ik parkeer aan de winkel he, dus ga alleen naar winkel waar parking aan is. en doe dit zelden maar moet toch kleren hebben he
even iets totaal anders vriendin van me : ging trouwen, ik moest getuige zijn, maar heb toen geweigerd stond niet achter huwelijk. spijtig maar heb gelijk gehad voor eerste huwelijksverjaardag uit elkaar. nu is ze sinds sept officieel gescheiden, tijdens scheidng paar relaties gehad, nu is ze sinds nov samen, vorige maand huis gekocht samen en begin juli trouwen ze. ligt dat nu aan mij of is dit echt snel en raar???,
@mamavansam@@ ((((((huggg))))))) o zo herkenbaar! Genieten en alles komt goed.... de volgende die dat zegt schieten we af pfffffffffffffftttt
Oja... en je weet waar je het voor doet en je krijgt er iets moois voor terug wil ik ook niet meer horen!!! grrrr
Lieve meiden, Ik probeer in kleine stukjes te reageren want anders onthoud ik het allemaal niet!!! Vergeef me als het niet in één keer lukt om op iedereen te reageren... lieve Tijm, 4 cm, wat top meis. Dat zijn de goede getallen!!! Heerlijk om te horen. Aichaatje, ik ben steeds zo opgelucht als jouw buik rustig is, ik duim dat het rustig blijft. Ik kan me goed voorstellen dat je dat bloed erg spannend vindt, blijven vragen aan de artsen. Ik vraag hier net zo lang van alles tot ik een beetje rustig ben.... Gummi, lekker dat het goed gaat met je... Jente, wat heerlijk zoveel babykleertjes kopen!!!! Linske, ik heb geen cerclage dus kan niet echt mee praten. Ik had wel vorige week dagen pijn in mijn onderbuik en onderrug en dat bleek een blaasontsteking, die schijnt zich bij zwangerschap vaak op die manier te uiten... Tulpje, wat fijn dat je lekker een uitgebreid gesprek krijgt 6 mei. Maak je een grote lijst met al je vragen?! Lieve mamavansam, oh oh oh wat begrijp ik je!!!! Ik heb 2 weken thuis plat gelegen en nu bijna 2 weken in het zkhuis en ik kan het sinds 2 dagen ook nauwelijks aanhoren allemaal.... als er iemand vertelt wat een leuke dagen ze hebben gehad met het mooie weer, dat mijn zus en mijn moeder zich vandaag hebben verwend met het strand en hoe leuk de kinderen het gehad hebben daar. Blehhhhhhh, ik kan het niet horen en mijn kleine lieve kind ziet niet meer dan school en zijn moeder in het ziekenhuis, ik voel me tegenover hem ook zo schuldig dat dit zijn dagen met mooi weer inhoudt terwijl alle andere kinderen met hun ouders leuke dingen doen.... en dan van de week een buurvrouw op visite die 4 dagen verwijderd was van 37 weken en in de stress zat want ze had harde buiken maar de baby mocht écht niet voor vrijdag komen want dan moest ze misschien een paar nachtjes blijven en na 37 weken waarschijnlijk niet en daar zat ze toch van in de stress!!!! WRAAAAAAAAAaaaaaaaaaaa, ik kan het niet horen. Inderdaad, iedereen die roept: ik voel dat het goed komt en ook: oh, nou ik ken anders iemand die kreeg er één met 31 weken en daar gaat het heel goed mee, niks aan de hand. En wij liggen elke dag met angsten om dit tot een goed eind te mogen brengen, wat is het toch oneerlijk verdeeld... En ik heb in het begin, dat wij hoorden dat ons zoontje gehandicapt bleek te zijn door de vroeggeboorte, héél vaak moeten horen: tja, maar je mag van geluk spreken, er zijn mensen die een kindje verloren hebben en dat heb jij niet. En tuurlijk, dat is ronduit verschrikkelijk, jullie verhalen, als ik het lees zit ik te snikken maar om te horen dat je kind gehandicapt is, is ook geen picknick!!! Waarom bagataliseert men altijd meteen alles?! En het zijn altijd de mensen met 2/3 perfecte gezonde kinderen die dat soort dingen zeggen... Toen ik woensdag hoorde dat ik gbs bacterie blijk te hebben én dat die heel gevaarlijk kan zijn voor vooral prematuren, zakte de moed me in de schoenen.... Weer iets extra's erbij om over te stressen, wanneer is het eens genoeg?? Ik wil ook dolgraag dit meisje hebben natuurlijk en tuurlijk maakt dat het 't allemaal waard maar ik heb ook even gedacht, pff, dat zwanger zijn, wat een gedoe, wat een risico, genieten???? Hoe dan??? Meis, het liggen, het wachten, het bang zijn, het is loodzwaar!!! Ik probeer elke dag maar tegen mezelf te zeggen, over een paar maandjes, als ik lekker achter de kinderwagen paradeer met mijn kleine roze dot erin, lijkt deze periode hopelijk heel snel, heel ver weg en hebben we het toch maar mooi geflikt met z'n allen!!! Men zegt weleens: "je krijgt wat je aankan" Blijkbaar zijn wij een stel oersterke vrouwen!!!
