Ik denk dat dat het is wat me eraan stoort idd MamaDeluxe... krijg er gelijk een heel naar gevoel bij. Maar dat kan ook aan mij liggen hoor
Nee hoor, ik heb dat ook, als ze spreken van een stoorns is het autistische spectrum, overmijn dochter dan heb ik dat ook, dan denk ik , zijn we niet gewoon állemaal gestoord Het is zo "labeltjes plakken" en dat is jammer. Ik zeg altijd, wie weet was ze in een of ander tropisch oord wel een aanbeden godin geweest en hier is ze een outcast in de "maatschappij"
Onzin wat je zegt. Ik dacht trouwens ook meteen aan autisme toen ik dit las. En wat jou reactie betreft, er zijn zat auti's die oogcontact maken (waaronder mijn 2 kids) en die ook kunnen communiceren. Dus dit is geen graatmeter. Het is zo dat de diagnose pas vanaf n jaar of 4 gegeven kan worden (in principe) maar vaak voel je als moeder al op jongere leeftijd dat er "iets" is, ook zijn er nog wel andere dingen die je op kunnen vallen, bij baby's al zelfs. Maar dat puzzelstukje valt pas op zijn plaats als je er veel vanaf weet en dan heb je ook vaak de diagnose.
moeilijk is dat he. Ik benoem het ook nooit als een autisctische stoornis van mn jongens. Iets in t autistisch spectrum zeg ik altijd.
bedankt voor jullie antwoorden. ik dacht ook aan autisme toen ik aan het surfen was, maar hij maakt heel goed contact en bij autisme stond dat ze geen contact maken. dus dat valt af (hoop ik) ik ben bij de huisarts geweest en die vondt het verontrustend. hij heeft me doorgestuurd naar het cb (jammer, want daar heb ik niet zo'n hoge pet van maar goed....) \daar ben ik gisteren meteen naartoe gegaan, maar ze waren dicht. maandag is het spreekuur tussen 15.00 en 16.00 ik hoop dat ze me snel verder kunnen helpen, want ik loop zelf wel zo'n beetje op het einde. heb al 6 mnd niet meer uitgeslapen, moet elke laatste en eerste voeding geven en als hij snachts wakker wordt (vanacht 4 keer, om 01.00 01.30 en om 04.30 en tussen 01.00 en 01.30 een paar keer) dus behoorlijk wat slaapgebrek. daardoor kan ik niet meer zoveel hebben en dat gaat weer ten koste van mijn kind. ook ben ik bang dat ik straks instort, en wie moet er dan voor hem zorgen? dan hebben we pas een probleem. hoop dat er snel een oplossing komt, want dit kan zo niet langer. hij loopt kwa ontwikkeling niet achter trouwens, kwa groei e.d. ook niet hij maakt goed oogcontact en kan ook leuk met iemand lachen (zolang ik erbij ben) gisteren vroeg iemand of die hem vast mocht houden, geen probleem dacht ik. het ging ook gewoon goed totdat hij ineens begint te huilen, zomaar zonder aanleiding. ik heb hem meteen gepakt en hij was ook zo weer stil. mijn vriend zegt dat hij dat bijna altijd heeft als ik er niet bij ben. tja, op dat moment ben ik dus de enige die hem rustig kan krijgen en als ik dan ben werken............
en weet je waar ik ook zo'n hekel aan heb? iedereen weet het beter. als mijn kindje huild, en ik vindt dat ie te lang huild, of te hard of wat dan ook, en ik ga naar boven om te kijken wat er aan de hand is en om hem in slaap te helpen (als ik mijn hand op zijn hoofdje leg en zijn oogjes dicht wrijf en houd met mijn andere hand zijn armpjes tegen, dan valt hij zo in slaap) dan krijg je meteen commentaar. laat hem maar even huilen, hij houd vanzelf op. nee, ik wil niet dat mijn kind zich overstuur in slaap huild omdat iemand anders vindt dat dat zo moet. op mijn werk zie je ze ook zo kijken, als ik weer eens weg moet omdat ie niet stil te krijgen is. ik wordt er zo boos om. mensen, ik doe de dingen op mijn manier, zoals ik denk dat het goed is.
