Ik heb het idee dat mn schoonmoeder jaloers is op mijn eigen moeder. We hebben al veel van mijn ouders gekregen en nog niets van mijn schoonouders. Daar gaat het natuurlijk niet om maar ik denk dat ze daar jaloers op is. Ik kan het uit reactie`s en opmerkingen opmaken. Ook kan ze nooit mee naar echo`s , en mijn moeder wel... (wat kan ik daar aan doen?) Zo zijn er allemaal kleine dingentjes... Wat moet ik hier mee? Iemand tips?
Micchien dat je het wel we doet, maar misschien is het een idee om haar er nog meer bij te betrekken? Misschien voelt je schoonmoeder zich wel achtergesteld om wat voor reden dan ook.... Ik heb zelf geen ervaring met zo'n schoonmoeder, maar het lijkt me knap vervelend! Heel veel succes en sterkte toegewenst!
Het schoonouders ouders probleem is zo bekend... Nou moet ik zeggen dat het hier bij ons nog best mee valt maar merk wel dat als de ene wat koopt dat de andere dan ook weer iets moet kopen ik krijg amper de kans om zelf iets te kopen maar gelukkig heb ik een super moeder en schoonmoeder en het valt reuze mee bij ons... Ik denk dat je net als wat Minayaweth zegt miss je schoonmoeder er nog meer bij moet betrekken en anders lekker laten gaan....
Waarschijnlijk omdat je als vrouw zijnde meer naar je eigen moeder trekt dan naar je schoonmoeder (uitzonderingen daargelaten natuurlijk)... kan begrijpen dat jij zo denkt, maar ook dat je schoonmoeder zo denkt....maar daarbij moet je schoonmoeder natuurlijk niet vergeten dat het in 9(8) van de 10 gevallen zo is dat je als dochter zijnde toch een andere sterkere band hebt dan met je schoonmoeder, enkel kun je zelf proberen (mits je dat wilt) om je schoonmoeder er meer bij te betrekken want het moet natuurlijk van 2 kanten komen (ook van jou)... succes meid...
mijn schoonouders vinden het sowieso dom datw e voor een kindje gekozen hebben vooral mijn schoonmoeder vind er niks aan zal nooit vragen hoe het gaat hoe ik me voel enz vraagt ook nooit hoe het bij de verloskunidge was enz.
Volgens mij is dat een issue van moeders van mannen. Die weten dat de meeste schoondochters tóch meer naar hun eigen moeders trekken, en ze gevoelsmatig een beetje tweede viool spelen. Toen mijn oudste geboren werd (zoon) zei ze tegen me "wacht maar, tot hij groot is, dan zal je merken dat jij achtergesteld wordt, want alle aandacht gaat naar de andere kant". En tegen mijn schoonzus, die drie jongens heeft, heeft ze dat wel meerdere malen gezegd. Maar ik denk op mijn beurt: "het ligt eraan wat voor soort schoonmoeder je bent". Het is een lief mens, maar het is ook een ouderwetse zuurpruim. Zelfs mijn vriend vind dat van zijn eigen moeder. Sorry hoor, maar dan is het niet zo gek dat ik naar mijn eigen moeder trek. Ik probeer haar wel zoveel mogelijk bij de zwangerschap te betrekken. Ze gaat over twee weken ook mee naar de verloskundige, nog vóór mijn eigen moeder is meegeweest. Zij is toch de oma van de kleine, tenslotte. Je doet wat je kunt, betrekt haar erbij en meer kan je niet doen. Ze kunnen het je niet kwalijk nemen dat je nou eenmaal meer naar je eigen moeder trekt.
Bekend verhaal Ik heb totaal geen goede band met mijn schoonmoeder, toen mijn (nu) man en ik samen gingen wonen werd ze gek van jalozie. En belde ze hem heel vaak dronken en jankend op. Nu ben ik zwanger, en hangt ze steeds maar aan de telefoon. "Hoe gaat het met je" en dat soort dingen, ik word er gek van Ze wist 5 min. dat ik zwanger was, en ze ging al alles uitstippelen hoe we alles moesten gaan doen. Ze hoorde dat mijn moeder zou gaan oppassen als ik zou moeten werken, en dat vond ze meteen een slecht idee. Ik kon het maar beter naar de creche brengen Pffff dan voel ik me echt zo
OOoh ik ben blij dat ik niet zo'n schoonmoeder heb. Maar misschien kan je 1 x een dagje plannen samen met je schoonmoeder rond om de zwangerschap samen shoppen ofzo. Als je je daar zelf fijn bij voelt natuurlijk
nou dat lijkt me helemaal haar probleem en misschien dat jouw moeder zich een beetje kan inhouden met cadeautjes geven. Zo blijft er ook wat te geven voor een ander denk ik dan maar..
haaj ik herken dat verhaal ook wel ik heb ook nooit een echte goede band gehad met me schoonouders nu dat mijn schoonouders uit lelkaar zijn kan ik wel veel beter met me schoonmoeder overweg maar ook niet altijd het was zelfs zo erg dat ze op haar zoons bruiloft weg wou gaan toen we gingen trouwen leuk he als je dat te ho horen krijg maarja wat doe je eraan ik laat het maar mooi gaan en kletsen xxpatricia
pfffffff, ja het is wel herkenbaar... het is of van de ene kant niet goed of van de andere kant.... Doe wat jij denkt wat goed is, in samenspraak met je partner natuurlijk. Dan komt het vast goed.
