Hoi damens, Ik weet het even niet meer, en moet ergens mij ei kwijt. Wij wonen zelf in Den Haag. Mij partner heeft geen diploma en hierdoor werkt hij in de kas. Omdat het bijna winter is, zijn er heel weinig werk bij de deze sector. Hij heeft bij andere sectoren gesolliciteerd maar overal wilt werkervaring, en dat heeft hij dus niet. Ik had zelf werk gevonden, maar die was tijdelijk dus mog ik vorige week gedag zeggen. Dit betekend dat wij beide werkloos zijn. Ik zelf solliciteer dus dagelijks maar nope. Dus mij broer die heeft een eigen bedrijf ( stucadoor). Die heeft dus gevraagd of mij man betaald een handje wil helpen. Daarmee zijn we dus heel erg blij mee. Mij broer die woont in omgeving Arnhem. Dus we zijn bij mij ouders gaan inwonen (ze wonen ook in Arnhem). Maar nu komt het Alles gaat anders dan we dachten, mij ouders zijn helemaal niet blij dat we er zijn. Mijn dochter is net 14 maanden. Dus ze maakt veel lawaai. Ze kunnen er dus helemaal niet tegen. Als ze huilt, trekken mij ouders een gezicht phuff.. Ze bemoeien met opvoeding van mij dochter. Ze zeggen dat ik als moeder er niks van bak. Wat een opvoeding zeggen ze dan. Omdat het voor mij dochter ook allemaal is veranderd, is ze ook heel onrustig ze huilt gewoon om alles. Dat deed ze dus thuis nooit. Ik en mij dochter voelen ons helemaal niet thuis. Wil zo graag terug naar mij eigen huis/leven. Als we terug gaan, hebben we helemaal geen inkomen. Ook hebben we niks kunnen sparen. Anders was ik allang weg. Ik kan wel janken, het doet mij echt pijn. Een huis huren is ook heel erg duur. Dat kunnen we ook niet betalen, we hebben al vaste lasten van ons huis in Den haag. Heen en weer reizen is ook geen optie. Zonder file is het dik 1.5 uur reizen. Oo wat voel ik mij machteloos... Sorry voor het lange verhaal. Ik moest ergens dit kwijt, ik kan hierover het met niemand praten. Bedankt voor lezen.
Wat vervelend.. Zou jij niet "thuis" kunnen blijven en alleen je man bij je ouders/ broer in huis? Succes met het vinden van een baan!
Oh he jakkes wat rot! Ik zou gewoon (nou ja, gewoon..) blijven zoeken naar werk in DH zodat je snel weer naar je vertrouwde huis terug kunt! Succes ermee, een baan vinden is tegenwoordig niet makkelijk. Misschien kunnen jullie of je man van het uwv een opleiding doen? Iets van heftruckchauffeur of zo? Daar is nog wel wat werk in te vinden..
volgens mij zijn er toch genoeg fabrieken waar ze niet vragen om een diploma of werk ervaring.. gewoon bij elk uitzend bureau inschrijven en dan heb je zo wel werk
Lastige en vervelende situatie zeg! Kan je niet meer advies geven als wat mijn bovengangers al geschreven hebben maar wil je wel veel succes wensen met de situatie!
een baan heb je helaas niet zo snel 1 2 3 inderdaad Maar hoop dat jullie snel een baan vinden! Kan je inderdaad wat al was gezegd niet zelf in je huisje zitten en je man dat die dan in het weekend thuis komt?
Ging het maar zo makkelijk dat je zo een baan heb. Weet zelf uit ervaring dat een baan vinden momenteel niet zo makklijk is dan het lijkt!
Callcenters genoeg die mensen zoeken in DenHaag. Sommige verdien je ook niet superslecht. Tis misschien niet de ideale oplossing maar ben je wel ff gered en kan je van daaruit verder gaan zoeken...