Mamavansam, hoe herkenbaar... heb vandaag ook echt een shitdag achter de rug. Iets teveel zwangeren om me heen . schrijf maar lekker van je af, dat zal vast wel helpen. Vind het echt zo super van je dat je zo goed aan jezelf en je kleine beeb denkt. hou vol he! Ook ik hoor om me heen 'dat komt wel goed' en 'als je straks een cerclage hebt dan kan je toch weer alles doen'. Dat wil ik helemaal niet horen!! Alsof het DE oplossing is... Het liefste heb ik mensen om mij heen gewoon vragen hoe het gaat en luisteren naar mijn onzekerheden in plaats van mijn angsten te bagataliseren.... We kwamen net thuis, toen lag er (echt super lief) een kaartje van onze vriedjes in de brievenbus met de tekst: Nobody said it was easy.. nobody said it was so hard... van Coldplay. En zo voelt het ook!
mamavansam, we weten allemaal waar we het voor doen, maar inderdaad zoals Tulpje schrijft: het is niet makkelijk en het is héél zwaar!!!! Het voelt allemaal zo oneerlijk!!! Is het een idee om toch eens met je gyn te overleggen over wat je misschien wel zou mogen en wat beter is om (voor je/zijn gevoel) niet te doen. Doordat hij nml. beetje tegenstrijdig is, wordt het er ook niet echt duidelijker op. Ik durf nu ik verder ben in de zwangerschap steeds meer dingetjes te doen (bijv. gister zelf naar winkel gereden en wat spulletjes gehaald en 's avonds bij vrienden in de buurt gegeten). Thuis (of bij vrienden) ga ik dan wel gelijk op de bank om mijn buik rust te geven. Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat het scheelt dat bmh gelijk is gebleven, want bij verkorting weet ik niet of ik juist weer in de angst was geschoten en niks meer had gedurfd. Ohw, en wat betreft die opmerkingen:x...ik kan zo een dozijn opentrekken....bij ons was het al tijdens het proberen zwanger te worden dat mijn supervruchtbare omgeving er lekkere dooddoeners in gooide (de ergste wel: je moet er niet te veel mee bezig zijn, want stress is slecht voor het zwanger worden)...of later als je dan zwanger bent mét cerclage: niet te veel stress hè, is slecht voor de baby...(dûh, thanx...alsof ik me al niet schuldig voel tegenover kind als ik stress ervaar...) Linske, volgens mij hoort het er een beetje bij na plaatsen van cerclage. Bij mij was na ca. 2 weken het boeltje wat rustiger down under. Maar anders bellen naar het ziekenhuis hoor. Voor mij was het vooral fijn om uit de mond van de gyn te horen dat ik me er geen zorgen om hoefde te maken. Tulpje, fijn dat jullie een afspraak hebben. Ik kwam toen erg hoopvol uit het gesprek! Claire, heel veel sterkte!!!! Maar ben zo blij om te lezen dat je meisje nog lekker bij je is!!
Linske, ik zou ook bellen, puur voor de geruststelling. Heb het advies van de ervaren ladies hier ook opgevolgd en eens om 1 uur 's nachts gebeld. Het gewoon al horen uit de mond van gyn + 'instructies' wanneer ik wel zou moeten komen, stelden me gerust. Claire, is je infectie ondertussen geweken ?
