Even wat netter geformuleerd in de titel, Maar de vraag is: Wie heeft er ervaring met verloop van haar vriend/man na een penis-trauma/kneuzing? Mijn vriend heeft nu bijna 8 weken geleden een kneuzing opgelopen, en is hiermee naar de huisarts gegaan. Deze vertelde dat het gekneusd was, maar verdere beloop niet besproken. Enkel dat er tijdelijk 'rust' moest zijn. Daar we ons ook aan hebben gehouden. Echter vorige week, wou VL een poging doen.. en het ging redelijk.. Veel glijmiddel gebruikt (zodat het voor hem wat makkelijker zou zijn) en een paar oei en auw uitgemompeld.. maar het wou tot zover.. Dag erna nog een poging, deze ging al makkelijker. Echter zijn wij bezig voor een kleine frunmeltje van onszelf. En afgelopen weekend was zeg maar die kans daar.. 1 dag is het gelukt.. de andere dag luktenhet hem niet meer om te ejaculeren. Waarna hij in tranen uitbarste. Gevoel is compleet anders en iets houdt het tegen om zich over het randje te laten komen. Zoals hij zelf verteld. Hij is bang dat het gevoel nooit meer zou zijn als voorheen en is doodsbang dat ik tekort ga komen en dat het een negatieve afloop zou gaan hebben. Ondanks dat ik dit zelf niet zo zie, en hem dit ook vertel en laat merken (op alle manieren) blijft de angst bij hem dat dit permanent zou kunnen gaan zijn. Waarbij ons wens dan zou moeten gaan vervliegen zegt hij. Echter heb ik zelf het idee/gevoel dat hij zo graag wil, maar gezien een heel ander gevoel (kneuzing is op 1 klein plekje zo goed als weg) het hem blokkeert. We praten er samen heel open over, en het verbaasd hem dat ik alle tijd en begrip toon en hem boven mijn eigen (want ik heb eigenlijk altijd wel zin) 'drang' zet en mijzelf dus even achteruit zet. Heeft iemand ervaring met een evt. Kneuzing? Trauma? Of tips/adviezen? Want ik wil mijn vriend zo graag helpen..
Het is al even geleden dus weet de details van het herstel proces niet helemaal meer maar hier was sprake van kneuzing én een wond waar hij nog steeds een litteken van heeft Ik geloof dat het echt wel een flinke tijd duurde voordat het niet meer gevoelig/pijnlijk was, nu in ieder geval helemaal nergens meer last van. Maar ik durf dus niet te zeggen hoe lang dat heeft geduurd!
Oh dat stemt al wel positief dat het gevoel (van die van jou) wel weer terug is gekomen. Dat wondje herken ik wel (nog iets verdikt, en onderhuids litteken), maar vind het voor hem zo vervelend. Hoe hebben jullie dat destijds gedaan? Bewust meer rust genomen, of wou hij het steeds proberen?
Bewust rust, maar de wond zat op "het topje" zeg maar Dus dat was echt te gevoelig en hij was bang dat het weer open zou gaan. Dus wat dat betreft gewacht tot dat redelijk geheeld was cq. nieuw huidje. Of we daarna nog langer hebben gewacht weet ik niet meer, het is al 6 jr geleden Het is bij jullie nu vervelend dat het precies in de periode komt dat je hoopt zwanger te raken! Misschien is de druk een beetje van de ketel omdat je ovulatie net geweest is en dat hij nu even "rust" kan nemen? En anders zou ik ook niet schromen om als de klachten aanhouden, nog even naar de HA te gaan en te vragen hoe lang het kan duren. Kneuzingen hebben over het algemeen wel even nodig om te herstellen.
HAHA ja heb ook gezegd dat hij nu 4 weken rust van mij had We hebben heb vrijdag geprobeerd en dat wou met veel moeite wel (en dus ook klaargekomen), zaterdag wou hij ook maar dat lukte niet. En gisteren wou ik geen druk zetten of proberen. Zodra hij al een signaal of auw zegt dan zakt mijn libido gelijk.. alsof ik mezelf al enorm rem op die moment (zoals vorige week en zaterdag). Echter is hij zo bang dat ik hierdoor te kort kom. Hij heeft nu besloten om enkel dinsdag of woensdag zelf een poging te gaan doen met mastruberen . En daarna wil die kijken hoe het dan zou gaan als de druk hoog is.. Maar of dat wel verstandig is?
Een ex van me had dit ook. Probeer er niet meteen in te "duiken"... meteen al twee dagen na elkaar, daar zou zelfs mijn huidige man het moeilijk mee hebben... Het is voor mannen makkelijker om over het randje te geraken als het al een tijd geleden is dat ze voor het laatst zijn gekomen. Zo is het ook bij mijn ex eigenlijk in orde geraakt. Voldoende lang wachten (minstens een week), zodat er niet teveel "werk" nodig is langs hun kant, anders gaat hun koppie te hard nadenken en lukt er helemaal niets meer. Geloof me, eens je in dat 'sukkelstraatje' zit en met erectiestoornissen te maken hebt, leuk is dat niet.
