Ik ben benieuwd naar ervaringen van vrouwen die PDS (prikkelbare/spastische darm) hebben icm zwangerschapsmisselijkheid. Tijdens mijn zwangerschap ben ik de eerste maanden continu 24/7 verschrikkelijk misselijk geweest (kon niet meer functioneren erdoor en 1x in het ziekenhuis wegens uitdroging). Ik vond dit eigenlijk al ondraaglijk. Een jaar na de geboorte van mijn dochter heb ik zware PDS gekregen. Ik was iedere dag ziek, veel misselijk/aanvallen en enorme aanhoundende maagpijn (plus obstipatie, maar dat is nog wel het minst erge). Na een jaar lijden heb ik eindelijk een (zeer beperkt) dieet kunnen samenstellen dat heel goed helpt. Icm medicatie kan ik weer normaal leven en genieten. Ik zou graag een tweede kindje willen, maar ben als de dood voor de combinatie zwangerschapsmisselijkheid en mijn PDS klachten (die ook nog eens kunnen verergeren door de hormonen). Ben dus erg benieuwd naar ervaringen. *Heb je het gevoel dat de PDS de misselijkheid veel erger maakt of er weinig mee te maken heeft? *Heb je ook een dieet en hoe ga je om met eten bij (hevige) misselijkheid? Ik weet nog dat ik perse specifieke dingen moest eten toen ik zwanger was, anders kreeg ik het sowieso niet weg.
bij mn eerste was ik niet heel misselijk en ging het juist beter met mn pds en nu ben ik extreem misselijk (ook medicatie) en merk nu weinig verschil...tis niet minder maar ook niet erger...toppie dus
owja en je vraagt naar eetgewoonten...door de misselijkheid krijg ik weing weg maar eet veel brood terwijl dat dus eerder niet goed ging...eigenlijk gaat het dan wel beter met me
ik heb een lichte vorm van pds en gelukkig niet heel erg misselijk. ik laat hiervoor acupunctuur doen en zorg dat ik verdeeld over de dag eet. 's avonds als ik moe wordt, dan wordt ik wel misselijk hoor, maar hopelijk ben ik er met een week of 2 vanaf.
mijn PDS was zo goed als weg tijdens mijn zwangerschap!!! Was ook amper misselijk! Helaas is het nu wel weer aan het terugkomen...
Mamavan Keano, wat rot dat je nu ook extreem misselijk bent, sterkte! Wel fijn dat je iig iets minder last lijkt te hebben van PDS, iig wat meer kan eten. Heb jij van je PDS ook misselijkheids(/overgeven)-klachten, buiten je zwangerschap?
Heb ook een PDS en ben nog maar pril zwanger.. Toch zijn mijn darmen wel de ergste/naarste kwaal tot nu toe: *veel opgeblazenheid *misselijk *niet naar de WC kunnen *weinig kunnen eten, opzich wel honger hebben en toch ook weer niet *maagpijn Gewoon het feit dat alles nu ergens halverwege in mijn buik 'vast zit' en maar niet naar buiten komt, daar baal ik zo van, want ik voel me er zo naar en ziek van.. Ik hoop dat het in de loop van de tijd wel wat veranderd. Ik weet niet of er ook medicijnen zijn die de darmpassage soepel laten verlopen en ook garanderen dat het er om de zoveel tijd uitkomt? (zonder de zwangerschap te schaden) Ik merk namelijk echt dat mijn darmen nog zoveel keer luier zijn geworden!
Ja lastig hè. Ik was niet heel erg misselijk tijdens mijn zwangerschap en moest vooral zorgen dat ik heel regelmatig at en dat was precies voor mijn darmen ook goed. Dat is voor PDS zoiezo de grote tip toch? Zorgen dat je om de paar uur iets eet? Ik kon een aantal dingen waar mijn darmen sterk op reageren makkelijk weglaten (paprika, ui, prei...). Ik drink elke dag yakult, helpt mij ook enorm... Als mijn darmen normaal functioneren ben ik namelijk veel minder snel misselijk.... Daarom kijk ik ook uit met de multivitamine voor zwangere vrouwen omdat daar veel ijzer inzit en dat werkt verstoppend. Ik weet eigenlijk niet precies of ik hiermee nu antwoord geef op je vraag.....ben zeker zwanger !
Bedankt voor jullie antwoorden meiden. Ik heb hier een site gevonden waar heel veel (soms best) heftige verhalen staan van zwangerschap+PDS. http://www.ibstales.com/ibs_and_pregnancy.htm Maar ja, bij mij is het ook heel erg heftig geweest, zowel de zwangerschap als mijn PDS en mijn dieet is nu ook zeer beperkt. Beide perioden hebben mij door de extreme klachten vaak erg depressief gemaakt, waardoor het moeilijk was om vol te houden/door te zetten.. Ik denk dat ik lichamelijk en psychisch nu iig nog niet toe ben aan een tweede zwangerschap. Wie weet in de toekomst..