Prikkels

Tja, bij ons was het hetzelfde en wij hebben gewoon zoveel mogelijk prikkels vermeden. Naarmate ze ouder worden kunnen ze er vaak beter tegen. Persoonlijk zou ik het dus gewoon even laten en over een paar maand kijken of het dan beter gaat. Tuurlijk kun je niet altijd thuis blijven.

 

Mijn zoontje was ook redelijk gevoelig voor veel prikkels. Hij was dan vaak de dag erna onrustig.
Wij zijn begonnen met wat koffiebezoekjes, dus even een uurtje of 2 ergens heen, en dan niet teveel ander bezoek.
Hem niet teveel bij anderen op de armen als we wat op drukkere plekken waren.

En uiteindelijk is het goedgekomen. Volgens mij ging het na een half jaar al wel beter.

 

Hier gaan we niet overal maar heen ook, maar sommige dingen 'moeten' gewoon.
Met verjaardagen doen we het zo dat Thirza gewoon gaat slapen zodra ze vermoeidheidssignalen laat zien, of laat zien dat het haar te druk is, (duim in de mond en niet meer brabbelen, beetje in elkaar duiken bji je op schoot ook).
Ze past nog net in de kinderwagenbak, waarmee ik haar op vreemde plekken eigenlijk altijd maar in slaap wieg... dan slaapt ze vaak een uur of 2 voor ze wakker wordt en is het even voeden, (op een rustige plek), verschonen en op huis aan.
Bij verjaardagen waar we korter blijven gaat ze in de MC/kinderwagen zodra ze moe wordt en gaan we naar huis.
Dagjes uit hebben we nog niet gedaan... dat zie ik ook nog niet zo zitten. Denk dat we dat gaan doen als ze een ritme van 2 slaapjes per dag heeft, zodat je dan voor 1 keertje dat ene slaapje zou kunnen laten vallen als slapen in de wandelwagen niet lukt, (en aangezien ze zichzelf nogal wakker kan houden zolang er van alles te zien is...).

 

Yelena had er ook wel moeite mee.

Ik ben begonnen met kleine rustige uitstapjes. Een boodschapje doen, bij mijn opa, ouders en schoonouders op bezoek. Daar heeft ze ook een eigen campingbedje en ik wilde dat ze daar z.s.m. aan zou wennen. Nu neem ik haar ook weleens mee naar een verjaardag en laat haar lekker slapen als ze moeheidssignalen laat zien. Gelukkig is ze vrij makkelijk en slaapt ze vaak wel op vreemde plekken als ze echt moe is. De meeste mensen stellen hun bovenverdieping wel ter beschikking, zeker familie.
En soms gaat het mis. Van het weekend was ze erg overstuur, maar het ging dan ook om een erg drukke verjaardag. Dan ga ik gewoon weg, hoe gezellig het op dat moment ook is.

Dus ik heb haar van kleins af aan al langzaam laten wennen aan prikkels. Ze gaat ook bijna overal mee naartoe nu.

 

Hier ook een meisje dat erg gevoelig is voor prikkels...
Ik probeer het ook zoveel mogelijk tevermijden maar dat gaat niet altijd...
Heb er ook nog een van 2 rondlopen en die wil ook wel eens even weg...
Gister waren we naar lange tijd weer even naar mijn schoonouders geweest ( van 15.00-18.30 ) nou dat was eigenlijk al weer telang,ze heeft nog even in de wagen liggen slapen ( moest wel steeds wiegen met haar ) daar nog een flesje gehad maar wilde absoluut niet meer slapen,met als gevolg huilen huilen huilen...en thuis duurde het ook nog lang voordat ze sliep...
En dan heb ik er al weer de baalen van...en nu is ze ook nog steeds onrustig....
Maarja soms kan je niet anders...

 

Hoi,

Hier hetzelfde verhaal. Senna kon van het begin af aan heel slecht tegen prikkels, hard geluid, nieuwe mensen of teveel mensen, vreemde omgeving.
Ik ben, toen ik het in de gaten kreeg, een aantal weken alle prikkels gaan mijden. Toen ze rustiger werd ben ik rustig met de kinderwagen er op uit geweest. Nog houd Senna niet van teveel drukte. Op het moment zelf is het goed maar zoekt ze mamma nog wel heel veel op. Hard gehuild van geschreeuw van andere kinderen dat heeft nog wel veel impact op haar.
Als ze bij opa of oma op schoot zit en ik merk dat ze van schoot af wil dan ben ik erop gebrand dat ze haar ook laten gaan. Vooral oma heeft de neiging om Senna dan heel stevig tegen te houden!

Ik heb gemerkt dat als ik goed naar Senna kijk en hoe ze reageert op dingen dan gaat het steeds beter. En vooral ingaan op wat zij aangeeft.

Succes

 

Bij ons een beetje hetzelfde verhaal als bij Rozemarijke. Als we ergens naar toe gaan, nemen we altijd de kinderwagenbak mee en we letten altijd heel goed op tekenen van vermoeidheid. Als we zien dat ze moe wordt, gaat ze in de bak en vaak slaapt ze dan binnen vijf minuten. Nou hebben wij wel een makkelijke slaper, ze sliep vorige week zelfs in een klein kamertje met veel mensen. Helaas past ze nu echt bijna niet meer in de kinderwagen. Maar we hebben een weekendbedje gekocht en dat nemen we dan voortaan mee als we weg gaan. Dat moet ook echt wel, want ze slaapt thuis en op het kdv ook nog best veel.

Natuurlijk zijn er altijd mensen die zich ermee bemoeien en het jammer vinden dat ze naar bed gaat en zeggen dat ze er toch echt nog niet zo moe uitziet, maar daar moet je je niets van aantrekken. Wij zijn wel eens bij m'n schoonouders meteen doorgelopen naar boven om haar eerst even te laten slapen. Niet leuk misschien, maar toen ze wakker was, was er nog genoeg tijd om even te knuffelen en te spelen.

Ons meisje is trouwens erg goed in het mensen voor de gek houden als het gaat om vermoeidheid. Soms ligt ze heel stil in de box en dan schrikt ze een beetje als je bij haar komt, alsof ze wakker schrikt. Maar als je dan boven de box gaat hangen en tegen haar gaat lachen en praten, leeft ze helemaal op, dan kraait ze er weer op los. "Men" zegt dan al snel: zie je wel, ze is helemaal niet moe! Maar dat is dan maar schijn.

Ik zou dus zeggen: let goed op tekenen van vermoeidheid en leg je zoontje te slapen als hij moe is, waar je ook bent. En probeer teveel prikkels te vermijden. Natuurlijk is het leuk om een dagje naar het strand te gaan, maar creëer dan wel een plekje waar je zoontje rustig kan liggen slapen als hij eraan toe is, laat hem niet uren achter elkaar spelen en rondkijken, zeker niet als hij dat niet gewend is.