Opzich is dat zelf mastruberen wel een goed idee om te "testen" hoe het gaat. Als ik het zo lees heeft hij best last van schuldgevoel richting jou (wel heel lief), maar bij kneuzingen is geduld ook wel nodig Zeker als het om zo'n gevoelige plek gaat
Ja zit in zijn hoofd hoor dat het niet lukt.. En we zien elkaar momenteel in de weekenden (ivm werk vl) dus qua dat is het niet elke dag Hij heeft het er moeilijk mee omdat hij voor de kneuzing aan wel kon en het goed voelde ipv ander gevoel door de kneuzing en dus onbewust tegenhouden
Ja, hij is zeker erg lief.. en voelt zich enorm schuldig (terwijl ik mij dat juist voel naar hem toe), maar dat hoeft hij niet..
Zoals @mamalacht schrijft, eens het in hun hoofd zit, raakt het er moeilijk nog uit en is het einde van de problemen niet in snel zicht. Ik heb een vergelijkbare ervaring met een ex, al was dat toen niet gelinkt aan een kneuzing. Het 'ging' gewoon enkele keren na elkaar niet goed (erectieverlies, problemen om klaar te komen) en de weken erna merkte ik zelfs dat het intiem zijn werd vermeden door hem. We zijn toen (na lang zoeken en uiteindelijk aandringen van mij) naar een seksuoloog geweest en kregen daar een oefening mee. Hij mocht een week lang niet penetreren of klaarkomen (ook niet alleen). Maar we werden wel verplicht om elke dag met elkaar bezig te zijn, dus ook intiem strelen en dergelijke. Maar zonder de 'druk' om te moeten in mij koman. Uiteindelijk was hij na die zeven dagen bijna buiten zichzelf van opwinding en kwam hij in no-time toen het uiteindelijk mocht. Bij hem bleek dat dan de drempel te zijn waar hij even over moest om zijn zelfvertrouwen weer te herwinnen. Het is niet lang daarna uit geraakt (omwille van andere redenen) maar het (lang) uitstellen van een nieuwe poging wil dus wel eens resultaat geven. Wat dat betreft zit het weer nét wat eenvoudiger in elkaar bij de mannen
Hier identiek dezelfde ervaringen als @tinnecat. Door een stom toeval heeft mijn man vroeger enkele keren zitten sukkelen met erectieproblemen, en daarna lukte het helemaal niet meer. Ofwel werd hij slap, ofwel kon hij tot bloedenstoe (auw, bij mij dan!) doorgaan zonder klaar te komen. Ik heb dat altijd eigenaardig gevonden. Mannen hebben over het algemeen minder last van hun emoties, maar hier hebben ze het wél moeilijk mee...? Bij ons was de truuk om weer op het goede spoor te raken ook een totaalverbod gedurende een week, maar dan wel mét dagelijkse (uitwendige) stimulatie. We mochten daarbij een beetje "sadistisch" worden van de therapeut (doorgaan tot hij net ging komen en dan stoppen en de volgende dag doorgaan, wát heb ik me toen uitgeleefd). Toeval of niet, na die week was het probleem verdwenen... net zo snel als het gekomen is!
Afhankelijk van de ernst van de kneuzing kan het 12 tot 16 weken duur eer het helemaal genezen is. Ik zou zelf dus nog een twee maanden wachten en rust houden. Ik snap dat je vriend zich zorgen maakt, maar ik denk dat het helemaal goed gaat komen. En is het over twee maanden nog niet goed, gewoon weer langs de huisarts.
Dat herken ik wel.. Echter is VL echt openhartig en heeft voor mij aan in relaties altijd porno gekeken en ook wel eens vreemdgegaan (ander verhaal). Doordat je met kinderen zit en dus niet spontaan zomaar even weg kan met je 2-en of even out the box, is bij hem het gevoel ontstaan dat die 'moet' presteren voor mij. Maar dat werkt voor mij niet . Wil hem er graag mee helpen.. Porno is natuurlijk wel iets waar elke man naar kijkt, en kijk je ruim 10+jaar erna dan zal ongetwijfeld de verwachtingen in het echt tegen vallen als dat die sterren het doen overkomen. En het gekke is, dan lukt het vaak wel bij hem. Want dat is een gewenning geworden. VL zegt ook steeds dat het een combi is, nu het daar beneden niet meer zo voelt als voorheen, maar ook (ondanks zoveel afwisseling enz.) zit je langzaam in een sleur (mede doordat er kinderen zijn die niet zo ineens 'wegezet' kunnen worden ivm oppasproblematiek). Maar ook heel duidelijk dat hij dat psychisch gevoel niet wil, maar echt wil blijven genieten van ons.. Toch combi prestatiedruk, mannelijke drang, kneuzing en dus anders voelen?
Bekijk het even van de andere kant; na een bevalling is ook alles gekneusd, en vaak nog erger dan dat. Bij mij was mijn clitoris inwendig gescheurd. Het heeft 4 maanden geduurd voordat ik het aandierf om seks te hebben; en dat was nog steeds erg gevoelig (niet in de goede zin). Klaarkomen was al helemaal niet fijn. Ik was bang dat het niet meer goed zou komen, maar gelukkig wel. Na 6 maanden was het weer een beetje zoals eerder. T is allemaal zo'n gevoelig gebied daar beneden, dat heeft wat extra tijd nodig. Ik zou even enkele weken rust inplannen, en misschien hem dan eerst even met zichzelf laten experenteren zodat hij "voorzichtig kan experimenteren" zonder dat hij het gevoel heeft dat hij moet presteren. Komt wel weer goed, even geduld!