Misschien is hier iemand met ervaring of tips, want wij zitten echt even met het handen in het haar. Onze dochter van 2 jaar en 8 maanden heeft de laatste tijd erg veel last van nachtmerries. Het is echt heel zielig. Ze wordt echt helemaal overstuur wakker, krijst alsof ze haar vinger tussen de deur heeft, dikke tranen en trilt over haar hele lichaam. Dit gebeurt ongeveer 3x per nacht en 3 nachten per week. We rennen dan ook meteen naar boven en gaan met haar praten. Al pratend wordt ze dan rustiger. Ze kruipt dan bij ons op schoot en als ze weer rustig is, gaat ze verder slapen. We halen haar niet uit bed, ook al vraagt ze wel steeds of ze bij ons mag slapen. Dat doen we niet omdat we niet willen dat ze bang wordt in haar eigen kamer. Maar de rode draad in haar dromen, is dat iemand/iets haar gaat pakken en op eten. Of het is de hond van de buren, onze eigen hond of de aap die ze bij Piet Piraat heeft gezien. Laatst droomde ze dat er allemaal beestjes uit haar kin kwamen..... We merken wel dat haar ontwikkeling een gigantische sprong maakt, want aan fantasie geen gebrek en ze praat gigantisch veel en goed. Dus tja..of het nou met haar ontwikkeling te maken heeft...of dat haar fantasie een loopje met haar neemt... Ze kan het zich in ieder geval de volgende dag niet herinneren, maar wij vinden het vreselijk om haar vaak zo ontzettend bang te zien. Dus tips//advies is welkom!!!
Misschien herken je je uiteindelijk ook in mijn topic...? http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/279155-ziet-kind-de-knoop-zit.html Mijn zoontje is wel al wat ouder, maar ik denk dat je met die ontwikkeling wel op het juiste spoor zit. Succes iig!
Hai Juud! Ik heb net je topic gelezen, heftig hoor! Maar "gelukkig" herken ik niet heel veel in je verhaal. Bij ons is het echt alleen met slapen. Overdag is er niks aan de hand...
Gelukkig maar. Ik wil er wel even aan toevoegen dat de problemen overdag pas zijn gekomen toen hij 3,5 was. Daarvoor dus ook niet. Maar ik hoop dat jouw meisje snel door die droomfase heen komt. Wij nemen, vlak voor hij gaat slapen, de dag met hem door. Wel heel open: wat vond je van vandaag? Waar wil je nog wat over vertellen. En dan komen de verhalen en de waaroms en de wat-als-vragen. Die nemen we dan een beetje door en we eindigen altijd met iets positiefs: weet je dat mama vond dat je "DAT" heel goed deed? Echt trots op je hoor... En sindsdien zijn de nachtmerries echt een stuk minder! Succes!
Ja dat doen wij ook inderdaad. Wat vond je leuk en wat gaan we morgen doen. Maar toch...van de week droomde ze dat onze hond haar ging op eten, terwijl het echt beste vriendjes zijn. We hebben toen de hond er bij gehaald en haar ook laten zien dat ie echt niks doet.
Zoek eens op wat dat kan betekenen, een droom waarin iets/iemand je wil opeten. Heeft vaak te maken met onzekerheid op bepaald gebied! Succes! Hier overigens ook monsters, die normaal zijn beste maatjes zijn (knuffel, vriendje op KDV, krokodilknuffel...) Dat zijn de dingen die ze kennen, dus ik denk niet dat je dat serieus moet nemen dat ze bang wordt voor de hond of zo.
Zoonlief heeft dat ook, ik herken je verhaal dus erg goed. Gaat nachtenlang goed, en ineens is het weer helemaal mis. 's nachts zegt hij overigens meestal niets, hij wil gewoon geaaid en getroost worden. De volgende ochtend weet hij het vaak niet meer. bij hem ging/gaat het samen met angst voor beesten in zijn kamer. het hielp wel om dáár met hem over te praten, dat we dan samen die beesten konden wegjagen voor hij ging slapen. Maar die nachtmerries lijken er los van te staan, al hielp het wel iets toen we 's avonds altijd bespraken wat hij zélf kon doen tegen enge beesten en monsters die 's nachts bij hem kwamen (dan doe je je muziekdoosje aan, de draak (knuffel) jaagt ze dan weg en dan kun jij verder slapen. of je zegt: monster, ga weg, ik wil slapen). Het is wel een typische fase, ze moeten véél verwerken en hun fantasie is erg levendig. Ik denk dat je er goed aan doet je kind niet bij je in bed te nemen, en in de eigen kamer te troosten. Zo doen wij het in elk geval ook. het is nu overigens veel minder vaak dan een half jaar geleden, maar toevallig eergisternacht was het wel weer raak. Sterkte, en veel goede nachten gewenst.
ik zal me eens gaan verdiepen in een dromenvanger, een dreamcatcher... sommige zeggen dat de werkin hiervan tussen de oren zit, maar ik heb er met mn zoontje van 1,5 heel goede ervaringen mee! (en kan het bij een kindje van 1,5 al tussen de oren zitten?) vanaf de dag dat hier eentjhe hangt, slaapt mn zoontje weer.. hoe het gaat als we hem een nacht weghalen? geen idee, we durven het niet het gaat nu goed! ik zou zeggen verdiep je er eens in via google... ze kosten bijna niets, en BAAD HET NIET, SCHAAD HET NIET TOCH? in ieder geval succes, het is erg zielig om te zien... houd je ons op de hoogte?
Zo'n dromenvanger is inderdaad wel een goeie! Ben ook van het: Baad het niet dan schaadt het niet! Afgelopen nacht ging het goed, maar toen had ze het tijdens haar middagslaapje. Het heeft altijd te maken met op eten. Vanmiddag zaten we aan tafel en toen hadden we het er over dat ze naar Woezel en Pip had gekeken. Was er expres bijna een uur voordat ze naar bed ging over begonnen, want Woezel en pip gingen naar de sterren kijken en daar was de grote beer. Dus ja hoor, daar was ie al: Gaat de grote beer mij niet opeten? Vriend en ik weer : Neeeeee, de beer gaat Julia niet opeten, jij bent helemaal niet lekker. Ze ligt nu een uur in bed...ben benieuwd....
Isabella heeft dit ook heel veel. Nu is het even rustig maar al vanaf dat ze 2 jaar was is ze zeker een paar keer wakker en dan ook schreeuwen et cetera.. Ze is dan niet wakker en slaapt dus gewoon. Wij kunnen er niet veel aan doen. Weinig licht ( teveel is juist niet goed) en gewoon weer terugleggen. Dromenvanger hebben we hier ook wel gehad. maar Isabella vindt het een rot ding. Volgens haar is hij stuk want ze droomt nog steeds niet leuk. Sommige kinderen hebben het wat heftiger dan de ander.
Het lijkt inderdaad weer beter te gaan. Hebben het eea nagevraagd bij het CB. Die gaven aan om er overdag meer over te praten, omdat ze het van de nacht niet meer kan herinneren. Waarschijnlijk heeft het wel met de ontwikkeling van de hersenen te maken en met fantasie en werkelijkheid...