Hoiii, Ik ben via ICSI zwanger geraakt. 2 dagen voor de testdatum dunne lijn maar toch overtuigend zwanger op 2 verschillende merken en op de testdatum zelf Clearblue waarop 2-3 stond. Ik heb Ashermann waardoor ik flink wat progesteron moet nemen ( sinds 2 dagen voor de terugplaatsing tot de eerste echo die op 22 januari gepland staat 3 x per dag een pil Duphaston en 1 x per dag een injectie prolutex). Nu zit op 5 dagen na de testdatum, ben op vakantie en heb behoorlijk zere tepels, plopjes in m'n buik, en ben ik ietswat vermoeid. Volgens mij vrij normaal maar omdat ik al 9,5 jaren bezig ben met zwanger worden ben ik niet overtuigd dat het helemaal goed zit.. dus ik had ineens vannacht een rare gedachte: wat als mijn lijf WEL probeert ongesteld te worden/miskraam te veroorzaken maar al die progesteron houdt een bloeding tegen? Dus zeg maar hoe weet ik dat ik nog steeds zwanger ben zonder te moeten wachten tot de eerste echo? Een test zal sowieso nog wel positief aangeven toch omdat ik een aantal dagen geleden ook positief testte... dus een test geeft mij geen duidelijk antwoord lijkt me....
Wat vervelend dat je Ashermann hebt. Ik denk dat er niets anders opzit dan wachten tot die 1e echo.. ik heb ook de 29e pas eerste echo.. die eerste wachtweken duren veelste lang.
Ik begrijp dat het voor jou extra spannend is als je er zolang op heb moeten wachten! Bij de 1 lopen de testen gelijk af en bij de ander niet, dat is lastig zeggen. Hoeveel weken ben je als je de echo krijg? Kan je niet vragen of je hem wat eerder mag? De eerste weken zijn sowieso al heel spannend en onzeker! Hoop voor je dat het ‘gewoon’ allemaal goed gaat en jullie over een tijdje een gezond kindje mogen krijgen!
blijf maar tegen jezelf zeggen elke dag: ik ben NU zwanger. Niet verder kijken dan vandaag. Elke dag is 1 dag. En ja na een traject zwanger worden is gewoon intens. Er staat gewoon zoveel op het spel. Een miskraam zou niet alleen vreselijk verdrietig zijn maar ook dat je weer dat traject in moet. Bij mij brak de miskraam gewoon dwars door de progesteron heen en ik had toen echt duidelijke signalen dat t fout zat. Jij bent nog gewoon zwanger Gefeliciteerd!
Dank jullie wel voor de lieve reacties. Ik voel me iets rustiger en heb me voorgenomen om inderdaad van elke dag te genieten. Ik probeer echt los te laten nu. Het is achteraf anders ook zo zonde dat ik dan niet genoten heb terwijl het wel goed ging. Het blijft nou eenmaal spannend, niks aan te veranderen.
Het moederschap begint al in de buik. Je zorgen maken om je kleintje. Heel normaal. Zeg inderdaad letterlijk elke dag: ik ben nu zwanger. Het hielp mij ook om al soort van te praten tegen mijn kleintje. Genieten is een mooi uitgangspunt, maar focus je er niet te veel op dat dat 'moet'. Zwanger zijn is ook gewoon echt intensief, lichamelijk en mentaal. En gefeliciteerd natuurlijk❤️
Je hoeft niet te genieten hoor, die eerste weken zijn gewoon killing. Dat die onzekere gevoelens er gewoon mogen zijn is ook prima. Je hebt er inderdaad 0,0 invloed op maar de kans dat het goed gaat is ook bij jou groter dan dat het niet goed gaat. En als het toch niet goed gaat kunnen jullie dat ook aan hoe verdrietig dat ook zou zijn. Als je daar vertrouwen in kan hebben wordt loslaten net iets makkelijker (maar echt loslaten gaat nooit lukken hoor ) oh ja en alles wat je voelt … ik ben nu voor de 8e keer zwanger waarvan ook aantal vroege miskramen spontaan en missed abortions. Buikpijn heb ik echt altijd in de eerste 9-10 weken. En dan ook echt gruwelijk, veel meer dan de menstruatiekrampjes of bandenpijn wat je leest op internet. Dat zegt helemaal niets over de uitkomst van de zwangerschap want bij de gezonde zwangerschappen heb ik dat ook. Dat zegt dat er iets gebeurt in je lijf. En die symptomen gaan op en af. Wat een stress als je opeens een dag weer een rustige buik hebt of even niet zo misselijk. Zegt ook weinig. Tenzij, is mijn ervaring, de klachten meerdere dagen echt volledig als sneeuw voor de zon verdwijnen. Maar dat is niet na even een dagje wat minder of anders voelen. Gefeliciteerd! En fijne dagen!