Inderdaad !!! Bloedverlies mindert uur per uur dus ik heb er een zéér goed oog op ! En schrik heb ik niet gehad aangezien ik de complicaties pas daarna vernomen. Ik ben superblij !!!!!!!! Dansen en springen zal wel pas voor binnen een paar maand zijn hihi Weet iemand hoe het met Claire is ?
hoi µ ja tijm de 25 w alleen nu beweren ze zowel in leuven as mijn gyne dat 24 w levensvatbaar is. snap het niet zo goed, bij mijn zoontje zeide ze 25w gr
Ik ken het antwoord daarop. In Belgie mogen ze van de wet maar op 24 hulp bieden. Ik die net geen 24 weken was heb die wet natuurlijk vaak vervloekt. Iedereen stond daar maar te kijken naar de laatste ademhalingskes. Van 24 is er inderdaad al een kans ! Hoe het in Nederland is, geen idee
wel van jente bevallen op 24 w ( ben van belgie he) en toen zeide ze mag pas vanaf 25 w vroeger deden we 24 w ook maar dat zijn meestal 'plantjes' en nu is het in ene keer 24w
In Nederland wisselt het per ziekenhuis. Rotterdam hanteert bijvoorbeeld de grens van 24 weken, Utrecht de 25 weken. Aan ons is toen heel duidelijk gemaakt dat zelfs bij de 25 weken het kindje slechts 50% kans heeft om te overleven, waarbij de kans op een behoorlijke meervoudige handicap heel groot is. Ik denk nog steeds wel eens 'wat als we die 25 weken hadden gehaald?' maar besef me ook heel goed (mede vanuit mijn werk) wat voor impact een ernstige handicap kan geven voor kind en ouders...maar goed, is natuurlijk allemaal achteraf gepraat
Weet je, ik heb het er véél 'makkelijker' mee met de dood van ons meisje, die was net dood toen ze geboren was. Ik denk dat ik maanden therapie uitgespaard zou hebben mochten ze onze jongen vlug even meegenomen en dan gezegd zouden hebben 'jammer, hij heeft het niet gehaald, we hebben ons best gedaan'. Die 'als-vraag' ken ik goed Tijm.
zal wel aan mij liggen( moe enzo) maar ben niet mee: wat vind je nu het "ergste" je meisje of de jongen??? ik haat die stomme vraag als en ja het zal dan waarschijnlijk gehandicapt zijn maar dat kan het ook als ze op 38 w komt zo denk ik dan gr
Jente, je hebt helemaal gelijk hoor...is een onmogelijke 'wat als'-vraag en ook met 38 weken kan er nog van alles met je kindje gebeuren...de risico's zijn dan alleen kleiner...ach, zolang je kindje maar gelukkig mag worden toch?
zo denk ik ook alleen zo ruzie gehad met iem: die lieten kindje weghalen, gehandicapt: koste te veel tijd en geld en zo een kind is ni gelukkig wie zegt dat zo een kind niet gelukkig kan zijn en wie zegt dat een 'gezond' kind automatisch gelukkig is?? mag er ni meer aan denke krijg ter al terug stress van, gr
2 bekenden van mij verloren een gezondkindje aan het einde van de zwangerschap (rond 40wk) 1 kindje was langzaam in navelstreng gegroeid.. de ander stierf door fout van het ziekenhuis tijdens geboorte! Het leven voeld soms heel oneerlijk! Ze hebben daarna nog prachtig gezonde kinderen gekregen maar het waarom en als is altijd aanwezig! Hier gaat het ietsje beter.. buik is rustiger nog wel af en toe harde buiken "hoeveel is eigenlijk normaal" maar ik durf echt bijna niets te doen! Mijn ouders zijn inmiddels uit elkaar.. mijn moeder is gewoon weggelopen, briefje neer gelegd is naar nieuwe vriend WTF weten we dus gelijk waarom!! BAH
mijn gyne zei 20 harde buiken is normaal, ze mogen niet pijn doen en niet bij regelmaat komen dus bv ni om de drie uur jammer te horen van je mama gr
Jente, helemaal met je eens hoor!! Voor ons is een gehandicapt kindje net zo welkom als een 'gezond' kindje, het zegt niks over hoe gelukkig ze zijn. Vanuit mijn werk ken ik echter ook de zeer ernstig meervoudig gehandicapte kinderen, waarbij de problemen en frustraties zo ontzettend groot kunnen zijn (let wel: er zijn ook genoeg zeer ernstige meervoudig gehandicapte kinderen die héél gelukkig zijn)...ik zou het misschien niet mogen denken, maar als ik dat zie ben ik soms een klein beetje opgelucht dat ons meisje die ellende bespaard is gebleven...maar ja, wie weet denken die ouders het weer andersom als ze mijn verhaal horen...volgens mij ga je op een gegeven moment op zoek naar soort van 'verzachtende' omstandigheden. Aichaatje, jemig wat ontzettend heftig bij je ouders! Maar fijn om te lezen dat het met jou beter gaat. Volgens mijn gyn hoef je je geen zorgen te maken om een paar harde buiken per uur, zolang ze maar niet met te veel regelmaat komen.