Ha meiden, Sorry paar dagen niet op internet gezeten door het prachtige weer, maar wat is er veel gepost!!! Ik ga proberen op iedereen te reageren. Claire wat een grove fout! Daar lig je toch verdorie voor opgenomen! En die oersterke vrouwen, daar sta ik helemaal achter Mamavansam, maar braaf naar je gyn luisteren en blijven liggen... Ik hoop dat die kleine toch snel met zijn hoofd naar beneden wil gaan liggen, ik word nu aan de bovenkant helemaal beurs geschopt (hij denkt dat hij meer ruimte heeft dan hij in werkelijkheid heeft geloof ik ), maar dat voelt een stuk beter dan aan de onderkant. En wat die klaagzang betreft... Het is zo vreselijk herkenbaar!!!!!!!! Ik heb het nog steeds! Het kost me steeds meer moeite om rustig aan te doen (al wordt ik door mijn harde buiken ook wel weer erg snel terug naar de bank gefloten). Ik wil zelf mijn boodschappen doen, zelf mijn huis schoonmaken, zelf de nieuwe kamer van Femke afmaken en inrichten, zelf mijn eten koken etc. etc. etc. gewoon mijn eigen leven weer terug hoe blij we ook zijn met alle hulp die we krijgen. Soms lukt het gewoon niet om je schouders er onder te houden. En die goedbedoelde adviezen :x, toen ik mijn vorige zwangerschap opgenomen werd belde mijn zus, ze had echt geen tijd om langs te komen (zkh op 10 min rijden...) want ze had het zo druk met haar kinderen en ze zouden op vakantie gaan :x:x:x, kon haar wel door de telefoon heentrekken, en dan later commentaar krijgen dat ik last van mijn hormonen had :x. En mijn toenmalige leidinggevende presteerde het om na het overlijden van Sven te zeggen 'ach je bent nog jong'. Ik kan er een boek over schrijven geloof ik. En ik blijf erbij dat je beter te weinig dan teveel kan doen. Ik heb tot een week of 28 ook echt niks gedaan, nu rommel ik alleen een beetje door het huis heen (de ene keer iets meer dan de andere keer), maar probeer er alles aan te doen om die kleine toch nog 3 wkn binnen te houden als het even kan. Aichaatje wat fijn dat alles goed is!!! Het kan ook zijn dat je van bloedverlies harde buiken krijgt, waardoor je een beetje in een visieuze circel komt. Door een laagliggende placenta heb ik kans dat je dat de hele zwangerschap houdt (sorry). Ligt hij op de voorwand of achterwand van je baarmoeder? Als hij op de voorwand ligt trekt hij sneller omhoog door de groei van je baarmoeder. Gummibeertje ik moet de uterogestan alleen vaginaal gebruiken, door de plaatselijke toediening werkt het beter. Anders moet het via je maag/darmstelsel en gaan er daar al stoffen verloren, aldus mijn gyn. Tulpje hoop dat je veel hebt aan het gesprek in het Radbout. En inderdaad die eerste menstruatie na je bevalling lijkt niet meer te stoppen, of je leegloopt... Linske wat oud bruin bloedverlies mag, die pijn mag volgens mij ook nog, maar bij twijfel zou ik gewoon het zkh bellen hoor! die kinenist, volgens google (lang leve internet) is het idd een fysiotherapeut. Ik weet niet meer wie het vroeg, maar ik zou de lengte van mijn bmh niet weten, hij wordt niet gemeten, maar zit nog netjes dicht Meiden ik hoop dat ik niemand vergeten ben, want het was zo veel. Hier rare dagen achter de rug. Nichtje van manlief is afgelopen dinsdag bevallen bij 24 wkn en 5 dgn, het ventje is na 2 dagen overleden... We hebben samen even flink zitten huilen toen we het telefoontje kregen van zijn andere nichtje (ook een hele goede vriendin van ons), de hele film rondom de bevalling en het overlijden van Sven begon weer te spelen. Het zit de hele dag weer in je hoofd, vreselijk! En het verhaal rondom de bevalling was ook wel heel erg herkenbaar. Aan het werk, ineens bloedverlies, naar het zkh 4 cm ontsluiting, weeënremmers en longrijpingsprikken, maar begin van de nacht alsnog bevallen... Met ons gaat het verder gelukkig nog wel goed, merk dat manlief en ik regelmatig botsen, hij heeft het druk en ik kan niks om hem te helpen, frustratie van twee kanten. Heb wel steeds makkelijker harde buiken en stop over een paar dagen (heb er nog 4) met de weeënremmers. Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is!
@mamavan3boefjes, gecondoleerd met het kindje van je nichtje! Tjee wat een elende en weer een triest verhaal! Ik kan me voorstellen dat je daar even kappot van bent! Ik weet niet of mijn placenta aan voor of achterzijde ligt.. hoe zou je dat kunnen zien? Dat het een circel is was ik al bang voor... hij zei namelijk voor mijn cerclage ook al eens dat het bloeden van placenta kwam... hardebuiken blijven vervelend! Hoeveel en hoelang slikken jullie eigenlijk al weeenremmers?
hoi, ik neem geen weeenremmers. bij mijn zoontje gehad van dinsdag morgen 10 uur tot woensdagavond 18 u via infuus en iets later is hij toen geboren. hier is mijn neefke net paaseieren komen rapen was leuk, zo blij zijn met eieren en voroal fruit want hij wou graag fruit. hij eet ni echt chocolade alleen die kleine eitjes van milka met papierke rond lust hij. heeft dure smaak he woensdag na de school komt hij ook effe zijn papa werkt dan vroege en de mama late en dan is het efef wisselen he. gr
aicaatje , placenta kunnen ze zien op echo, mijne lag ook te laag, maar zou al wat omhoog mee zijn gegaan zodat ik gewoon kan bevallen, gyne zei ook as ik zou gaan bloeden wel langskomen natuurlijk maar niet direct in paniek schieten want zou dan van de placenta kunnen komen gr
Nou precies dat zei mijn gyno ook... dat daar waarschijnlijk bloeden van kwam.. dat zag hij op echo.. maar of hij voor of achter ligt???
voor of achter kunnen ze ook op echo zien zelf kan je dat een beetje voelen bv ik voel mijn meisje al bewegen vanaf week 10 en stampen week 12 en dit kon omdat placenta achteraan ligt en mijn meisje dus vooraan gr
even een vraag net op het nieuws ( in belgie) dat je je tijdens zwangerschap al moet ineneten tegen kinkhoest ipv erna. ik wist niet dat dat mocht tijdens zwangerschap iem een idee???
