Dag dames, Ik heb een vraag die waarschijnlijk alleen ik zelf het beste kan beslissen voor mijn kind, maar vind het gewoon heel moeilijk dus dacht even kijken wat jullie als buitenstaanders voor mening erover hebben. Ik ben 2 jaar getrouwd geweest, nu 2 jaar gescheiden. Ik heb mijn ex verlaten omdat hij vreemdging en zich soms erg agressief opstelde tegen mij. Met mijn ex-man heb ik een zoontje van nu 3,5 jaar. In die 2 jaar heb ik ondertussen een nieuwe geweldige vriend en wonen wij ook samen, samen met mn zoontje. Mijn ex heeft ook al een tijdje een hele leuke nieuwe vriendin gelukkig. Wij hebben in die 2 jaar niks op papier laten zetten omdat mijn ex niet staat ingeschreven in Nederland. Ik ben 2 jaar bezig geweest met alimentatie en heb nu eindelijk de beschikking van de rechter dat mijn ex moet betalen. Maar helaas kan ik hier weinig mee, omdat ze nergens beslag op kunnen leggen. Dit pakt hij dus heel vies aan. Ik heb me in de 2 jaar qua de alimentatie ook eigenlijk bij neer gelegd. Qua de regeling hebben wij in die 2 jaar heel veel lopen schommelen. Dit omdat mijn ex altijd weer iets anders te doen had, dat het niet door kon gaan. Uiteindelijk ong 2 maanden geleden hadden we dankzij mij omdat ik zoveel moeite erin steekt, een goeie regeling getroffen waar we allebei maar vooral mijn zoontje baat bij had. Dit is misschien 3 keer zo gelopen, en nu alweer is hij weer met 'andere belangrijkere' dingen bezig waardoor hij mijn zoontje weer 3 weken niet kan zien!? Zijn vriendin geeft mij aan vaak gesprekken met hem te voeren, maar hij luistert ook niet naar haar. Ik wil daarbij zeggen, dat ik wel weet hoeveel mijn ex van zijn kind houdt, maar op de een of andere manier wilt hij zijn echte verantwoordelijkheid niet nemen. Mijn vraag aan jullie is: wat moet ik hier nou mee aan?? Ik wil namelijk zo graag dat mijn kind een band met zijn echte vader heeft en krijgt, maar mijn ex vind dit volgens mij minder belangrijk ofzo. Ik wil het beste voor mijn kind. Maar is het wel het beste voor hem, als hij alleen zijn vader ziet als hem dit uitkomt!? Hij moet toch juist de regelmaat, vooral voor zo'n klein mannetje! Maar toch is het ook super belangrijk om zijn vader wel te zien. Ik ben eigenlijk een beetje ten einde raad. Natuurlijk heeft mijn familie en mijn vrienden en mijn vriend zo hun eigen meningen. Maar jullie als buitenstaanders. Wat vinden jullie het beste!? Alvast bedankt. Liefs
tja dat vind ik eigenlijk moeilijk te zeggen maar sorry als het wat hard overkomt: na 3 weken je vader weer zien lijkt mee een beete op 'oppassen' ipv op een vader zoon relatie opbouwen! Als je het nu laat voor wat het is, zou hij dan zijn zoon niet mee rwillen zien of gaat e rna een gegeven moment een lichtje branden??? Het is moeilijk te zeggen wat ik op zo'n moment zou doen maar misschien is het verandere van jou houding in een wat afwachterende houding wel genoeg om op een gegeven moment tot zijn vader door te dringen... suc6!
Meid, wat ontzettend goed en moedig van je dat al zoveel energie hier in hebt gestoken om te proberen de relatie tussen je ex en je kindje te versterken/ te laten groeien. Helaas kan je het niet afdwingen. Misschien heeft je ex tijd nodig om in te zien wat hij mist en hoe mooi een band met je kind kan zijn. Mijn persoonlijke advies is: misschien moet je er even minder energie insteken, laat je ex zelf tot dat inzicht komen. Ik ben van mening als die band/ de aandacht van je ex voor zijn zoon niet komt, dan heeft het er ook nooit in gezeten, ook al push je nog zo hard en steek je al de tijd en energie van de wereld erin. Misschien moet je jouw rol in deze gewoon even beperken tot het op een positieve maar wel realistische manier vertellen over wie zijn vader is. Ik denk, als jij realistisch positief over je ex als zijn vader blijft praten, hij ook een positief gevoel bij zijn vader behoud, ook al ziet hem nauwelijks. ... dit zegt mijn gevoel. Maar ben geen ervaringsdeskundige! Sterkte met de situatie!
Hier sluit ik mij helemaal bij aan. Laat het los, je hebt echt je best gedaan en nu is het zijn beurt. Ik snap dat je het graag wil maar dit kost je alleen maar energie die je ook in je zoontje kan stoppen. Geniet van je mannetje en van je ex hoor je vanzelf wel weer!