Inderdaad niet fijn aicha ! Wel Jente, de dood van ons meisje is makkelijker te aanvaarden. Ik kan nu nog altijd bijna niet vertellen over onze jongen tegen derden, face to face welteverstaan. Oneerlijk. Maar ja, dat moet ik hier komen vertellen natuurlijk, jullie kennen dat gevoel eh.
Jente wat betreft de levensvatbare termijn, die wordt steeds verder naar beneden geschroefd. In nederland is de grens dat ze actief beleid hebben nu 25 weken. Vanaf 24 weken kijken ze of een kleintje laat zien of hij-zij het kan, ze gaan niet actief aan de gang om een kleintje koste wat het kost in leven te houden onder de 25 weken. Ik heb in mijn werk aardig wat premature kindjes voorbij zien komen, en ik ben blij dat ze ons ventje na 10 minuten weer aan ons hebben teruggegeven om te sterven. Ik ben heel blij dat hij zelf aangegeven heeft dat hij nog te onrijp was, dat hij het niet kon. En niet dat ze hem aan alle toeters en bellen hebben gelegd en wij later de beslissing hadden moeten nemen om de stekker er uit te trekken. Het is zo´n groot scala aan problemen die zo´n kleintje kan krijgen, hersenbloedingen, darmproblemen, longproblemen, epileptie etc. etc. etc. Ik ben blij dat ons manneke dat allemaal bespaard is gebleven. Aichaatje wat erg van je ouders!!! Ik geloof niet dat er een standaard is hoeveel harde buiken je mag hebben bij welke termijn. De een heeft de hele zwangerschap geen harde buiken en de ander heeft er vanaf 17 wkn al erg veel last van. Ze mogen inderdaad geen pijn doen en absoluut niet tot verandering van je bmh leiden. Linske probeer met het zetten van de ruggenprik als ze hem zittend prikken zoveel mogelijk in elkaar te zakken, als een zoutzak en een beetje voorover te buigen. Als ze op je zij liggend prikken probeer dan zo goed mogelijk je knieen naar je neus te trekken, zo kunnen ze het makkelijkst tussen je ruggewervels doorprikken. Tijm morgen 28 wkn! Weer een stukje verder, weer 2 wkn om af te tellen tot de 30.
Gummibeertje, Het klinkt inderdaad beter als je epidurale werkt maar ik ben het meeste bang voor die prik dus ja, ik denk dat vol van de zenuwen ga zijn, pppfff.. Blij te horen dat je je nu beter voelt, ik blijf hier alvast de verhalen volgen hoor. Tijm, ik zal pas dinsdag alles eens kunnen bespreken met mijn gyn in hoeverre ik zal mogen heffen wat mijn dochtertje betreft, ik ga de eerste dagen zoveel mogelijk proberen te rusten en mijn vriend de kleinste laten nemen maar zaterdag is die al weer een hele dag weg om te werken, zo is het hier altijd wel iets hé. Mamavan3boefjes, ik ga proberen rekening te houden met je tips als ik niet te zenuwachtig ben Geniet nog vh weekend meiden, ik ga dat ook nog proberen doen
hoi mama vandrieboefjes: is waar. zou ik ook niet gekunnen hebben die beslissing te nemen van de stekker eruit te halen. ik begrijp die grens, alleen erger ik me eraan dat ze me in sept zeggen je moet 25w zijn en nu zeggen diezelfde mensen ( diest en leuven) je moet 24w zijn. toen in sept echt heel die uitleg gehad van dat zijn plazntjes daarmee doen we dat niet op 24w ok ik snap dat en begrijp dat, maar waarom veranderen ze het paar maand later. dus moest mijn dochter op 24 w komen,of willen komen kreeg ik wel longrijpingsspuitjes en bij mijn zoontje niet. dat doet me pijn. voor mijn zijn ze even belangrijk. als de grens 25w is geen probleem , maar dat veranderen op een half jaar vind ik zo raar. vandaag 25 w niet geslapen, mijn juffrouw heeft heel de nacht gestampt dus hebben we maar tv gekeken mijn broer zei gisteren gij ziet er verschrikkelijk slecht uit nu ja slaap ook niet meer as drie uur per nacht gr
