoor het operatief verwijderd moest worden. Gelukkig is het bij iedereen anders (net als bevallen ).
@ Juno77: Hoe doet de kleine man het? En jij? Verwerk je zo'n zware zwangerschap vlot? Mentaal? Fysiek? Daar heb ik nl. het meeste angst voor... Ik zit nu vol ambitieuze plannen: dit ga ik doen, en dat, hele huis oprommelen, aan de tuin vliegen (die wat verwaarloosd is nu), lange wandelingen maken voor de conditie, fietskar aanschaffen en naar school met de fiets, uitstapjes met de oudste erbij (omdat die nu zoveel geduld moet hebben met mij, en naar mijn gevoel wat teveel van zulke dingen mist)... Maar gaat dat allemaal wel lukken?
mamamaya ik heb na de bevalling van Femke alleen maar lopen genieten. Voor mijn gevoel verving zij alle stress en spanning rondom de zwangerschap en heb ik er daarna helemaal geen klachten oid meer van gehad. Alleen toen het idee kwam voor nog een kindje vloog het me vreselijk aan en voelde ik die angst, onzekerheid en het oneindig wachten weer driedubbel binnenkomen. Hier weer een rustig dagje, Femke is een dagje bij opa spelen en ik heb net even heeeeeeerlijk buiten met mijn gezicht in de zon gezeten Hoezo heeft het weer mede invloed op je gemoedstoestand. liefs
MamaMaya@ Juno77: Hoe doet de kleine man het? En jij? Verwerk je zo'n zware zwangerschap vlot? Mentaal? Fysiek? Mentaal en fysiek was het inderdaad een loodzware zwangerschap (inclusief drie ziekenhuisopnames met heel veel stress) en ik heb ook vaak gedacht: hoe kom ik hier in vredesnaam doorheen? Omdat ik bijna niks kon/mocht zat ik veel binnen en dat was best een grote aanslag op mijn conditie. Daan is morgen 5 weken en ik moet zeggen dat ik mijn conditie al weer aardig terug heb. Met het verwerken van deze zwangerschap heb ik niet zoveel moeite. Precies wat MamaVanDrieBoefjes ook zegt: ik geniet enorm van Daan en dat maakt dat alle stress van de zwangerschap de moeite waard is geweest. Maar goed, dat is natuurlijk heel makkelijk zeggen achteraf. Waar ik meer moeite mee heb, is het verlies van mij dochtertje en mijn zoontje. Het is heel confronterend allemaal en vooral het besef van hoe het ook had kunnen zijn. Ons mannetje doet het verder super! Morgen voor het eerst naar het cb; ben heel benieuwd hoe zwaar die nu is. Hij groeit in ieder geval heel goed!
Ja, dat lijkt me ook erg! Mijn cerclage werd iets eerder verwijderd omdat ik steeds ineens buikpijn had, en ze geen risico's wilden nemen. Achteraf gezien was er niks aan de hand en heb ik nog 2 weken cerclageloos rondgelopen. Moet wel zeggen dat ik er echt voorlopig mee klaar ben. Ik wéét dat ik het ooit wel weer wil, een kindje, maar absoluut nu niet! Operatie, echo's, onzekerheid, die rottige cerclageverwijdering... Brr.