Ik kan daar ook niet tegen! Mensen weten het altijd beter. Maar jij bent de moeder, de leeuwin, die weet wat je kleintje nodig heeft. Twijfel nooit, maar dan ook nooit aan je eigen gevoel. Daar kan niemand tegenop. Laten huilen? Ja, halloooo! Als ik verdrietig ben, wil ik ook getroost worden. Laat staan zo'n kleintje, wat het al hartstikke moeilijk heeft het allemaal geregeld te krijgen. Ik hoop vurig dat je snel onderteuning kunt krijgen, want als jij instort, dan pas is het hek van de dam. Het is ontzettend moeilijk, maar probeer ook aan jezelf te denken (wilde dat ik kon helpen.... )
Ik kan me voorstellen dat je dat als ervaringsdeskundige zegt (dat het onzin is), maar mijn (professionele) ervaring leert dat er (te) veel met dergelijke diagnoses wordt 'gesmeten'. Bij een overprikkeld kind, kunnen talloze dingen spelen. Autisme zou inderdaad heel goed kunnen, maar leek me niet waarschijnlijk gezien de verdere beschrijvingen van TS (o.a. over (oog)contact). Maar goed, we kennen het kindje niet, dus lastig oordelen. Klopt inderdaad dat het oogcontact soms juist prima in orde is bij autistische kinderen. Wel zie je vaak dat het (sociale) contact in het algemeen en de taalontwikkeling/communicatie achter lopen of hiaten laten zien (dus ze kunnen wel communiceren, maar er is vaak een achterstand) en dat het kindje soms volhardende intreresses heeft in bijzondere dingen. Dat jouw kinderen prikkelgevoelig zijn en wel autisme hebben betekent niet dat andere prikkelgevoelige kindjes dat ook hebben..., toch? Ik wilde alleen maar aangeven dat je met dat soort uitspraken voorzichtig moet zijn en wilde vooral niemand voor het hoofd stoten. Het is zo klaar als een klontje dat TS aanvoelt dat er iets niet klopt, en daar is ze ook in bevestigd door de artsen. De puzzelstukjes moeten nog komen denk ik... TS, hoop dat het beter zal gaan en dat je er uit komt!
Mijn dochter maakt ook wel oogcontact hoor, ik zou het als TS he in mijn achterhoofd houden maar er niet gelijk van uit gaan. Het kunnen heel veel dingen zjn.
Ik ben zelf pedagoog en werk nu 3 jaar met kinderen die een stoornis hebben in het autistisch spectrum. En tuurlijk klinkt dat zwaar....maar dit kun je pas op veel latere leeftijd vaststellen. We hebben allemaal wel "last" van autisme in meer of mindere mate. Men wil tegenwoordig graag labeltjes plakken.....maar als kinderen ouder zijn, kan dit zeker in hun voordeel werken. Er zijn dan allerlei voorzieningen mogelijk met diagnose. Hoe dan ook....ik zeg absoluut niet dat hij autisme heeft (marywoods).....ik zeg alleen dat het er veel van weg heeft....
tja, of het autisme is of niet, ik heb gelzen dat er een of ander onderzoek is gedaan met kids van 1 jaar. er was een groep die na 1 jaar nog niet de eigen naam wist en van deze groep bleek na 4 jaar dat een x-aantal procent autistisch bleek. dus op zijn vroegst kunnen ze er pas over een jaar iets mee. ik houd het in mijn achterhoofd, maar ik ga er nog niet vanuit, ik heb me al zoveel druk gemaakt om hem ,dat kan ik er nu niet bij hebben. ik hoop dat het cb me maandag wat handvaten kan geven zodat we iets meer kunnen.
