Mag/kan je weigeren dat je kind naar een andere school moet? Onze zoon (9) heeft medisch wat problemen. Hij heeft een prikkelverwerkingsstoornis en daarbij is hij gewoon sneller moe. Word dan bleek, grauwig en heel zijn houding en gezichtje veranderd. Mogelijk speelt er een spierziekte mee, maar dat weten we op dit moment nog niet. Hierdoor is hij nu op de donderdagmiddag thuis omdat hij dan te moe is voor school. Hij komt goed mee op school. School wilt hem weg hebben, die vinden dat hij naar een soort mytylschool moet. Daar is dan een uur rust tussen de middag. Hij moet dan met de taxi, en is dus vroeg weg en laat thuis. De school waar hij nu zit is regulier onderwijs in de wijk, kan hij lopend/fietsend heen en tussen de middag is hij thuis voor de lunch. En de donderdagmiddag dan. Hij zit hier vanaf groep 1 en heeft gewoon leuke vriendjes, ligt goed in de groep. Hij gaat met plezier naar school. Nu zijn wij het daar absoluut niet mee eens, en tot nu toe ook af kunnen houden. Maar, nieuw jaar dus nieuwe leerkracht en weet niet goed hoe die er in staat. Ze benoemde vandaag al dat hij wel écht heel moe was en zijn spraak ook slecht was (door vermoeidheid gaat hij slechter praten). Daarbij nog wat problemen met spelling en zei ze dat kinderen in groep 6 ook meer bewust worden van zichzelf en anderen en hard zijn voor elkaar. Oftewel opletten voor pesten o.i.d. Maargoed, de ib-er blijft aansturen op het veranderen van school. Er komt binnenkort een 1e deskundige observeren of hij nu hier wel kan blijven. Zowel leerplicht,samenwerkingsverband, fysio en revalidatiearts vinden dat hij op deze school kan blijven met aanpassingen qua lesuren. In hoeverre kunnen we dus weigeren dat hij naar die andere school moet? Wij vinden het niet tegen elkaar opwegen om daarheen te gaan. En zijn het daar dus ook gewoon niet mee eens. Veel langer van huis, andere school, weg van zijn vrienden, taxi dat veel prikkels geeft.. terwijl hij nu ook rust heeft tussendoor én hij dus lestijdverkorting heeft wat nog uitgebreid kan worden. Maar school wilt hem gewoon kwijt, kost teveel tijd denk ik.. de ib-er en directrice vinden hem vooral lastig qua extra tijd/zorg helaas.
Voor die paar jaar zou ik niet zo snel meer wisselen. Het enige is dat zijn niveau wellicht wel minder zal worden dan op een speciale school. Daar kunnen ze hem op alle gebieden beter begeleiden. En dat kan hier natuurlijk niet. Regulier onderwijs is daar gewoon niet op gericht. En groep 7 is her zwaarste jaar van de basisschool. Daar moet het gebeuren. En ze geven duidelijk aan dat ze hem dat niet kunnen bieden (en ook niet gaan doen). Er zijn nog meer kinderen in de klas die ook aandacht of soms zorg nodig hebben. Als jullie hem laten stem je in met minder aandacht en vermoedelijk een lager niveau. Je kunt niet alles hebben. De andere school heeft die nadelen niet. Maar dan loop je tegen andere zaken aan. Aan jullie de afweging.
Heel lastig dit. Ik heb van dichtbij meegemaakt dat ouders dit ook niet wilde, terwijl wij als vrienden wel zagen dat dit echt beter zou zijn voor het kind en voor de klas (was wel een heel andere situatie hoor). Dus daarom kan ik alleen maar zeggen: kijk goed naar je kind, zou het niet beter op zijn plaats zijn op een andere school met meer rust en aandacht voor hem en niet wat je zo graag zou willen voor hem (alles gewoon zoals het eigenlijk hoort te zijn voor een kind, want dat is misschien toch niet het beste voor hem op dit moment, ook al gaat het best goed.) Op deze leeftijd houdt hij ook wel zijn vrienden uit de buurt ook al gaat hij naar een andere school. Niet onaardig bedoeld mijn bericht voor als dat wel zo over komt. Meer om er iets meer objectief naar te kijken.