@Juno77: Blij te horen dat je lijf zich dan toch weer zo snel herpakt. Vrouwen zijn toch echt het sterke geslacht, niewaar? Ik merk dat ik tegenwoordig wat kortademing ben (zelfs van de zeer geringe inspanningen die ik maar doe) en moe. 10 uur slapen is echt nodig om een beetje uitgerust aan de dag te kunnen beginnen. Maar het hoort erbij zeker? Net nog een extra tussentijdse controle gehad en baby zit nog heel hoog, dat draagt bij aan die kortademigheid (longen in de verdrukking), ja, dat voel ik dus goed. Onderaan was alles nog prima gesloten, kindje goed gegroeid, alles op schema. Ook aan de monitor gehangen: geen contracties, en kindje doet het prima. Op de vraag wanneer ik zou bevallen: ergens tussen volgende week en over twee maanden Ja, dat kon ik zelf ook bedenken... We doen dus nog wat voort zo... (blik op oneindig )
Mamamaya, fijn dat de controle helemaal goed was! En ook goed om te lezen dat de hele zware zwangerschap wordt vergeten zodra er een kindje is geboren Bramtim, hoe gaat het vandaag? Kaarsje is al gebrand voor Jurre* Hier weer eens een bezorgdheidsvraagje. Hebben jullie ook wel eens (gehad) dat het van onder wat stekerig aanvoelt. Heb dit nu anderhalve dag. Weet niet zeker of het de cerclage is en of het komt omdat ik gister misschien te veel heb gedaan. Word soms zó moe van steeds al die zorgen...en het te gefocused zijn om m'n lijf.... lief Tijm
Vandaag is een bijzondere dag maar wel positief verdrietig zeg maar. Lief dat je het vraagt. Kaarsjes branden hier ook en ik heb de fotos van de bevalling en zo strakjes gekeken. Ja die steken had ik ook. Soort speldensteekjes bij mijn baarmoedermond. heb die nog af en toe maar kan bij mij niet zeggen dat het ermee te maken heeft of ik teveel gedaan heb. Moet eerlijk zeggen dat de 'klachtjes' die ik heb nog steeds vaag zijn en niet duidelijk aanwijsbaar waarom.
@ Bramtim: Sterkte vandaag! Wel knap dat je het als een "positief verdrietige" dag beschouwt. 't Is ook een beetje mijn idee dat onze eerste kindje(s) er mee voor zorgen dat alle volgende meer kansen hebben... Maar dan nog is het hardverscheurend dat ze er zelf niet mochten komen... @ Tijm: Al vaker over die steekjes gehoord, maar zelf niet echt last van. Ja, ik voel soms ook vanalles, maar niet echt aan de bmm of cerclage. Dat soort bezorgheden hoort er bij vrees ik... Helemààl onbezorgd zijn, is ons niet gegund. Als je veel rust moet nemen, heb je ook gewoon véél teveel tijd en gelegenheid om "vanalles te voelen", en om je zorgen te maken. Heel herkenbaar, helaas.
Hoi dames, Afgelopen vrijdag ben ik bevallen van mijn dochter. In het begin leek alles goed te gaan maar opeens kreeg ze een blauwe masker, en ze verdachten haar van infectie. Maandag mocht ze mee naar huis met de kans dat ze de volgende dag opgenomen kon worden voor geelzien. En sinds dinsdag zijn we bezig met bloedprikken en ze is steeds net onder de grens. Wat had ik het anders verwacht, dat ze meteen mee naar huis mocht.... Duimen jullie mee dat alles goed gaat? Liefs, Papatya
Beste Papatya, Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter.Wat vervelend dat je haar niet direct naar huis mee mocht nemen. Ik duim voor jullie en wens jullie beiden om zo snel mogelijk op te knappen om van elkaar maximaal te kunnen genieten. Kleine meisje kom op, laat je mama nu van je genieten - er zijn genoeg zorgen geweest tijdens de zwangerschap Groetjes Jasmina
@ Papatya PROFICIAT MET DE GEBOORTE VAN JULLIE DOCHTER ! ! ! ! ! Hoe het jullie kleine meid? Ik snap je teleurstelling zo goed. Na zo'n spannende zwangerschap wil je na de bevalling gewoon naar huis. Mijn zoontje heeft drie dagen op de mediumcare gelegen en toen hij twee dagen thuis was, werd hij weer voor twee dagen opgenomen in het ziekenhuis i.v.m. het geelzien. Hij zat ook steeds net onder de waardes, maar was wel wat slomig waardoor hij te weinig dronk en daardoor teveel afviel. Een leuke kraamtijd heb ik dus weer niet gehad. Gelukkig ging het al heel snel weer goed. Hoe gaat het nu met je dochter?