Onderschat nooit de 'concurrentiestrijd' tussen schoonmoeders.... Daar doen beide mamma's aan mee.... Amber
Ooooooh, wat ik ben ik blij dat ik dit niet ken. Mijn schoonouders wonen in het buitenland. Ik heb ze afgelopen december voor het eerst gezien, toen onze dochter al een jaar was. Wel sneu natuurlijk, Hind kent haar ene opa en oma gewoon bijna niet. Maar dat ik die 'competitie' mis is natuurlijk wel prettig.
Elke keer als ik bij mijn ouders langskom, krijg ik wat van mijn ouders. Van mijn schoonmoeder heb ik nog niks gekregen wat ik wel vreemd vind eigenlijk want het is voor allebei eerste kleinkind. Ik betrek ze allebei evenveel maar ja met mijn moeder praat het wat makkelijker maar dat komt omdat zij ook opener is en ik heb ook echt een hechte band met haar. Mijn schoonmoeder vind ik heel lief maar band is natuurlijk niet te vergelijken. Maar toch vind ik dat zij ook zich wat opener kan stellen en meer bewust zijn met zwangerschap.
Hier gelukkig geen jalozie gevoelens, mijn schoonmoeder heeft zelf ook een dochter en vind het normaal dat ik wat meer naar mijn moeder toe trek, maar in alles doe ik ook wel moeite om haar er toch bij te betrekken. Echo foto's en video's gaan ook bij hun over de tafel en ze is erg enthousiast elke keer. Ik houd er ook echt rekening mee dat ik hun niet buitensluit, het is per slot van rekening ook hun kleinkindje, en met de pret echo wil ik ze er ook bij hebben, alle intieme dingen bespreek ik met haar wel minder maar dat is volgens mij normaal. Ik hoop voor je dat je ook een goede balans kan vinden en dat je schoonouders bijtrekken.
Bij mij is het juist andersom.. Mijn schoonouders zijn heel betrokken, vragen telkens hoe het gaat en zijn zich al aan het voorbereiden op de komst van het kleintje.. Maar mijn eigen ouders, vooral mijn eigen moeder.. Tja, dat wil niet echt vlotten. Ze bellen niet of vragen niet naar mijn zwangerschap uit zichzelf. Ik heb mijn moeder in een emotionele bui er al mee geconfronteerd, en dan schrikt ze, want ze heeft het niet eens door. Eignelijk heb ik nooit een goede band met mijn moeder gehad en altijd alles zelf gedaan, maar nu voel ik heel veel gemis. Komt denk ik ook omdat ik mezelf aan het voorbereiden ben op het moederschap en ik dan mijn relatie met mijn moeder aan het overdenken ben ofzo.. Ik weet dat mijn moeder er niets slechts mee bedoeld, ze weet gewoon niet anders en kan ook niet anders, heb ik uit haar reactie begrepen. Maar soms denk ik was het maar iets beter tussen ons.
Oh hou op, schoonouders.. Meiden die nu al problemen ondervinden in de zwangerschap.. WAAK ERVOOR dat ze niet in de kraamtijd ineens hun gal gaan spuwen. Mijn schoonmoeder en ik hebben nooit een echt goede band gehad.In de hele zwangerschap was er amper interesse en ineens in de kraamweek kwam het eruit, ze was strontjaloers op de band die ik met mijn moeder heb, want zij heeft alleen 2 zoons. Oh oh ik heb het ze nog altijd niet vergeven. Nu nog zijn ze weinig interesse tonend voor Merijn. Ze hebben het altidj te druk.. En ja, afgelopen vrijdag heb ik haar uitgenodigd om mee schoenen te kopen voor Merijn. Zij is ook altijd op vrijdag vrij dus ik dacht dat ze het wel leuk zou vinden.. Nou nooit weer.. Heb wel 3x moeten horen dat ik het een volgende keer even eerder moet aangeven als ik zoiets wil gaan doen zodat ze het kan plannen.. Nou zeg, ze had niet mee gehoeven hoor.... Maar echt, als er issues zijn die je dwars zitten, probeer het voor je bevalling uit de weg te ruimen want het is echt niet leuk als je elke ochtend huilend op bed zit in die eerste week die zo mooi moet zijn . Mijn man heeft een week niet met zijn ouders gesproken, alleen per brief.. Zij begon daarmee en wat ze allemaal niet op papier gezet heeft... pfffff
Ik heb juist meer problemen met mijn schoonzusje, die is hartstikke jaloers op haar broer en altijd al geweest. En het word steeds erger, begon toen we gingen samenwonen, toen trouwen en nu ik zwanger ben is de bom gebarsten. Wij hebben haar al sinds begin december niet meer gesproken. En mijn schoonmoeder neemt het voor haar op (logisch het is haar dochter), terwijl ze zegt geen partij te kiezen doet ze dat onbewust wel. Het lastige is dat ik ben opgevoed met de gedachten als je ergens mee zit je het moet uitpraten.... Mijn schoonfamilie zijn juist mensen die praten over gevoelens uit de weg gaan en er alles aan doen om er onderuit te komen. Zij lossen het op met kadotjes. Dat ik mijn schoonzusje niet zie vind ik geen enkel probleem, is rustiger voor mij tijdens mijn zwangerschap maar ik vind het wel vervelend voor mijn man.
Tja ik heb in dat opzicht geen goede band (meer) met mijn vader sinds september, er is totaal geen contact. Ik denk er hetzelfde over hoor Tientje, zolang je niks hoort heb je er ook de ellende niet van. Het is niet eenvoudig want ik wilde graag dat beide opa's betrokken zouden zijn, maar mijn pa is geestelijk zo in de war. Ik ben dus wel blij met de schoonouders, zo krijgt onze uk toch een lieve opa. Want van mijn vader hoef (kan) ik niets verwachten.