Als een andere school écht in zijn belang zou zijn dat doen we dat uiteraard. We vinden een andere school niet erg, maar wel op de manier hoe het nu gespeeld word. Het is naar ons idee niet in zijn belang. Zijn niveau is tot nu toe goed, komt goed mee en volgt eigenlijk alles goed. Op de andere school zou zijn niveau wellicht hoger kunnen zijn, maar dat lijkt ons niet het belangrijkste. Over 3 weken hebben we een uitgebreide dag in het wkz en hopen we ook te weten te komen of hij een spierziekte heeft. Dat maakt denk ik ook wel een verschil. We hebben geen idee hoe het komende jaren zal gaan en wat er dan precies nodig zal zijn.
Hier een vergelijkbare situatie die wel wankelt omdat kind op haar tenen loopt, alleen de reguliere school stelt zich niet handelingsverlegen waardoor cluster 3 (nog) geen optie is. Dit omdat ze cognitief mee komt en de rest valt aan te passen. Het lijkt mij dat als hij goed mee komt, vriendjes heeft en de aanpassingen te doen zijn (en lestijdverkorting is een aanpassing die prima kan op regulier) dat het gewoon passend onderwijs is op regulier en dan zou ik alles doen om hem daar te houden. Ik zou dat ook blijven benadrukken in de gesprekken. Evt kan er nog ambulante begeleiding worden ingezet mocht dat nodig zijn.
Misschien eens kijken op de andere school. Wij hielden de andere school eerder ook af. Bang dat hij dan niemand meer zou hebben in de omgeving, teveel kinderen met rugzakjes, geen reëel beeld van de maatschappij ( ging om een hb school) Uiteindelijk besloten om toch te kijken en ze waren zo fijn, vriendelijk, open en konden goed vertellen wat er voor hem ging veranderen. Wij zijn toen overstag gegaan. Ik zou echt kijken wat kunnen ze hem meer bieden en dan kijken is dat de moeite waard.
Wat een lastige situatie. Als ik je verhaal zo lees zit hij dus prima op zn plek en heeft het erg naar zn zin. Zielig om hem dan ook uit die omgeving willen halen. Wat denken ze precies waarom het goed is voor hem? Ze zijn namelijk zelf verplicht om extra hulp te bieden, dus daar mogen ze hem niet zomaar voor wegsturen. Volgens mij gaat het sowieso in overleg, dus ik zou ook wat externen mee laten kijken inderdaad. Hopelijk kan en mag hij daar gewoon deze laatste jaartjes nog blijven.
We hebben niets tegen een andere school (oudste zoon zit bijv op een sbo). Maar ons punt is dat het hem niets zal opleveren. Het zou dus puur om het rustmoment gaan op school (iedereen heeft een uur rust) terwijl hij nu tussen de middag ook rust heeft. De tijd dat hij weg is word veel langer en dat houd ons tegen. We hebben al vanaf het begin problemen op school met de aanpassingen die hij nodig heeft helaas. Sinds vorig jaar is het samenwerkingsverband erbij gekomen en binnenkort komt dus een 1e deskundige observeren. De ib-er wilt gewoon dat hij weggaat, ze belde vorig jaar op met de mededeling dat hij niet meer op deze school kon blijven en hij naar die andere school moest. Hierop hebben wij (en de revalidatiearts ) het samenwerkingsverband ingeschakeld, leerplichtambtenaar en school wilde dus de 1e deskundige erbij. Want dit kon natuurlijk niet 'zomaar'. Gister sprak ik de ib-er even en ze was weer zo negatief, stuurde weer heel erg aan op de andere school. Ze was erg blij dat de 1e deskundige kwam want die "zal dan wel eens zien of hij hier wel kan blijven.." Het is gewoon een naar mens. Er was eerst geen dossier (2 jaar terug ofzo) en wat een gedoe hadden we daarmee want we bezorgde haar veel werk. Nu moest ze zoveel doen voor hem.. (haar woorden).
