Hallo Meiden, Ik ga maar weer eens actief worden op dit forum voor wat steun. Vele van jullie kennen het vast wel. Zelf lukt het niet en iedereen op je heen heeft een bolle buiken. JE beste vriendinnen raken zwanger. hier zelf 2 ongewenst. En je blijft je best doen, klussen, en afwachten maar je bent ten einde raad. Ik wel in ieder geval. Daarbij komt dat ik m'n overleden dochtertje elke dag ongelofelijk mis. Het lijkt wel met de dag erger te worden. mijn vriend en ik zijn er klaar voor.. Ons huisje is er klaar voor en het lijkt niet te mogen lukken. De dagen zonder verdriet en gemis lijken een eeuwigheid geleden. Weet niet waar ik met mij gevoel heen moet. Natuurlijk kan ik er met mijn vriend en omgeving over praten. Maar lotgenoten zullen me beter snappen. Wat doen jullie als jullie het zelfde voelen? En wie zit er ook/ nog steeds op de wacht stoel voor een posi test? Misschien kunnen we elkaar helpen. Liefs Mij
Miayni, Ik heb nog niet zoiets meegemaakt en zoiets wens je natuurlijk niemand toe. Ik wil je/jullie wel ( ondanks dat ik verder niet echt tips voor je heb) heel veel kracht en geluk toe wensen! Liefs, Rosavise
Ik herken het helemaal. Soms tot op het punt dat ik het zou willen uitschreeuwen als er wéér iemand 'gewoon' zwanger raakt terwijl wij voor mijn gevoel nu echt de volgende hadden moeten zijn. Hoe ik die tijd doorkom? Leuke dingen in het vooruitzicht plannen, zodat ik kan aftellen. Mezelf voorhouden dat ik vást wel zwanger ben voordat de zwangeren in mijn buurt zijn bevallen. Misschien is het gewoon mijn kop in het zand steken, maar ja.. je zou er toch ook gillend gek van worden
Thanks voor je reactie meiden! En klopt, tempus, daar hou ik mij ook aan vast. Wanneer is jullie nod? Liefs
Wat verdrietig! Hier niet hetzelfde maar een bbz in de eerste ronde. Geopereerd en daarna lukte het maar niet om opnieuw zwanger te raken. Meer dan een jaar heb ik moeten wachten...wat een heel verdrietig jaar was. Zoveel gehuild, zo gefixeerd op zwanger worden. Want eerlijk is eerlijk..er is maar 1 pleister op de o zo grote wond en dat is een nieuwe zwangerschap. Uiteindelijk heb ik het los kunnen laten. Mijn leeftijd speelde mee en ik wist dat ik niet kinderloos wilde blijven. Ik ben me gaan verdiepen in adoptie. Guess what? Die maand raakte ik eindelijk na 14 lange maanden in verwachting. Totaal niet verwacht. Al met al denk ik achteraf dat ik er zó mee bezig was dat je hele lijf verkrampt. Ook was ik die maand begonnen met acupunctuur, misschien kan dat je ook wat helpen. Heel veel sterkte, want wat doet het zeer. Dikke knuffel!
Heb het zelf niet meegemaakt, maar wil even zeggen dat ik het heel erg voor je vind dat je je dochtertje hebt verloren en nu nog steeds moet wachten op een wonder... Heel veel sterkte... Hopelijk mag het snel raak zijn en blijven!
Meis ik ken t gevoel helemaal.. Ik was nog niet zo lang zwanger als jou, maar ons huis is er klaar voor. De baby kamer is leeg en wacht op mooie baby spulletjes.. Maar helaas nog niet zwanger.. En om me heen, de 1 na de ander raakt zwanger Ik zou nu 22 weken zwanger geweest zijn, geslacht kunnen weten, kamertje inrichten enz Dus ja snap je heel goed.... Lijkt me fijn om met elkaar te praten!
Wat verdrietig van jullie dochtertje, ik hoop dat nooit mee te hoeven maken. als ik het goed lees is het verdriet eigenlijk nog vers en veel aanwezig. Misschien dat dit het tegenhoudt? dat je het eerst zelf wat meer moet verwerken en alles wat meer in balans moet krijgen voordat je een nieuwe zwangerschap aan kan?
Misschien wil Mandy het nu juist meer dan ooit. Ik zou nooit zomaar tegen iemand zeggen dat ze het (onbewust) misschien tegenhouden, dan leg je de fout namelijk bij diegene en dat kan weleens pijnlijk zijn. Niet rot bedoeld trouwens, maar het is gewoon een gevoelig onderwerp
Ik snap het gevoel zelf ook hoor. Heb zelf een mk gehad. Dat is natuurlijk wel een andere situatie. Maar je verliest ook iets dat je heel graag wilt en de drang was daarna ook heel goed. En bedoelde het idd niet verkeerd. Maar ik geloof wel een beetje dat je lichaam spiritueel en lichamelijk in balans moet zijn etc. Veel mensen hebben dan baat bij acupunctuur etc zoals huis van puck.
Huis van puk. Dankje voor je reactie! Doet me goed. En inderdaad denk ik ook dat het zo erg bezig zijn er mee niet goed is voor je vruchtbaar heid. Hoe jong/oud was je na een jaar proberen dan? Dubbeltje, Lieve reactie! dankjewel! Het was een pracht meisje! Mandy, Lijkt mij ook fijn! Hoeveel weken was je? Kell, Ja het verdriet is ook nog vers maar mijn schoonmoeder heeft hetzelfde ( 20 jaar terug) mee gemaakt en dit gevoel zal nog lang blijven, Ons dochertje 'leeft 'met ons mee. we hebben 2 prachtige grote foto's aan de muur en haar urntje staat in onze woon kamer. Een nieuwe zwangerschap zal puur de pijn wat verlichten omdat ik zwangerschappen om me heen dan ook niet mee associeer met mijn verloren dochterje maar als een broertje of zusje voor haar, en ons 2e kindje. Tempus, indd wat jij zegt. we weten nu hoe het voelt om je kindje in je armen te hebben, om papa en mama te zijn. We zijn meer dan klaar hihi. We missen elke avond het gevoel van een kindje op bed te moeten brengen, als mensen om ons heen bij wijze van spreken zeggen : 'al die vieze luiers' dan denk ik, ik wou dat ik vieze luiers in mn huis kon verschonen! haha. Iedereen, Ik zal mijn verhaal, die ik voor mezelf geschreven heb hier neer kunnen zetten? Van operatie tot bevalling.
Verlies is verlies.. Maar inderdaad.. Ik miste de schopjes heeeel erg en ik ben 16 weken lang elke ochtend kotsend mn bed ui gekomen en zelf DAT miste ik!
Ja zeker weten, Als ik de zwangerschap er mee had kunnen redden had ik wel 3 jaar misselijk willen zijn, En ik denk dat je het 'lege' gevoel ook wel herkend? Ik voelde daadwerkelijk mn baarmoeder als ik voelde maar ik bedoel het echte lege gevoel, Er hoord wat te zitten en het is gewoon weg..
Ik ga nu slapen meiden. en natuurlijk klussen! hopende op een posi test aankomende nod. Als jullie willen zou ik morgen mn verhaal kunnen posten over mijn lieve kleine meid. Slaap lekker / goede morgen voor als je het morgen leest!
Ja.. Heb me echt heel leeg gevoeld voelde me zo verdrietig en eenzaam En op t moment voel ik me weer overvol omdat m'n menstruatie njet op gang komt sinds m'n miskraam..