Jente, in nederland wordt je alleen als kind gevaccineerd tegen kinkhoest en daarna niet meer. Heb geen idee of het veilig is om je tijdens je zwangerschap hiervoor te laten vaccineren, goed vraag voor je gyn. Aichaatje ik slik weeënremmers vanaf week 21 geloof ik, aanstaande dinsdag mijn laatste... Ik krijg adalat (is officieel een bloeddrukverlager, maar werkt ook ontspannend op de spieren van de baarmoeder) 1x per dag 30 mg.
wel op nieuws zeide ze dat ze er aan actie van gingen maken van kinkhoest, omwille van die lore ( kindje eraan gestorven) ik weet dat mijn gyne wil dat alle mensen in het huis waar kindje woont die spuit krijgen en mijn neefke ga ik ook late inenten, en ik kreeg ze normaal direct na de bevalling. alleen zeiden ze nu op nieuws dat beter is voor bevalling al,maar ga het donderdag vragen gr
hoi, hier even wat bang gehad om 4u30 krampen - harde buiken , uur later nog niet beter, mijn ouders gaan wakker maken, en naar spoed gereden. heb aan monitor gehangen, heb last van harde buiken, maar ze beinvloeden mijn bmh niet ( echo gehad) als het erger word terug gaan, maar nu is mijn buik vrij rustig. wat wel leuk was, dat app om hartslag baby te horen moest ik soms verschuiven of wat harder op duwen, omdat mijn meid heel veel beweegt ( zegt tot nu toe elke gyne en vroedvrouw al) en als ik te 'hard' duuwde stamte ze zo hard dat mijn hand en dat spel omhoog gingen, mijn ouders die over me zaten zagen het ook, dit was dan weer leuk. hier zijn zaterdag de klokken geweest voor mijn neefke. smorgens belde hij "zijn ze al geweest?" ik euh nee ( mijn mama was het fruit halen, hij had vooral fruit gevraagd, hij eet niet echt snoep en chocolade, maar wel veel fruit per dag) zegt mijn neefke zo ' wel te goei verstoppen he tante' zou hij nu weten wie de klokken zijn of niet????? hij is 5,5 jaar. hoe was jullie paasweekend ik hoop met iedereen ok?? het is hier kalm op het forum. maar ik ben vaak alleen dus tijd zat he gr
Hoi allemaal, als jullie het goed vinden kom ik ook in dit topic meeschrijven. Mijn vriend en ik zijn onze dochter deze zomer verloren met ruim 20 weken zwangerschap. Bij de 20-weken echo bleek ik ontsluiting en uitpuilende vliezen te hebben, zonder dat ik wat gemerkt had. Er is nog geprobeert haar te redden, maar een paar dagen later is ze toch geboren. Morgen ben ik 19 weken zwanger, ik ben onder behandeling van mijn lokale ziekenhuis, de hoogvaginale cerclage heb ik met 12 weken gekregen in het Radboud. Sinds 16 weken gebruik in utrogestan bolletjes. Mijn buik is over het algemeen rustig, alleen als ik naar de wc ben geweest soms niet. Verder is stress ook niet goed. Daarnaast heb ik vooral 's nacht last van een onrusige buik. Ik zit nu thuis, werk nog wel wat vanuit huis en breng het grootste gedeelte van de dag zittend door. Ik doe nog wel licht huishoudelijk werk en de trap op en af doe ik ook nog wel een aantal keren per dag. Zolang ik nog werk is dit voor mij onvermijdelijk. Ik heb heel veel van deze thread gelezen en het geeft mij echt wel moed dat iedereen of nog zwanger is of een levende baby mee naar huis heeft mogen nemen. Ik vind het nu heel erg zenuwslopend, wetende dat ik vandaag precies 2 weken minder lang zwanger ben dan toen mijn dochter dood geboren werd en dat het bij haar daarvoor al misgegaan is. De 36 weken grens in augustus lijkt voor een buitenstaander zo dichtbij, maar voor mij is ze onafzienbaar ver weg. Voorlopig gaan we voor de 26 weken, maar ook die zijn nog zo ver weg.