Ik begrijp je punt hoor. Maar wil jij je kind op een school die duidelijk maakt dat ze niet op hem zitten te wachten? Waar hij eigenlijk niet welkom is en ze bij extra hulp (die hij wel nodig lijkt te hebben) aangeven dat niet te kunnen (of willen) bieden?
Dit lijkt me omgekeerde wereld. De zoon van TS heeft gewoon recht daar te zijn tenzij ze kunnen aantonen dat het niet goed is voor hem. Ik zou me zeker niet laten 'wegpesten' door een IB'er die niet op hem zit te wachten. Als ouder van een zorgenkind is zo'n IB'er typisch dagelijkse kost, helaas. Als je elk signaal van 'jij hoort hier niet' moet oppakken en aannemen dan kan je kind nergens naar school. @MamaChantal , voor zover ik lees zit je zoon goed op zijn plek. Hij heeft een aangepast rooster nodig vanwege zijn behoeften maar ik zie niet in waarom dat niet op een reguliere school zou kunnen. Ik hoop dat jullie dit duidelijk kunnen maken mocht er weer een gesprek worden aangevraagd. Die onzekerheid elke keer weer geeft onnodig stress. (en ik hoop dat die IB'er iets anders gaat doen met haar leven, bah)
Voor mij klinkt het ook als het enige punt dat ze nu als reden geven, dat je dat daar niet mee oplost ook die andere school. Een uur heen rijden (en dus ook heel vroeg moeten opstaan!) En een uur terug rijden. Dat gaat je ook echt niet in de koude kleren zitten nee. Als dan het enige wat t je oplevert t.o.v. nu is dat je een uur kan rusten....vraag ik me ook af of dat de oplossing is. Ik haal uit je reactie ook dat je inderdaad niets tegen een andere school op zich hebt. Echter wel om deze reden. Wanneer hij verder wel goed kan meekomen zou ik inderdaad ook eerder inzetten op genoeg rust in deze setting. Wel fijn dat er een aantal andere disciplines aan jullie kant staan. Dat voelt al anders dan wanneer je de enige bent.
Ja het lijkt inderdaad op "wegpesten", ze heeft gewoon geen zin in het extra werk wat ze voor hem moet doen. Ze zit ook altijd ongeïnteresseerd en onderuitgezakt bij de overleggen, heel onprofessioneel. Iedereen verbaast zich er ook altijd over. Iedereen staat inderdaad aan onze "kant". Hij zou prima op deze school kunnen blijven met de nodige aanpassingen, waar hij ook gewoon recht op heeft. Wij beroepen ons dus ook op het recht van passend onderwijs. Alleen de ib-er denkt daar gewoon anders over en is volgens haar het in zijn belang als hij naar een andere school gaat. Zij denk dat hij daar beter op zijn plek is omdat iedereen daar "anders" is. Ons belang is dus dat hij hier blijft, in de wijk. Met zijn vriendjes, op loop/fiets afstand. En met aanpassingen lukt dat dus prima. En lijkt ons dit passender dan een school verder weg en dat hij dan met taxi vervoer moet. Volgens de ib-er is dat uiteraard allemaal geen enkel probleem..haar woorden: ach je bent wel zo'n moeder die prive taxi voor elkaar krijgt.. We liggen elkaar dus gewoon niet bepaald En de directrice is net zo. Daar had ik in groep 1 gelijk al gedoe mee, die was eerst ib-er. Die zei letterlijk "het is jou schuld dat hij zo is". Nou bedankt, hij doet het juist zo goed door ons Maargoed, het gedoe met school is het allemaal waard als hij dan gewoon bij zijn vriendjes kan blijven. Hij heeft het naar zijn zin op school en dat is het belangrijkste. Hij krijgt niets mee met het gedoe wat wij hebben.