Ook ik sluit mij hierbij aan. Je kan eventueel nog 1 gesprek aangaan over hoe jij het graag zou zien en hoe belangrijk het voor jullie zoontje is, maar meer kan je niet.
Helaas herkenbaar voor mij.Ik heb er heel veel tijd en energie in gestopt.Sinds 2mnd laat ik het zo veel mogelijk aan hem over.Vind het echt heel erg dat mijn zoon geen normale band kan opbouwen met zijn vader maar die heeft er blijkbaar niet zo'n behoefte aan.Vorige week met hem afgesproken dat hij hem nu 1dag in de 14dgn komt halen(de afgelopen keer zat er bijna 2mnd tussen!).Wel ben ik heel duidelijk naar hem geweest dat als ik merk dat ons zoontje last krijgt van deze manier van doen (Wat ik op een gegeven moment wel verwacht maar natuurlijk niet hoop)ik wel een stokje ga steken voor deze soepele omgangsregeling. Ik praat nooit negatief over zijn vader en zeker niet waar hij bij is,ik denk dat die negatieve energie ook niet goed is voor je kind. Je wilt een kind zijn vader niet afnemen,maar een vader die alleen komt als ie zin heeft en hem uit komt is ook niks,moeilijk vind ik het...
En als je nu ' dreigt' dat als hij zijn afslraken niet nakomt hij zijn zoontje helemaal niet meer ziet omdat regelmaat beter is voor je zoontje, zal dat hem wakkerschudden?
Ik zou me sowieso voortaan aan de afspraken houden.... dus hij kan niet.... dan vervalt die ontmoeting en moet hij wachten tot de volgende afspraak . Dus niet gaan aanpassen....
Bedankt dames voor jullie mening. Maar dus jullie vinden dat ik gewoon moet meeveren? Dat ik me erbij neer moet leggen dat hij alleen daarheen gaat wanneer hem dat uitkomt? Dus onregelmatig en niet stabiel voor mijn kind? Dat is dus waar ik zo mee zit. Moet ik ermee in gaan of zeg ik nee je hebt nooit alimentatie betaald en je komt je afspraken nooit na, dus ik kap het helemaal af, tot jij het zelf allemaal gaat regelen bij een rechter??
Hier ben ik het zeker mee eens en vind ik een goed plan. Dit ga ik nu zowiezo aanhouden. Denk je alleen niet dat dit te onrustig word voor mijn kind?
Ja, tuurlijk voor je kind is dat niet leuk, maar zoals het nu gaat ook niet toch? Probeer voor je kind een veklaring te hebben die hij snapt.....zonder negatief te zijn...... S6 ermee!
Nee dat bedoel ik niet, maar ik vind datomgang los moet staan van de allimentie; Hij betaald niet, hij ziet zijn kind dus niet.... Ik zou gewoon eens afwachten wanneer jouw ex komt om hem te zien zonder dat jij het voorselt en er energie in steekt en wanneer dat niet uitkomt, pech. Kan je omgangsregeling voorstellen. Werkt dat niet voor deze man dan kan je het er over hebben dat hij op tijd belt wannneer hij jullie kindje wilt zien of als dat te sporadisch is dat jij besluit dat het klaar is. Maar dit vind ik los van het financiele stukje. Wat is het belang van je kind?
Neeeeeeeeee je moet niet naar zijn pijpen gaan dansen! Je hebt nu een omgang? En hij zegt af? Houd deze omgang gewoon zoals hij is, kan hij niet dan niet. En ik zou hem naar jou toe laten komen, jij gaat naar hem toe? Als je kleintje hem zo weinig ziet zou ik hem zeggen dat hij bij jullie kan komen spelen(evt met vriendin, die was lief toch?) zodat hij weer aan hem went. Laat hem maar voelen dat dit niet te manier is. Maar op afgesproken tijden en niet meer achter hem aan hobbelen. Dus om het weekeinde twee uurtjes? Prima, komt hij niet, dan niet. Is hij te laat, ga jij lekker naar de speeltuin en niet uren zitten wachten. Hij heeft ook verantwoordelijkheid en die moet hij zelf nemen.
Jeetje wat een moeilijke situatie. Maar op mij komt het over alsof hij enkel de lusten wil. Alles op zijn manier, hij bepaalt. Ook het stukje dat hij niet in NL ingeschrevene staat. Een vader betaalt toch gewoon voor zijn kind? Hij doet dit niet en wil vervolgens ook nog de touwtjes in handen hebben wanneer hij een keer zin heeft om je zoontje te zien. Verre van duidelijk voor je zoontje denk ik dan... Zou hem er nog eenmaal goed en duidelijk op aanspreken, en anders is het voor hem pech. Voor je zoontje is de teleurstelling ook echt niet leuk als hij niet van papa op aan kan.