Of het autisme is, hooggevoelig of 'gewoon' prikkelbaar dat weet ik niet. Wel wil ik je veel sterkte wensen. Ik weet een beetje wat het is. Ons zoontje kan ook niet teveel prikkels hebben en is snel overprikkeld. Laatst hadden we een verjaardag, daar zat toen we binnenkwamen 6 man. Het eerste wat hij deed was het op een huilen zetten en hij was haast niet stil te krijgen. Hij wilde ook alleen maar in de armen van papa of mama (zielig voor opa en oma maar het was niet anders). Uiteindelijk kalmeerde hij wel wat maar hij was veel sneller moe ook dan normaal. Wilde daar echter absoluut niet slapen (brulde zich helemaal overstuur in het campingbedje) dus uiteindelijk zijn we maar naar huis gegaan. Thuis heb ik hem nog een extra flesje gegeven om hem te kalmeren en toen viel hij doodmoe in slaap. Sterkte, ik hoop dat ze je snel kunnen helpen!
Moeilijk hoor..... Het is te hopen dat het CB je kan helpen en ja anders kan zeggen waar je dan wel kan aankloppen. Wat je ook nog kan doen is bureau Jeugdzorg bellen (en dan niet denken dat ze allen over de uithuisplaatsingen gaan hoor! Ze doen veel meer dan dan, ook soms goede dingen!) toi toi wup
Maar ik zeg ook niet dat alle prikkelgevoelige kinderen autisme hebben, zo hebben alle drukke kinderen ook geen adhd. Iedereen heeft wel een kenmerk van autisme of adhd. En tuurlijk moet je met uitspraken voorzichtig zijn, maar je hoeft ook geen dingen te verzwijgen. Ik zou willen dat hetgeen ik nu weet van autisme al ver voor de diagnose wist, had me een hoop gedoe en kopzorgen bespaard. Dus nu meerdere mensen ook aan autisme denken zou TS zich daarin n beetje kunnen verdiepen, nu of over 1 jaar, maakt niet uit. Dan weet ze ook op welke signalen ze kan letten. Overigens is ons kleine meisje ook prikkelgevoelig, slaapt alleen in dr eigen bed, ook wij zijn eens eerder van vakantie terug gekomen, campingbed drama's gehad, pfff. En toch heb ik absoluut niet t gevoel dat ons meisje autisme heeft. En zoals ik bij mijn 2 jongens t gevoel had dat er iets niet klopte, wil ik ff laten weten dat die gevoelens die moeders hebben toch vaak goed zijn.
nou, bedankt voor jullir reacties. er is hier in deze afgelopen dgn veel gebeurd. gisteren is gebeurd waaar ik zo bang voor was, ik ben ingestort. na een paar gebroken nachten en vroege ochtenden kon ik het dus niet meer aan. heb gisteren de hele ochtend zitten huilen, smiddags heeft mijn vriend onze kleine mee naar de kinderboerderij genomen (dat vindt ie leuk, dan is ie rustig en dus een beetje te handhaven voor mijn vriend) ik hoop dat het cb vanmiddag wat meer kan betekenen voor ons.
och meid toch....... dat dit nu moest gebeuren..... laat je vanmiddag niet afschepen op het bureau hoor. Dit kan niet doorgaan dat is duidelijk! knuf wup
Ik kan het me helemaal voorstellen meid. Dat is ook niet vol te houden! Sterkte meis. Hoop dat er gauw een oplossing komt voor jullie.
Och meid, wat ontzettend vervelend. Heel veel sterkte! Ik hoop dat het cb iets voor jullie kan betekenen.
Jeetje wat heftig........ Ik herken in mindere mate wel wat dingen uit je verhaal. Zeker nu ik een oppaskindje heb die hier voor het eerst kwam met 14 weken zie ik in dat Ruben wel wat gevoeliger is voor prikkels..... Het gemak waarmee dit kindje zich aan alles aanpast is echt verassend voor mij. Ook Ruben kan compleet van slag raken bij te veel prikkels. Niet zo heftig als bij jou hoor. Maar ik kan me daardoor goed voorstellen hoe zwaar dit voor jullie moet zijn. Iedere ouder moet zich, zeker in de eerste weken/maanden, vaak aanpassen aan het kind maar jullie moeten echt elke stap zetten zoals jullie kind het'nodig heeft. Ik kan me goed voorstellen dat je bent ingestort en ik hoop dat je de tijd kunt nemen hiervoor. Natuurlijk is je werk belangrijk maar ik denk dat je thuissituatie nu prioriteit heeft. Succes met alles. En als je wil kun je altijd hier terecht.