Ik zou sowieso eerst de uitslag vd onderzoeken mbt spierziekte afwachten. Stel dat dat helaas wel zo zou zijn maakt dat de afweging mijn inziens wel anders. Daarnaast hoor ik voor nu geen aanleiding om hem over te plaatsen. Wel denk ik dat de onderwijzer een belangrijk punt aankaart mbt waakzaam zijn hoe zijn plekje in de klas blijft. Kinderen zijn snoeihard en willen zelf niets liever dan "erbij horen". Stel dat hij steeds meer moet gaan missen, meer moe is, niet goed tegen de drukte van de klas kan. Dan zou dat ook van invloed kunnen zijn op de aansluiting in de klas maar ook op het gevoel van je zoon zelf.
Ja als er iets uit het spieronderzoek komt is het denk ik een ander verhaal. We moeten sowieso nog afwachten wat de uitkomst van de observaties zijn en dan inderdaad nog het bezoek bij het wkz. Maar wilde wel gewoon even weten hoe het zit het maakt mij allemaal wat onrustig.
Als ik dit lees verbaas ik mij erover dat je überhaupt op deze school bent gebleven. Is er geen andere school, regulier onderwijs, waar je destijds al naartoe had kunnen gaan? Ik had zo’n opmerking echt niet geaccepteerd. Nu zal wisselen lastiger worden, omdat het de nieuwe school uiteindelijk meer tijd en energie kost als een kind extra ondersteuning nodig heeft.
Waarom is die ib-er ib-er? Het is notabene haar werk om voor jullie zoon (en andere leerlingen) te zorgen dat hij passend onderwijs krijgt op de school waar hij nu zit. Als ze dat niet wil doen zit ze op de verkeerde plek en moet ze ander werk zoeken. Wat een gedoe zeg! Ik kan helaas geen tips geven, want ik heb in dit opzicht geen ervaring met ib-ers. Maar ik weet wel dat op de school waar onze jongste zit de ib-ers echt alles op alles zetten om de leerlingen, binnen hun vermogen, passend onderwijs te geven. En daar gaan ze echt ver in. Op dit moment ben ik al 1,5 jaar 2 middagen per week aan het werk op die school. Speciaal voor 2 hb kinderen om ze extra uitdaging te geven en de leerkracht en klas te ontlasten. Ik wil je heel veel sterkte wensen, want dit is een onnodige strijd.❤️
Er was helaas geen andere optie, of iniedergeval niet in de buurt. Die konden hem sowieso niet bieden wat hij nodig had. Er was toen nog een andere directrice die heel fijn was, alleen die ging dus weg en die ib-er werd directrice. Toen kwam er dus een andere ib-er en die is net zo erg
Logisch inderdaad dat er evt na een uitslag in een andere richting wordt gedacht. Maar vooralsnog denken en kijken jullie vanuit de huidige situatie en ik vind dat erg logisch en de juiste instelling. Een IB’er zou ook niet op de feiten vooruit moeten/mogen lopen, vind ik. Ik vind haar bewoording trouwens ook echt randje van wat ik vind kunnen.. Jullie directeur lijkt geloof ik wel een beetje op dezelfde golflengte te zitten qua ideeen en wereldbeeld, ik kan nu wel beter plaatsen waarom deze IB’er überhaupt is aangenomen.. Ik hoop dat de juf van jullie zoon aan jullie kant staat! Veel kracht toegewenst! Je doet het goed hoor!
In principe kan een kind niet zomaar naar een andere school gedaan worden. Ouders moeten het daarmee eens zijn en ook voor tekenen etc. In hele uitzonderlijke gevallen kan een school wel een eenzijdige plaatsing aanvragen maar dat is echt een slepend en moeilijk proces waarvan ik nog geen voorbeeld heb dat het gelukt is. Bovendien denk ik dat samenwerkingsverband het daar dan ook mee eens moet zijn. Dus dat zij het niet nodig vinden, lijkt me gunstig. Ik denk dus dat het niet zo'n vaart loopt als je het niet wilt. Wel echt een hele, hele rotte situatie!
Wat kunnen mensen toch een bord voor hun kop hebben… hoe kan je dit vak kiezen als je zo met mensen/ kinderen om gaat. Verder sluit ik mij aan bij @KleineLai en hoop ik dat jullie toch wat mensen op school aan jullie kant krijgen.