Hey meiden, Wat lekker om weer even bij te lezen over jullie ontwikkelingen...er is hier niet al teveel goede ontvangst wat betreft het enige beveiligde draadloze netwerk dus ik moet roeien met de riemen die ik heb, de ene x kan ik wel goed jullie verhalen lezen, de andere keer valt de verbinding steeds weg. Fijn om te lezen dat alle baby's nog zitten waar ze moeten zitten, dat geeft hoop én hoop doet leven!!! Het stelt mij in ieder geval gerust dat wij allemaal zo scherp in de gaten gehouden worden. Eergisteren was er een gynaecoloog naast mijn bed die zei: we zien vrijwel nooit dat er iemand een tweede keer, eerder bevalt dan die eerste keer, juist omdat we er zo vroeg bij zijn met maatregelen.... al zou het te vroeg komen, is het eigenlijk altijd later dan de eerste keer. Ik putte hier wel hoop uit, ik hoop jullie ook!!! Hier is de buik nog erg rustig, gelukkig dus ook na het stoppen van de weeenremmers. Het beleid is hier dus dat ze alleen remmen TOT de longrijpers ingewerkt zijn. A. Omdat ze zeggen dat niet bewezen is dat weeenremmers zo lang effectief zijn. B. Omdat ze 30 weken een redelijke termijn vinden, in ieder geval redelijk genoeg om de natuur niet tegen te willen gaan met remmen, ze zeggen dat als het zo ver is, ze niet in de buik kunnen zien of er sprake is van infectie én dat de natuur dan zijn werk moet doen. Even spuien meiden, heb zo'n irritant gesprek gehad!!! Let op: Ik heb in hoofddorp een vaste gynaecoloog die mij op heeft genomen omdat die cervix te rap achteruit gaat, nu heb ik hier in het amc twee gynaecologen die ik vanaf dinsdag elke dag even gezien heb. Zij hebben alle drie gezegd: Tot 32 weken blijf je academisch, Daarna tot 34 weken in je eigen zkhuis Met 34 weken mag je naar huis want mag de baby komen maar dan doe je thuis nog steeds rustig aan want we moeten gaan voor 36 weken. Ik mag douchen en zittend eten en verder liggen om het gewicht van de bmh af te halen. Maandag wordt de cervix gemeten en als die stabiel gebleven is mag ik met iemand in de rolstoel een rondje zkhuis. Komt er gistermiddag een vreemde arts assistent binnen met het volgende verhaal: Zij: hoe gaat het hier, buik rustig? Ik: ja buik heerlijk rustig. Zij: en hoe gaat het met mobiliseren? Ik: eh.... nou ik douche en ga naar het toilet en mag volgende week misschien even in de rolstoel zitten... Zij: nou, ik heb net overleg gehad met dokter ..... ( had ik nog nooit van gehoord of gezien) en je mag door de gangen gaan wandelen en als je cervix dan gelijk blijft mag je maandag of dinsdag naar huis. Ik: ??????????? Wat??????? Zij: ja, we kunnen het gaan uitproberen. Ik: uitproberen? En dan breken mijn vliezen toch van al dat gewicht en dan ligt mijn baby van 30 weken op intensive care maar dan hebben we het tenminste uitgeprobeerd????? Zij: nou zo snel breken vliezen niet.... Ik: oh nee, nou ik heb al een zoon in een rolstoel, ik ga helemaal niks uitproberen.... maar waar komt dit verhaal ineens vandaan? Ik heb nu 3 gynaecologen, die mij al de hele week vertellen dat ik voor 34 weken mijn huis niet zal zien, u komt hier even binnen op zaterdagmiddag en zegt dat ik door de gangen moet gaan wandelen, wat is dit?? Mijn man: als de cervix nu stabiel blijft, zou dat kunnen betekenen dat de bedrust en opname helpen, waarom dan het lot tarten en risico's nemen door dingen uit te gaan proberen??? Waarom niet blijven bij hetgeen dat schijnt te helpen?? Ik werd er gewoon kwaad van joh, rond gaan wandelen.... Waarom lig ik hier dan al een week??? Wat vinden jullie hier nou van? Ik ga helemaal nergens heen!!! Ik ga maandagochtend mijn eigen gynaecoloog meteen bellen, die zal ontploffen, Die was het al niet zo eens met een rondje in de rolstoel.... Hè, pff.... moest het even kwijt, nu ga ik weer lekker verder lezen bij jullie allemaal, tot snel, veel sterkte en hou jullie allemaal taai!!! Dikke knuf van mij voor jullie allen
neem geen risico en doe waar jij je goed bij voelt elke gyne zegt wel iets anders ik doe waar ik me goed bij voel en das rusten succes
Potverdekke, ik word er zelf ook boos van !!!! Waarom in godsnaam nu iets testen als de verplichte rust duidelijk helpt ??? Omdat zij dan terug een bed vrij hebben ? Meer kan ik eigenlijk niet bedenken, héél goed dat je je niet hebt laten doen !!!!!