Nou dat is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, ik zit nu sinds Feb zonder werk en sta echt bij ieder uitzendbureau ingeschreven die er op deze aardkloot bestaan, ik solliciteer dagelijks en heb nog steeds niets dus de banen liggen echt niet voor het oprapen... @TS, vind het echt super rot voor je en leef met je mee .. Zoals iemand al eerder zei is het niet mogelijk dat jij naar je eigen huisje gaat en je vriend/man in het weekend naar jullie toe komt ? Dat is misschien voor die kleine ook beter .. Sterkte iig ..
ik zou een tijdelijke uitkering aanvragen bij de gemeente waar je woont en je verhaal uitleggen, zij kunnen je dan voorzien van alle levensbehoeftes en de vaste lasten en ze kunnen jullie allebei in die tussentijd aan een baan helpen... doen hoor!!! zoals je nu zit is het helemaal niet leuk.. en voor je dochtertje is het ook veel fijner om in haar eigen vertrouwde omgeving te zijn en zich welkom te voelen... veel succes met alles!
Allemaal heel erg bedankt voor jullie antwoorden.. Ik zit er echt mee. Voel mij echt rot. Ik wil heel erg gaan, maar durf het niet. Ik kan helemaal niet alleen slapen. Ben heel erg bang daarvoor. Dat is het probleem eigenlijk, anders was ik wel weggegaan. Over die gemeente, mij man is altijd eenmanszaak geweest, en is nog steeds zo. Alleen eenmanszaak zonder werk op dit moment. Hij gaat in maart gewoon terug naar zijn werkgever, maar omdat het een seizonswerk is, zitten we nu 4 maanden zonder werk/inkomen. Zullen ze dan ons wel willen helpen.. Of maken dat een probleem, misschien dat ze alleen particulieren helpen en niet de ondernemers??
ik zou zeggen man komt in het weekend maar naar huis en voor de rest blijf jij in je eigen huisje. opgelost toch?
Dat alleen slapen went zo wel hoor, mijn man is ook vaak weg. Zeker als je dochter zich ook niet gelukkig voelt was ik naar huis gegaan en mijn man alleen in het weekend gezien.
Jee das wel een vervelende situatie... ook niet leuk als je ouders zo reageren. Ik zou gewoon eens informeren bij de gemeente hoe dat zit met uitkeringen. Kan heel goed zijn dat jullie best voor die korte tijd een bijstandsuitkering kunnen krijgen. Gewoon een gesprek aanvragen, nee heb je, ja kun je krijgen
ik denk als je het probleem uitlegt dat je wel ter overbrugging een uitkering kan krijgen hoor... ik zou het toch eens proberen, morgen gewoon even bellen en de situatie uitleggen.. niet geschoten is altijd mis... is toch erg dat je nieteens met je gezin in je eigen huis kan wonen!!
zeker als mijn dochter zich er niet lekker bij zou voelen zou ik naar huis gaan en mezelf over het "alleen zijn" heen zetten...en ook ik vind alleen thuis zijn een ramp...vooral s'nachts maar voor de rust en gemoedstoestand van dochterlief..ja hoor zou ik lekker naar huis gaan en manlief de weekenden lekker thuis zolang het moet....mijn man zit nu ook al een half jaar thuis ..klimpt bijna tegen de muur op van verveling en solliciteert op het moment zelfs maar in duitsland en belgie...maar niks hoor. jou man werkt nu bij het stucadoorsbedrijf van je broer he?? is het miss niet een idee dat hij aan jou broer een getuigenschrift vraagt..zodat hij daarmee bij een stucadoor in DH kan solliciteren en dan het getuigenschrift daar onder de neus kan leggen zo van zie....heb geen diploma maar deed mijn werk wel goed en heb genoeg ervaring dus...zodat jullie als gezinnetje weer naar huis kunnen als je het alleen zijn echt niet ziet zitten....in iedergeval suc6 meis!!
Het went zeker. Ik was vroeger altijd en eeuwig bang in het donker, durfte niet eens naar de wc (zombies enzo ) en nam altijd een grote aanloop om in bed te springen (stel je voor dat er een hand onder je bed vandaan zou komen die je grijpt) Maaaarrrrrrr ... Toen kwam ik er alleen voor te staan. Michelle was destijds 5 en Leroy 2. In het begin scheet ik bagger maar 2 weken later was mijn jarenlange angst over. Zo van de 1 op de andere dag, dus jah, het went .... Kan je niet het uwv bellen hoe dat zit met een eigen zaak en een tijdelijke uitkering? Die weten vaak wel hoe en wat.
ohja het uwv zou jullie ook kunnen helpen met een ww uitkering totdat je man weer betaald werk heeft op papier.... heb je al wat rondgebeld dan?